پاورپوینت کامل مهدویت در صدا و سیما ۶۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مهدویت در صدا و سیما ۶۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مهدویت در صدا و سیما ۶۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل مهدویت در صدا و سیما ۶۳ اسلاید در PowerPoint :

۵۶

از حدود سال های ۷۴ـ۷۵ برنامه ای با عنوان «انتظار سبز» از صدای جمهوری اسلامی پخش
شد و برخی شبکه های رادیویی مانند رادیو جوان و معارف در سال های اخیر برنامه هایی
در این زمینه تولید کرده اند۴ اما درحوزه سیما این موضوع با تأخیر بیشتری یافت، تا
آنکه در سال های اخیر شاهدیم که سیمای جمهوری اسلامی ایران به موضوع مهدویت بیشتر
از گذشته توجه نموده است.

اشاره:

«مهدی باوری» جزء مهمی از اصول اعتقادی شیعیان است. ایرانیان این اعتقاد را به نحو
بارزی آشکار ساخته و آیین های بسیاری را حول انتظار آخرین حجت خدا سازمان داده اند.
نشر آثار مکتوب از این حوزه بیشترین حجم را به خود اختصاص می دهد. صدا و سیما نیز؛
به عنوان فعال ترین و تأثیرگذارترین رسانه همگانی ـ هرچند با تأخیر زمانی و رتبی ـ
به این موضوع پرداخته است. اولین و مهم ترین اثر تلویزیونی مهدوی، برنامه «به سوی
ظهور» بوده که به کسب دیپلم افتخار «بهترین برنامه مذهبی سیما» نیز نائل آمد.

مقاله حاضر، که خلاصه ای از پایان نامه نویسنده محترم است، درباره «مهدویت در سیمای
جمهوری اسلامی؛ با نگاهی به برنامه به سوی ظهور» گفت وگو می کند. امید که طبع
خوانندگان گرامی را بیاراید.

انتظار موعود و حکومت عدالت گسترش از اعتقادات روشن و صریح همه مسلمانان است. مفهوم
انتظار آماده شدن وفراهم سازی بستر حکومت عدالت گستر امام عصر(ع) است.

امام عصر (ع) به عنوان آخرین حجت، و امام حیّ و حاضر شاهد تمامی اعمال وکردار
شیعیان هستند و به شیوه ای کاملاً پنهان و نامحسوس افراد را هدایت می کنند. اینگونه
نیست که امامت حضرت ولی عصر(ع) بعد از ظهورشان آغاز شود بلکه هم اکنون درحال هدایت
و راهنمایی افراد هستند و به تکالیف امامت خود عمل می نمایند.

فرهنگ والای مهدوی به عنوان اعتقادی ریشه دار، بنیادین واصیل درفرهنگ تشیع مطرح است
تا جایی که این اعتقاد سبب بسیج عمومی و مقوم آیین ها و انگیزه های انسانی است.
نمادی که عامل عدالت خواهی و ظلم ستیزی جوامع شیعه در طول تاریخ بوده است.

جامعه شیعی ایران همواره در طول تاریخ، وجود امام عصر(ع) و انتظار فرج آن حضرت را
به عنوان اصول اصلی خود برشمرده، و وجود آن حضرت را به عنوان امام و پیشوای دوازدهم
پذیرفته و او را خاتم الاوصیا می داند.

ایرانیان این موضوع را به عنوان یکی از وجوه ممیزه خود توسعه داده و حول انتظار
ظهور آیین های بسیاری را سازمان داده و آن را به صورت یک اصل اصیل اعتقادی
پرورده اند. این اعتقاد که عاملی تعیین کننده در تعریف وظایف اجتماعی ـ سیاسی
شیعیان در حیات دنیوی است، در اثر مواجهه با ایدئولوژی های گوناگون در دهه های
اخیر نقشی اساسی در شکل دهی به بازنمودهای دینی و جهت گیری های فرهنگی و اجتماعی ـ
سیاسی ایرانیان ایفا کرده است.

جوامع شیعی برای ابلاغ و ترویج این رکن و اصل اساسی از هر امکانی استفاده کرده
اند. با وجود این باید دقت داشت که اهمیت محوری اعتقاد مهدوی و انتظار امام عصر
(ع)، نه تنها به شکل گیری نظامات اعتقادی و عملی یکسان منتهی نشده است، بلکه خود
موجب شکل گیری و بروز عقاید و گرایش های متنوع و حتی متضاد در جامعه شیعی شده است.

انتظار امام عصر(ع) را در جوامع شیعی، در طول تاریخ می توان به دو گونه تقسیم
نمود:۳

الف) انتظار فعال: دیدگاه امام خمینی (ره) را شامل می شود که منتظران در آن وظیفه
زمینه سازی ظهورامام (ع) را دارندکه در نهایت با ارایه نظریه ولایت فقیه توسط امام
خمینی(ره) و رهبری سیاسی بلامنازع ایشان منجر به تشکیل حکومت اسلامی در ایران
گردید.

ب) انتظار غیرفعال: منتظران حضرت به غیر از دعا برای تعجیل ظهور امام وظیفه ای
ندارند و با دست نزدن به هیچ عمل و اقدامی در رفع مشکلات زمان خود می توانند زمینه
پرشدن جهان از ظلم و ستم را ایجاد کنند که خود این امر سبب تعجیل در ظهور ایشان
می گردد.

مروری کوتاه بر جریانات فکری و بازنمایی های اعتقادات مهدوی نشان می دهد که موضوع
مهدویت تا مدت ها مسکوت ماند تا اینکه در دهه ۶۰ به دلیل در جریان بودن جنگ
تحمیلی، مهدویت در بطن جامعه و به شکل مفاهیم والای معنوی چون شهادت و…حضور یافت.

پس از دهه ۷۰ فعالیت ها و جنبش های متنوعی در زمینه مهدویت درجامعه آغاز شد. این
فعالیت ها در ابتدا بیشتر به شکل نشر آثار مکتوب حول محور منابع اعتقادی شیعه
بودند. سپس برخی نویسندگان و فعّالان مهدوی اقدام به نوشتن کتاب هایی درحوزه طرح
ریزی استراتژی برای ارکان مهم نظام اسلامی و افراد جامعه ازجمله مردم، جوانان
و…غیره کردند. ازجمله مهم ترین نکات مورد توجه در این نوشتارها وظایف منتظران و
فرهنگ انتظار بود.

صداوسیمای جمهوری اسلامی نیز با تأخیر به موضوع مهدویت پرداخته است. از حدود
سال های ۷۴ـ۷۵ برنامه ای با عنوان «انتظار سبز» از صدای جمهوری اسلامی پخش شد و
برخی شبکه های رادیویی مانند رادیو جوان و معارف در سال های اخیر برنامه هایی
در این زمینه تولید کرده اند۴ اما درحوزه سیما این موضوع با تأخیر بیشتری یافت، تا
آنکه در سال های اخیر شاهدیم که سیمای جمهوری اسلامی ایران به موضوع مهدویت بیشتر
از گذشته توجه نموده است.

مروری کوتاه بر برنامه های پخش شده سیما نشان می دهد که ازحدود سال۱۳۸۰ سیمای
جمهوری اسلامی ، روند افزون تری را در پرداختن به موضوع مهدویت آغاز نموده است.
البته درسال های گذشته نیز سیما بنابر روال همیشگی خود برنامه های مناسبتی برای
ایام نیمه شعبان و روزهای جمعه تدارک دیده و پخش کرده است. همچنین در برنامه مذهبی
خود قسمت ها یا بخش هایی را به موضوع مهدویت اختصاص داده است.

اما بنا برآمارهای سازمان صداوسیما که نگارنده توانسته به آن دسترسی پیدا نماید،
می توان گفت، اولین و مهم ترین برنامه اختصاصی مهدوی سیما که برای اولین بار در
سال های ۸۰ و۸۱ ساخته شد، سری اول برنامه «به سوی ظهور» (به شکل ضبط شده) می باشد
که درسال های بعد تاسری چهارم آن نیز ادامه پیدا نمود و از شبکه دوم سیما پخش شد.

همچنین درسال های اخیر برنامه هایی مانند «پایان دوران» ازشبکه اول، چهل وادی
تماشا، سریال پرده عشق ومشق انتظار از شبکه دو، مجموعه ترکیبی موعود، سپهری دیگر و
صبح امید ازشبکه چهار، مجموعه عطرعاشقی و برنامه های پرسش و پاسخ، میزگرد یا
مجموعه هایی چند قسمتی در زمینه مهدویت و امام عصر(ع) ساخته و پخش شده است. در حالی
که درسال های گذشته برنامه های اختصاصی درباره این موضوع کمتر ساخته می شد.

چنانکه گفته شد، یکی از اصلی ترین اینگونه برنامه ها، برنامه «به سوی ظهور» است.
این برنامه، اولین برنامه ای است که به صورت مستمر، خاص، غیر مقطعی و در قالبی
متفاوت از دیگر برنامه های مشابه در مورد امام زمان (عج) و فرهنگ مهدویت (در شبکه
دو و روزهای جمعه) ساخته و پخش شده است. تاکنون چهار سری (دو مجموعه ضبط شده و دو
مجموعه زنده) از این برنامه و در مدت زمانی حدوداً چهار سال پخش شده است و طبق
اعلام مرکز تحقیقات و مطالعات صدا و سیما جزء برنامه های نسبتاً موفق و پربیننده در
بین مجموعه های مذهبی تولید شده در سیما محسوب می شود.۵ همچنین برنامه «به سوی
ظهور» در جشنواره اخیر تولیدات سیما دیپلم افتخار بهترین برنامه مذهبی را کسب کرده
است.»۶

طبق نظر سنجی مرکز تحقیقات، برنامه «به سوی ظهور» درمقایسه با برنامه های مشابه از
موفقیت نسبتاً خوبی برخوردار بوده؛ این درحالی است که ساعت پخش این برنامه جمعه
صبح ها هم زمان با پخش برنامه های سرگرم کننده از شبکه های دیگر بوده است.

بسیاری از افراد در این ساعات مشغول استراحت یا فعالیت های دیگری هستند. ضمن اینکه
این ساعات اصولاً جزء ساعات پرمخاطب تلویزیون نیست. با وجود این برنامه توانسته
درحد نسبتاً خوبی در جذب مخاطب تلویزیون موفقیت کسب کند به طوری که ۲۸درصد
پاسخ گویان صرف نظر از تواتر تماشا بیننده این برنامه بوده اند که در میان
برنامه های مذهبی رقم قابل توجهی بوده است. بر این اساس سری چهارم این برنامه را
می توان کامل ترین و جا افتاده ترین سری از اینگونه مجموعه برنامه ها دانست. با
درنظر گرفتن این موضوع دراین پژوهش به پرسش های اصلی ذیل پاسخ می دهیم:

۱. برنامه «به سوی ظهور» کدام جریانات فکری اصلی حول موضوع مهدویت را در جامعه
بازنمایی می کند؟

۲. شیوه و نحوه اصلی ارائه در این برنامه کدام است؟

دیدگاه های گوناگون درباره انتظار

امید و آرزوی تحقق نوید جهانی انسانی، در زبان روایات اسلامی «انتظار فرج» خوانده
شده و عبادت، بلکه افضل عبادات شمرده شده است.۷

دو دیدگاه عمده ای که درمورد انتظار فرج امام عصر(ع) درطول تاریخ ودرجوامع شیعی
وجود داشته ومحققی چون شهید مطهری نیز درکتاب قیام و انقلاب مهدی(ع) بدان اشاره
کرده، عبارت اند از «انتظاری که سازنده و نگهدارنده، تعهدآور، نیروآفرین و تحرک بخش
است، به گونه ای که می تواند نوعی عبادت و حق پرستی شمرده شود، و انتظاری که گناه،
ویرانگر، اسارت بخش وفلج کننده است و نوعی «اباحی گری» باید محسوب شود».۸

این تقسیم بندی را دکتر شریعتی نیزدارد: انتظار منفی و انتظار مثبت. این دو انتظار
درست ضدّ یکدیگرند. یکی بزرگ ترین عامل حرکت و ارتقاء، تن دادن به ذلت و توجیه «وضع
موجود» و دیگری پیش رونده و آینده گرا.۹

دو برداشت از ظهور

برای توضیح انواع مختلف انتظار می توان به تحقیق جامعی که یکی از محققین مهدوی کشور
انجام داده استناد نمود. او انتظار را در طول تاریخ به دو دیدگاه کلامی ـ اعتقادی
و فرهنگی ـ اجتماعی تقسیم می کند. در دیدگاه کلامی به طور عمده دو بعد از ابعاد
شخصیت و زندگانی امام مهدی(ع) مورد توجه قرار می گیرد: نخست اینکه آن حضرت، حجت
خدا، تداوم بخش سلسله حجت های الهی و دوازدهمین امام معصوم از تبار امامان معصوم
شیعه است که در حال حاضر در