پاورپوینت کامل شرفیابی مردمی از قم ۱۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شرفیابی مردمی از قم ۱۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شرفیابی مردمی از قم ۱۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شرفیابی مردمی از قم ۱۹ اسلاید در PowerPoint :

۵۹

تنی چند از مردم شهر قم و کوهستان، که مطابق روش معمولشان وجوه و اماناتی برای امام عسکری(ع) می بردند, به شهر سامره رسیدند و از وفات آن حضرت آگاه شدند. ایشان پرسیدند که وارث حضرت عسکری(ع) کیست؟ گفته شد: برادر آن حضرت، جعفر. از حال جعفر که جویا شدند، به آنها گفتند: در قایقی سوار و در دجله به گردش مشغول است و نوازندگان، برایش می نوازند و به مِی لب تر می کند.

قمی ها گفتند: این کارها، کار امام نیست، بایستی برگردیم و امانت ها را به صاحبانش پس دهیم. «ابوالعباس حمیری» گفت: تأمل کنید تا این مرد از گردش برگردد و از حالش به طور کامل جست وجو کنیم، سپس تصمیم بگیریم. پس همگی این سخن را پذیرفتند.

هنگامی که جعفر برگشت، نزد او رفته, سلام نمودند و او را «سیّدنا» خطاب کردند و گفتند: ما مردمی از شهر قم و کوهستان هستیم و شیعیان دیگری نیز همراه ما هستند. همراه ما امانت هایی است که می بایست خدمت جانشین مولایمان حضرت عسکری(ع) تقدیم کنیم. جعفر پرسید: مال ها کجاست؟

گفتند: همراه ماست. گفت: بیاورید و به من تحویل دهید.

گفتند: بدین آسانی نمی شود، این امانت ها قصه ای جالب دارد. جعفر پرسید: آن قصه چیست؟ گفتند: این امانت ها از عموم شیعیان جمع می شود و هر کسی سهمی در آن دارد، یک دینار، دو دینار، یا بیشتر و هر کدام در کیسه ای سر به مُهر، نهاده شده است. وقتی که خدمت حضرت عسکری(ع) شرفیاب می شدیم، پیش از آن که مال ها را خدمتش تقدیم کنیم، آن حضرت نخست از مجموع امانت ها و مال ها خبر می داد و می فرمود: چقدر است. سپس، محتوای هر یک از کیسه ها و نام دهندگان آنها را و نقش هر مُهری از مُهرهایی که بر کیسه ای زده شده، می فرمود. شما هم اگر وارث آن مقام هستید، بایستی چنین کنید تا آنها را به شما تحویل دهیم.

جعفر گفت: به برادرم دروغ می بندید و کاری نسبت می دهید که او نمی کرده؛ این علم غیب است و علم غیب را جز خدا، کسی نمی داند.

قمی ها که این سخن را شنیدند، با تحیّر نگاهی به یکدیگر کردند و همگان به سکوت فرو رفتند. جعفر گفت: هرچه زودتر امانت ها را بیاورید و به من تحویل دهید. گفتند: ما وکیل و نماینده فرستادگان اموال هستیم و نمی توانیم آنها را به شما بدهیم، مگر آنکه علامتی از امامت در شما ببینیم؛ مانند علامت هایی که از مولای خود حضرت حسن بن علی عسکری(ع) می دیدیم. اگر تو امام هستی، بُرهانی بیاور وگرنه امانت ها را بازگردانده و به صاحبانش پس می دهیم که خودشان هرچه خواستند انجام دهند.

جعفر که از گرفتن مال و منال نومید شد، از حاملان امانت ها نزد خلیفه ـ که در سامره بود ـ شکایت کرد.

خلیفه به شکایت او رسیدگی کرد و حاملان امانت ها را احضار کرده و گفت: بایستی مال ها را به جعفر بدهید.

آنها گفتند: یا امیرالمؤمنین! ما وکیل و نماینده صاحبان این اموال هستیم و اینها از طرف صاحبانشان در دست ما ودیعه است. آنان به ما چنین گفتند: مال را به کسی بدهیم که علایم امامت را در او مشاهده کنیم؛ همان طور که حضرت عسکری(ع) دارای آن علامت ها بود و امانت ها را خدمتش تقدیم می کردیم.

خلیفه پرسید: آن علامت ها چه بوده؟