پاورپوینت کامل معرفت امام زمان (عج) از دیدگاه شیخ صدوق ۶۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل معرفت امام زمان (عج) از دیدگاه شیخ صدوق ۶۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل معرفت امام زمان (عج) از دیدگاه شیخ صدوق ۶۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل معرفت امام زمان (عج) از دیدگاه شیخ صدوق ۶۱ اسلاید در PowerPoint :

۴۸

اشاره:

ابوجعفر محمّد بن علی بن حسین بن بابویه قمی مشهور به شیخ صدوق (م ۱۳۸۱ ق.) از فقها
و محدّثان بزرگ شیعه است که بسیاری از علمای امامیه کلام او را به مانند نصّ منقول
و خبر مأثور می دانند. وی در «باب الامامه» از کتاب الهدایه خود پس از بیان مبانی
امامّت و اصول اعتقاد شیعه در این زمنیه، به موضوع معرفت امامان می پردازد و در ذیل
بابی با عنوان «باب شناخت امامانی که پس از پیامبر خدا(ص) حجَّت های الهی بر مردم
هستند» به تفصیل در این زمینه سخن گفته است.

در قسمت های پیشین این مقاله هشت مورد از ویژگی های امامان معصوم که شیخ صدوق(ره)
اعتقاد به آنها را در باب معرفت امام(ع) لازم دانسته است، بررسی کردیم و گفتیم که
هر مسلمان باید معتقد باشد که امامان دوازده گانه، پیشوایان واجب الاطاعه، گواهان
بر مردم، راه های رسیدن به خدا، جایگاه های علم الهی، مفسّران وحی، ارکان توحید،
پیراستگان از هر گونه خطا و اشتباه هستند.

در این قسمت از مقاله برخی دیگر از ویژگی های پیشوایان معصوم شیعه را بررسی
می کنیم.

۹. صاحبان معجزات و نشانه ها

شیخ صدوق(ره) در بیان نهمین ویژگی از ویژگی های امامان که همه باید بدان معتقد
باشند، می فرماید:

واجب است معتقد باشد… آنها صاحب معجزات و نشانه ها هستند.۱

در روایتی که از امام صادق(ع) نقل شده است، در مورد کمترین حدّ معرفت امام چنین
آمده است:

کمترین حد معرفت امام آن است که [بدانی] او مساوی پیامبر است مگر در درجه نبوت.۲

بر این اساس می توان گفت، امامان معصوم(ع) همه ویژگی های پیامبر(ص) را دارا هستند
که از آن جمله است: ارائه نشانه ها و معجزات برای اثبات حقّانیّت خود. چنانکه در
شرح حال امامان دوازده گانه(ع) آمده است، هر یک از آنها برای اثبات امامّت خود،
افزون بر توسل به نصّ پیامبر اکرم(ص) یا امام پیش از خود، نشانه ها و معجزاتی را
آشکار می ساختند و بدین وسیله هم راه را بر مدّعیان دروغین امامّت می بستند و هم به
شیعیان خود اعتماد و اطمینان می بخشیدند.۳

در اینجا برای روشن تر شدن بحث به بخش هایی از ادعیه، زیارات و روایات نقل شده است
از امامان معصوم(ع) که در آنها به این موضوع تصریح شده است، اشاره می کنیم:

در یکی از زیارت های امیرمؤمنان علی(ع) که از امام صادق(ع) نقل شده، خطاب به آن
حضرت چنین آمده است:

سلام بر صاحب راهنماها و نشانه های آشکار و معجزه های چیره کننده. ۴

در دعای ندبه نیز خطاب به امام عصر(ع) می خوانیم:

ای زاده نشانه ها و معجزات! ای زاده دلیل های آشکار! ای زاده برهان های روشن و خیره
کننده!۵

در کتاب بصائر الدرجات موارد متعددی از معجزات امامان معصوم(ع) نقل شده است که از
آن جمله می توان به اطاعت درخت نخل از امام باقر(ع) و امام صادق(ع) و فرو ریختن
خرمای قرمز و زرد برای آن دو امام و یارانشان۶؛ زنده شدن مرده و شفا یافتن کور
مادرزاد و پیس به دست امام باقر(ع) و امام جعفر صادق(ع)۷ و… اشاره کرد.

در یکی از روایاتی که در این کتاب نقل شده است، «ابوبصیر» چنین نقل می کند:

بر اباعبدالله [امام جعفر صادق] (ع) و اباجعفر [امام محمّد باقر] (ع) وارد شدم و
عرضه داشتم: «شما وارث رسول خدا(ص) هستید؟» فرمود: «آری». گفتم: «رسول خدا همه
علومی را که انبیا داشتند به ارث برده بود؟»

فرمود: «آری» گفتم: «آیا شما می توانید مردگان را زنده سازید و کور مادرزاد و پیس
را بهبود بخشید؟» فرمود: «بله، به اذن خدا» سپس فرمود: «نزدیک من بیا، ای
ابامحمّد!» پس دست خدا را بر چشم و صورت من کشید و من خورشید، آسمان، زمین، خانه ها
و همه آنچه در اتاق بود را دیدم.

آنگاه فرمود: «آیا دوست می داری این گونه باشی و برای تو همان چیزی باشد که دیگر
مردم دارند و در روز قیامّت هم آنچه بر مردم می آید بر تو بیاید، یا اینکه می خواهی
به همان وضعی که بودی برگردی و [در عوض] بهشت خالص از آن تو باشد؟»

گفتم: «به همان وضعی که بودم برمی گردم» پس دست خود را بر چشمم کشید و به همان وضع
پیشین باز گشتم.۸

شیخ طوسی در کتاب الغیبه ماجرایی را نقل می کند که از آن به خوبی می توان به آشکار
شدن معجزات و نشانه ها از سوی امامان معصوم(ع) و هراس خلفای جور از این موضوع دست
یافت. در این حکایت که محمّد بن خالد برقی آن را از محمّد بن غیاث مهبلی نقل می کند
چنین آمده است:

هنگامی که هارون الرشید، ابا ابراهیم موسی [بن جعفر] را زندانی کرد و آن حضرت در
زندان نشانه ها و معجزاتی را آشکار ساخت، رشید شگفت زده شد و از این رو یحیی بن
خالد برمکی را فراخواند و به او گفت: ای اباعلی! آیا تو هم این عجایبی را که ما به
آن گرفتار شده ایم، می بینی؟ آیا درباره این مرد تدبیری نمی اندیشی که ما را از
اندوه او رها سازد؟…۹

۱۰. مایه های ثبات و پایداری جهان

در اعتقاد شیعه، وجود امامان مایه امنیت و آرامش اهل زمین است. شیخ صدوق در ادامه
بیانات خود درباره دهمین ویژگی امامان معصوم می نویسد:

واجب است معتقد باشد آنها مایه امنیت ساکنان زمین هستند، همچنانکه ستارگان مایه
امنیت ساکنان آسمان هستند.۱۰

در این زمینه نیز چون دیگر موارد پیشین روایات فراوانی رسیده است که در اینجا به
برخی از آنها اشاره می کنیم:

در روایتی که امیرمؤمنان علی(ع) از پیامبر اکرم(ص) نقل کرده است، چنین می خوانیم:

ستارگان امانی برای اهل آسمان اند، پس هنگامی که ستارگان نابود شدند، اهل آسمان نیز
نابود می شوند و خاندان من امانی برای اهل زمین اند، پس هنگامی که خاندان من از بین
بروند، اهل زمین نیز از بین می روند.۱۱

در کتاب بحارالانوار نیز در ضمن بابی با عنوان: «انّهم أمان لأهل الأرض فی العذاب»
بیش از شش روایت با همین مضمون نقل شده است.۱۲

و سرانجام در توقیع شریفی که از سوی امام عصر(ع) خطاب به اسحاق بن یعقوب صادر شده،
چنین آمده است:

و من امانی برای ساکنان زمین هستم همچنان که ستارگان امانی برای اهل آسمان هستند.۱۳

برای روشن شدن مضمون این روایات لازم است چند نکته را یادآور شویم:

۱. بر اساس پاره ای روایات، موجودات جهان تنها به ساکنان کره زمین محدود نمی شود و
در سایر کرات هم موجوداتی زندگی می کنند. چنانکه در روایتی از امیرمؤمنان علی(ع)
می خوانیم:

این ستارگانی که در آسمان است، شهرهایی مانند شهرهای زمین است. هر یک از این شهرها
با دو ستون نور به یکدیگر مرتبط می شوند که طول هر ستون در آسمان به اندازه مسافتی
است که در ۲۵۰ سال طی می شود.۱۴

۲. همه کهکشان ها و منظومه های نامحدودی که در آسمان ها وجود دارد به وسیله نیروهای
جاذبه ای که میان هسته مرکزی آن کهکشان یا منظومه و کرات پیرامون آن وجود دارد، حفظ
می شوند، تا آنجا که اگر لحظه ای این نیروی جاذبه قطع شود همه کرات در هم ریخته و
در اثر برخورد با هم نابود می شوند. این موضوعی است که هم در علم جدید به تأیید
رسیده و هم در بیش از هزار سال پیش از کشف نیروی جاذبه، توسط قرآن کریم تبیین شده
است. آنجا که می فرماید:

الله الذّی رفع السّموات بغیر عمد ترونها.۱۵

خدا [همان] کسی است که آسمان ها را بدون ستون هایی که آنها را ببینید بر افراشت.

با توجه به دو نکته یاد شده می توان گفت: استمرار حیات و بقای ساکنان همه کرات به
استمرار حالت تعادل میان ستارگان، سیارگان و دیگر اجرام آسمانی که توسط نیروی جاذبه
میان کرات برقرار می شود، بستگی دارد و اگر زمانی این ستارگان از بین بروند به دلیل
از بین رفتن حالت تعادل، کرات دیگر از بین خواهند رفت. چنانکه اگر خورشید به عنوان
بزرگ ترین ستاره و منظومه شمسی، از بین برود، کره زمین و دیگر کرات منظومه شمسی در
اثر برخورد با یکدیگر از بین می روند و حیات ساکنان زمین به خطر می افتد.۱۶

۳. خدای تعالی همچنان که ستارگان را قطب و محور منظومه و کهکشان های عالم قرار داده
و با وجود آنها حیات و بقای سیّاره ها و دیگر اجرام آسمانی که در منظومه ها و
کهکشان های بی شمار هستی قرار دارند، استمرار و دوام می یابد، اهل بیت عصمت و
طهارت(ع) و به تعبیر بهتر حجّت های الهی را قطب و محور کلّ هستی قرار داده و همه
نعمت ها، برکت ها و فیض های مادی و معنوی خود را به واسطه وجود آنها که خلیفه های
خدا بر روی زمین هستند، نصیب بندگانش می فرماید.

این موضوع از بسیاری از روایات، ادعیه و زیارت های نقل شده از معصومین(ع) استفاده
می شود. که در اینجا به برخی از آنها اشاره می کنیم.

امام صادق(ع) به واسطه پدر بزرگوارش از جدّ گرامی خود، امام سجاد(ع) در این زمینه
چنین روایت می کند:

ما کسانی هستیم که خداوند به وسیله ما آسمان را از اینکه جز به اذن او، بر زمین فرو
افتد، نگه می دارد و به وسیله ما زمین را از اینکه ساکنان پریشان سازد، حفظ می کند،
و به وسیله ما باران را فرو می فرستد، رحمتش را جاری می سازد، و برکات زمین را خارج
می کند.۱۷

در روایت دیگری که از امام حسن عسکری(ع) نقل شده است، در این زمینه چنین می خوانیم:

خدای تبارک و تعالی از زمان آدم تاکنون زمین را از حجّت خودش بر آفریدگان خالی
نگذاشته است و تا روز قیامّت هم خالی نخواهد گذاشت، به واسطه اوست که بلا را از اهل
زمین دفع می کند و به خاطر اوست که باران را فرو می فرستد و برکات زمین را بیرون
می آورد. ۱۸

در بخشی از زیارت «جامعه کبیره» در این باره چنین آمده است:

خداوند به وسیله شما گشوده، به وسیله شما پایان می دهد. به وسیله شما