پاورپوینت کامل توّلی،تبّری و احیاگری ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل توّلی،تبّری و احیاگری ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل توّلی،تبّری و احیاگری ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل توّلی،تبّری و احیاگری ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

۲

سیر در زمین و مشی در عرصه مناسبات و معاملات عالم مُلکی هر فرهنگ و تمدنی را با هر
رتبه از توانایی و ارجمندی، مستعد تأثیرپذیری، اختلاط، امتزاج و بالاخره و التقاط
می کند؛ چنان که، عموم فرهنگ ها و تمدن ها با فاصله گرفتن از کانون اصلی و منشأ و
مبدأ، پذیرای دگرگونی شدند.

پیام و آیین عموم انبیای عظام الهی(ع) نیز از این قاعده مستثنی نبوده تا آن جا که
گستردگی و ژرفای اختلاط حق و باطل و نفوذ عوامل برخاسته از گونه های مختلف شرک و
کفر و نفاق، دفتر عهد آن برگزیدگان خداوند را بست تا آن که عهد پیامبر آخرالزمان(ص)
رسید.

اعلام جریان امامت و انتصاب آسمانی علی و اولاد علی(ع) به عنوان شارح، مفسر، مبین و
مجری احکام الهی و شریعت محمدی(ص)، اگر چه موجب نومیدی کفار شد و امید کسانی را که
منتظر رحلت نبی اکرم(ص) بودند، بدل به یأس ساخت لیکن، رخنه نفاق و شرک با دلالگی
ابلیس، بروز گونه ای اختلاط و امتزاج حق و باطل را ـ خارج از مسیر امامت ـ سبب شد
چنان که مسلمانان نیز ـ چونان امم پیشین ـ مبتلای فرقه ها شدند و ظهور مذاهب
گوناگون را به تجربه نشستند.

بیم اختلاط و امتزاج که لاجرم دور شدن و انحراف از کانون اصلی را سبب می شود در خود
امکان التقاط فرهنگی و مادی را دارد از همین رو عموم فرهنگ ها و تمدن ها ـ از جمله
مسلمانان ـ همواره نیازمند انجام اصلاحات و در مقاطعی مهم و حساس، محتاج
احیاگری اند. اصلاح گری، باعث حذف شاخ و برگ های اضافی و پیراستن پیکره و اندام
حیات فرهنگی و مدنی مسلمانان از گیاهان هرز و اعوجاج هاست البته، مشروط به آن که در
سوگیری اصلی و سیر در جاده مستقیم خدشه وارد نشده باشد. حیات و حضور امامان
معصوم(ع) در میان مردم به عنوان مبین و مجری احکام ـ به شرط مبسوط الید بودن امام ـ
همه امور و معاملات مردم را در مسیر مستقیم و حقّ سوق می دهد و هماره سبب اصلاح
امور به نحو شایسته می شود.

انحراف مسیر خلافت و جانشینی پیامبر(ص) و پس از آن شهادت امام علی(ع)، چنان وضعی را
در دهه های اول پس از بعثت به وجود آورد که بزرگ مردی چون حضرت امام حسین(ع)،
ناگزیر به قیام و برافراشتن پرچم احیای دین و بازگرداندن قافله امت به مسیر اصلی و
حقیقی شد و برای نیل به این مقصد، هزینه سنگینی را نیز پذیرا گشت. و اگر چنین نشده
بود، اسلام برای همیشه در جاده شرک و نفاق می رفت تا در برهوت کفر برای همیشه
مستحیل و مضمحل شود. از این جا، محرم و عاشورا، هماره یادآور احیای دین توسط امام
حسین(ع) و ضرورت اصلاحات مبتنی بر شریعت محمدی و سنت ائمه دین(ص) و اصل امامت است.
مراجعه به آموزه های دینی و روایات ما را متذکر این معنا می شود که: «اصلاح گری»،
مشروط و منوط به:

۱. پیراستن ساحت های اعتقادی، فرهنگی و عملی مسلمین از شائبه ها، با تمسک به منابع
دینی از مجرای اجتهاد و فقهای عالی مقام و محققان تابع اهل بیت(ع)؛

۲. تمسک به فروع دین و به ویژه دو سنت امر به معروف و نهی از منکر، و حج؛

۳. پاسداشت ایامی ویژه چون محرم و عاشورا؛

۴. احیای فرهنگ انتظار در میان عموم مسلمین؛ است.

تا در این صورت دین و شریعت اسلام:

۱. از فرو غلتیدن در انحراف، اعوجاج و التقاط در امان بماند؛

۲. مسلمانان و مؤمنان تکلیف خویش را در همه وجوه به جا آورده باشند؛

۳. زمینه و بستر ظهور احیاگر بزرگ و مصلح کل فراهم شود.

مراجعه به همه آنچه که از مجرای پاسداشت «فرهنگ عاشورا» و «فرهنگ مهدوی» سبب
اصلاح گری و احیاگری می شود، این معنی را متبادر به ذهن می کند که انجام این امر
مهم، بستگی تام به حیات اصل «تولّی و تبرّی» دارد.

از گذشته تا به امروز؛ غفلت از این اصل، بدفهمی معانی حقیقی آن، و تفسیر خودساخته و
خودکامانه از آن باعث شده تا زمینه های انحراف فراهم آید؛ چنان که در نقطه عطفی
خاص، برای بازگرداندن کاروان دین و دینداران از جاده انحرافی، مردانی چون حضرت حسین
بن علی(ع)، تمام قد و با شمشیر آخته در ظهری داغ ایستادند و جان خود و بهترین و
برگزیده ترین افرادشان را فدا کردند.

در هنگام نزول آیات «الیوم یئس الذین کفروا من دینکم»، امروز کافران از دین شما
نومید شدند…»۱

و در هنگامه غدیر جز پیامبر اکرم(ص)، هیچ کس متوجه این معنا نبود که چرا اعلام منصب
امامت و خلافت علی(ع) باعث نومید شدن مشرکین می شد تا آنکه مراتبی از آن در شرایط
مختلف آشکار شد:

– ظهور کارکرد امامت در حوزه خلافت کوتاه مدت حضرت علی(ع) و اثبات ضرورت حضور مجری
معصوم در عر