پاورپوینت کامل ارتباط استمدادی ۷۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ارتباط استمدادی ۷۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ارتباط استمدادی ۷۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل ارتباط استمدادی ۷۴ اسلاید در PowerPoint :

۴۸

توسل و استغاثه کردن به معصومان و آنان را برای برآورده شدن حاجت های دنیایی و شفاعت، وسیله درگاه خداوند قرار دادن، تنها به منظور ارتباط و پیوند با این بندگان صالح و پاک الهی است؛ زیرا خداوند می فرماید:

یا أیها الّذین آمنوا اتّقوا الله و ابتغوا إلیه الوسیله؛ ای کسانی که ایمان آورده اید از خدا پروا داشته باشید و به سوی او وسیله ای برای تقرب برگزینید.۱

و این وسیله تقرب، همان وجود مقدس معصومان(ع) به ویژه خاندان پیامبرند، به طوری که در معنای «وسیله» از پیامبر اکرم(ص) نقل شده است که فرمود:

«(معنی آن) امامان از فرزندان حسین اند. کسی که از آنان اطاعت کند از خداوند اطاعت کرده است و کسی که از فرمان آنان سرپیچد، خدا را نافرمانی نموده است. آنان عروهالوثقی و وسیله به سوی خداوند تعالی هستند».۲

ضرورت این نوع ارتباط

راه نجات از دام های شیطان و همچنین دست یابی به حاجت های خود در دنیا و بهره مندی از شفاعت معصومان(ع) در جهان بازپسین، پیوندی تنگاتنگ و از سر عشق و محبت با آنان را می طلبد. پیوندی که در توسل به آنان، نمود و جلوه دارد؛ زیرا چنان که پیش از این گفتیم؛ خاندان پیامبر، بندگان مقرب خداوندند و واسطه فیض از سوی او هستند. پس شفاعت آنان نزد پروردگار پذیرفته شده است. از این رو، برای بهره مندی از فیض این خاندان، توسل به آنان ضروری است. در اینجا شبهه ای وجود دارد که گاهی از سوی برخی افراد همسو با اندیشه «وهابیان» مطرح می شود. اشکال آنان این است که چرا ما حاجت های خود را بدون واسطه از خداوند نمی خواهیم. در کل، توسل و استغاثه بهغیر خداوند، شرک و با توحید در تعارض است.

در پاسخ می توان گفت که هیچ مانع و حجابی میان خالق و مخلوق وجود ندارد، جز گناه و عصیان بندگان که آنان را از درگاه الهی دور می کند. از این رو، انسان گناهکار برای نزدیک شدن دوباره به درگاه الهی باید همراه انسان های معصوم به درگاه الهی روی آورد، انسان هایی که به جهت عصمت، عبادت و بندگی پروردگار، به مقام «واسطه میان خدا و بندگان» دست یافته اند. بدین جهت، تمسک و توسل به آنان نه تنها شرک نیست، بلکه عین اطاعت و تسلیم بودن در برابر اوامر الهی است. برای نمونه، مانند آن است که کارمندی در اداره مرتکب خلاف قانونی شده و مدیر خود را سخت آزرده است. او می داند که اگر شخصاً پیش مدیر برود، عذرش قبول نمی شود. از این رو همراه شخص آبرومندی که نزد مدیر دارای اعتبار است، پیش مدیر می رود و از این طریق رضایت مدیر را جلب می کند. قبول عذر در این هنگام علاوه بر نشان دادن رحمت و عقو مدیر، معرف الگو برای دیگران خواهد بود. باتوجه به مثال، جایگاه معصومین(ع) در نزد خدا نیز چنین است. به عبارت دیگر، ایشان با عبادت و بندگی خداوند، آن چنان به حضرت حق تقرب جسته اند که برای دیگران به الگوی بندگی تبدیل شده اند و خداوند نیز آنان را واسطه بخشش خطاهای بندگان و برطرف کننده موانع اجابت دعاها قرار داده است.

شیوه های پاورپوینت کامل ارتباط استمدادی ۷۴ اسلاید در PowerPoint

الف) توسل به اهل بیت(ع): پیامبر(ص) و اهل بیت گرامی اش از چنان مقام و جایگاهی نزد خداوند برخوردارند که حتی پیامبران الهی برای برآورده شدن حاجت های خود به نور وجود مقدس آنان متوسل می شدند. ابن عباس می گوید:

«از رسول خدا(ص) درباره تفسیر کلماتی که آدم(ع) از پروردگار تلقی کرد و توبه اش پذیرفته شد، پرسیدم، فرمود: از خدا به حق محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین تقاضا کرد تا توبه اش را بپذیرد و خدا نیز توبه اش را پذیرفت».۳

به همین جهت، خداوند به مسلمانان امر فرمود که همچون حضرت آدم(ع) برای بخشش گناهان خود به رسول خدا(ص) متوسل شوند تا گناهانشان را ببخشد. خداوند در این باره خطاب به پیامبرش می فرماید:

«و اگر اینان که به خود ستم کردند نزد تو می آمدند و از خدا درخواست استغفار و بخشش کرده و رسول خدا نیز برای آنان طلب بخشش می کرد، خدا را توبه پذیر و مهربان می یافتند».۴

و در آیه ای دیگر وجود مقدس پیامبر اکرم(ص) را در میان مردم، سبب دفع بلا و عذاب از آنان دانسته است:

«ای پیامبر! تا تو در میان آنها هستی، خداوند آنها را مجازات نخواهد کرد و (نیز) تا وقتی که استغفار می کنند، خدا عذابشان نمی کند».۵

همچنین در روایت های ائمه اطهار(ع) چگونگی توسل و استغاثه به درگاه الهی برای برآورده شدن دعا را آموزش داده اند. سماعه بن مهران می گوید:

«امام کاظم(ع) به من فرمود: هرگاه به درگاه خداوند حاجتی داشتی بگو: اللّهمّ إنّی أسألک بحقّ محمّد و علی(ع).۶

خداوندا! تو را به حق محمد و علی(ع) می خوانم؛ زیرا برای آن دو در نزد تو مقام و منزلتی والاست. پس به حق همان منزلت، می خواهم که بر محمد و آل محمد درود بفرستی و حاجاتم را برآورده سازی».

داوود برقی می گوید:

«من به دعاهای امام صادق(ع) گوش فرا دادم، شنیدم که آن حضرت در دعا به درگاه خداوند، بیشتری الحاء و اصرار را به حق پنج تن؛ یعنی رسول خدا(ص) و امیرالمؤمنین و فاطمه و حسن و حسین(ع) می کرد».۷

ب) توسل به پیامبر اکرم(ص) در زمان حیات: انس بن مالک می گوید:

«در زمان رسول خدا(ص) در یکی از سال ها مردم به خشک سالی مبتلا شدند. در یکی از روزهای جمعه که آن حضرت در حال خواندن خطبه نماز جمعه بود، مردی اعرابی وارد شد و گفت: ای رسول خدا! اموالمان نیست و نابود شد و خانواده ها گرسنه اند، برای ما دعا کن. رسول خدا دست ها را برای دعا به سوی آسمان بلند کرد، در حالی که قطعه ای ابر در آسمان دیده نمی شد. امّا قسم به خدایی که جانم در دست اوست! هنوز دست ها را پایین نیاورده بود که دیدیم ابرها مانند کوه به راه افتاده اند و هنوز از منبر پایین نیامده بود که دیدیم قطره های باران بر محاسن حضرتش چکید. از آن روز تا جمعه بعد، باران بارید که باز همان مرد یا مردی دیگر آمد و گفت: ای رسول خدا! ساختمان ها ویران و اموالمان غرق شده، برای ما دعا کن. باز حضرت دست به سوی آسمان بلند کرد و فرمود: بار پروردگارا! به نفع ما ابرها را به اطراف بفرست و بر علیه ما قرار مده. سپس با دستان خود به بخشی از ابرها اشاره نمی کردند مگر اینکه از هم متلاشی شده به اطراف شهر مدینه پراکنده شدند».۸

در روایت دیگری از عثمان بن حنیف نقل شده است:

«مردی نابینا نزد پیامبر آمد و گفت: از خدا بخواه تا مرا شفا دهد. پیامبر فرمود: اگر بخواهی برایت دعا می کنم و اگر بخواهی به تأخیر بیندازم که به سود توست. نابینا گفت: دعا کن. پیامبر به وی دستور داد که وضویی نیکو بسازد و دو رکعت نماز بخواند و آن گاه این دعا را بخواند:

بار خدایا! از تو می خواهم و به وسیله پیامبرت محمد که پیامبر رحمت است به تو رو آورده ام تا حاجتم را برآورد. بار پروردگارا! او را شفیع من قرار بده».

عثمان به حنیف می گوید:

«به خدا قسم! که ما هنوز پراکنده نشده بودیم و مدت زیادی نگذشته بود که دیدیم آن مرد شفا یافته نزد ما آمد و چنان نشان می داد که هرگز نابینا نبوده است».۹

ج) توسل به اهل بیت(ع) پس از رحلت پیامبر: پس از رحلت پیامبر(ص) و خاندان او مسلمانان همواره نزد قبر آنان حاضر شده به وجود مقدس آنان متوسل می شدند. علی(ع) می فرماید:

«سه روز پس از دفن رسول خدا(ص) عربی بیابانی نزد ما آمد و خود را روی قبر پیامبر انداخت و از خاک قبر بر سرش ریخت و گفت: ای رسول خدا! تو از خدا وحی را دریافت کردی و به ما رساندی و ما هم شنیدیم و دریافتیم. از جمله آیه هایی که بر ما خواندی، این بود: اگر آنان که بر خود ظلم کردند، نزد تو می آمدندو از خداوند طلب بخشش می کردند و رسول خدا(ص) نیز برای آنان طلب استغفار می کرد، خداوند را توبه پذیر و مهربان می یافتند. حال ای پیامبر! من به خود ظلم کردم و نزد تو آمدم که برایم طلب بخشش کنی».۱۰

ابوعلی خلال، یکی از بزرگ ترین علمای حنبلی می گوید:

هرگاه کار مهمی برای من پیش می آمد، نزد قبر موسی بن جعفر(ع) می رفتم و متوسل می شدم، حاجتم برآورده می شد.۱۱

ابوبکر محمدبن مؤمل می گوید:

روزی در خدمت پیشوای اهل حدیث، یعنی ابوبکربن خزیمه و همتایش ابوعلی ثقفی با گروهی از بزرگانمان به سوی قبر علی بن موسی الرضا(ع) به طوس رفتیم. این خزیمه را دیدم که چنان در برابر قبر آن حضرت تعظیم، و تواضع و گریه و زاری می کند که همه ما را به تعجب و حیرت واداشت.۱۲

با بیان این روایت ها روشن می شود که توسل به اهل بیت(ع) تنها ویژه شیعیان نیست، بلکه افرادی همچون ابن خزیمه و ابوعلی خلال نیز به آنان متوسل می شدند. ابن ادریس شافعی بنیانگذار مذهب شافعی نیز در توسل به اهل بیت(ع) می گوید:

آل النّبی ذریعتی

وهم إلیه وسیلتی

أرجو بهم أعطی غداً

بید الیمین صحیفتی۱۳

خاندان پیامبر(ص) دست آویز من هستند

آنان در پیشگاه حق، وسیله تقرب من می باشند

امید دارم که به سبب آنان در فردای قیامت

نامه عمل من به دست راستم سپرده شود

د) درخواست شفاعت از معصومین(ع): یکی از درجاتی که خداوند در سایه عبودیت به پیامبر اکرم(ص) و خاندان وی عطا فرمود، مقام «شفاعت امت» است.

مصداق بارز عبودیت پروردگار نماز است، به ویژه نماز شب. از این رو، خداوند به پیامبرش دستور داد برای دریافت مقام شفاعت به نماز شب برخیزد:

و من اللیل فتهجّد به نافلهً لک عسی أن یبعثک ربّک مقاماً محموداً؛ (ای پیامبر) … و پاره ای از شب برای نافله، به شب زنده داری قیام کن تا خداوند مقام محمود (شفاعت) را به تو بدهد.۱۴

علامه طبرسی در تفسیرش می گوید:

«مفسران اجماع دارند که مراد از مقام محمود، همان مقام شفاعت است».۱۵

آنچه درباره حقیقت شفاعت می توان گفت آن است که شفاعت پیامبر(ص) و سایر شفیعان، همان دعا به درگاه الهی و طلب مغفرت برای گناهان است و خداوند نیز در شرایط خاصی دعایشان را اجابت می کند و آنان نیز در غیر آن مواردی که اجازه دعا دارند، دعا نمی کنند. ما احاطه علمی به حقیقت شفاعت در روز قیامت نداریم، شاید در آنجا مرتبه ای دیگر در کار باشد، ولی هر چه باشد، دعا یکی از مراتب آن است. از این رو، کلام گوینده در مقابل قبر پیامبر(ص) که می گوید: «یا وجیهاً عندالله إشفع لنا عندالله؛ ای آبرومند در نزد خدا، مرا در نزد خدا شفاعت بنما.» چیزی جز همین دعا را قصد و اراده نمی کند.۱۶

ه‍) نذر برای معصومین(ع): نذر، یکی دیگر از راه های پاورپوینت کامل ارتباط استمدادی ۷۴ اسلاید در PowerPoint با معصومان است. در اصطلاح، نذر عهدی است که نذرکننده با خدا می بندد که اگر به اذن پروردگار حاجتی از حاجت هایش توسط یکی از بندگان پاک و صالحش برآورده شودم، به زیارت قبر آن فرد صالح برود و یا برای تعمیر و آبادانی قبرش مقداری پول اهدا کند یا مالی را به عنوان صدقه بدهد و ثوابش را به روح پاک آن بنده صالح هدیه کند. چنین نذری در صورت برآورده شدن حاجت، «لازم الوفاء» است. این مسئله دارای احکامی است که در رساله های علمیه مراجع، به طور گسترده به آن پرداخته شده است.

آثار و نتایج رابطه استمدادی

شیوه های سه گانه استمداد از معصومین؛ یعنی: توسل، درخواست شفاعت و نذر آثار و پی آمدهای دنیایی و آخرتی زیادی به هماره دارد که در این قسمت به برخی از آنها اشاره می کنیم:

الف) برآورده شدن حاجت های دنیایی: باید گفت در این زمینه، بسیار نیازمندانی بودند که پس از توسل و یا نذر برای اهل بیت(ع)، حاجت های آنان برآورده شود و یا مشکل و رنجش هایشان که در ظاهر حل نشدنی و بی پایان می نمود، برطرف گردید که فرصت بازگویی آن در این نوشتار ممکن نیست. ولی خوش بختانه در این موضوع کتاب های خوبی نوشته شده است.۱۷ در این بخش از نوشتار، یک نمونه جالب از این گونه