پاورپوینت کامل ستاره طارق ۷۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ستاره طارق ۷۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ستاره طارق ۷۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ستاره طارق ۷۵ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل ستاره طارق ۷۵ اسلاید در PowerPoint چیست؟

آیا پاورپوینت کامل ستاره طارق ۷۵ اسلاید در PowerPoint یکی از پنج صیحه یا ندای ذکر شده در آخرالزّمان است؟

ظهور پاورپوینت کامل ستاره طارق ۷۵ اسلاید در PowerPoint بر چه دلالت دارد و چه تأثیراتی دارد؟

آیا طارق پیش از این نیز ظاهر شده است؟

هنگام طلوع پاورپوینت کامل ستاره طارق ۷۵ اسلاید در PowerPoint چه کار باید کرد؟

آیا می توان تاریخ ظهور طارق را با توجّه به پیشرفت های علمی و فضایی پیش گویی کرد؟

در احادیث و روایات عصر ظهور، دیده شدن ستاره ای دنباله دار در آسمان، مکرّر ذکر شده است. ظهور این ستاره دنباله دار در ادیان دیگر نیز آمده و نشانه ای برای آخرالزّمان است.

در روایات اسلامی نیز چندین بار از این ستاره دنباله دار سخن به میان آمده و پیامبر اسلام(ص) نیز مفصّل درباره آن در حدیثی طولانی و وصفیاتی را نموده اند که نشان می دهد موضوع از اهمّیتی خاص برخوردار است.

از نعیم بن حماد در کتاب «الفتن» آمده است:

پیامبر(ص) فرمود: «هرگاه در ماه رمضان صدای صیحه بلند شد پس در شوّال جنگ آغاز می گردد.» گفتیم: ای رسول خدا، صدای بلند چیست؟ فرمود: «صدای شدید فرو افتادن چیزی است در ماه رمضان، در شب جمعه ای، در سالی پر از زلزله ها که خوابیده را بیدار می کند، ایستاده را می نشاند و دختران جوان را از سراپرده هایشان بیرون می آورد. بنابراین،

هرگاه نماز صبح روز جمعه را خواندید، داخل خانه هایتان شوید، درها و روزنه ها را ببندید، خود را بپوشانید و گوش هایتان را بگیرید. هرگاه آن بانگ بلند را احساس کردید، برای خدا به سجده در افتید و بگویید: «سُبحان القدّوس، سُبحان القدّوس، ربّنا القدّوس». زیرا هر کس چنین کند، نجات می یابد و هر کس چنین نکند، نابود می شود.۱ (این روایت از ابن مسعود هم نقل شده است.)

در روایتی دیگر از امام باقر(ع) آمده است:

«هرگاه عبّاسی به خراسان رسد، ستاره دنباله دار در مشرق طلوع می کند. نخستین بار که طلوع کرد، برای نابودی قوم نوح بود، هنگامی که خدا غرقشان کرد. [دومین بار] در زمان ابراهیم(ع)، آنگاه که او را در آتش افکندند و زمانی که خداوند فرعون و همراهانش را نابود ساخت و [سومین بار] هنگامی که یحیی پسر زکریّا کشته شد، طلوع کرد. پس هرگاه آن را دیدید، از شرّ فتنه ها به خدا پناه برید. طلوع این ستاره پس از گرفتن خورشید و ماه خواهد بود. سپس [بنی عبّاس] درنگ نمی کنند (دوام نمی آورند) [جز زمانی کوتاه]، تا آنکه اَبْقَع در مصر آشکار شود.۲

در روایتی دیگر آمده است:

«از علایم نزدیکی ظهور:. .. طلوع ستاره ای درخشان در سمت مشرق است که همچون ماه می درخشد سپس دو جانب آن خم گردد به طوری که گویی دو جانب آن می خواهند به همدیگر متّصل شوند. [سپس] پدید آمدن سرخی در آسمان [است] که در فضا پراکنده گردد.»۳

ابو امامه نیز نقل کرده است:

رسول خدا(ص) فرمود: «… هرگاه شب نیمه رمضان شب جمعه باشد، از آسمان صدایی خواهد بود که بر اثر آن هفتاد هزار نفر بیهوش، هفتاد هزار نفر گنگ و هفتاد هزار دوشیزه، پرده هاشان شکافته می شود!» گفتند: ای رسول خدا، پس چه کسی سالم می ماند؟ فرمود: «کسی که در خانه اش بماند و به سجده پناه بَرَد و بلند تکبیر بگوید.»۴

گفتنی است، حادثه یادشده، در روز جمعه نیمه رمضان سال پیش از ظهور، تقریباً هنگام طلوع خورشید یا کمی پس از آن، به وقت عربستان سعودی، رخ می دهد. البتّه چنین به نظر می رسد، اقدامات احتیاطی که پیامبر اسلام(ص) به آنها اشاره فرموده است، بیشتر متوجّه مردم مشرق زمین، خصوصاً ساکنان «خاورمیانه»، می شود.

شیخ مفید(ره) آورده است:

هرگاه ستاره ای سرخ را دیدی که آن را نمی شناسی و در مسیرحرکت ستارگان قرار ندارد و در آسمان از جایی به جایی دیگر می رود و مانند ستون است، در حالی که ستون نیست، پس بی گمان، چنین چیزی نشانه جنگ، بلا، کشته شدن بزرگان، زیاد شدن شرور و اندوه ها و آشوب در میان مردم است.۵

امام باقر(ع) فرمود:

«پیش از این امر (ظهور قائم)، گرفتن ماه پنج روز مانده به پایان ماه رمضان و گرفتن خورشید در پانزدهمین روز آن رخ خواهد داد و در این هنگام، محاسبه منجّمان به هم می خورد.»۶

در خبری دیگر از کعب الاحبار، می خوانیم:

نابودی بنی عبّاس هنگام آشکارشدن ستاره ای در دل آسمان و صدای شدید فرو افتادن چیزی از آسمان و شکافته شدنی است. همه اینها در ماه رمضان خواهد بود. سرخی میان پنجم تا بیستم رمضان است و صدای شدید فرو افتادن چیزی از آسمان در نیمه تا بیستم ماه می باشد و شکافته شدن از بیستم تا بیست و چهارم خواهد بود و ستاره ای دیده می شود که مانند ماه نورافشانی می کند و سپس چونان مار در هم می پیچد تا جایی که نزدیک است دو سر آن به هم برسند و دو لرزش در شبِ پدیدآمدنِ دو فرورفتن خواهد بود و ستاره ای که شهابی به وسیله او پرتاب می شود و از آسمان فرو می افتد؛ با آن صدایی شدید است تا آنکه در مشرق می افتد و مردم از آن دچار بلایی سخت می شوند. ۷

ابن مسعود می گوید:

در ماه صفر نشانه ای خواهد بود و ستاره ای دنباله دار آشکار می گردد. ۸

از امام علی(ع) درباره تفسیر «طارق» (رونده در شب) پرسیده شد، فرمود:

«آن، زیباترین ستاره در آسمان است، در حالی که مردم نمی شناسندش…»۹

باز هم در «قرآن کریم» می خوانیم:

«منتظر روزی باش که آسمان دودی آشکار را پدید آورد، این دود که مردم را فرا می گیرد، عذابی دردناک است.»۱۰

امام باقر(ع) فرمود:

«پیش از قیام قائم (ع) مردم به وسیله آتشی که در آسمان آشکار می شود و سرخی ای که آن را فرا می گیرد، از گناهانشان بازداشته می شوند.»۱۱

بررسی روایات نشان می دهد که طلوع ستاره ای سرخ رنگ و سقوط شهاب سنگ یا ستاره دنباله دار که موجب خسف در زمین نیز می گردد، از علایمی است که به نزدیکی ظهور دلالت دارد. احتمال دارد این دو یکی باشند یا دو موضوع جدا از هم که سعی داریم با توجّه به یافته های علمی دانشمندان و سایت های علمی به آن بپردازیم.

برخورد شهاب سنگی بزرگ با زمین در روایات آخرالزّمان ادیان دیگر هم آمده و این فرضیه به حدّی قوی است که بر اساس آن، فیلم های متعدّدی هم ساخته اند و آن را نشانه پایان حیات کنونی بر روی زمین و شروع عصری جدید می دانند و زمان آن را سال ۲۰۱۲م. اعلام کرده اند.

در روایات اسلامی و قرآن کریم نیز به صراحت از آخرالزّمان و برخورد ستارگان با یکدیگر و تیره شدن خورشید و به هم خوردن نظم سیّارات و زلزله های شدید و آتشفشان به عنوان دلایلی برای نزدیکی قیامت یاد شده است، امّا بر اساس روایات در هنگام ظهور و قبل ازآن نیز از برخورد دنباله داری به زمین یاد شده که موجب کشته شدن عدّه زیادی می گردد ولی پایان جهان نیست و ضمن اینکه تاریخی برای آن تعیین نشده است.

در قرآن کریم سوره ای به نام طارق وجود دارد که به همین دلیل نام مقاله را از نام این سوره گرفته ایم. در این سوره به طارق قسم یاد شده و آن را ستاره ثاقب لقب داده اند. در تفسیر این سوره آمده است که: طارق همان ستاره دنباله داری است که در آخرالزّمان به زمین نزدیک می شود و با زمین برخورد می کند. منظور از طارق، رونده در شب یا کوبنده شب است، که در قرآن کریم به آن قسم یاد شده و ستاره درخشانی است که نور آن بسیار با نفوذ و زیباست. ثاقب به معنای فرو رونده و نفوذ کننده است. ظهور این ستاره دلیلی بر نزدیکی آخرالزّمان بوده و در انتهای سوره نیز به کافران هشدار داده شده است. این سوره، یکی از معجزات علمی قرآن است. قرن ها طول کشید تا اینکه دانشمندان دریابند اوّلین نشانه های حیات بر روی زمین با سقوط شهاب سنگ ها ظاهر شده و دانشمندان معتقدند شهاب هایی که از فضا می آیند با خود، آب، دی اکسید کربن، منواکسید کربن، واحدهای آمونیاک و گازهای یونیزه را وارد جوّ زمین می کنند و در اثر تغییرات جوّی بارندگی آغاز می گردد و زمین رویش آغاز می کند و این موضوع به وضوح درآیات ۵ـ۷ درباره خلقت انسان و در آیات ۱۱ـ۱۲ به پیدایش حیات در روی زمین و بارش باران از آسمان و شکافته شدن زمین و رویش گیاهان اشاره می کند. در حالی که تا چند دهه قبل دانشمندان از این راز بی اطّلاع بودند. در آخرین آیه این سوره به نزدیکی عذاب کافران و بی اثر بودن کید آنان در مقابل آیات و نشانه های خداوند و مهلتی که به کافران داده شده، تأکید می کند.

آیا طارق یکی از پنج صیحه است؟

اگر در متن روایات دقّت کنیم، می بینیم که به چرخش این ستاره دنباله دار در فواصل معیّن زمانی اشاره شده و از جمله، حوادث مقارن با آن، طوفان و هلاکت قوم نوح(ع) و سپس هلاکت قوم ابراهیم(ع) (همانطور که می دانید قوم لوط(ع) در زمان حضرت ابراهیم(ع) می زیسته و حضرت لوط(ع) همان آیین ابراهیمی را در این قوم ترویج می نموده که با افزایش گناهان و اصرار بر آن، این قوم با یک صیحه هلاک شده اند.) و بار دیگر این ستاره دنباله دار در زمان حضرت موسی(ع) و نابودی قوم فرعون ظاهر شده و آخرین بار طبق این روایت در زمان شهادت حضرت یحیی(ع) بوده است. بنابراین می توان گفت که این ستاره در فواصل زمانی مختلف از نزدیکی زمین عبور و باعث پیدایش حوادثی در زمین می گردد. از جمله این حوادث زلزله، آتشفشان، بارندگی های شدید و سیل است که در نهایت منجر به مرگ عدّه زیادی از مردم خواهد شد و تأکید بر این است که آزمایشی برای مؤمنان و عذابی برای کافران است و در قرآن از آن با نام صیحه یاد شده و در روایات بالا نیز به آن صیحه اطلاق شده است.

بنابراین نتیجه می گیریم که طارق، ستاره دنباله داری است که طلوع آن عذابی برای کافران و بشارتی برای منتظران و مؤمنان بوده و از آن به صیحه تعبیر شده است.

هنگام شنیدن صیحه چه کار باید کرد؟

چنان که از روایات استنباط می شود این صیحه با صیحه جبرئیل امین که در شب ۲۳ ماه مبارک رمضانِ سال ظهور است، فرق دارد و یک هفته قبل از آن می باشد و همان صدای عبور ستاره دنباله دار «طارق» است و یک هفته پس از آن صیحه جبرئیل از آسمان و به دنبال آن ندای شیطان از زمین خواهد بود.

این صیحه همراه با سقوط قسمتی از این ستاره دنباله دار در مشرق زمین است. زمان سقوط قسمتی از این ستاره در وقت طلوع آفتاب در روز جمعه نیمه ماه مبارک رمضان است، به طوری که خواب را بیدار می کند، بیدار را به ترس و وحشت می افکند و زنان را از سراپرده بیرون می آورد و صدای آن به حدّی بلند و شدید است که همه مردم آن را می شنوند پس از این، علایم دیگر آشکار می گردد. در ماه شوّال آشوب و همهمه شروع می شود و در ماه ذی قعده کوس جنگ نواخته می شود و در ذی حجّه سرگردانی مردم و اندوختن موادّ غذایی و سفر به مناطق دیگر است و جنگ و خونریزی در «حجاز» و غارت حجّاج.

در سقوط بخشی از این ستاره، عدّه زیادی کشته شده و عدّه زیادی کر، گنگ و کور می گردند. در روایت رسیده از رسول خدا(ص)، از ایشان سؤال می شود که در آن زمان ما را به چه امر می فرمایید؟ و حضرت پاسخ می دهند: «صدقه بدهید و بر شماست نماز، تسبیح، تکبیر و قرائت قرآن در آن هنگام.» سپس پرسیده می شود که چه علامتی برای آن است که ( صیحه) وقت دیگری از سال نباشد؟

و حضرت می فرمایند: «اگر نیمه ماه مبارک رمضان گذشت و این اتّفاق نیفتاد، در آن سال ایمن هستید.»

در روایت دیگری تأکید شده که این واقعه در شب جمعه در سالی که پر از زلزله و سرماست، اتّفاق می افتد.

به هنگام طلوع این ستاره و سقوط بخشی از آن در شرق چه کار باید کرد؟

در اینجا پیامبر(ص) توصیه می فرمایند که برای ایمنی از این واقعه، به منزل بروید و تمام درها و پنجره ها را محکم ببندید و لباس ضخیم بپوشید یا خود را با پارچه یا پوشش ضخیمی بپوشانید و گوش های خود را محکم بگیرید (ببندید) و به تسبیح، نماز جماعت و سجده طولانی مشغول گردید.

پرسشی که مطرح می شود این است که آیا این نکات اشاره به و