پاورپوینت کامل از زمزم زبور مهدوی ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل از زمزم زبور مهدوی ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل از زمزم زبور مهدوی ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل از زمزم زبور مهدوی ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

۵۴

اشاره:

در پی معرفی مؤلفان مهدوی و آشنایی با آثاری که در این حوزه به رشته نوشته درآمده و
به چاپ رسیده است، در دو شماره قبل، سه اثر در این زمینه معرفی و اشاره شد که این
کتاب ها [کمال الدین و تمام النعمه، اثر شیخ صدوق؛ و مکیال المکارم از آیت الله
شهید سیّد محمد تقی اصفهانی] و همچنین أطیب البیان اثر علّامه سیّد عبدالحسین طیب
در حوزه تفسیر، به فرمان و عنایت امام عصر(ع) به نویسندگان آن آثار، صورت تألیف
پذیرفته است.

اکنون در ادامه آن مقالات این بار به سراغ یکی دیگر از این آثار ارزشمند می رویم،
که آن نیز به اشارت و عنایت حضرت بقیه الله(ع) در پی نذر و عهدی که مؤلف شهید برای
رهایی از سختی ها و گرفتاری ها با آن امام مهربان می بندد ـ داستان آن از زبان سیّد
شهید در ادامه خواهد آمد ـ تدوین و نگارش شده است.

قبل از پرداختن به کتاب و مباحث و موضوعات طرح شده، ابتدا نیم نگاهی به حیات علمی و
عملی آیت الله سیّد حسن شیرازی داشته و پس از معرفی مختصر اثر، انگیزه تألیف کتاب
را از زبان وی می شنویم.

آیت الله شهید سیّد حسن شیرازی به سال ۱۳۵۴ ق. در نجف اشرف در خاندانی ریشه دار و
پرهیزکار دیده به جهان گشود. خاندانی که در یکصد سال گذشته پرچمدار مرجعیّت شیعی
بوده و نسل در نسل مرجعیّت در آن بیت برقرار بوده است.

نیای او «آیت الله میرزا حسن شیرازی» معروف به میرزای برزگ، مُجدِّد شیرازی است که
از مراجع بلند پایه تقلید و رجال نام آور شیعه در اوایل قرن چهاردهم هجری بوده است.
عالِمِ بیدارگری که فتوای مشهور او به حُرمتِ استعمال تنباکو، دولت ناصرالدّین شاه
را به تسلیم در برابر قدرت مرجعیّت وا داشت و سیاست استعماری انگلیس را به بُن بست
کشانید.

پدر بزرگوارش مرحوم «آیت الله العظمی سیّد مهدی شیرازی» است که نَسَبَش در نهایت به
سیّدالشهدا(ع) می رسد. ایشان نیز از مراجع مُعظّم تقلید و از عالمان آگاه و
زمان شناس عهد و عصر خود بود که فتوای معروف وی درباره مرام کمونیسم، مبنی بر اینکه
(الشُیوعّیَهُ کفّرٌ و الحادٌ؛ کمونیسم، کفر و اِلحاد است)، در زمان روی کار آمدن
بعثیان در عراق، ضربه ای کاری بر پیکر پوسیده این تفکّر ضدّ دینی و الحادی در عراق
آن روز وارد کرد و موجب آگاهی و بیداری مردم گردید.

برادر وی، مرحوم «آیت الله سیّد محمّد شیرازی» نیز از مراجع تقلید بوده است.

سیّد شهید در نجف متولد شد، امّا در کربلا بالید. وی پس از تکمیل علوم عربی و ادبی
نزد استادان بنام حوزه کربلا، در کنار استفاده از محضر پدر و برادر، از درس آیات
عظام؛ میلانی و شیخ محمّدرضا اصفهانی بهره بُرد و سطوح عالی را از آنان آموخت و در
پرتو قریحه ذاتی، هوش فوق العاده و پشتکار فراوان توانست مراتب تحصیل را تا احراز
مقام منیع اجتهاد بپیماید و کرسی تدریس و تعلیم را در کربلا به دست گرفته، در کنار
برادر بزرگ خود سرپرستی آن حوزه دینی و علمی را عهده دار شده، و همزمان به تربیت
شاگردان بپردازد.

هنگامی که با روی کار آمدن حزب بعث، افکار وارداتی و الحادی این مرام، عراق را در
برگرفت، سیّد شهید، سکوت را جایز نشمرد و دلیرانه قیام کرد و قهرمانانه با دشمنان
دین به ستیز برخاست و در این راستا دامنه فعالیت های فکری و فرهنگی خود را گسترش
داده، با نشر مقالات روشنگرانه و بیانات هدایت گرانه، ماهیّت این تفکّر الحادی و
گمراه کننده را آشکار ساخت.

سخنرانی مهمّ او در کنگره بین المللی امام علی(ع) ـ که به ابتکار پدر بزرگوارش همه
ساله به مناسبت ۱۳ رجب در کربلا برگزار می گردید ـ او را شهره شهر و آشنای مردم
ساخت.

دیری نپایید که حزب بعث حضور او را برنتابید و سرانجام به سبب مبارزات مستمر و
پیکارهای پیگیر، «سیّد شهید» در سال ۱۳۸۹ ق. به دست مزدوران بعثی بازداشت گردید و
در زندان قصرالنهایه بغداد، در زیر سخت ترین و وحشیانه ترین شکنجه ها قرار گرفت. تا
بدان جا که آثار سوختگی این شکنجه ها تا پایان عمر پُر افتخارش بر بدن و سینه آن
سیّد شهید آشکار بود.

شهید بزرگوار پس از چندی از زندان بغداد به زندان بعقوبه منتقل شد و در آنجا بود که
عنایت امام عصر(ع) از وی دستگیری نمود و مقدمات آزادی او فراهم شد. آیت الله شهید
سیّد حسن شیرازی در آن زندان، پس از توسّل به حضرت بقیه الله(ع) و در پی پیمانی که
با آن حجّت خدا می بندد ـ و داستان آن در ادامه خواهد آمد ـ در سال ۱۹۶۹م. به طور
معجزه آسایی آزاد شد.

وی پس از رهایی از زندان، بی درنگ عراق را به سوی لبنان ترک کرد و در بیمارستان
بیروت بستری شد و به معالجه عوارض شکنجه ها ـ که هیچ گاه نیز بهبودی کامل نیافت ـ
پرداخت. پس از بهبودی نسبی در آنجا نیز از پای ننشسته، به ارشاد، اصلاح، رهبری و
روشنگری که میراث نیاکانش بود، اشتغال ورزید.

به همین منظور سفرهایی را به سوریه، استرالیا، آفریقا انجام داد و مؤسسات تربیتی،
فرهنگی، دینی و اجتماعی چندی را در راستای شناساندن اسلام و تشیّع در آن مناطق
پی ریزی کرد و از این رهگذر با رجال سیاسی و دینی و بعضاً رؤسای جمهور به تقویت
روابط پرداخت و توانست با روشنگری ها و ارشادهای خود، بسیاری را به مذهب حقّ شیعه
هدایت کرده، به ولایت امیرمؤمنان(ع) پیوند زند.

علّامه شهید مانند جدّ بزرگوار خود، امیرمؤمنان(ع) از امور معیشتی مستمندان و
نیازمندان غافل نبود و در این زمینه اهتمامی بلیغ داشت و همان گونه که اشاره شد در
دهه پایانی عمر شریف خود با سفرها و هجرت های خود توانست مؤسسات فرهنگی، مراکز
درمانی، کانون های تربیتی و مدارس و مساجد و حسینیه هایی را بنیان نهد که در ذیل به
چند مورد آن اشاره می شود:

۱. مدرسه علوم دینی به نام مدرسهُ الامام المهدی(ع) در بیروت؛

۲. حسینیه ای در یکی از مراکز شیعه نشین در بیروت؛

۳. حوزه علمیّه لبنان در بیروت؛

۴. مسجد فاطمه الزهرا(س) در شهر حِمص در سوریه؛

۵. مسجد الامام الصادق(ع) در شهر لازقیّه؛

۶. حوزه علمیّه زینبیّه در سوریه، که نخستین مدرسه علوم دینی شیعه در آن سرزمین
است.

شهید شیرازی در کنار پرداختن به مسائل اجتماعی و اصلاح، ارشاد و روشنگری از مسائل
علمی و تعلیم و تدریس، تألیف و تدوین کتاب، نگارش رساله و نوشتن مقالات غافل نبود.
از وی آثار سودمندی در زمینه های مختلف علوم اسلامی به جای مانده که در این میان
بیش از بیست عنوان آن به چاپ رسیده، که سیزده عنوان آن در معجم المؤلّفین
العراقیّین ضبط، و به پانزده عنوان آن در مقدمه کتاب ارزشمند کلمهُ الامام
المهدی(ع) توسط مترجم محترم آن اشاره شده است.

از مشهورترین آثار آیت الله سیّد حسن شیرازی می توان از ا