پاورپوینت کامل زیارت آل یاسین و توضیح کلمات کلیدی آن ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زیارت آل یاسین و توضیح کلمات کلیدی آن ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زیارت آل یاسین و توضیح کلمات کلیدی آن ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زیارت آل یاسین و توضیح کلمات کلیدی آن ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

۳۸

زیارت دیدار است با آن که بزرگش می شمریم و دوست داریم. زیارت دیدنی است از راه دل
و ارتباطی روحی با پیشوایان دینی که آموزگار حقایق اسلامند و خود، اسلام مجسّم.
زیارت توجه و توسل است به پیامبر اکرم، حضرت محمد(ص) و عترت طاهره اش، که فضایل و
مناقبشان به تعبیرهای گوناگون و در موارد متعدد از زبان آن حضرت بیان شده است.

زیارت با حضور زائر در پیشگاه زیارت شونده صورت می گیرد، اما شوق دیدار۱ پیامبر
رحمت و اهل بیت طاهرینش، زائررا به گفت وگو با آنان و اظهار اشتیاق وا می دارد. در
این حال ادب اقتضا می کند زیارت کننده سخن را با سلام شروع کند و سپس به وصف فضایل
و مناقب آنان بپردازد، مهر و ولایشان را به یاد آورد، پیروی از تعلیمات آن حجت های
الهی را اظهار کند و پیمان ولایتش را تجدید نماید. این جاست که خواندن زیارت نامه
لازم می شود. تا با بیانی بهتر و گویاتر، آن چه را در دل دارد ابراز کند.

زیارت نامه ـ که مجازاً زیارت هم گفته می شود ـ گفتاری است که ائمه معصومین(ع) و
بزرگان دین تقریر کرده اند، و معانیی است که شایسته است زائر در حضور مزار بر زبان
آورد، و آن چه عقیده و باورش می باشد بیان کند. زیارت نامه های مروّی از امامان
دفتری است معرفت آموز در شناخت امام و مقامات معنوی اش که همه فضل و عطای پروردگار
به آن هاست، و حاکی از توحید ناب و یکتاپرستی.

زیارت نامه ها معمولاً با سلام آغاز می شود. سلام به امامی که زنده و شنونده سخن
زائر است، چون شهید راه حق است و شهیدان به صریح قرآن زنده اند و بهره مند از
فیوضات ربانی.۲ پس سلام به امام زنده و حجت حق داده می شود و بعد اوصافش ذکر
می گردد و این نوعی آموزش امام شناسی و یادآوری عقاید شیعه است درباره امامان خود.

از زیارت نامه های مأثور و معتبر بعضی اهمیت بیشتر دارد و در توصیف مقامات روحانی و
مناقب معصومین و توحید رب العالمین بلیغ تر و شیواتر است، مانند زیارت «جامعه
کبیره»، «زیارت امین الله»، «زیارت آل یاسین» که اینک در پی توضیح و شرح آنیم.

نخست باید یادآور شوم زیارت آل یاسین مانند زیارت های دیگر، مناقب و فضایلی را که
برای ائمه معصومین می شمرد همه مستند به قرآن مجید است، یعنی با تأویل بعضی آیات،
مصداق پنهان آیه را که در بطن آن است، ظاهر می کند. می دانیم شیوه بیان در قرآن،
ذکر وصف و عمل خیر یا شرّ افراد است، نه نام خاصشان. مانند آیه ۵ سوره مائده:

إنّما ولیکّم الله و رسوله و الّذین آمنوا الّذین یقیمون الصّلوه و یؤتون الزّکوه
و هم راکعون.

که ولی و سرپرست مسلمانان را خدا و رسولش و کسانی که ایمان آورده و نماز می خوانند
و در حال رکوع زکات می دهند معرفی می کند. این آیه به نقل مفسران شیعی و بسیاری از
اهل سنت در مورد حضرت علی بن ابی طالب(ع) فرود آمد، هنگامی که در مسجد نماز مستحب
می خواندند و در حال رکوع انگشتری خود را به سائلی که مستمند بود دادند. بنابراین،
تأویل روشنگر مراد خدای تعالی از آیات می باشد، و چون مستند به قول امام معصوم و
منصوص است تردیدی در درستی اش نیست.

نکته دیگر این که در متون اسلامی ـ از قرآن و حدیث ـ کلماتی به کار رفته که مرادف و
معادل آن را در فارسی کم تر می یابیم. چون گاه لفظ چند بعدی است و بار معنایی زیادی
دارد، و بسا که لازم شود پس از شرح ریشه کلمه و معنی اصطلاحی اش خود آن را در ترجمه
بیاوریم.

اکنون ده تعبیر را که در این زیارت آمده به ترتیب الفبایی توضیح می دهیم:

۱. آل یس (آل یاسین):

قرائتی است از «إلْ یاسین» که در آیه ۱۳۰ سوره صافّات آمده: «سلامٌ علی ال یاسین .»

ابوالفتوح رازی ـ مفسّر بزرگ سده ششم ـ ذیل آیه نامبرده می نویسد: «سلام بر ال
یاسین باد». ابن عامر و نافع و یعقوب خواندند: «آل یاسین» به مدّ، و باقی قرّاء
«إلیاسین» خواندند. آنان که «آل یاسین» خواندند گفتند که معنی اش آن است که «سلام
بر آل محمد» و یاسین نامی است از نام های رسول ما، و گفتند «اهل قرآن». و آنان که
«إلیاسین» خواندند، گفتند این لغتی است در الیاس، چنان که اسماعیل و اسمعین و
میکایل و میکایین و میکال.۳ شیخ طوسی در تفسیر تبیان نزدیک به همین معانی را ذکر
کرده است، چنان که طبرسی نیز در مجمع البیان همانند این اقوال را آورده است.

علامه طباطبایی در بحث روایی ذیل آیه از معانی الأخبار به اسنادش از امام جعفر
صادق(ع) و نیز از عیون اخبارالرضا نقل می کند که فرمودند:

«یس» محمد(ص) و ما «آل یس»، هستیم.

که البته مبتنی بر قرائت «آل یس» است.۴

در تفسیر نمونه پس از نقل اقوال مختلف در قرائت «إل یاسین» و معانی که بنابر هر
قرائت پیدا می کند آمده است:

بنابر این «آل یاسین» به معنی خاندان پیغمبر گرامی اسلام(ص) یا خاندان «یاسین» پدر
الیاس می باشند.۵

«قرائن روشنی در خود قرآن است که همان معنی اول را تأیید می کند که منظور از
«إلیاسین» همان «الیاس» است، زیرا بعد از آیه « سلام علی الیاسین» به فاصله یک آیه
می گوید « انّه من عبادنا المؤمنین؛ «او از بندگان مؤمن ما بود» بازگشت ضمیر مفرد
به الیاسین دلیل بر این است که او یک نفر بیشتر نبوده یعنی همان الیاس.

ضمن تأیید استدلال روشنی که نقل شد یادآور می شود که در قرآن مجید و آثار ادبی
فاخر، گاه کلمه ای به دو صورت خوانده می شود که در هر دو صورت دارای معنی مناسب
پذیرفتنی است، و این گونه تعبیرها نوعی هنر ادبی و حاکی از قدرت بیان گوینده است.
وجود این گونه تعبیرها سبب می شود که یک آیه متضمن دو یا سه معنی و همه در درجات
گوناگون مراد گوینده باشد، که جای شرح آن نیست.

عترت پیامبر اکرم(ص) که عالم به ظاهر و بطن و بطنِ آیات هستند، گاه در استدلال به
مقامات معنوی خودشان که همه موهبت الهی و افزون بخشی پروردگار است. از این گونه
تعبیرهای قرآنی بهره می جستند که نمونه آن جمله اول همین زیارت است.

۲. بقیه الله

نیز تعبیرقرآنی است که در آیه ۸۶ سوره هود آمده:

بقیهّ الله خیرٌ لکم إن کنتم مؤمنین.

اگر مؤمن باشید باقی مانده (حلال) خدا برای شما بهتر است.

چون به آیات پیش از آیه مذکور مراجعه کنیم می بینیم درباره قوم شعیب و مردم مدیَن
است که نه تنها بت، بلکه درهم و دینار، معبودشان شده بود و کم فروشی می کردند. به
این سبب قرآن می فرماید: پیمانه و وزن را به قسط و عدل دهید، و چیزی از آن ها
نکاهید و به این گونه، فساد اقتصادی در جامعه ایجاد نکنید. در پایان می فرماید:
«باقی مانده حلال که برای شما بماند ـ اگر ایمان داشته، بپذیرید ـ برایتان بهتر از
مال حرام