پاورپوینت کامل بر شاهراه خیانت ۲۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بر شاهراه خیانت ۲۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بر شاهراه خیانت ۲۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بر شاهراه خیانت ۲۱ اسلاید در PowerPoint :

مدّتی قبل، یک روز که در درمانگاه نشسته بودم، سر و صدایی از راهروی درمانگاه بلند شد؛ یک صدای زنانه و یک صدای مردانه. هر کدامشان انگار داشتند شدّت و تیزی صدای خودشان را به رخ آن یکی می کشیدند! منشی درمانگاه ما هم مثل همه آدم هایی که از سر کنجکاوی سرک کشیده بودند بیرون، رفت و خبر آورد که قضیّه دعوای زن و شوهری است و گویا اینها همراه یک بیمار بوده اند و نشسته بوده اند و اختلاط می کرده اند که بحث بالا گرفته و آمپر چسبانده اند و الی آخر.

خوبی دعواهای زن و شوهری این است که این جور وقت ها همه طبیب و درمانگر می شوند و هرکسی می آید وسط، وظیفه خودش می داند که یک نصیحتی به آقا یا خانم بکند! یکی طرف آقا را می گیرد، یکی طرف خانم را. یکی می گوید اصلاً چه معنا دارد زن سر شوهرش داد بزند. یکی دیگر می گوید مردی که پایش را کج بگذارد، زن هر بلایی خواست، می تواند سرش بیاورد و…. منشی درمانگاه هم اوّل شروع کرد به تشخیص دادن و درمان کردن و بعد که نگاه ملامت آمیز مرا دید، شروع کرد خواهش کردن: «آقای دکتر، اجازه بدهید صدایشان کنم. شما با آنها صحبت کنید، گناه دارند، جوانند، الآن از درمانگاه بیرون بروند، معلوم نیست چه بشود و…. » گفتم صدایشان کند. آمده و نیامده، زن ناله و نفرینش را شروع کرد. مرد و زن جوانی حدوداً ۲۵ ساله بودند. پرسیدم قضیّه چیست؟ زن حرف هایی گفت که با همان ادبیّات نمی شود تکرار کرد؛ ولی مضمونش این بود که آقای محترم سر و گوشش می جنبد و اس ام اس پرانی می کند و خلاصه، چشمش دنبال دیگران است. شوهر خانم از در دفاع از خودش درآمد که بیخود می گوید و اقلّاً ۵ ـ ۶ ماه است که هیچ اس ام اسی در کار نیست؛ ولی باز هم خانم گیر می دهد. خانم دوباره حمله کرد که نخیر، بیخود می گوید، همین دیشب هم داشت اس ام اس می زد تو اصلاً در زندگی به من علاقه نشان نمی دهی. مرد گفت: اشتباه می کنی، بدبین شده ای، بد دل شده ای. من داشتم به خواهرزاده ام اس ام اس می زدم. زن گفت: خیال کرده ای من احمقم و…. خلاصه، از این انکار و از آن اصرار. وسط دعوایشان زن ناگهان رو به من کرد و جمله ای گفت و من از همان جمله، وارد بحث شان شدم. گفت: آقای دکتر، در بی بندوباری این مرد همین بس که توی خیابان، خودش زن های مردم را به من نشان می دهد و مثلاً می گوید موی فلانی را ببین، سر و وضع فلانی را نگاه کن. درست است که من همسر او باشم؛ ولی او چشمانش به زن های دیگر باشد؟ طبیعتاً انتظار داشت من هم از او پشتیبانی کنم و رو کنم به آقا و بگویم: ای مرد…! این چه کاری است که می کنی؟ تو مگر خودت خواهر و مادر نداری؟! و… امّا واکنش من هردوی آنها را بهت زده کرد. خیلی راحت و با اطمینان گفتم: خانم اینکه شما می گویید که ایراد نیست؛ خیلی هم خوب است. چرا بهانه می گیرید؟ خانم و آقا مکثی کردند. احتمالاً فکر کردند، اشتباه شنیده اند. بعد از چند لحظه خانم دوباره به حرف آمد و گفت: یعنی اینکه این مرد چشمش مدام دنبال دخترها و زن های مردم است و این قدر پرروست که برای من هم تعریف می کند، بد نیست؟ من باز هم با لحنی محکم و با اعتماد به نفس گفتم: خب، چه اشکالی دارد که این قدر با شما راحت است که برایتان این چیزها را هم تعریف می کند؟ واقعاً چه اشکالی دارد؟

زن دیگر نمی دانست چه بگوی