پاورپوینت کامل ندبه انبیاء و اولیاء در غیاب امام زمان ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ندبه انبیاء و اولیاء در غیاب امام زمان ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ندبه انبیاء و اولیاء در غیاب امام زمان ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ندبه انبیاء و اولیاء در غیاب امام زمان ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

۴۰

«سدیر صیرفی» می گوید: با همراهی «مفضل»، «ابوبصیر» و «ابان» به محضر مقدس امام
صادق(ع) شرفیاب شدیم، او را مشاهده کردیم که بر روی خاک ها نشسته، یک جامه خیبری،
بی یقه و آستین کوتاه بر تن دارد، همانند مادرِ فرزند مرده گریه می کند.

دریا طوفانی شد، زورق ها همه در هم شکستند، جز زورق سرخِ چشم به راهان، که برفراز
امواج فتنه ها، کرانه رهایی بخش تو را می طلبند، ای ساحل آرام بخش نجات!

پهنه گیتی خشکید، گل بوته ها همه پژمردند، جز لاله زار خون رنگ دل باختگان، ای چشمه
جوشان حیات!

آری شب تیره غیبت به درازا کشید، دریای سیاه زندگی طوفانی شد، پهن دشت انسانیت به
کویر تفتان مبدّل گشت و من در این شب تار وحشت زا، لحظه های تو را شماره کنم و در
این غار دهشت زا، خسته و دلتنگ، انتظار تو را ستاره کنم، ای زداینده غم و موعود
اُمم!

به راستی در تاریخ «وصل و هجران» و در دفتر «عشق و حرمان» محبّتی چنین دیرپا،
محبّانی چنین پای برجا و محبوبی چنان گریزپای، هیچ چشمی ندیده و هیچ گوشی نشنیده
است، که یک هزار و یکصد و اندی سال است که این «جذبه و ناز» و این «راز و نیاز»
ادامه دارد.

این تنها مردمان عصر غیبت نیستند که از گسترش جور و ستم به ستوه آمده، در انتظار
ظهور واپسین حجّت خدا ثانیه شماری نموده، در آتش فراقش می سوزند و از طولانی شدن
غیبتش خون می گریند، بلکه همه پیامبران از غیبت و ظهور یوسف زهرا(س) سخن گفته،
فضایل و مناقبش را ستوده، انتظار ظهورش را به امّت خود توصیه نموده اند.

این حضرت داود(ع) است که در هر فصلی از زبور از ظهور موفور السرور آن حضرت سخن
گفته، از شادی آسمان ها، مسرّت خاکیان، غرّش دریاها، به وجد آمدن صحراها و ترنم
درختان جنگل ها به هنگام ظهور خبر داده، آبادانی جهان، آسایش انسان و آرامش همگان
را در دولت کریمه اش به نمایش گذاشته و فرمان انتظار داده است.۱

این حضرت دانیال(ع) است که گسترش عدل و برچیده شدن ستم را به دست حضرت قائم(عج) خبر
داده، از رجعت مردگان سخن گفته و منتظران ظهور را ستوده است.۲

این حیقوق نبی(ع) است که نوید ظهور داده، از طول غیبتش سخن گفته، به امتش فرموده:

اگرچه تأخیر نماید برایش منتظر باش؛ زیرا که البته خواهد آمد.۳

این حضرت عیسی(ع) است که در بیش از پنجاه مورد از عهد جدید از ظهور ناگهانی حضرتش
سخن گفته، به انتظار سازنده فرمان داده، از غفلت و بی توجهی بر حذر داشته
می فرماید:

کمرهای خود را بسته، چراغ های خود را افروخته بدارید… خوشا به حال آن غلامان که
آقای ایشان چون آید ایشان را بیدار یابد.۴

این رسول گرامی اسلام(ص) است که در شب معراج، انوار طیبه حضرت علی و حضرت زهرا و
دیگر امامان معصوم(ع) را مشاهده می کند و نور مقدس حضرت بقیهالله(عج) را می بیند که
در میان آنها چون ستاره ای درخشان نورافشانی می کند. از خداوند منّان می پرسد:
پروردگارا! اینها چه کسانی هستند، خطاب می شود:

اینها امامان هستند و این همان «قائم» است که حلال مرا حلال می کند و حرام مرا حرام
می نماید، به دست او از دشمنان خود انتقام می گیرم، او وسیله آرامش دوستان من و
آرام بخش دل های شیعیان تو، از ستمگران و منکران و کافران است. همو لات و عزّی (دو
بت بزرگ قریش) را به صورت تر و تازه از دل خاک بیرون می آورد و آنها را طعمه آتش
می سازد…۵

آنگاه در ضمن یک حدیث بسیار طولانی می فرماید:

خوشا به حال کسی که او را ملاقات کند، خوشا به حال کسی که او را دوست بدارد و خوشا
به حال کسی که به او معتقد باشد.۶

و این گونه بود که اشرف کائنات نیز به خیل منتظران پیوست و منطق وحی از این انتظار
و سوز و گداز پرده برداشت، آنجا که فرمود:

بگو به راستی غیب از آنِ خداست، پس منتظر باشید که من نیز به همراه شما از
منتظرانم.۷

امام به حق ناطق، حضرت صادق(ع) فرمود:

منظور از «غیب» در این آیه حجت غایب حضرت «قائم»(ع) است.۸

و این امیرمؤمنان(ع) است که در یک خطبه پرشور از حضرت مهدی(ع) به عنوان:

برترین قله شرف، دریای بیکران فضیلت، پناه بی پناهان، پیکارگر همیشه پیروز، شیر
بیشه شجاعت، قهرمان دشمن شکن، ویرانگر کاخ های ستم، شمشیر برّنده خداوند و… یاد
می کند، دست روی سینه می گذارد و آهی از دل برمی کشد و می فرماید:

آه، چقدر مشتاق دیدار اویم.۹

و در حدیث دیگری از سیصد و سیزده فرمانده لشکری و کشوری حضرتش سخن گفته، از اعماق
دل می فرماید:

آه، چقدر مشتاقم که آنها را در حال ظهور دولتشان دیدار نمایم.۱۰

اصبغ بن نباته می گوید: روزی محضر مقدس امیرمؤمنان شرفیاب شدم، دیدم که در دریای
فکر غوطه ور است و با انگشت مبارکش بر زمین می زند. عرض کردم: ای امیرمؤمنان! چه
شده؟ شما را اندیشناک می بینم؟ با انگشت مبارکتان بر زمین می زنید، مگر به آب و گل
علاقه مند شده اید؟ فرمود:

نه، هرگز، به خدا سوگند حتی یک روز هم به این خاک و گل علاقه مند نشدم، ولی داشتم
فکر می کردم درباره مولودی که از نسل من به دنیا خواهد آمد. او یازدهمین فرزند من
است. او همان مهدی است که زمین را پر از عدل و داد کند، آن چنان که پر از جور و ستم
شده است. برای او دوران غیبت و سرگردانی هست. در آن ایام اقوامی از راه حق منحرف
می شوند و اقوام دیگری به راه راست هدایت می گردند.۱۱

این سوز و گداز و اظهار اشتیاق منحصر به امیرمؤمنان(ع) نیست که همه امامان از
سویدای دل آرزوی دیدار آن خورشید جهان افروز را داشتند و هر کدام به تعبیری از این
عشق درونی پرده برداشتند.

این سبط اکبر امام حسن مجتبی(ع) است که پس از تشریح حکومت شکوهمند آن حضرت
می فرماید:

خوشا به حال آنان که روزگار همایونش را درک کنند و از اوامرش اطاعت نمایند.۱۲

و این سالار شهیدان حضرت حسین(ع) است که همواره به یاد منتقم خون خود و خون دیگر
مظلومان در راستای تاریخ بود و به هنگام ترسیم قیام جهانی آن حضرت، از او به عنوان
«الموتور بأبیه» تعبیر می کرد.۱۳

«مَوتور» به معنای «صاحب خون» و «منتقم» است.۱۴

در تفسیر آیه شریفه و من قتل مظلوماً فقد جعلنا لولیه سلطاناً، فلا یسرف فی القتلِ
إنّه کان منصوراً؛

کسی که مظلومانه کشته شود، برای صاحب خون او فرمان روایی مقدّر کرده ایم، در کشتار
زیاده روی نکند که او پیروز است.۱۵

امام صادق(ع) فرمود:

این آیه در حقّ قائم آل محمّد(ص) می باشد که ظهور کرده، انتقام خون امام حسین(ع) را
می گیرد.۱۶

و این امام سجاد(ع) است که در خطبه معروف خود در مجلس یزید، ویژگی های خاندان عصمت
و طهارت را می شمارد و می فرماید:

خداوند به ما علم، حلم، سخاوت، شجاعت و محبت در دل مؤمنان عطا کرده، رسول خدا از
ماست، وصیِّ او از ماست، سرور شهیدان (جناب حمزه)، جعفر طیّار و دو سبط امّت از
ماست و آن مهدی که دجال را می کشد از ماست.۱۷

و این امام باقر(ع) است که در مقام ابراز اشتیاق به دیدار آن حضرت می فرماید:

خوشا به حال آنکه او را درک کند.۱۸

و خطاب به «امّ هانی» فرمود:

اگر زمان او را درک کنی، دیدگانت روشن گردد.۱۹

و این امام صادق(ع) است که در همین رابطه می فرماید:

خوشا به حال کسی که آن ز