پاورپوینت کامل آشنایی با کشور یمن ۱۱۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آشنایی با کشور یمن ۱۱۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۱۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آشنایی با کشور یمن ۱۱۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل آشنایی با کشور یمن ۱۱۰ اسلاید در PowerPoint :

در قرن سوم هجری شخصی به نام «یحیی بن حسین رسّی علوی» از عراق به یمن آمده و در شهر «صعده» اقامت نمود. وی اوّلین کسی بود که مردم یمن را به مذهب زیدی دعوت کرد و به نشر و ترویج این مذهب پرداخت و توانست عدّه زیادی را دور خود جمع کند، به طوری که از وی به عنوان «امام» یاد می کردند. امّا کسی که در «صعده» امامت را بنیان گذاشت شخصی به نام قاسم بن محمّد است که نسب او به رسّی علوی می رسد.

جغرافیای طبیعی

به دنبال توافق حاصله در دسامبر ۱۹۸۹، برای وحدت بین دو یمن، در تاریخ ۲۲ ماه مه ۱۹۹۰ جمهوری عربی یمن (شمالی) و جمهوری دموکراتیک خالق یمن (جنوبی) با یکدیگر متحد شدند و نام «جمهوری یمن» را برای خود برگزیدند. امروزه یمن، از مناطق جنوب غربی عربستان سعودی و مناطق کوهستانی، نوار ساحلی دریای سرخ، مستعمره سابق انگلیس یعنی عدن به وسعت ۱۹۵ هزار کیلومتر مربع، مناطق تحت الحمایه جنوب عربستان حدود ۳۳۳ هزار نفر کلیومتر، جزایر «کاماران»در نزدیکی مرز غربی «پریم»در چند کیلومتری غرب و در منتهی الیه جنوب دریای سرخ، جزیره «سوکوترا»در منتهی الیه شرقی دریای سرخ و در خلیج عدن و جزایر «کوریاموریا»در نزدیکی سواحل عمان تشکیل شده و در زاویه جنوب غربی شبه جزیره عربستان و تقریباً بین ۲۰-۱۲ درجه عرض شمالی و ۵۴-۴۱ درجه طول شرقی جغرافیایی قرار گرفته و از شمال به عربستان سعودی و از مشرق به عمان، از جنوب به خلیج عدن و از مغرب به دریای سرخ محدود است. در شمال، مرز بین یمن و عربستان سعودی طبق قرارداد منعقده در «طائف» مصوبه ژوئن ۱۹۳۴ تعیین حدود گردیده است، این مرز از جنوبی ترین نقطه عربستان در ساحل دریای سرخ از ۱۰ مایلی شمال «میدی»شروع شده و در شرق تا تپه هایی که در فاصله ۳۰ مایلی ساحل قرار دارد، ادامه می یابد و از آنجا رو به سمت شمال و به ۵۰ مایلی دریاچه «صعده»در داخل یمن می رسد، سپس در جهت شرق و جنوب به صحرای نزدیک نجران منتهی می شود، یمن با کشور های هم مرز خود یعنی عربستان سعودی و عمان دارای اختلافات مرزی دیرینه بود و اطلس های موجود نیز نشان گر این امر می باشد.

یمن و عمان، در سفر سلطان قابوس، پادشاه عمان، به این کشور در تاریخ دهم آبان ماه ۱۳۷۲ جهت حلّ و فصل امور مرزی، یک موافقت نامه مرزی به امضاء رساندند و به دستور «قابوس» یک کمیته وزارتی به ریاست معاون مالی و اقتصادی نخست وزیر برای رسیدگی به مسائل مرزی بین دو کشور تشکیل گردید و کار ترسیم مرزها نیز به یک شرکت بین المللی واگذار گردید. امّا مرزبندی بین یمن و عربستان سعودی ناقص بوده و از جنوب نجران، از نزدیکی های مرتفعات «الثار»به بعد تعیین حدود نشده است.

مساحت این کشور تقریباً ۵۳۶۸۶۹ کیلومتر مربع می باشد.۱

جمهوری یمن را می توان به ۵ منطقه زیر تقسیم نمود:

۱. مناطق کوهستانی: که شمال و شمال غربی و قسمتی از جنوب یمن را پوشانده و تقریباً دو پنجم خاک کشور یمن شمالی سابق را کوهستان تشکیل می دهد. ارتفاع آن از ۱۰۰۰ متر الی ۳۶۶۰ متر می رسد و انشعاب آب در این کوهستان ها واقع شده و به طرف شرق، غرب، شمال و جنوب این منطقه سرازیر می شوند. این منطقه کوهستانی که به «فلات الجبال» مشهور است، حاصل خیزترین منطقه یمن می باشد. از مهم ترین دره های اطراف مناطق کوهستانی عبارتند از:

الف) دره هایی که به دریای سرخ متصل می شوند عبارتند از: دره «حرض»که از اطراف شهر حرض گذشته و در شمال «میدی» به دریا می رسد. دره «مور»که از شمال و غرب «حجه» گذشته و از غرب «الطور» و جنوب «الزهره» به دریا می رسد. دره سردود، دره رماع، دره سهام، دره زید، دره رسیان و دره موزع.

ب) دره هایی که به خلیج عدن و دریای عربی متصل می شوند عبارتند از: دره توبن، دره بنا، دره احور، دره حضرموت.

ج) دره های رو به سمت شرق عبارتند از: دره خاب، دره الجوف، دره افرنه.

د) دره های رو به سمت شمال و شمال شرقی عبارتند از: دره حریب، دره مرخه، دره جردان، دره عیوالصیعر، دره رماه، دره شعث.

۲. منطقه جلگه ای: این منطقه در شرق و شمال ارتفاعات کوهستانی و به موازات آنها قرار دارد، امّا بیشتر به سمت صحرای «ربع الخالی» امتداد پیدا کرده و سپس به تدریج کاهش پیدا می کند. بلندترین نقطه این جلگه به ۱۰۰۰ متر می رسد. منطقه جلگه ای شامل نقاط «صعده»، استان «الجوف»، استان «شبوه»، استان حضرموت و استان «المهره» می باشد.

۳. منطقه ساحلی: بخش های ساحلی مشرف به دریای سرخ، خلیج عدن و دریای عرب را شامل می شود، این مناطق به یکدیگر متصل شده و یک نوار ساحلی را تشکیل می دهند که از مرزهای عمان به سمت جنوب غربی باب المندب ادامه یافته است و از این منطقه به سمت شمال و مرزهای عربستان سعودی ادامه پیدا می کند، طول آن به ۲۰۰۰ کیلومتر می رسد و عرض آن از ۳۰ الی ۶۰ کیلومتر متغیر است.

۴. منطقه ربع الخالی: از مناطق صحرایی یمن است که در اطراف آن بعضی از گیاهان صحرایی می روید. در طول تاریخ، این صحرا دارای اسامی متعددی بوده است مانند صحرای بزرگ یمن، صحرای احقاف و غیره، هر چه به طرف شمال این صحرا پیش برویم گیاه و آب کاهش یافته و به انبوه شن های روان که همه چیز را می پوشاند افزوده می شود.

۵. جزایر یمن: که بیشتر در دریای سرخ پراکنده اند.

شهرهای مهم یمن

یمن دارای شهرهای تاریخی و مهمّ زیادی است که اهمّ آنها عبارتند از:

۱. صنعا: شهر صنعا مرکز استانی به همین نام و یکی از قدیمی ترین پایتخت های دنیا است. این شهر مرکز سیاست و تجارت جمهوری یمن است که در وسط جلگه ای واقع در غرب یمن و در میان دو کوه «نقم» و «عیبان» و در اتفاع ۲۲۰۰ متری از سطح دریا، قرار دارد.

صنعا در میان اخباریون شهر «سام» و در اشعار «ازال» نامیده می شود، امّا صنعا به علّت دارا بودن ویژگی هایی که از نظر طبیعی دارد، صنعا نامیده شده و از زمان حضرت عیسی(ع) این شهر با این نام شناخته شد. مرکز آن صنعای قدیمی است که دارای آثاری از معماری های اصیل و اماکن تاریخی می باشد. این شهر در قلوب مردم یمن جایگاه خاصی دارد. این شهر نه تنها پایتخت دولت متحد، بلکه به معنی گوهری است که در ازای سال ها مبارزه و دادن هزاران شهید و معلول، نصیب مردم یمن شده است. مردم این شهر در جنگ های داخلی ۱۹۶۸ بین سلطنت طلبان و جمهوری خواهان که به مدّت ۷۰ روز محاصره بودند، مقاومت و استقامت سختی از خود نشان دادند.

۲. مأرب: مأرب مشهورترین شهر یمن باستانی است که در دشت پهناوری در ۱۷۵ کیلومتری شرق صنعا واقع شده و پایتخت قدیمی حکومت های «سبا» و ملکه سبا «بلقیس» بود که درباره این سرزمین در قرآن کریم آیات متعددی۲ وجود دارد، به خصوص داستان حضرت سلیمان و ملکه سبا.

مردم سبا قومی قدیمی از عرب بودند که در یمن زندگی می کردند و نام سبا به طوری که گفته اند نام پدربزرگ ایشان، سبا پسر یشجب، پسر یعرب، پسر قحطان است.۳

شهر مأرب همان دیار سبا است که خداوند در قرآن یاد کرده که سیل عرم را بر مردم آنجا فرستاده است و در این زمان حاکم آنجا عمروبن عامر بن ماء السماء بن حارثـ[ الغطریف بن ثعلبـ[ بن امرئ القیس بن مازن بن ازربن غوث بن کهلابن سبا۴ بود که پس از فرزندان قحطان چندین قرن بر این سرزمین حکومت راندند. اوّلین کسی که پادشاه یمن به شمار می آید «سبا فرزند یشجب» می باشد.

آنچه از آیات قرآن، روایات اسلامی و کتب تاریخی فهمیده می شود، سرزمین سبا (شهر مأرب) دارای حکومتی عالی و تمدّنی درخشان بوده و از همه یمن حاصل خیزتر، ثروتمندتر و پربرکت تر بود، امّا علی رغم آن، چون فاقد رودخانه های مهم بود، آب باران های فصلی که در کوهستان ها می بارید، به صورت سیل از بالای کوه سرازیر می شد و کشت را تباه کرده، آب ها در دشت ها به هدر می رفت. پادشاه وقت و مردم آنجا به فکر استفاده از این آب ها افتادند و پس از آن«ایده ایجاد سدهایی به منظور توسعه آبیاری در دره های خشک»۵ را به مورد اجرا گذاشته و سدهای زیادی را در نقاط حساس ساختند که از همه مهم تر و پر آب تر، سد مأرب بود که به قدری آب در پشت آن ذخیره شدکه با استفاده از آن توانستند باغ های بسیار زیبا و کشتزارهای پربرکت در دو طرف مسیر رودخانه ای که به سد منتهی می شد ایجاد کنند، و با تعبیه دریچه هایی در سد، مخزن عظیمی از آب را تحت کنترل و سرزمین های وسیع و گسترده ای را زیر کشت درآورند و بدین ترتیب قوم سبا با استفاده از شرایط ویژه مکانی و چگونگی کوه های اطراف و هوش فراوان خدادادی که داشتند، توانستند سیلاب هایی را که موجب از بین رفتن کشتزارها و نابودی بناها می شد مهار کنند که در این موارد در قرآن مجید چنین آمده است: «لقد کان لسبأٍ فی مسکنهم ءایـ[ٌ جنّتان عن یمینٍ و شمالٍ»۶ در تاریخ ها آمده است که دو باغ مورد اشاره در آیه شریفه فوق به قدری پربرکت بود که اگر کسی سبدی بر روی سرش می گذاشت و در فصل میوه از زیر درختان عبور می کرد، آنقدر میوه در آن می ریخت که بعد از مدت کوتاهی سبد پر می شد.۷ و در فراوانی نعمت و پاکیزه بودن این سرزمین، همین بس که خداوند به دنبال بیان وصف باغات آنجا اشاره به نعمت های آنجا و پاک و پاکیزه بودن آن سرزمین کرده و فرموده است: «…کلوا من رزق ربّکم و اشکروا له بلده طیبه…»

امّا مردم آن سرزمین، قدر این همه نعمت ها را ندانسته، آنها را ناچیز شمردند و از یاد خدا غفلت و از او اعراض کردند و در نتیجه به خشم خدا گرفتار آمدند و چنانکه قرآن می گوید: «ما سیل وحشتناک و بنیان کن را بر آنها فرستادیم و سرزمین آباد آنها به بیابان خشک، و دو باغ پر میوه آنها ـ که در بالا به آنها اشارت رفت ـ به دو باغ بی ارزش با میوه هایی تلخ مبدّل شد»؛۸

در قرآن مجید در سوره نمل از آیه ۲۰ تا ۴۳ که قصّه هدهد و ملکه سبا بیان شده، در مورد تخت بزرگ وی که به امر حضرت سلیمان و به وسیله عفریتی از جن ها به قصر سلیمان آورده شد، چند آیه وجود دارد. به هر حال، آثار پراکنده ای که در اطراف مأرب وجود دارد نشانگر بزرگی و وسعت شهر قدیمی مأرب می باشد. اطراف این شهر دارای دیواری به پهنای یک متر می باشد که هشت در ورودی که دروازه های ورودی شهر قدیمی مأرب بود، در آن وجود دارد. اکنون باستان شناسان در صدد کشف بقیه آثار دوران قدیم و تمدّن کهن سرزمین ملکه سبا هستند. هوای این منطقه گرم و خشک است و درجه حرارت آن در تابستان بین ۳۵ـ۴۰ است.

۳. صعده: این شهر مرکز استان صعده و یکی از مراکز اصلی است که نقش مهم و عمده ای را در دوران اسلامی ایفا نموده، این شهر همچنین برای حجاج و تجّار عازم مکه به منزله توقف گاه بوده است. شهر قدیمی این منطقه که با دیواری احاطه شده، مرکز حکومت امام الهادی (اوّلین امام زیدی های یمن) بود و مسجدی نیز به همین نام در این شهر وجود دارد که در ۲۴۳ کیلومتری شمال صنعا قرار گرفته و دارای ساختمان هایی است که دیوارهای آن از سال های بسیار دور از گِل ساخته شده و هنوز هم پابرجاست. این شهر نیز دارای آثار باستانی و تاریخی می باشد.

۴. شبوه: یکی دیگر از شهرهای یمن است. شبوه قدیمی به خاطر اینکه مرکز حکومت حضرموت قدیمی بوده، در تاریخ تمدّن کهن یمن، دارای ارزش فراوانی است. شبوه به علّت تجارت «اللبان»۹ و «بخور» معروف است و فرودگاه قدیمی «غنا» نیز در این شهر قرار دارد.

۵. ذمار: این شهر به علّت معماری خاصّ خود و مدارس اسلامی مشهور است. نام این شهر از نام یکی از پادشاهان سبا، یعنی ذمر علی یهر گرفته است، این شهر همچنین مرکز استان ذمار نیز می باشد. خانه های این شهر با استفاده از سنگ های سیاه زینتی که به طور بسیار مرتّب از آنها استفاده شده، ساخته شده است. سنگ های سیاه جلوه خاصی به دیوارهای منازل این شهر می دهد. از مدرسه اسلامی «الشمسیه» این شهر تعداد زیادی از مردم فارغ التحصیل شده اند.

۶. الحوطه: این شهر مرکز استان لاحج می باشد و یکی از مناطق توریستی یمن است. در این شهر، ساخت شیرینی و بخور، رایج بوده و دارای باغ های معروفی به نام الحسینی است که شهرت زیادی دارند. حوطه در میراث موسیقی سنّتی یمن نقش مهمی دارد.

۷. عدن: عدن مرکز استان عدن است و مرکز اقتصادی و تجاری یمن محسوب می شود. عدن یک شهر باستانی است و رویدادهای تاریخی مهمی را به خود دیده است. این شهر مرکز استراتژیک یمن محسوب می شد، و اکنون مهم ترین گذرگاه طبیعی دریای عرب و اقیانوس هند و گذرگاه مهمی برای دریای سرخ است. عدن دارای آثار تاریخی مهمی است، دژها و سنگربندی های شهر «کرتر»، مخازن بلند و قلعه «صیره» از آثار مهمّ تاریخی این شهر است.

۸. المحویت: این شهر مرکز استانی است به همین نام و به داشتن زمین های کشاورزی طبقه به طبقه در دامنه کوه و دره هایی که در آن قهوه و پاره ای از میوه های استوایی به عمل می آید، مشهور است. المحویت که در ۹۳کیلومتری شمال غربی صنعا است در بالای کوهی به ارتفاع ۲۰۰۰ متر، واقع شده و اطراف آن را مناظر طبیعی سبز و خرّم فرا گرفته است.

۹. مکلّا: شهری بندری مکلّا، مرکز استان حضرموت و یکی از بزرگ ترین و مهم ترین شهرهای کناره دریای عرب محسوب می شود.

۱۰. الشحر: شهری قدیمی و تاریخی است و قدمت آن به قدمت بندر «برعلی» که یکی از قدیمی ترین بنادر یمن در این بخش از کشور است، می باشد.

۱۱. سیئون: یکی از بزرگ ترین شهرهای دره حضرموت محسوب می شود.

۱۲. البیضاء: این شهر در ۲۶۸ کیلومتری صنعا واقع شده و به خاطر داشتن کارهای دستی سنّتی و لباس های ملّی مشهور است. در ناحیه البیضاء، جاهای تاریخی، «وادی مرخا» مرکز پادشاهی اوسان که تقریباً همزمان با دوران پادشاهی سباها بود، قرار دارد.

۱۳. یاریم ـ ظفار: یاریم یکی از بزرگ ترین شهرهای استان اب می باشد و در کنار آن، یاریم ـ ظفار قرار دارد که مرکز پادشاهی کهن سبا و هم مرکز حکومت دوریدان بود، بنابراین، باریم ـ ظفار از مکان های اصلی تاریخی در یمن می باشد. اطراف این شهر، سدهای باستانی، آثاری از سیستم آبیاری، آب انبار و گورستان های قدیمی وجود دارد.

۱۴. حمام دمت: این شهر نزدیک «یاریم» قرار گرفته و دارای حمام های آب گرم است و چون منطقه آتشفشانی بوده، لذا آب های سطحی آن دارای گوگرد زیادی است. مشهورترین حمام آن «حمام العیون» است که در نزدیکی تپه های «الهرازه» واقع شده است.

۱۵. اب: این شهر مرکز استان «اب» می باشد و بر روی تپه های سرسبز واقع در دامنه غربی کوه «بعدان» واقع شده است. مرکز این شهر، قدیمی و بسیار زیبا است که دیواری آن را احاطه کرده است. این شهر نمونه بسیار خوبی از معماری سنگی سنّتی در ارتفاعات یمن می باشد.

۱۶.جبله: این شهر کوچک که نزدیک اب قرار دارد، در قدیم مرکز حکومت «الصیلجیا» بود که روزگاری ملکه معروفی به نام «آروا» که دومین زن حکمران در یمن، در تاریخ کهن این کشور بود، در آنجا حکومت می کرد. این ملکه از سال ۱۰۷۶ الی ۱۱۳۸ میلادی حکمران این منطقه بود، این شهر، دارای مسجد زیبایی است که «آروا» نیز در دیواره شمالی آن دفن شده است.

۱۷. تعز: این شهر که مرکز استان «تعز» می باشد یکی از شهرهای بزرگ یمن است که در پای کوه «صابیر» قرار گرفته ولی از سطح دریا ۳۲۰۰ متر ارتفاع دارد. این شهر در تاریخ قدیمی اسلامی، در دوره های مختلف نقش مهمی را ایفا کرده است. «تعز» یکی از پایتخت های سابق یمن می باشد و دارای باغ های زیبایی است، در گذشته مرکز حکومت «الرسولی ها» بود. شهر «تعز» بعد از انقلاب ۱۹۶۲ گسترش یافت ولی شهر قدیمی که دیوارهایی از قرن سیزدهم در اطراف آن بنا شده، هنوز پابرجاست، و قلعه «القاهره» و دو باب، زیباترین مسجد یمن به نام «الاشرفیه» و المظفر در آن شهر قرار دارد.

۱۸. الغیضه: غیضه مرکز استان «المهره» می باشد که مشرف به سرزمین عمان است که در تاریخ یمن دارای ارزش زیادی است. شهرهای سیحوت، هاف، و شهر بندری نشطون از دیگر شهرهای ساحلی مشرف به عمان می باشند.

۱۹. زنگبار: مرکز استان «ابین» است و از دیگر شهرهای این استان «لودر»، «میگراس»، «شقره»، «جعار» و «باتیس» می باشند.

۲۰. حدیده: یکی از بنادر معروف یمن در ساحل دریای سرخ است که در طول تاریخ از آن شهر به عنوان محلی برای ماهی گیری استفاده می کردند و بعداً به عنوان بندر مورد استفاده قرار گرفت. مردم این شهر بیشتر به ساختن قایق های سنّتی صید ماهی مشغول بودند. که اکنون نیز کارگاه های زیادی برای این کار وجود دارد، از شهرهای دیگر نزدیک دریای سرخ عبارتند از:

۱. «بیت الفقیه» محل ذخیره قهوه صادراتی،

۲. «زبید» یکی از مراکز علمی است و دانشگاه قدیمی اسکندریه در این شهر قرار دارد،

۳. «حیس» و «الخومه» و «السنخته».

اقوام و نژادها

مردم یمن از اقوام سامی و عرب قحطانی هستند و عرب قحطانی مادر و ریشه عربیت است که عرب ها را بدان منسوب می دارند.۱۰ مردمی که در بخش شمالی (یمن شمالی) زندگی می کنند عرب هستند ولی در بخش جنوبی از سال ها قبل اقلیت های دیگری از کشورهای هندوستان، پاکستان، سومالی، اریتره و اتیوپی به آنجا مهاجرت نموده اند. در حال حاضر گروه های نژادی بدین ترتیب است:

۱. عرب ۸۶ درصد،

۲. هندی ۳ درصد،

۳. سومالیایی ۱ درصد،

۴. دیگران ۱۰ در