پاورپوینت کامل اهل بیت(ع) از دیدگاه آیت الله سید رضا بهاءالدینی(ره) ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اهل بیت(ع) از دیدگاه آیت الله سید رضا بهاءالدینی(ره) ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اهل بیت(ع) از دیدگاه آیت الله سید رضا بهاءالدینی(ره) ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اهل بیت(ع) از دیدگاه آیت الله سید رضا بهاءالدینی(ره) ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

۱۲

«علامه امینی(ره) برای تصنیف کتاب الغدیر به کتابی نیاز داشت، امّا هر چه گشت آن را پیدا نکرد تا آنکه متوسل به حضرت امیر(ع) شد. روزی در حرم به حالت توسل حضور داشت که دید عربی آمد و رو کرد به ضریح حضرت و جسارت آمیز اظهار کرد، اگر مردی، کار مرا انجام بده.

* اشاره:

گفت وگو درباره ولایت اهل بیت(ع)، با عنایت به جایگاه رفیع آن در میان عقاید امامیه، از دیرباز مورد توجه ویژه عالمان این مکتب بوده است. در این میان، برخی از ایشان به سبب پرداختن تمام تر به این گنجینه بزرگ معارف، ممتاز شده اند. مجتهد گران مایه و عارف والامقام مرحوم آیت الله بهاءالدینی(ره) در این زمره اند.

به رغم آشنایی معظم له با علوم و معارف مختلف اسلامی، ایشان مرتبطان با خود و جویندگان راه را جز به خوشه چینی از خرمن فیض آل محمد(ص) رهنمون نمی شدند. به مناسبت ایام غدیرخم، قسمتی از بیانات آن اسوه تقوا و معرفت را به حضور خوانندگان گرامی تقدیم می کنیم.

* جایگاه ولایت

آیت الله بهاءالدینی(ره) در بیانی روایت ذیل را از اصول کافی۱ خاطرنشان کرده راجع به شأن ولایت می فرماید:

در روایات ما آمده است:

«اگر مردی همه شب عبادت و هر روز روزه دارد و همه مالش را صدقه دهد و همه عمرش حج کند ولی ولایت ولیّ خدا را نداند تا پیرو او باشد و همه کارش به راهنمایی او باشد، او را بر خداوند عزوجل حقّ ثوابی نیست و از اهل ایمان نباشد». گمان نکنید که اینها در حقّ ائمه(ع) گزافه گویی است. انسان تا ولی را نشناسد، انسان موحّد نمی شود. توحید را باید از امام حسین(ع) فرا گرفت، بذل همه هستی در راه حق و آن نماز معراجی که اهل بیت اقامه می کردند. مخالفین گفتند: «حسبنا کتاب الله۲؛ کتاب خدا ما را کافی است». گمان می کنند خلیفه خدا بودن این است که مملکت گیری کنند. آیا خلفا می توانستند عبادات پیامبر اسلام، نماز و روزه و جهاد پیامبر اسلام را به جا بیاورند؟ آیا توانستند یک وقت موحد خالص شوند؟ یک وقت یک عبودیت خالصانه پیدا کنند؟۳

* عترت پیامبر، متولّی قرآن

کتاب خدا به تنهایی ضامن جلوگیری از حوادث ناگوار در جامعه مسلمین نیست. بعد از رحلت پیامبر گرامی(ص) با وجود کتاب، آن حوادث رخ داد. کتاب احتیاج به صاحب، مفسر و متولی دارد و این عترت پیامبر بودند که صاحبان و مفسران کتاب خدا محسوب می شدند. فهم کتاب از خصایص عترت و مقام ولایت است. فهم کتاب خدا، فهم لغات و عبارات نیست، فهم جنبه ادبی جملات نیست. درک حقیقت کتاب، مخصوص صاحبان کتاب؛ یعنی وُلات (رهبران) معصوم است؛ نه کسانی که صرفاً جنبه ادبی می دانند، یا آشنا به اصطلاحات علمی هستند. فهم کتاب نزد مقام ولایت با قدرت تفکر نیست؛ بلکه به نورانیت است. استدلال ها و سخنان ائمه(ع) از سنخ استدلال ها و حرف های متفکران و اندیشمندان نیست؛ نور، رشد و کمال محض است.

* ولایت، منصب الهی

ولایت امری است که به جعل الهی تحقق پیدا می کند، نه به انتخاب مردم. بیان پیامبر اکرم(ص) در معرفی و نصب امیرالمؤمنین(ع) کشف واقع است. لذا نصب حضرت امیر از طرف پیامبر جعل الهی است. شخصیت حضرت امیر(ع) شخصیت حضرت پیامبر اکرم(ص) است. هر دو رجل الهی بودند».۴ اگر این معنی را آدمی درک کند همه چیز را به پای آنان می ریزد و فانی در آن بزرگواران می شود و هر کجا انتساب به آنها بیشتر ببیند سرمایه گذاری افزون تر خواهد شد. متصدی روضه خوانی حسینه آیت الله بهاءالدینی(ره) می گفت: روزی آقا از من پرسید در منبری ها سادات هم هستند؟ گفتم: بله. فرمود: «به سادات از منبری ها مبلغ پانصد تومان اضافه بدهید. آنها انتساب ولادتی به پیامبر(ص) دارند و حضرت دوست دارد در امر دنیا هم فرزندانش شاخص باشند».

روزی در خدمت ایشان، فردی از یکی از منبری ها گله ای داشت و حق هم با او بود، آقا فرمود: «متعرض افرادی که وابسته به امام حسین(ع) هستند نشوید».

* علی(ع) نقطه بای بسم الله

روزی در مجلسی در حضور آیت الله بهاءالدینی(ره) بودیم، ایشان می گفت: از ما پرسیدند اینکه علی(ع) می فرماید: من نقطه تحت (زیر) بای بسم الله هستم یعنی چه؟

ما گفتیم: با نقطه بای بسم الله ارتباط لفظی برقرار می شود، و با حضرت ارتباط تکوینی؛ و مجردِ الصاق منشأ اثر است و مفید برای افراد.

این مطلب را «ینابیع الموده» نقل می کند که صاحب درالمنظوم، ابن طلحه گوید:

«بدان که تمام اسرار کتاب های آسمانی در قرآن است و تمام آنچه در قرآن است، در سوره حمد است، و تمام آنچه در سوره حمد است در بسم الله است، و همه آنچه در بسم الله است در بای بسم الله می باشد، و آنچه از اسرار و رموز درباره بسم الله هست در نقطه زیر بای بسم الله است».

سلیمان بلخی در «ینابیع الموده» از ابن عباس نقل می کند که گفت:

«ابن عباس گوید علی(ع) دستم را گرفت در شبی روشن و مرا با خود به بقیع برد و فرمود: بخوان، من گفتم: بسم الله الرحمن الرحیم. حضرت درباره اسرار و رموز بای بسم الله تا صبح برای من سخن گفت».

* عنایت امیرالمؤمنین(ع)

از قول آیت الله بهاءالدینی(ره) نقل شده است که: «علامه امینی(ره) برای تصنیف کتاب الغدیر به کتابی نیاز داشت، امّا هر چه گشت آن را پیدا نکرد تا آنکه متوسل به حضرت امیر(ع) شد. روزی در حرم به حالت توسل حضور داشت که دید عربی آمد و رو کرد به ضریح حضرت و جسارت آمیز اظهار کرد، اگر مردی، کار مرا انجام بده! مرد عرب رفت و هفته دیگر که باز علامه در حرم، بود آمد و رو کرد به ضریح و گفت بله، مردی! کار ما انجام شد. علامه امینی خیلی ناراحت می شود که ما در خدمت شما هستیم، چند وقت است مراجعه می کنیم، اعتنایی نمی شود. شب در عالم رؤیا حضرت را زیارت می کند، آقا می فرماید: آخر آنها بدوی و بیابانی هستند. زیاد نباید آنها را معطل کنیم. باید با آنها مطابق طفولیتشان عمل کرد ولی شماها که آشنایی با ما دارید معطل هم بشوید از ولایت و ارادت شما کاسته نمی شود. روز دیگر پیرزن همسایه می آید خدمت علامه و دستمال بسته ای که اوراقی از کتاب در اوست می دهد و می گوید: خانه تکانی می کردیم این کتاب بود، گفتم شاید به درد شما بخورد. وقتی علامه نگاهی می کند، می بیند همان کتابی است که مدت ها دنبال آن می گشته است».

آقای بهاءالدینی(ره) معتقد بود: «همه چیز دست آنها است و مال آنها، لذا مال خودشان را چه بهتر در راه خودشان صرف کنیم». لذا برای خرج سهم امام(ع) جهت مجالس ائمه بارها از ایشان شنیده شد که می گفت: «ما در خیلی جاها دستمان می لرزد برای مصرف بیت المال (سهم امام(ع)). امّا در خرج کردن برای مجالس ائمه در سوگواری ها و اعیاد هیچ گیری نداریم. مال خودشان است، مصرف خودشان می شود، و آنها به روضه خوان های خودشان نظر خاصی دارند». روزی در حضورش، سخن از عزاداری و نحوه آن به میان آمد، بیان کردند: «امام حسین(ع) شما (روضه خوان ها) را رها نمی کند، ارباب شما خیلی بزرگ است. منتهی رسیدن به این معانی و درک این واقعیات بدون تولّی و تبرّی ممکن نیست».

* عنایت امیرالمؤمنین(ع)

از قول آیت الله بهاءالدینی(ره) نقل شده است که: «علامه امینی(ره) برای تصنیف کتاب الغدیر به کتابی نیاز داشت، امّا هر چه گشت آن را پیدا نکرد تا آنکه متوسل به حضرت امیر(ع) شد. روزی در حرم به حالت توسل حضور داشت که دید عربی آمد و رو کرد به ضریح حضرت و جسارت آمیز اظهار کرد، اگر مردی، کار مرا انجام بده! مرد عرب رفت و هفته دیگر که باز علامه در حرم، بود آمد و رو کرد به ضریح و گفت بله، مردی! کار ما انجام شد. علامه امینی خیلی ناراحت می شود که ما در خدمت شما هستیم، چند وقت است مراجعه می کنیم، اعتنایی نمی شود. شب در عالم رؤیا حضرت را زیارت می کند، آقا می فرماید: آخر آنها بدوی و بیابانی