پاورپوینت کامل تربیت نسل منتظر;گفت و گو با سرکار خانم همیز; استاد و مشاور دانشگاه امیر کبیر ۹۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تربیت نسل منتظر;گفت و گو با سرکار خانم همیز; استاد و مشاور دانشگاه امیر کبیر ۹۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تربیت نسل منتظر;گفت و گو با سرکار خانم همیز; استاد و مشاور دانشگاه امیر کبیر ۹۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تربیت نسل منتظر;گفت و گو با سرکار خانم همیز; استاد و مشاور دانشگاه امیر کبیر ۹۲ اسلاید در PowerPoint :

۶

در روایات آمده که اگر کسی شراب بنوشد، در هفت نسل پس از او، حداقل یکی از فرزندانش
معلول خواهد شد؛ در پزشکی نوین این امر ثابت شده که حتی گاه تا ده نسل بعد هم امکان
جهش سلولی و بروز چنین مشکلاتی هست. این به معنای آن است که ما برای نسل ها هم
می توانیم برنامه ریزی کنیم و باید به این وظیفه و تکلیف خود باور بیاوریم.

· اشاره:

سرکار خانم طاهره همیز، استاد و مشاور دانشگاه ، فارغ التحصیل رشته فقه و حقوق است.
ایشان که سال هاست در حوزه مسائل تربیتی و خانواده مشغول به مطالعه و پژوهش است،
جلساتی به صو رت هفتگی برای بانوان دارد. این زمینه موجب بود تا با ایشان به
گفت وگویی صمیمانه بنشینیم که حاصل آن را تقدیم خوانندگان گرامی موعود می کنیم.
امید که مقبول نظرشان قرار گیرد.

· لطفاً برای شروع بحث بفرمایید موضوع مهدویت چه
گستره ای را در بر می گیرد و ما باید از چه نظری به این موضوع نگاه کنیم؟

همان طور که امام زمان(ع) رهبری جهانی است ما نیز باید از منظری جهانی به این
موضوع نگاه کنیم. تربیت اسلامی از دو زاویه به یک انسان نگاه می کند: فردی و
اجتماعی. در نگاه اجتماعی اسلام منظور از اجتماع، شهر و محله و اینها نیست و جامعه
جهانی مدّ نظر شارع بوده است. ائمه(ع) در تبلیغ اسلام تلاش می کرده اند که از
ابزارهای جهانی استفاده کنند؛ برای نمونه جلسات روضه سیدالشهدا(ع) را می توان برای
اقشار مختلفی برپا نمود، ولی امام محمد باقر(ع) به فرزندشان امام صادق(ع) وصیت
کردند که تا ده سال در منا به عنوان محل وقوف اضطراری همه حجاج، برای ایشان مجلس
روضه سیداشهدا(ع) برپاکنند. همین امر باعث شد که این موضوع توسعه ای جهانی پیدا کند
و مردم نقاط مختلف دنیا که برای حج می آمدند از این موضوع مطلع می شوند. این تصمیم
در حالی عملی شد که بنی عباس تمام راه ها را بسته بودند و بسیاری از ابزارهای تبلیغ
در اختیار اهل بیت(ع) نبود. بر خلاف ما که خود را به زبان ملیت و قومیت خویش محدود
می کنیم، شارع در نگاه تربیتی اصلاً چنین دیدگاهی نداشته است. در تربیت صحیح اسلامی
باید هر مسلمان به نحوی تربیت شود که بتواند اسلام خود را در تمام جهان ارائه کند و
برای تمام عرصه ها خود را مهیا نموده باشد؛ زیرا امام زمان ما امام تمام زمین ها و
زبان ها و ملیت هاست و به هیچ چیز محدود نمی شود.

· تأثیر رویکرد مهدوی در تربیت یک نسل چیست؟

وقتی ما توانستیم فراتر از مرزها فکر کنیم و حضرت مهدی(ع) را منجی همه جهان ببینیم
به طور طبیعی منتظر ایشان هم بسته به میزان گنجایش و ظرفیت محدودی که دارد یک منجی
می شود که از مرزهای زمان و مکان عبور کرده است. مسلماً این شخص هم برای اطرافیان و
محیط پیرامونی خویش می تواند مفید باشد و هم دیگران از وجود او بهره مند شوند. به
استناد آیات قرآن، حضور افراد مؤمن در یک محیط باعث می شود که عذاب از بقیه مردم
نیز رفع شود؛ یعنی علاوه بر دیگر فواید متصور از تربیت این چنین نسلی، ما می توانیم
از برکات تکوینی حضور آنان نیز بهره مند شویم.

· تربیت نسل منتظر چه ضرورتی دارد و چگونه
می توان به چنین هدفی دست یافت؟

با دقت در آیات و روایات می توان به خوبی دریافت که اساساً ظهور حضرت مهدی(ع) منوط
به تربیت و ظهور این نسل است؛ بنابراین هر منتظری باید تمام تلاش خود را در این
راستا به کار برد.

وقتی از امام صادق(ع) پرسیدند، حضرت مهدی(ع) کی تشریف می آورند، ایشان پس از اشاره
به بخش پایانی آیه ۲۵ سوره فتح فرمودند:

زمانی که نسل فاسد از صالح و صالح از فاسد کاملاً جدا شده باشند.

در ماجرای یکی از جنگ ها، مالک به حضرت علی(ع) عرضه داشت: «خوشحالم از اینکه
توانستم شمشیرم را از خون صدتن از

منافقان و کفار سیراب کنم.» حضرت در پاسخ به او فرمودند:

من تا هفت نسل افراد را نگاه می کردم اگر یک مومن در صلب او وجود داشت وی را
نمی کشتم؛ از همین رو من نود ونه نفر را کشتم.

در سوره فتح خداوند می فرماید که ما دست شما را بستیم تا همه آنها را نکشید و دستان
آنان را بستیم تا شما را نکشند. این عفو عمومی به دوعلت بود: یکی مؤمنانی که در صلب
کفّار مکه وجود داشت و دیگر وجود افراد مؤمنی که از ترس یا تقیه، ایمان خویش را
کتمان کرده بودند.

وقتی ما برای تعجیل در فرج امام زمان(ع) دعا می کنیم این دعای ما باید جلوه عملی هم
داشته باشد؛ زیرا دعای بدون عمل بی ثمر است و به اجابت نخواهد رسید. امام رضا(ع)
فرمودند:

کسی که بی عمل دست به دعا بردارد، خودش را استهزاء و مسخره نموده است.

یکی از جلوه های عملی این موضوع همان زمینه سازی عملی برای ظهور است. ما باید تمام
تلاشمان را بکنیم تا این ودایع الهی و ایمانی ظهور یابند. برنامه ریزی ما نیز باید
به نحوی باشد که حتی افرادی را که بناست در آینده به دنیا بیایند در بربگیرد. یک
نسل مطهّر نیازمند یک فضای طاهر است که بتواند در آن رشد پیدا کند؛ به عبارت دیگر
برای آنکه فرزندان و نسلی منتظر و مطهّر از خود به یادگار بگذاریم لازم است پیش از
آن، خودبه این باور برسیم که می توانیم و باید چنین فضای طاهری را مهیّا سازیم.

در روایات آمده که اگر کسی شراب بنوشد، در هفت نسل پس از او، حداقل یکی از فرزندانش
معلول خواهد شد؛ در پزشکی نوین این امر ثابت شده که حتی گاه تا ده نسل بعد هم امکان
جهش سلولی و بروز چنین مشکلاتی هست. این به معنای آن است که ما برای نسل ها هم
می توانیم برنامه ریزی کنیم و باید به این وظیفه و تکلیف خود باور بیاوریم. اگر
جلوی تخریب نسل ها را بگیریم، می توانیم امیدوار باشیم که در تربیت سیصد و سیزده
یار حضرت و در نتیجه در ظهور ایشان نقش خواهیم داشت. در مقابل، اگر ما کوتاهی کنیم
ممکن است ظهور را تا مدت نامعلومی به تأخیر بیندازیم. همان طور که می دانیم حتی اگر
ما کوتاهی کنیم و این امر را به تأخیر بیندازیم خداوند در تحقق آن کوتاهی نکرده و
به تعبیر پیامبر اکرم(ص)حتی اگر تنها یک روز از عمر جهان مانده باشد خداوند حضرتش
را ظاهر خواهد ساخت. مهم این است که ما در واقعه شریف ظهور نقش داشته باشیم.

خلاصه اینکه برای تعجیل در ظهور و زمینه سازی برای آن باید با استفاده از آموزش های
فرهنگی مؤثر افکار افراد را به این سمت سوق دهیم که خودشان خواهان ایجاد وتربیت
نسلی مطهّر باشند.

· ویژگی های یک نسل منتظر و وجوه تمایز آن با بقیه
چیست؟

شهید مطهّری در پاسخ به این سؤال، در جایی گفته بود که بسیاری از آدم های خوب،
صالحند نه مصلح. صالح شدن یک فرد، اصلاً ساده نیست و زحمت زیادی می طلبد ولی با
مصلح فاصله دارد.

در قرآن کریم آمده:

الذّین امنوا و عملوا الصّالحات لهم جنّاتٌ؛

و سپس در ادامه می فرماید، بسیاری هرچند ایمان دارند ولی عمل صالح انجام نمی دهند.
باز در آیه ۳۷ سوره فاطر آمده است، عده ای که وارد جهنم می شوند به خداوند عرضه
می دارند: «ربّنا أخرجنا نعمل صالحاً» یعنی اینان در دنیا اعمال حسنه ای داشته اند
که صالح نبوده است. در آیه ۳۷ سوره سبأ هم آمده است:

«اموال و اولادتان نمی توانند شما را به ما برسانند»، زیرا اینان برای اینکه خود را
توجیه کنند می گویند ما دلمان پاک است و نیازی به انجام عمل صالح نداریم. به تصریح
آیه «من آمن و عمل صالحاً لندخلنّهم فی الصّالحین»، مؤمنانی که به طور مداوم عمل
صالح انجام دهند خداوند آنان را در زمره صالحان قرار می دهد. حسن فعلی و فاعلی باید
با هم جمع شود. شهید مطهّری با تفکیک میان مقام صالح و مصلح توصیف زیبایی از یاران
امام حسین(ع) داشتند که آنان امام مصلح زمان خویش را یاری کردند. به نظر بنده، تا
کسی خود، درجاتی از مصلح را نداشته باشد نمی تواند به مقام یاری مصلح برسد. رسیدن
به این مراتب رشد کمالی واقعاً تلاش های جدّی می طلبد.

درباره صد لعن و صد سلام زیارت عاشورا نکته ای وجود دارد که بیان آن در اینجا خالی
از لطف نیست.

همان طور که می دانید، در قرآن کریم صد نام توقیفی خداوند وجود دارد؛ که نمی توان
آنها را کم یا زیاد کرد. آیت الله جوادی آملی با استناد به همین مطلب در تفسیر
آیه ای از سوره نوح که حدّ زن و مرد زنا کار بدون تفاوت قائل شدن در جنسیت، صد ضربه
شلاق بیان می کند، می فرمایند: «چون زن و مرد زناکار به صد نام خداوند پشت کرده اند
باید به ازای هر نام یک شلاق به آنها زده شود.» استنتاج بنده از این صحبت این بود
که صد لعن زیارت عاشورا از این روست که دشمنان امام حسین(ع) به مظهر تامّ صد نام
الهی پشت کرده اند و در مقابل، آنان که ایشان را یاری نمودند و همه چیز خویش را
فدای ایشان کردند به صد نام خدا روی نمودند. بر همین اساس ما اگر بخواهیم نسل منتظر
مصلحی که به صدنام خدا روی کند تربیت کنیم چقدر برنامه ریزی و تلاش می طلبد. ما
صرفاً به نقل و تعریف اکتفا می کنیم؛ در حالی که اگر بخواهیم عمل کنیم، و چنین
نتیجه ای بگیریم خیلی کار می طلبد.

لازم است این نکته را هم متذکر شوم که به تعبیر امام حسین(ع) یاران ایشان بهترین
یاران بودند، و هیچ گاه کسی از حیث کمالات و مقامات به ایشان نخواهد رسید.

باز در همین رابطه می توان به ماجرای حضرت موسی و خضر(ع) اشاره کرد کهَ در قرآن
اشاره شده حضرت موسی راهی بس طولانی را برای یافتن او پیمود. قرآن کریم با سه عبارت
خضر نبی را معرفی می کند: «عبداً من عبادنا؛ بنده ای از بندگان ما»، «آتیناه رحمهً
من عندنا؛ از رحمت خود به او داده بودیم»، «علّمناه من لدنّا علماً؛ علم خاصی را از
ناحیه خود به او داده بودیم».

به روایات که مراجعه می کنیم می بینیم حضرت خضر، الآن در محضر امام زمان(ع) شرف
حضور و خدمت دارد. این ویژگی های یک انسان برتر از دیدگاه قرآن می تواند الگویی
برای نسل مطهّر باشد و غایت قابلیت های افراد را برای در یافت کمالات و رشد نشان
دهد.

در صفحه ۴۴۳ کتاب الغیبه نعمانی نیز روایتی از امام صادق(ع) در توصیف یاران حضرت
مهدی(ع) آمده که قابل توجه است. می فرماید:

هنگامی که قائم قیام کند به تمام بلاد روی زمین کسی را روانه می سازد و به او
می فرماید فرمان تو در کف دست توست؛ هروقت مشکلی برای تو پیش آمد که راه حلش را
نمی دانستی و نمی دانستی چگونه حکم کنی، به کف دست خود بنگر و به آنچه در آن نوشته
عمل کن. سپس حضرت، سپاهی به سمت قسطنطنیه گسیل می دارد. وقتی سپاهیان به کنار آب
می رسند چیزی روی پاهایشان می نویسند و بر آب راه می روند. رومیان این صحنه را که
می بینند می گویند: اینان که یاران اویند بر آب چنین راه می روند پس خود او چگونه
خواهد بود؟!

نسلی که قرار است یاریگر امام زمان(ع) باشد چنین قابلیت هایی دارد. برنامه های ما
در تربیت نسل منتظر باید به نحوی باشد که رشد جسمانی و روحانی او متناسب با نیازهای
عصر ظهور و در راستای یاری امام عصر(ع) باشد.

· آرمان ها و تمایلات یک نسل منتظر با بقیه چه
تفاوت هایی دارد؟

به طور طبیعی آنکه به درجه ای از رشد برسد که از صالح بودن بالاتر برود و مصلح شود
و بتواند در زمره یاوران حضرت مهدی(ع) قرار گیرد تنها آرمانش این است که خود را
فدای آرمان ها و اهداف امام زمانش بکند. ویژگی هایی که در قرآن برای انبیایی مثل
ابراهیم، اسماعیل، یحیی، عیسی و… آمده، مانند نیکی به والدین، رو کردن بسیار به
خداوند، حلم و بردباری بسیار و نیکوکاری به معنای عام آن، می تواند زمینه ساز آنچه
باشد که برای یحیی رخ داد که خداوند در کودکی به او حکم و رشد عنایت کرد. علاوه بر
آن، در آیه ۵۱ سوره انبیا می فرماید: ما وقتی به او رشدش را دادیم، می دانستیم که
چه می خواهد بکند. ما ناظر رشد شما هستیم و زیر نظر ما می توانید به رشد کامل
برسید.

بخشی از این کمالات اکتسابی است و باید برای به دست آوردن آنها تلاش کرد و بخش دیگر
به سبب رضایت از فرد و با عنایت و لطف الهی به دست می آید. یک نسل منتظر برای به
دست آوردن هر دو بخش باید تلاش کند و در مسیری سیر کند که از هر دو بهره مند شود.
برای تحقق این مقصود باید در مسیر رضای خدا گام برداریم تا خداوند بقیه اش را به ما
مرحمت کند.

برنامه ریزی ما در تربیت نسل منتظر برای دست یافتن این اهداف چه سیری باید داشته
باشد و نقطه شروع کجاست؟

به تصریح قرآن، پدر و مادر در پرورش چنین نسلی نقش بسیار مهم و مؤثری دارند. ما در
اولین گام باید پدر و مادری با این باور داشته باشیم که این موقعیت را با نشاط و
شادابی بپذیرند.

حضرت یحیی پسرخاله و مؤیّد حضرت عیسی(ع) بود و تنها پیامبر شهیدی است، که با اره سر
از تنش جدا شد و در قیامت با امام حسین(ع) محشور می شود. الآن سر ایشان در سوریه در
همان محلی است که گفته شده سر مطهّر سیدالشهدا(ع) نیز در آنجا دفن شده است.

ماجرای تولد این پیامبر خدا بسیار جالب است. در آیه ۹۰ سوره انبیا در این باره چنین
آمده است: «زکریا إذ نادی ربّه ربّ لاتذرنی فرداً و أنت خیر الوارثین». پیش از
هرچیز باید پدر و مادر با التماس و تضرع شدید از خداوند درخواست کنند که نسلی مطهّر
به آنان عنایت کند. نکته مهمی که در اینجا باید متذکر شوم این است که به تصریح
روایات، با دعا می توان قضا را دفع کرد و تغییر داد. این قاعده حتی شامل مواردی
مانند آثار نوشیدن شراب بر نسل، که پیش از این گفتیم نیز می شود. با دعا چنین
عقاب هایی را هم می توان دفع کرد و از همین رو هرگز نباید نا امید بود. بنابر آیه
قرآن خداوند به برخی پسر و به برخی دختر عنایت می کند و برخی را نیز عاقر و عقیم
قرار می دهد. این خواست خداوند است ولی همین مشیت را با استناد به ماجرای تولد حضرت
زکریا می بینیم که می توان با استمداد از دعا تغییر داد.

نکته بعد اینکه حضرت یحیی مثل ما نیست که فقط دلش بچه دار شدن را بخواهد و با توکّل
به طبّ جدید بگوید، می توان همه را بچه دار کرد یا حدّاکثر افق دیدش این باشد که
بچه ای داشته باشم که عصای دستم بشود و یا فلان رتبه مادی و دنیوی را به دست
بیاورد. حضرت علی(ع) ما را از این می ترسانند که فرزندانی را بی هدف تربیت کنیم و
افرادی به جامعه تحویل دهیم که بسان حیوانات همّشان علفشان با