پاورپوینت کامل واقعیات تحریف شده در تاریخ اسلام ;گفت و گویی اختصاصی با علامه محقق سید جعفر مرتضی عاملی ۱۱۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل واقعیات تحریف شده در تاریخ اسلام ;گفت و گویی اختصاصی با علامه محقق سید جعفر مرتضی عاملی ۱۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل واقعیات تحریف شده در تاریخ اسلام ;گفت و گویی اختصاصی با علامه محقق سید جعفر مرتضی عاملی ۱۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل واقعیات تحریف شده در تاریخ اسلام ;گفت و گویی اختصاصی با علامه محقق سید جعفر مرتضی عاملی ۱۱۲ اسلاید در PowerPoint :

۱۴

جالب است بدانیم در زمان پیامبر اکرم(ص) هر کس می خواست مسلمان شود اول سراغ
دانشمندان و بزرگان یهودی و مسیحی می رفت و با آن ها مشورت می کرد و اگر آن ها
توصیه نمی کردند مسلمان نمی شد. بسیاری از مردم، آن ها را منابع علم و دانش و معرفت
می دیدند که دانش های بسیاری دارند.

اشاره:

استاد علامه سیدجعفر مرتضی عاملی، محقق و صاحب نظر در تاریخ اسلام، متولد ۱۳۶۴ ق
در جبل عامل (لبنان) است. سلسله نسبی ایشان به امام علی بن الحسین(علیه السلام)
می رسد ایشان تحصیلات ابتدایی را به صورت مکتبی نزد پدرشان ـ که خود معلم بود ـ
گذراندند و علاوه بر آموزش های عمومی در زمنیه شعر و ادب نیز صاحب آثاری شدند. در
سال ۱۳۸۲ ق به قصد ادامه تحصیل به نجف اشرف عزیمت و پس از اندوختن توشه علمی، به
سال ۱۳۴۷ ش وارد قم شدند، و در آن جا از دروس آیات زنجانی، حائری و آملی بهره ها
گرفتند.

تألیف تنها اثر جدّی درباره زندگی حضرت امام رضا (ع)، رساله ابن عباس و اموال
البصره، حدیث افک، کتاب ارزشمند مأساه الزهرا(س) (دو جلد) در پاسخ به شبهات وارده،
در خصوص مصائب یگانه دختر گرامی رسول خدا(ص)، تألیفاتی درباره امام عصر(ع) همچون
بحثی در باب جزیره خضراء و سرانجام کتاب معروف: الصحیح من سیره النّبی الأعظم
(یازده جلد که تا بیست جلد خواهد رسید و یک بار حائز جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی
شد) را باید در زمره مهم ترین آثار مکتوب این محقق و نویسنده توانمند برشمرد.

نکته ای که در بیشتر تألیفات ایشان می توان به عنوان یک مبنا بدان نگریست، شدت
گرایش به دفاع از مبانی تشیع و حساسیت فوق العاده در این باره است.

دائر کردن مدارس و مراکز تحقیقاتی در ایران و لبنان و کمک و حمایت از طالبان علوم
دینی از دیگر خدمات ارزنده این عالم برجسته می باشد.

استاد در اواخر سال ۱۳۷۱ ش پس از ۲۵ سال اقامت با برکت در ایران، هم زمان با
اشغالگری و تجاوز رژیم صهیونیستی اسرائیل به مولد خود ـ لبنان ـ مراجعت نموده، در
آن جا اقامت گزیدند. ایشان در حال حاضر، افزون بر اتمام نگارش چندین اثر به برگزاری
جلسات تفسیر و جلساتی ویژه جوانان حزب الله در روستاهای مختلف جنوب و بیروت اشتغال
دارند. ایشان علاوه بر آثار و خدمات فوق الذکر، چند سالی است مشغول انجام تحقیق
درباره اسرائیلیات یا آثار مؤثر فرهنگ یهود و نصارا بر متون اسلامی می باشد. موضوع
این تحقیق و دیگر آثار و تحقیقات گران سنگ این استاد فرزانه موجب بود تا در ایام
مسافرت به ایران، به گفت وگویی صمیمانه با ایشان بپردازیم که حاصل آن فراروی
خوانندگان گرامی موعود قرار دارد.

با توجه به اهمیت تاریخ و تاریخ نگاری در حوزه های مختلف اسلامی، از همان ابتدا
جریان تاریخ نگاری با چه مشکلات و معضلاتی مواجه بوده است؟

مهم ترین مسئله در حوزه تاریخ اسلام این است که تاریخ نویسی پس از گذشت ده ها سال
از وقوع حوادث و جریانات آغاز شد و همین امر باعث بروز بقیه مشکلات شده است. در
طول این مدت که میان وقوع و ثبت حوادث فاصله افتاده بود، سیاستمداران و فرمانروایان
نقش زیادی در نقل گزینشی حوادث یا سانسور آن ها داشتند.

آن ها همزمان با آن که تلاش می کردند بعضی از واقعیت ها را بپوشانند، حوادث و
جریاناتی را نقل می کردند که هرگز اتفاق نیفتاده بود و با سیاست ها و منافع آن ها
همسو و هم جهت بود. راویان و واعظان درباری این نیاز حاکمان را برآورده می ساختند و
آن چه باب میل و پسند آن ها بود جعل می کردند. این عوامل دست به دست هم داد تا
تاریخی دور از حقیقت و در عین حال همسو با اهداف و گرایش های حکمرانان شکل بگیرد.

تاریخ نویسی پس از این جریان بود که شکل گرفت و مطالبی که از ناحیه حاکمان و
دستیاران آن ها جعل، تحریف و یا دچار کم و زیاد شده بودند، اساس و پایه تدوین منابع
تاریخی قرار گرفت. در واقع آن چه حاکمان می پسندیدند، راویان و محدثان نقل می کردند
و آن چه که آنان نقل کرده بودند مورخان ثبت نمودند. پس از این که مورخان جعل ها،
تحریف ها و کم و زیاد کردن های حوادث تاریخی را مرتب کردند آثار خود را به مردم
عرضه نمودند و مردم هم به مطالعه این آثار که متأثر از هوی و هوس و گرایش های
فرقه ای مورخان نیز بود پرداختند. جالب این جاست که پس از این همه ماجرا پیروان فرق
مختلف هم به نوبه خود بخش زیادی از تاریخ جعلی و غیر واقعی را مستمسک خویش قرار
می دادند تا امکان توجیه رفتار و گفتار بزرگانشان فراهم شود. بر همین اساس می بینیم
که می گفته اند این خلفا و حکمرانان را خداوند برگزیده و آن ها را بر مردم گمارده
است و باید همه مردم از ایشان اطاعت کنند که اطاعت از آنان عین اطاعت از خداوند
است.

باید توجه داشته باشیم که همه حوادث تاریخی از حیث اهمیت در یک رتبه نیستند. بعضی
از ماجراهای تاریخی صرفاً گوشه ای از زندگی اجتماعی یا اقتضائات سیاسی جامعه را
ترسیم می کنند ولی برخی دیگر از حوادث بر عقاید و حب و بغض های مردمان اثرگذار
هستند.

بی شک تاریخ پیامبران و اوصیا(ع)، ذکر حوادث صرف نیست بلکه در واقع مجموعه ای از
تعالیم، سیاست ها، اخلاق، فقه، اعتقادات و تفسیر است و از همین جهت با تاریخ
پادشاهان و یا جنگ ها تفاوت اساسی دارد. متأسفانه باید بگویم که در اسلام هم با
تاریخ پیامبر اکرم(ص) به همین شکل رفتار شد. از همین رو ضروری است که ما در تمامی
آن چه که آن ها گفته و نوشته اند بازنگری کنیم و با نقد و بررسی دقیق درباره آن ها
تصمیم گیری کنیم.

در طول مدتی که به تدوین کتاب الصحیح من سیره النبی الاعظم(ص) مشغول بودیم تمام همّ
ما بر بازنگری دقیق و علمی همه این مطالبی بود که حکمرانان، دستیاران و کمک کاران
آنان درباره رسول خدا(ص) ساخته اند تا میزان صحت رفتارهای افراد عادی و غیر معصومی
را که به خلافت و حکومت رسیده بودند مشخص کنیم.

حاکمان در زمان حکومت خود برای توجیه رفتارشان و ساکت کردن مردم از این ابزار
استفاده می کردند که به پیامبر(ص) نسبت های دروغ می دادند گویا که ایشان هم
نعوذبالله دچار اشتباه می شوند طبیعی است اگر ثابت شود که پیامبر خود اشتباه
می کرده به طریق اولی آن ها می توانند و ممکن است دچار خطا و اشتباه شوند و حتی از
آن بالاتر می توانند مدعی شوند که از پیامبر(ص) تقلید کرده اند! و نغوذبالله بگویند
پیامبر(ص) با مردم جنگیده و در حقّ آن ها ستم روا داشته همان گونه که ما جنگیدیم و
ستم کردیم. مردم عامی اگر چنین رفتاری را مستند به دین و سیره بزرگان دین ببینند به
راحتی در مقابل آن سر فرود می آورند و هیچ اعتراضی نمی کنند به خصوص که با توجه به
جوّ عمومی جامعه، انگیزه های دینی قوی ترین، محکم ترین و تضمین شده ترین عامل برای
پایداری حکومت آن ها به شمار می آمد.

مجموعه الصحیح گامی است در راه تحقیق و پژوهش برای دستیابی به سیره واقعی
پیامبر(ص) بی آن که چنین شک ها و شبهاتی در آن راه داشته باشد. این کتاب در پی
یافتن این تحریف ها و حکم کردن در مورد آن هاست تا بتوان با زدودن این تحریف ها
چهره واقعی و حقیقی رسول خدا(ص) را که نوری است به سوی صراط مستقیم و هدایت، بر
همگان بنماید.

نقش یهودیان در جعل حدیث و تحریف واقعیت ها چقدر بوده است؟

قرآن کریم درباره حیله گری های یهودیان برای فاسد و خراب کردن عقیده و فرهنگ مردم
تصریح شده که آن ها در این مسیر علاوه بر تحریف بسیاری از واقعیت ها حتی کلام
خداوند را هم تحریف می کنند.

أفتطمعون أن یؤمنوا لکم و قد کان فریق منهم یسمعون کلام الله ثمّ یحرّفونه من بعد
ما عقلوه و هم یعلمون ۱

آیا طمع دارید که [اینان] به شما ایمان بیاورند؟ تا آن که گروهی از آنان سخنان خدا
را می شنیدند، سپس آن را بعد از فهمیدنش تحریف می کردند، و خودشان هم می دانستند.

کسانی که سخنان خدا را تحریف می کنند، به طریق اولی سخنان پیامبران او را تحریف
خواهند کرد. اساساً تحریف سخنان، سیره و تاریخ انبیا، عادت و سرشت و خوی یهودیان
بوده که همواره در این راستا تلاش می کرده اند و الآن هم تلاش می کنند دین و عقیده
مردم و نظر آن ها را درباره پیامبران با جعل احادیث، فاسد و خراب کنند. وضع احادیثی
درباره نافرمانی پیامبران از دستورات خداوند، ستم کردن به مردم و انجام رفتارهای
ناشایست و غیر اخلاقی همیشه در دستور کار آن ها قرار داشته است.

جالب است بدانیم یهودیان، پیش از بعثت پیامبر(ص) به مردم مدینه طعنه می زدند به
زودی پیامبری برانگیخته خواهد شد که ما از پیروان او خواهیم بود ولی با بعثت آن
حضرت به ایشان حسد ورزیدند، به جنگ و ستیز پرداختند، به آن حضرت افترا زدند، تمام
تلاش خود را برای تحریف دین اسلام به کار گرفتند و همواره با خراب کردن عقاید،
دستورات و اعمال مذهبی و اخلاق اسلامی از طریق جعل احادیث به دنبال نابودی این دین
بوده اند.

در زمان حیات پیامبر اکرم(ص) آن قدر تعداد این جاعلان زیاد شد که حضرت، مردم زمان
خویش را مخاطب قرار داده و فرمودند:

آگاه باشید که دروغگویان درباره من دروغ های بسیار می گویند. آگاه باشید هر کس به
عمد و با اطلاع بر من دروغ ببندد جایگاهی از آتش برای خود فراهم می آورد.

دروغ گویان اهل کتاب تلاش می کردند در دل حکمرانان نفوذ کنند و حاکمان نیز خواسته
آنان را اجابت نمودند. از آن جا که سیره نبوی آزادی عمل آنان را محدود می کرد و این
موضوع چندان برای آنان خوشایند نبود و اگر بنا بود سیره نبوی در میان مردم جاری و
ساری باشد معلوم می شد که حکمرانان در کدام موارد و امور با آن حضرت مخالفت
می کردند؛ به همین سبب آن ها تلاش می کردند که مردم را از سیاست ها و تعالیم
پیامبر(ص) دور کرده و آثار آن را از میان مردم محو کنند. این بهترین راهی بود که
می توانستند به وسیله آن از نابودی و سرنگونی حکومت های خود به سبب وجود انگیزه های
دینی جلوگیری کنند.

اسرائیلیات را چه کسانی و به چه نحو در منابع اسلامی تزریق کردند؟

همان طور که پیش از این هم گفتیم فتنه انگیزی همواره در خلق و خوی یهودیان وجود
داشته و ایشان همیشه به دنبال فاسد و خراب کردن اعتقادات و اخلاق و معیشت مردم
بوده اند. آن ها می خواهند بر مردم تسلط داشته باشند و بر آن ها حکمرانی کنند بی
آن که برای احدی از آن ها قیمت و ارزشی قائل باشند. برای تحقق حکومت بر مردم بر
اساس مبانی غیر الهی هیچ چاره ای جز فتنه انگیزی و ایجاد اختلاف و دور کردن مردم از
اطراف انبیای الهی وجود ندارد. با کرامت، آزادی، ارزش ها، نمونه ها، و الگوهایی که
انبیا به مردم عرضه می کردند، آن ها فرصت و امکان حکومت عنان گسیخته بر مردم را از
دست می دادند. علاوه بر آن هر گاه قدرت یهودیان رو به ضعف و افول می گذاشت، یکی از
بهترین راه ها که می توانست موجب استمرار سلطه و بقای حکمرانی آنان بر مردم شود
همین تفرقه افکنی و فتنه انگیزی بود. این موضوع را در تمام طول تاریخ حیات یهود به
وضوح می توان مشاهده کرد.

قوم یهود برای فاسد کردن عقاید دیگر اقوام و ملل، افکار و عقاید خود را به درون
افکار و عقاید آنان نفوذ می دادند و القا می کردند. سلطه بر تمام روش های
سخن پراکنی توسط یهودیان در طول تاریخ با همین انگیزه اتفاق می افتاده است.

یکی دیگر از راه هایی که یهودیان بدان دست یازیده بوده اند سلطه بر حاکمان اسلامی و
توده مردم مسلمان است. یهودیان خود را به این گونه به مسلمانان نمایانده بودند که
گویا چنان دارای عقل و فهم و اندیشه اند که علم و دانش گذشته، حال و آینده نزد آنان
است و با ترس و وحشتی که در دل مردم می افکندند آن ها را وابسته به خود می کردند.
به همین جهت بود که مردم به یهودیان به دیده معلم و والدین خود می نگریستند و آن ها
را بسیار بزرگ و با عظمت می دیدند البته خود یهودیان هم تمام تلاش خود را برای دامن
زدن به این باور مردم به کار می بستند.

جالب است بدانیم در زمان پیامبر اکرم(ص) هر کس می خواست مسلمان شود اول سراغ
دانشمندان و بزرگان یهودی و مسیحی می رفت و با آن ها مشورت می کرد و اگر آن ها
توصیه نمی کردند مسلمان نمی شد. بسیاری از مردم، آن ها را منابع علم و دانش و معرفت
می دیدند که دانش های بسیاری دارند.

هر چند همه یهودیان مدینه غیر بومی بودند و از مناطقی نظیر فلسطین و لبنان کنونی به
آن جا مهاجرت کرده بودند ولی آن قدر نفوذ پیدا یافته بودند که اهل مدینه یعنی
قبایل اوس و خزرج را بازیچه دست خود ساخته بودند و به فتنه انگیزی میان آن ها می
پرداختند. یهودیان در اختلافات و جنگ هایی که میان اوس و خزرج به راه می انداختند
یک نوبت از اوس حمایت می کردند و دفعه بعد از خزرج تا حداکثر بهره برداری را از این
اختلافات برده باشند.

البته دسته دیگری از یهودیان مدینه اصالتاً اسراییلی نبودند و در مدینه یهودی شده
بودند. گاه می شد که زن و مردی صاحب فرزند نمی شدند، نذر می کردند که اگر صاحب
اولاد شوند او را یهودی کنند و یا گاه کسی نذر می کرد که اگر مال و ثروتی نصیب او
شود به آیین یهود بگرود. پیمانی که پیامبر اکرم(ص) در بدو ورود به مدینه با یهودیان
امضا کردند با یهودیان اسراییلی بنی نضیر و بنی قینقاع نبود بلکه با همین یهودیان
اوس و خزرج بود چون آن ها پیمان ها و قرارهای مخصوص به خود را به طور جداگانه با
حضرتش امضا کرده بودند.

خلاصه این که مردم مدینه عاشق و مسحور یهودیان بودند و گمان می کردند که هیچ کسی
نمی تواند به درجه یهودیان دست یابد و به اندازه آنان عالم شود و یهودیان هم با
استفاده از فرصت پیش آمده بر عقل و اندیشه مردم مسلط شده بودند و آن ها را از نظر
فکری مستضعف نگاه داشته بودند. کار تا جایی پیش رفته بود که آن ها هر نوع سم پاشی
که می خواستند می کردند و هر یاوه ای را بر زبان می راندند و مردم هم همه حرف های
آنان را باور می کردند.

متأسفانه نفوذ جریان یهود به حدّی بود که پس از آمدن پیامبر(ص) به مدینه باز بعضی
از اصحاب مشهور و دخترهایشان نزد آنان می رفتند و علاوه بر علم آموزی از ایشان به
ترجمه تورات مبادرت می ورزیدند. تا جایی که یک بار پیامبر اکرم(ص) خطاب به ایشان
قسم خوردند که اگر موسی هم زنده می بود از آن حضرت پیروی می کرد. به عبارت دیگر
یهودیان حتی از وجود پیامبر(ص) شرم نکردند و همچنان به آموزش مطالب خود به اهالی
مدینه ادامه می دادند و تلاش می کردند دل های مردم را به سوی خود متمایل سازند.

تمام این عوامل دست به دست هم داده بود تا آن ها بتوانند به راحتی یاوه گویی ها و
مزخرفات خود را در میان مردم بپراکنند؛ هر چه را می خواهند درباره دین و قوم
بنی اسراییل بگویند.

جالب است بدانیم بعد از رحلت پیامبر(ص) عده ای مردم را از نقل از احادیث پیامبر(ص)
نهی کردند و در عین حال از قول پیامبر(ص) این روایت جعلی را رواج می دادند که از
بنی اسراییل هر چه می خواهید نقل کنید که اشکال ندارد!! بعد از آن هم به طور رسمی
برای دانشمندان یهودی و مسیحی در مساجد کرسی می گذاشتند تا مطالب و احادیث
بنی اسراییل را برای مردم نقل کنند. به طور طبیعی هم پس از این ماجرا فکر، عقیده،
فرهنگ و اندیشه اسراییلی در میان مسلمین رواج یافت این جریان در طول مدت حدوداً صد
و سی ساله منع نقل احادیث نبوی ادامه داشت. البته اصل آن حدیث جعلی بود که:

حدّثوا عن اهل بیتی و لا حرج.

از اهل بیتم [همه چیز را] نقل کنید و اشکالی ندارد.

که آن ها به جای« اهل بیتی» بنی اسراییل گذاشته بودند. مسلمانان یاوه گویی های
بنی اسراییل را می شنیدند و نقل می کردند و می نوشتند و حتی بعضی از آن مطالب را به
پیامبر اکرم(ص) نیز نسبت می دادند. ابوهریره هر چه را از کعب الاحبار می شنید
می گفت حدثنی رسول الله!! و این گونه بود که این خرافات جزئی از میراث اسلامی شدند.

بخش قابل توجهی از تحقیقات مستشرقان گویا به نحوی القای شبهات است و چندان شکل
پژوهش را به خود نمی گیرد. این اشکال ناشی از روش و متد تحقیق آن هاست یا علت دیگری
دارد؟

مستشرقان چند نوعند. نمی توان همه آن ها را که در میراث و فرهنگ اسلامی به مطالعه
و تحقیق پرداخته مغرض بدانیم و بگوییم آن ها می خواهند بنیان دین را نابود کنند.
بلکه در میان آنان به ندرت افرادی یافت می شوند که صرفاً قصد انجام تحقیق و ارائه
پایان نامه ای برای گرفتن مدرک دکتری یا کارشناسی ارشد داشته است. البته بسیاری از
این تحقیقات بر اساس راهنمایی ها و خط دادن های نهادهای اطلاعاتی و استعماری بوده و
محصول و ثمره فعالیت آن ها هم به نفع دستگاه اطلاعاتی و همچنین سیاستمداران و
صاحبان نفوذ و تصمیم گیرندگان سیاسی کشور متبوعشان بوده است.

آن ها از دانشگاه ها می خواهند تحقیقاتی درباره ادیان شرقی، وضعیت اجتماعی یا سیاسی
مردم در برخی از کشورهای اسلامی و یا تاریخ و آرا، عقاید، عواطف و روابط آن ها با
همدیگر انجام دهند و زمانی که احساس می کنند این تحقیقات و پایان نامه ها در راستای
اهداف و برنامه های آنهاست آن را به صورت کتاب یا مقاله منتشر می کنند. البته نتیجه
تحقیقات هر دو دسته گاهی درست است و گاهی نادرست. ولی در هر حال از این تحقیقات
برای فروپاشی، تجزیه و یا تسلط بر کشورها استفاده می شود.

مشکل به همین جا ختم نمی شود. آن ها وقتی در میراث و منابع اسلامی که مسلمانان برای
توجیه حکمرانان خود نوشته بودند تحقیق می کنند چون مبتلا به نوعی پیش داوری و قضاوت
هستند و متأثر از میراث یهودی ـ مسیحی خود، بسیاری از موارد نابجا را با استناد