پاورپوینت کامل توقیعات امام غایب(ع) ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل توقیعات امام غایب(ع) ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل توقیعات امام غایب(ع) ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل توقیعات امام غایب(ع) ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

۵۴

اشاره:

«توقیع» در لغت به معنای نشانه گذاشتن، امضاء کردن حاکم بر نامه و فرمان، جواب
مختصر که کاتب در نوشته به پرسش ها می دهد، دستخط فرمانروا و نوشتن عبارتی در ذیل
مراسله آمده است۱و در اصطلاح علم حدیث به معنای پاسخ پرسش ها، یا اطلاعیه هایی است
که به صورت کتبی از طرف امام برای آگاهی شیعیان فرستاده شده است. چنانکه توقیعاتی
از حضرت امام علی النقی و امام حسن عسکری(ع) نقل شده است۲. امّا معمولاً توقیع به
نامه های حضرت حجه بن الحسن امام زمان(ع) گفته می شود که توسط چهار تن نایبان خاصّ
ایشان در زمان غیبت صغرا به دست شیعیان می رسیده است۳.در این مقاله پس از اشاره ای
کوتاه به تعداد توقیعات نقل شده از امام زمان(ع) مهم ترین موضوعاتی که در توقیعات
مطرح شده است، بررسی می شود.

شماره توقیعات

شماره توقیعات در دو کتاب کمال الدّین و تمام النعمه، شیخ صدوق و کتاب الغیبه، شیخ
طوسی جمعاً ۹۲ عدد است . که پس از حذف موارد مشترک ۸۰ توقیع می شود. به این شرح: در
کتاب کمال الدین در بابی که به «ذکر توقیعات رسیده از امام قائم(ع)» اختصاص دارد،
۴۹ توقیع و یک دعا نقل شده که برخی کوتاه و بعضی طولانی است. امّا شیخ طوسی در کتاب
الغیبه در باب مخصوص توقیعات و مواضع دیگر ۴۳ توقیع و خبر نقل می کند، که بعضی از
آنها را از جمله معجزات امام غایب شمرده، و برخی دیگر توقیعاتی است که با شرح موارد
صدور آنها ذکر کرده و متضمن سرگذشتی است جالب توجه، و شماری دیگر دستخط امام
زمان(ع) است که به صورت منشور ـ فرمان سرگشاده عمومی ـ صادر شده، و شامل مباحث
اصولی مذهب است. از این ۴۳ توقیع ۱۲ عدد منقول از صدوق است که بعضی عیناً در
کمال الدین دیده می شود.

بنابراین مجموع توقیعات غیرتکراری در دو کتاب مأخذ ما ۸۰ عدد است.

تقسیم بندی توقیعات

اینک توقیعات برگزیده را برحسب موضوع دسته بندی کرده نقل می کنیم :

۱. رازدانی و خبردادن از امور پنهانی

بر طبق چندین خبر که در دو کتاب مأخذ ما آمده، حجت خدا بر زبان نایبان یا به وسیله
توقیعات از رازهای نهانی و امور پنهانی و آنچه پرسندگان در دل داشته اند خبر داده و
موجبات اعتماد به نوّاب و یقین به ارتباطشان با امام را فراهم کرده است. این اخبار
اضافه بر روایاتی است که در تأیید و توثیق نایبان رسیده، و در واقع نشانی های عینی
و دلیل های مشهود بر صحت ادعایشان در نیابت و وساطت از امام غایب بوده و سبب
اطمینان قلب بیشتر شیعیان می شده است. هر چند این رویدادها شخصی و خصوصی بوده،
امّا مجموع آنها که به وسیله راویان مطمئن و در کتب معتبر و مؤلّفان محقّق نقل شده،
امروزه برای ما نیز اطمینان آور است به ویژه که مضمون این اخبار خود نشان دهنده صحت
و راست بودنشان است و اینک چند نمونه:

۱ـ حسن بن فضل یمانی ـ ضمن حدیثی طولانی ـ گوید: «از سه مطلبی که به خاطر داشتم دو
تای آنها را نوشتم و سومی را به احتمال آنکه ناخوشایند باشد ذکر نکردم. امّا جوابی
که به من رسید هم درباره دو مطلبی بود که نوشته بودم و هم راجع به سومین مطلب که در
دل نگهداشته و ننوشته بودم».۴

۲ـ نصربن صالح نقل کرد که: «مردی از اهل بلخ پنج دینار با نامه ای که اسمش را در
آن عوضی نوشته بود فرستاد. پاسخ وصول پول به او رسید با نام اصلی اش و نسبش و دعا
برای او».۵

نمونه های دیگر از اشراف بر ضمایر و آگاهی از وقایع و نهان دانی ولیّ حق تعالی را
در توقیعات دیگری نیز که تحت موضوعات مختلف ـ مخصوصاً توقیعات درباره اموال رسیده
به امام ـ نقل شده است می بینیم. به بیان دیگر حضرت به گونه های مختلف با بیان
حقایق پنهانی اثبات صحت امامت و ولایت خود و سفارت نایبان را می فرموده است تا برای
طالبان حقیقت تردیدی بر جا نماند.

۲. مسائل مربوط به غیبت امام

دشمنی بسیار شدید با مصلح موعود و تفحص برای پیدا کردن و قتلش، امکان آشکار شدنش را
از بین برده بود و شبهاتی که جعفر، برادر امام حسن عسکری(ع)، ایجاد کرده بود و مردم
را به خود دعوت می کرد نیز مزید بر علت بود. این همه، اشکالاتی را به اذهان القا
می کرد، که بر حسب وظیفه ارشادی و هدایتی که امام دارد باید پاسخ گوی آنها و بر طرف
کننده شبهات باشد.

تعدادی از توقیعات مستقیماً در اطراف مسایل طرح شده ر