پاورپوینت کامل راز غیبت ۵۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل راز غیبت ۵۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل راز غیبت ۵۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل راز غیبت ۵۹ اسلاید در PowerPoint :

۲۲

در روایتی آمده است: روزی ابن عباس خدمت حضرت مولا امیرالمؤمنین(ع) عرض می کند: یا
امیرالمؤمنین مگر ذوالفقارت کُند شده یا اینکه بازویت خسته شده است، چرا در کنج
خانه نشسته ای؟ حقّت را گرفته اند و دست به هیچ اقدامی نمی زنی؟

امام مهدی(ع) چرا غایب است و علّت و جهتش چیست؟ پاسخ این مسئله بسیار مشکل است زیرا
که مسئله ای عقلی نیست تا با براهین عقلی پاسخ داده شود و نیز عرفی هم نیست تا عرف
و عقلا آن را درک کنند، بلکه این موضوع تعبّدی است و باید پاسخ آن از منابع وحی؛
رسول خدا و اهل بیت طاهرینش(ع) اخذ شود. وقتی که به اخبار آل محمد(ع) مراجعه
می کنیم می بینیم که اختلاف نظر بسیار در این باره وجود دارد. حال شماری از
روایت ها را بررسی می کنیم تا ببینیم کدام دیدگاه مناسب است تا بدان روی آورد.

روایت ها دلیل غیبت را شش دسته دانسته اند:

۱. خوف و ترس

شماری از اخبار دلالت دارد که خوف و ترس باعث غیبت مهدی(ع) است که از این جمله است:

حضرت امام صادق(ع) فرمود: رسول خدا فرمود، آن شخص [امام مهدی(ع)]باید غایب شود.
شخصی سؤال کرد برای چه یا رسول الله؟ فرمود: خوف قتل وی در میان است.

روایت های زیادی بدین معنا وارد شده است.

چرا امامان دیگر نمی ترسیدند؟

رسول خدا(ص) در این خصوص می فرماید:

حضرت مهدی از ذریّه من خواهد آمد، تمامی جبّاران و ستم گران و شاهان عالم را خواهد
کشت و فقط یک قدرت حکم فرما خواهد بود.

خلفا و سلاطین هم می خواستند او را از بین ببرند، لذا بیشتر از ترس اینکه این
امامان مبادا مهدی(ع) باشند آنان را اذیت یا شهید می کردند.

منصور دوانیقی ـ خلیفه عباسی ـ حضرت صادق(ع) را چندین مرتبه آزار داد، ولی روزی آن
حضرت را احضار کرد و بعد از آنکه صحبت هایشان تمام شد گفت: یا اباعبدالله، یک سؤال
از تو می پرسم، راستش را به من بگو. امام صادق(ع) فرمود: من به هیچ کس دروغ نگفته و
نمی گویم چه رسد به تو. پرسید آیا مهدی موعود تو هستی؟ فرمودند: نه. سؤال کرد: پس
کیست؟ جواب داد: ششمین از فرزندان من خواهد بود. باز پرسید: آیا در زمان من می آید؟
گفت: نه. دوباره سؤال کرد: آیا در زمان فرزند من خواهد آمد؟ فرمود: نه. سپس حضرت را
آزاد کرد.

از این حدیث آشکار می شود که حاکمان می ترسیدند مبادا امام معاصرشان حضرت مهدی(ع)
باشد، و بر اساس ترس دشمنان را قلع و قمع می کردند. البته چنان در خبرها به طور
پیوسته نهمین فرزند امام حسین(ع) امام موعود معرفی شد و نشانه های آن حضرت مشخص شد
که امام موعود در وجود یک نفر تجلی پیدا کرد.

لذا هر خلیفه و پادشاه در کمین بود تا او را بکشد. بنابراین بر امام مهدی(ع) لازم و
واجب بود که به خاطر وجوب حفظ نفس، آن هم نفس شریفی که جهان به وجودش بستگی دارد،
غایب باشد. در اخبار بسیاری رسیده که:

اگر حجّت خدا بر روی زمین نباشد زمین اهلش را فرو می برد.

پس ترس حضرت مهدی(ع) به خاطر جان خودش نیست، بلکه تقیه امام(ع) برای حفظ مصلحت کل
عالم است. به همین دلیل ذکر نام آن حضرت از جانب شرع مطّهر ممنوع شده است. پس غایب
بودن و تصرفش در باطن جهان آفرینش ضروری ترین واجب است.

۲. فرار از بیعت

از اهل بیت(ع) نقل شده است که امام مهدی(ع) برای اینکه مشغول الذمه کسی نباشد و کسی
با او بیعت نکند تا در نتیجه وامدار کسی نباشد، از نظرها پنهان شده است.

حضرت امام صادق(ع) فرمودند: صاحب این امر ـ حضرت مهدی(ع) ـ ولادتش از این خلق روی
زمین پنهان است تا اینکه وقتی که ظهور می کند هیچ کس بیعت و پیمانی در گردن وی
نداشته باشد. خدای تعالی در یک شب فرج حضرت مهدی(ع) را عملی می کند.۱

یازده روایت دیگر از ابی بصیر و دوازده روایت از جمیل و سیزده روایت از هشام بن
سالم و چهارده روایت از حسن بن فضال و هفت روایت از اسحاق بن یعقوب به این معنا نقل
شده است که حضرت مهدی(ع) خود می فرماید: پدران من هرکدام به گونه ای بیعت اصحاب و
حتی افراد سرکش زمان خود را بر گردن داشتند ولی من خروج و ظهور می کنم در حالی که
بیعت هیچ کس از سرکشان و طاغوت ها بر گردنم نیست.

۳. تطابق با سایر پیامبران

سدیر گوید: حضرت امام صادق(ع) فرمود:

قائم ما غیبتی دارد که مدتش طولانی است. گفتم: یابن رسول الله این غیبت طولانی برای
چیست؟ فرمود: همانا خدای عزّوجلّ ابا دارد از اینکه سنّت های پیغمبران(ع) در
غیبت هایشان را در مورد امام قائم جاری نکند و برای امام(ع) چاره ای نیست جز اینکه
دوره غیبت هایشان را سپری کند. خدای عزّوجلّ می فرماید: «البته شما قطعاً سنت های
پیشینیان را خواهید گذراند»۲. ۳

۴. اتمام نقمت بر کافران

وجود امام(ع) برای کافران نقمت است و وقتی که ظهور می کند تمامی کافران را می کشد و
نابود می کند مگر کسانی که ایمان بیاورند. هنگامی که امام(ع) ظهور می کند باید در
اصلاب کفّار، مؤمنی نباشد چنان که شیوه ائمه اطهار(ع) چنین بود، زیرا ایشان گویا
می دیدند که مؤمنی در اصلاب کافران وجود دارد.

ابراهیم کرخی می گوید: خدمت امام صادق(ع) عرض کردم: چرا امیرالمؤمنین(ع) در مرحله
اول با مخالفان خود نجنگید و خانه نشین شد؟ فرمود: به دلیل آیه شریفه ای که
می فرماید: «اگر زایل و برطرف شوند البته عذاب می کنیم کافران را به عذاب دردناک».
عرض کردم: مراد از تزایل و زایل شدن چیست؟ فرمود: ودیعه ها مؤمنین هستند در صلب
کافران (یعنی در صلب این کافران نطفه هایی وجود دارد که آنها مؤمن خواهند بود و
برای اینکه این مؤمنین، پیش از تولد کشته و نابود نشوند علی(ع) دست به ذوالفقار
نبرد و کفّار را نکشت). فرمود: همین طور، قائم آل محمد(ص) هرگز ظاهر نمی شود تا
اینکه امانت های خدای عزّ و جلّ از صلب کفّار خارج شوند. وقتی که آنان خارج شدند،
حضرت مهدی(ع) ظهور می کند. از دشمنان خدا بر هر کس که ظاهر شود و در برابرش بایستد
و قد علم کند، همه را می کشد و زمین را از لوث وجود کفّار پاک می کند و عدل و داد
را در روی زمین گسترش می دهد.

خانه نشینی امام علی (ع)

در روایتی آمده است: روزی ابن عباس خدمت حضرت مولا امیرالمؤمنین(ع) عرض می کند: یا
امیرالمؤمنین مگر ذوالفقارت کُند شده یا اینکه بازویت خسته شده است، چرا در کنج
خانه نشسته ای؟ حقّت را گرفته اند و دست به هیچ اقدامی نمی زنی؟ فرمود: «ابن عباس
صبر کن خواهی دید که نه ذوالفقار کُند شده و نه بازویم خسته شده است، باید صبر
کرد». ابن عباس می گوید، همین طور در انتظار بودم و روزشماری می کردم به قدری که
سرانجام مأیوس شدم. با خود فکر کردم دیگر امیرالمؤمنین(ع) به میدان جنگ نخواهد رفت،
زیرا که حاضر نیست در لشکر مخالفان شرکت کند، قدرت را هم که از او گرفته اند.
تقریباً نزدیک بیست و پنج سال گذشت و من به کلّی قضیه را فراموش کرده بودم تا اینکه
حضرت به خلافت ظاهری رسید و جنگ صفّین پیش آمد و به طرف صفّین می رفتیم. در بین راه
امیرالمؤمنین بالای یک تپّه ای سوار اسب شد و به من فرمود:

ابن عباس همراه من بیا. خدمتش رفتم، آن حضرت خطاب به مردم دست بلند کرد و فرمود:
«آیا کسی هست مرا یاری کند؟» ناگهان چهار هزار جوان خود را از اسب ها پایین افکندند
و شمشیرها را از نیام کشیدند و عرض کردند: یا امیرالمؤمنین تا رگ های گردنمان حرکت
کند و خون در رگ های ما جریان داشته باشد دست از یاری ات برنمی داریم و در رکابت
جان فشانی می کنیم.

امیرالمؤمنین(ع) فرمود: این افراد را در چه سنّی می بینی؟ ابن عباس می گوید، به آن
جوانان نظری انداختم و پاسخ دادم: اینها را در سنین بیست تا بیست وپنج سالگی
می بینم. حضرت فرمود: «ابن عباس، اگر آن روز ذوالفقار کند نشده بود این جوان مردان
مؤمن به حقیقت فداکار در صلب پدرها یا در رحم مادرها از بین می رفتند؛ آیا حیف نبود
چنین مردان با ایمان و با فضیلتی به کلّی نابود می شدند؟»

از این روایت معلوم می شود که آن بزرگوار در موقع برپایی غوغا در خانه اش گویا با
چشم بصیرت مؤمنان را در اصلاب پدرانشان می دید. وی دست بر روی دست گذاشت تا اینکه
ریسمان بر گردنش بستند و برای بیعت به طرف مسجد بردند. این چهار هزار نفر نمونه ای
بودند از میلیون ها مؤمنی که آن بزرگوار در اصلاب پدران می دید.

امام حسین(ع) در کربلا کسی را که مؤمنی در صلبش بود نمی کشت. روایت شده است: همانا
حضرت حسین(ع) بعضی از اهل کوفه را در حمله هایی که در کربلا به آنها داشت نمی کشت
با اینکه می توانست آنان را بکشد و بعضی دیگر را می کشت. درباره این قضیه از آن
حضرت سؤال شد. پاسخ داد: «در صلب آن کسانی که نمی کشم از اهل ایمان می بینم».۶

حضرت امام زین العابدین(ع) می فرماید: «دیدم در روز عاشورا کسی نیزه ای به پدر
بزرگوارم زد، ولی پدرم عکس العملی نشان نداد و او را نکشت. وقتی که امامت به من
منتقل شد، دانستم که یکی از دوستان ما در صلب او بوده است».۷

ولادت مؤمنانی که در صلب کافران اند

ائمه طاهرین(ع) برای حفظ مؤمنان و ذریّه آنان خانه نشین شدند و در میدان جنگ کسی را
که مؤمنی در صلبش بود نمی کشتند که همین خود یکی از حکمت ها و فلسفه های غیبت حضرت
مهدی(ع) است. اگر آن حضرت ظهور کند برای کافران نقمت است، باید تمامی آنان را بکشد
و زمین را از لوث وجودشان پاک گرد