پاورپوینت کامل حکایت آن شب و علی ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حکایت آن شب و علی ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حکایت آن شب و علی ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حکایت آن شب و علی ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

کراجکی(ره) در کتاب «کنز الفوائد» از ابوذر نقل می کند:

روزی در منزل امّ سلمه در خدمت پیغمبر اکرم(ص) نشسته بودم و به فرمایشات او گوش می دادم که علی بن ابی طالب(ع) وارد شد. چهره پیغمبر(ص) از خوشحالی شکفت و درخشان گردید، علی(ع) را در بر گرفت و پیشانی او را بوسید. سپس رو به من کرد و فرمود:

ای ابوذر، این شخص را که بر ما وارد شد، به حقیقت می شناسی؟

ابوذر گفت: عرض کردم: ای رسول خدا! او برادر و پسر عمّ شما، هسمر فاطمه(س) و پدر حسن و حسین ـ دو سرور جوانان بهشت ـ است.

رسول خدا(ص) فرمود: ای ابوذر؛ این امامی است فروزنده و درخشان، نیزه بلندْ بالای پروردگار و درِ بزرگ رحمت او است که هر کس خدا را اراده کند، باید از آن در وارد شود.

ای ابوذر، او برپا دارنده عدالت و مدافع حریم الهی و یاری کننده دین خدا و حجّت پروردگار بر آفریدگان است. خداوند همواره در میان امّت ها به سبب او، با خلق خود احتجاج می کند با آنکه در میان هر امّتی پیامبری را برانگیخته است.

ای ابوذر، خداوند بر هر پایه ای از پایه های عرش خود هفتاد هزار فرشته قرار داده که تسبیح و عبادت آنها، دعا کردن برای علی(ع) و شیعیانش و نفرین کردن بر دشمنان آن حضرت است.

ای ابوذر، اگر علی(ع) نبود، حق از باطل و مؤمن از کافر تشخیص داده نمی شد و خدا عبادت نمی گردید، زیرا او بر سر مشرکان زد تا اسلام آورند و خدا را عبادت کنند و اگر او نبود، پاداش و کیفری نبود، میان او و خدا پرده و حجابی نیست و او خود حجاب و پرده است.

سپس رسول خدا(ص) این آیه را تلاوت فرمود: «خدا، شرع و احکامی که برای شما مسلمانان قرار داد همان است که نوح را به آن سفارش کرد… و هر کس با دعا و تضرّع به درگاه الهی روی آورد، هدایت می شود».۱

ای ابوذر، خدای تبارک و تعالی در سلطنت و یکتایی خود یگانه بود، معرفتش را به بندگان با اخلاص خود مرحمت کرد و بهشت را مباح گردانید. هر که را بخواهد هدایت کند، او را با ولایت علی(ع) آشنا می کند و هر که را بخواهد بر قلبش پرده افکند معرفت آن حضرت را از او باز می دارد.

ای ابوذر، او پرچم هدایت، دلیل تقوا، ریسمان محکم الهی، پیشوای اولیای من و نور کسانی است که مرا اطاعت کنند. او کلمه ای است که خدا تقواپیشه گان را به آن ملزم ساخته است.

دوستان او مؤمن و دشمنان او کافرند. هر کس ارتباطش را با او قطع کرد گمراه و باعث گمراهی دیگران است و هر که ولایت او را انکار کرد، مشرک است.

ای ابوذر، منکر ولایت علی(ع) را روز قیامت می آورند، در حالی که کر و کور و لال است و در تاریکی های قیامت، وارونه و نگون سار فریاد برمی آورد: «یا حسرتی علی ما فرّطت فی جنب الله؛۲ واحسرتا، ای وای بر من بر آنچه کوتاهی کردم در جَنْب پروردگار یعنی امیرالمؤمنین(ع)».

در گردنش حلقه ای از آتش است که سیصد زبانه دارد. بر هر یک از آنها شیطانی به صورت او آب دهان می افکند و در داخل قبر او را با خصومت و شدّت به طرف آتش رها می کنند.

ابوذر گفت: عرض کردم ای رسول خدا! پدر و مادرم به فدای شما، دلم را سرشار از خوشحالی نمودی، زیادتر بفرمایید، فرمود:

وقتی مرا به آسمان ها بردند، به آسمان اوّل که رسیدم، فرشته ای اذان گفت و نماز برپا گردید. جبرئیل دستم را گرفت و مرا مقدّم داشت و عرض کرد: نماز را با فرشتگان بخوانید، اینها مدّتی طولانی است که مشتاق دیدار شما هستند. آنگاه نماز را با هفتاد صف از فرشتگان که طول هر صف به اندازه فاصله مشرق و مغرب بود و عدد فرشتگان را جز خالق آنها نمی دانست، خواندم. چون نماز به پایان رسید، بعضی از فرشتگان به من روی آوردند و سلام کردند و گفتند: ما حاجت و تقاضایی از شما داریم. گمان کردم آنها درخواست شفاعت دارند، زیرا خدا اختیار حوض کوثر و شفاعت را به من داده است و به این وسیله بر پیامبران برتری بخشیده است.

به آنها گفتم: ای ملائکه پروردگار من، حاجت شما چیست؟ گفتند: تقاضای ما این است که وقتی به زمین برگشتی، سلام ما را به علی(ع) برسانی و به او بگویی که اشتیاق ما به او خیلی طول کشید.

گفتم: آیا شما ما را به حقیقت معرفت می شناسید؟

عرض کردند: ای رسول خدا، چگونه شما را نشناسیم در حالی که اوّل مخلوقی هستید که خداوند شما را آفریده است. او شما را اشباح نور در میان نوری از نور خودش آفرید و برای شما در ملکوت جایگاهی قرار داد که تسبیح، تقدیس و تکبیر او کنید، سپس فرشتگان را از نورهای مختلف و پراکنده ـ آن طور که اراده فرمود ـ آفرید. ما به شما عبور می کردیم، در حالی