پاورپوینت کامل پس خدا برگزید شیعیان را ۷۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پس خدا برگزید شیعیان را ۷۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پس خدا برگزید شیعیان را ۷۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پس خدا برگزید شیعیان را ۷۲ اسلاید در PowerPoint :

۴۶

قبل از اینکه ایرانی ها اورا بشناسند در سال گذشته امت اسلامی اورا از دست داد. در
حالی که خبر فوت وی درصدر اخبار خبرگزاری ها و سایت های اسلامی انگلیسی و عرب زبان
دنیا قرار داشت، صدا و سیما و خبرگزاری های ایرانی به نقل یک خبر دوخطی اکتفا
کردند.

· اشاره:

شیخ احمد دیدات از جمله نوادر علمای اسلامی بود که با زبان روز آشنایی داشت. هزاران
نفر در جهان به خصوص اروپا و آمریکا با شنیدن سخنرانی ها و آثار او به دین اسلام
مشرف شدند.

قبل از اینکه ایرانی ها اورا بشناسند در سال گذشته امت اسلامی اورا از دست داد. در
حالی که خبر فوت وی درصدر اخبار خبرگزاری ها و سایت های اسلامی انگلیسی و عرب زبان
دنیا قرار داشت، صدا و سیما و خبرگزاری های ایرانی به نقل یک خبر دوخطی اکتفا
کردند.

دیدات از اندیشمندان نام آشنای آفریقای جنوبی، اوایل انقلاب به ایران سفر کرد و تحت
تأثیر امام خمینی(ره) و انقلاب اسلامی قرار گرفت. بازتاب این تأثیر شگرف را می توان
در سخنرانی وی پس از سومین سفرش به ایران (مارس ۱۹۸۲) دریافت، که به مناسبت سالگرد
ارتحال بنیانگذار انقلاب اسلامی تقدیم موعودیان گرامی می کنیم.

خداوند متعال فرموده است:

و إن تتولّوا یستبدل قوماً غیرکم ثمّ لایکونوا امثالکم.

ما با سوء ِ ظن و ناباوری به تولّد معجزه آسای یک ملّت می نگریم، در حالی که وعده
تخلف ناپذیر خداوند حکیم درباره ظهور و سقوط اقوام که در این آیه از سوره محمد(ص)
قرائت کردم تحقق می یابد. پروردگار در آخرین عبارات این آیه به ما انذار می دهد که
در صورت روی گرداندن از انجام تکالیف، مسئولیت ها و فرایض، قوم دیگری را جانشین ما
خواهد ساخت.

این تعبیر را برادران اردو زبان ما در مواردی که انحرافی در جامعه می بینند به
زیبایی به کار می برند؛ تعبیری که در طول تاریخ و اعصار گذشته پی در پی اتفاق
افتاده است. خداوند که نخست قوم یهود

ـ بنی اسرائیل ـ را برگزید در قرآن فرموده است: «یا بنی اسرائیل، اذکروا نعمتی
الّتی انعمت علیکم و انّی فضّلتکم علی العالمین»۲ نعمت خداوند به آنان این بود که
پرچمدار اشاعه دین خداوند در سراسر عالم باشند. چنین افتخاری ابتدا به قوم یهود
ارزانی شد، اما آنان به تکلیفشان عمل نکردند. همان طور که در کتب مقدس مسیحیان
آمده، حضرت عیسی(ع) از میان یهودیان برخاست و به آنان گفت: «پادشاهی ِ خداوند از
شما سلب و به قومی که تسلیم فرمان او هستند عطا خواهد شد.»۳. قوم مورد اشاره، امت
اسلامی است. نعمت ِ شرافت بر سایر ملل، از یهودیان گرفته و به مسلمانان انتقال
یافت. در آن زمان، مسلمانان شامل عرب ها بودند که به لطف خداوند افتخار یافته و
مشعل داران نور و هدایت در جهان شدند. ولی دیدیم که آنها نیز سستی کرده و از همت
عالی دریغ نموده و از خود ثمره چندانی باقی نگذاشتند. بنابراین خداوند قوم دیگری را
به جای آنها برگزید. در تاریخ می خوانیم که ترک ها و مغول ها داغ هزیمت را بر
پیشانی امپراتوری اسلام نهادند اما با پذیرش اسلام، مشعل اشاعه نور و دانش به دست
آنان سپرده شد.

اقبال چه زیبا اشاره کرده است که: «مسلمانان! اگر ایرانیان یا عرب ها نابود شوند،
شما پا برجایید چون جان شراب به سرشت پیاله وابسته نیست.» پیاله یا ظرف، کسی جز
ملت ها نیستند. اسلام به مرزهای جغرافیایی یا ملی محدود نمی شود. خداوند سنتش را
بارها و بارها تکرار می فرماید. یهودیان را برگزید، سپس عرب ها را و چون سستی و
بی لیاقتی آنان را دید ترک ها را بر آنان مسلط فرمود و وقتی آنان نیز ادای تکلیف
خود را زمین گذاشتند، قوم دیگری را برگزید و این سنت همچنان ادامه دارد. حال اگر
شما از ادای صحیح تکلیف سر باز زنید خداوند قوم دیگری را که در انجام تکلیف پشتکار
دارند بر می گزیند. نود درصد از جمعیت یک میلیاردی مسلمانان جهان را سنی ها تشکیل
داده اند. اهل تسنن به تکلیفشان عمل نکردند پس خداوند همان قومی را که ما کوچک و
خوار می شمردیم یعنی ایرانیان و شیعیان را برگزید.

تاریخ به برادران ایرانی ما که شاه بر آنها سلطنت می کرد بسیار اجحاف کرده است. نام
شاه ایران محمد بود. اما این مرد برخلاف نامش بهره ای از ایمان واقعی نبرده بود.
تصور این امر برای شما دشوار است اما به ایران که بروید و با چشمان خود جامعه
ایرانی را ببینید جزئیات بیشتری دستگیرتان می شود. شاه مهره بیگانه بود. اگر ایران
به اشغال هیتلر یا روس ها در می آمد و به آنان ستم می شد قضیه را بهتر می فهمیدیم.
عجیب اینجا بود که زمامدار این مملکت به زبان فارسی صحبت می کرد و نامش محمد بود.
اما دل در گرو بیگانه داشت. شانزده سال اقامه نماز جمعه را ممنوع کرده بود. برای ما
ایران به معنای شاه و شاه مساوی با ایران بود. زمانی به جدایی شاه و مردم ایران
پی می بریم که از نزدیک با واقعیات این کشور رو به رو شویم.

اولین جایی که رایحه دل انگیز برادری ایرانیان را استشمام کردم در فرودگاه ر ُم
بود. پیش از سوار شدن به هواپیما مشکلی در زمینه روادیدمان پیش آمد که یکی از
برادران نسبت به حل آن اقدام کرد. او به دفتر هواپیمایی ایران رفت و مشکل را برای
خانم جوانی که حجاب اسلامی کاملی داشت مطرح کرد. لباس این خانم بسیار برازنده و
زیبا بود. همین خواهر مشکل ما را حل کرد. این اولین صحنه از یک دختر مسلمان واقعی
ایرانی بود که من و همراهانم مشاهده کردیم. بدین ترتیب اولین نسیم امت مسلمان
ایرانی به چهره ما وزید.

ما را در ایران به هتل پنج ستاره ای به نام هتل استقلال بردند. در برنامه سفرمان از
جاهای گوناگونی دیدن کردیم. جایی به نام بهشت زهرا اولین مکان مورد بازدید ما بود.

پیش از سفر به ایران چیزهایی راجع به این مکان خوانده بودم و می دانستم که امام
خمینی در بدو ورود به کشور مستقیما ً به بهشت زهرا (س) رفته بودند. از خود می
پرسیدم چرا ایشان به قبرستان رفتند؟! معمولا برای دعا کردن و طلب مغفرت برای
درگذشتگان به چنین جاهایی می رویم. به هر حال قبرستان وسیعی است و مردمی که به آنجا
می آمدند بر مزار شهیدان حضور یافته و روح خود را سبک می کردند. حدود هفتاد هزار
نفر در راه پیروزی انقلاب اسلامی ایران به شهادت رسیده بودند. مردم با شعار الله
اکبر و با دست خالی، قدرتمندترین نیروی نظامی خاورمیانه را سرنگون کرده بودند. ما
با دیدن احساسات گرم برادران و خواهرانمان به وجد آمده بودیم. مردم در هوای سرد
نیمه زمستان روی زمین نشسته بودند. تصور کنید مردمی که بتوانند ساعت ها چنین وضعی
را تحمل کنند خداوند چه سرنوشتی برای آنها رقم خواهد زد! دو روز بعد طبق برنامه می
بایست به بهشت زهرا برویم. کمی مردد ماندم که آیا نیازی هست این بار نیز به بهشت
زهرا برویم یا نه؟! همسفرانم آماده رفتن شدند و من نیز ماندن را خلاف ادب دانستم.
پس از رفتن دانستم که چه خوش اقبال بودم. بعد از ظهر پنج شنبه بود؛گویی که عید است.
ده ها هزار نفر برای تجدید قوای روحی به این مکان آمده بودند. در واقع تذکاری دائمی
است که فراموش نکنیم پسرم، پدرم یا برادرم جانش را در راه اسلام فدا کرد… پس
پنج شنبه ها روز یادآوری است که آنها نیز آماده اند در راه اسلام از جانشان بگذرند.

به سالنی به گنجایش شانزده هزار نفر رفتیم که شاه برای به رخ کشیدن افسانه نژاد
آریایی آن را ساخته بود. او خود را شاه شاهان و آریامهر می نامید. این مرض آریایی
دیگر چه صیغه ای است؟ هیتلر را که یادتان هست می گفت ژرمن ها از نژاد آریایی هستند.
هندوها به نژاد آریایی خود افتخار می کنند. اگر گجراتی ها مسلمان نبودند آنان نیز
به این مرض دچار می شدند. شاه ادعا می کرد خورشید آریایی هاست. او میلیون ها دلار
صرف ساختن یادمانی برای نیای آریایی اش، کوروش، کرد و برای یک کافر و مشرک ثروت
مردمش را تباه کرد. او بنا داشت در سال ۱۹۸۴، بازی های المپیک را در تهران برگزار
کند تا موقعیت متکبرانه اش را تثبیت نماید. در سالنی که نام بردم، ورزشکاران به
ورزش می پرداختند. متأسفانه ما مسلمانان ِ آفریقای جنوبی مثل لاک پشت هستیم. با
جوانان که در آفریقای جنوبی ملاقات می کنم می بینم چقدر بی حال و خموده اند! اما
جوانان ایرانی اهل ورزش اند؛ در حدّ استانداردهای جهانی. بسیار مسرور شدم وقتی
فهمیدم آنها در افق های آینده شان اسلام را مد ّ نظر دارند و از ملیت و نژادشان
حرفی نمی زنند. اگر شاه به سلطنتش ادامه می داد الان دختران نیمه عریان برای هرزگی
در خیابان ها ریخته بودند!

برای تقویت روح، روان و اراده زنان و مردان بر اساس اخلاق اسلامی هر آنچه بخواهید
در ایران یافت می شود. در بازدید از یک رژه نظامی، اقشار مختلفی را مشاهده کردم.
کمبود نیرو وجود نداشت. ایرانیان به سلاح و ابزار نیاز دارند. سلاح های اسرائیلی ها
را به ایرانیان بدهید آن وقت خواهید دید کلّ خاورمیانه به سرعت از مداخله بیگانگان
خلاص می شود. این کار از عهده ایرانیان ساخته است. روحیه جهاد و شوق ترویج اسلام،
در آحاد مردم ایران موج می زند. آنها قادرند بیست میلیون نفر را وارد میدان کنند.
سلاح و امکانات داشته باشند همه آنها زن و مرد، کوچک و بزرگ به جهاد می روند.

دیداری هم با اسرای عراقی داشتیم. جنگ را عراق آغاز کرد. ایران در وضع آشفته ای
گرفتار شده بود. عراق پیش خود حساب کرده بود اگر صهیونیست ها می توانند ظرف شش روز
اعراب را شکست دهند پس آنها می توانند ایران را سه روزه فتح کنند و دنیا گمان
می کرد ایران ظرف یک هفته تکه تکه خواهد شد! از آن سه روز یا یک هفته یک سال و نیم
گذشته است. نفرات و تجهیزات عراقی ها در ابتدای جنگ به نسبت بیست به یک علیه ایران
بود اما ایرانی ها وضعیت فوق را دگرگون کرده و به نسبت سه بر یک رساندند که هنوز هم
برابر نیستند. آنها توانستند عراقی ها را عقب برانند و سرزمین های خود را باز پس
بگیرند از جمله تپه ای به نام الله اکبر. پیش از مسافرتم به ایران، دکتر کلیم صدیقی
به شوخی می گفت: «پایت را آنجا بگذاری شهید می شوی!…» کم مانده بود شوخی او درست
از آب در بیاید. از یکی از شهرهای نزدیک مناطق جنگی خارج می شدیم. در راه به میدانی
پ‍ُر از تانک رسیدیم. هم سفرانم از اتوبوس پیاده شدند و از تانک ها بالا رفتند تا
عکس یادگاری بگیرند. سپس یکی از تانک ها برای انجام حرکات نمایشی حرکت کرد که
ناگهان از دور د َست صدای شلیک گلوله شنیدیم و بعد دود و گرد و خاک بود که به هوا
می رفت. دوستانم وحشت زده به میان بوته ها خزیدند و معلوم شد که زیر آتش عراقی ها
قرار داریم. دور و برمان پشت سر هم گلوله سینه زمین را می شکافت و خدا با ما یار
بود که کشته یا زخمی نشدیم. آن موقع به یاد حرف کلیم صدیقی افتادم. ما تا نیمه راه
شهادت رفتیم.

نکته تحسین بر انگیزی که در عیادت از مجروحان جنگ به آن پی بردم صبر عظیم آنان و
پرهیز از

لب گشودن به شکایت و گلایه بود. یکی پایش را از دست داده بود اما یک قطره اشک هم
نمی ریخت و راهی برای بازگشت به جبهه می جست. آنها از بابت جراحت خود تأسف
نمی خوردند بلکه به خاطر محروم شدن از حضور در جبهه و شهادت غصه داشتند! با هر اسیر
عراقی