پاورپوینت کامل نامه نهم ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نامه نهم ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نامه نهم ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نامه نهم ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

۱

از شیخ ابوعمر عامری(ره) که مورد وثوق و اعتماد بود نقل شده که، ابن ابی غانم قزوینی۴ و جماعتی از شیعیان در مورد جانشین حضرت امام عسکری(ع) به بحث و گفت وگو پرداختند تا آنکه به مشاجره و تندی رسیدند. ابن ابی غانم می گفت: امام حسن عسکری(ع)، بدون اینکه جانشینی داشته باشد از دنیا رفت. سپس نامه ای نگاشته، به ناحیه مقدّسه۵ ارسال داشتند و در آن اشاره به بحث و گفت وگوی خود نمودند. در پی آن، پاسخ نامه آنان به خطّ خود امام زمان(ع) به دست آنان رسید».

یکی از موضوعات با اهمیت در موضوع مهدویت، نامه های صادره از سوی امام مهدی(ع) به افراد مختلف در زمینه های گوناگون فقهی، اخلاقی، معنوی، عقیدتی، تاریخی و غیره است که به صورت ابتدا یا در پاسخ نامه آن افراد مرقوم داشته و ارشاد فرموده اند.۱ این خود یکی از برکات وجودی حضرت بقیهالله(ع) است که تاکنون در لابه لای کتب مذهبی و حدیثی ما موجود و مورد استفاده های فراوان قرار گرفته است. مرحوم علامه مجلسی(ره) در جلد سوم «بحارالانوار» تعداد ۲۳ نامه از امام عصر(ع) را تحت عنوان «باب ما خرج من توقیعاته(ع)» از منابع مختلف و معتبر نقل نموده است.

این نامه که شرح بخشی از آن جهت خوانندگان قلمی گردیده است، تحت عنوان «نامه ای در مورد کسانی که در وجود امام زمان(عج) دچار شک و تردید شدند»،۲ در «بحارالانوار»، نهمین نامه از نامه های امام(عج) آمده است که اینک به خوانندگان محترم ارائه می گردد.۳

از شیخ ابوعمر عامری(ره) که مورد وثوق و اعتماد بود نقل شده که، ابن ابی غانم قزوینی۴ و جماعتی از شیعیان در مورد جانشین حضرت امام عسکری(ع) به بحث و گفت وگو پرداختند تا آنکه به مشاجره و تندی رسیدند. ابن ابی غانم می گفت: امام حسن عسکری(ع)، بدون اینکه جانشینی داشته باشد از دنیا رفت. سپس نامه ای نگاشته، به ناحیه مقدّسه۵ ارسال داشتند و در آن اشاره به بحث و گفت وگوی خود نمودند. در پی آن، پاسخ نامه آنان به خطّ خود امام زمان(ع) به دست آنان رسید».

ابن ابی غانم یا شیعه نبوده یا آنکه شیعه ای پایدار و محرم اسرار امامت نبوده و لذا از وجود امام زمان(ع) بی اطلاع مانده است، یا تقیّه می کرده و لذا نقش مخالف شیعه را به خود می گرفته است. چنان که محتمل است که آن جماعت دیگر می گفته اند: امام عسکری نسلی داشته و باید داشته باشد که امامت شیعه را پس از رحلت پدر بزرگوارش به عهده گیرد؛ زیرا از مذکورات، بلکه بدیهیات تاریخ، آن است که خلفای جور، به خصوص بنی عبّاس، به تدریج دریافته بودند که عقیده قطعی شیعه بر وجود امامی غایب است که ظهور خواهد نمود و بساط ظلم و ستم دستگاه جور را برخواهد چید و قلیل افرادی نیز از خاندان سادات با استفاده از همین وعده ها و مسائل علیه بنی عبّاس قیام مسلحانه نموده بودند. لذا این خاندان جبّار، سخت بر خود می ترسیدند و از همه طُرُق در مقام تفحص و تجسس بودند که این امام غایب را پیدا نموده، نابود کنند.

امامان معصوم شیعه، به خصوص حضرت عسکری(ع) که خود پدر امام زمان(ع) بودند، کمال استتار و اختفا را بر حضرت مهدی(ع) اعمال می نمودند و پس از ولادت مهدی موعود هم جز چند نفر محدود و معدود که اخصّ خواص مقام امامت بودند، دیگران، حتی برادر خود حضرت عسکری(ع) هم از وجود چنین مولود مسعود و فرزند برومندی اطلاع و آگاهی نداشتند. بسیاری از افراد، حتی از خود شیعه نیز یا منکر وجود چنین فرزندی یا دست کم دچار تردید، ابهام و شک و شبهه بودند. محتمل است که در زمان ابن ابی غانم یا امر غیبت و استتار حضرت حجت موعود(ع) استقرار کامل یافته یا به هر دلیل دیگری، زمینه جهت صدور این نامه از طرف آن حضرت و وصول آن به دست افراد تا حدودی فراهم شده است.

مقدمات این نامه مقداری مربوط به امامت و وجود حضرت صاحب(ع) و مقداری نیز مربوط به نکات و نقاط دیگر است. امّا بخشی از آن نامه که از جنبه اختصاصی خارج و برای همگان، به خصوص پیروان مکتب تشیع به کار می آید، در این مجال مورد توجه قرار گرفته است، که ذیلاً مطرح می شود.

حضرت بقیّهالله(ع) مرقومه شریف خود را چنین آغاز فرموده است: «بسم الله الرّحمن الرّحیم، خداوند ما و شما را از فتنه ها [که بیماری اصلی همان ها است] شفا عنایت فرماید، به ما و شما، روح یقین و عقیده محکم مرحمت نماید، و ما و شما را از سوء عاقبت در پناه خود نگه دارد. به درستی که خبر تردید جمعی از شما در دینتان به من رسید؛ [توجه شود امر امام و امامت به عنوان دین در سخن امام(ع) مطرح گردیده است] شک و حیرتی که نسبت به ولاه امر خود امامان معصوم(ع) به آنان دست داده است. این مسئله ما را غمزده نمود. البته به خاطر شما، نه به خاطر خود ما و ناراحت شدیم در مورد شما نه در مورد خودمان زیرا خدا با ما است و ما با داشتن خدا نیاز و حاجتی به دیگری نداریم. و حق با ما می باشد پس نمی ترسیم و هراسی نداریم از کسانی که دست از یاری ما بردارند و از اعتقاد به امامت ما باز نشینند. آری ما مخلوق و آفریده خداوندیم و خلایق، ساخته و پرداخته دست ما هستند».

آنگاه به آنان خطاب می کند که:

«هان ای گروه شکاک؛ چرا در ریب و شک به سر می برید؟ چرا در حیرت و تردید غوطه ور شده اید؟ آیا نشنیده اید سخن خداوند را در قرآن که فرماید:

«ای کسانی که ایمان آورده اید، خدا را اطاعت کنید و پیامبر و اولیای امر خود را [نیز] اطاعت کنید».۵

آیا از آثار و روایات در مورد حوادثی که بر امامان معصوم شما چه در گذشتگان و یا موجودین آنها رخ داده و می دهد آگاه نشده اید؟ آیا ندیدید که چگونه خداوند برای شما پناهگاه هایی قرار داده که ملجأ و مأمن شمایند؟ آیا ندیدید که از حضرت آدم ابوالبشر تا عصر پدرم امام حسن عسکری(ع) چگونه خداوند پرچم های هدایت را برای شما برافراشت و هر پرچمی از میان رفت پرچم دیگر بر سر شما سایه افکن گردید؟ و هر گاه ستاره ای ناپدید شد، ستاره دیگر طلوع نمود؟ هر امام و رهبری که از جهان رخت بربست امام دیگر به جای او قیام نمود؟ با این حال هنگامی که پدرم حضرت عسکری(ع) از جهان دیده بربست گمان کردید که خداوند دین خود را عاطل و باطل می گذارد؟ و رابطه میان خود و بندگانش را قطع می کند؟ [امام دیگری به جای او نمی فرستد و منصوب نمی کند؟] هرگز که چنین باشد. هرگز چنین نخواهد بود تا قیامت برپا شود و به تحقیق که امر خدا و اراده پروردگار آشکار خواهد شد، هر چند دشمنان از آن کراهت داشته باشند».

آنگاه امام(ع) اصل مطلب را چنین ادامه می دهد:

«به درستی که شخص درگذشته از ما یعنی امام حسن عسکری(ع) با سعادت از میان ما رخت بربست و مو به مو به منهاج پدران بزرگوار خود و بر راه و روش نیاکان خود بود و اینک وصیت او و علم و دانش او در