پاورپوینت کامل بــــــــحــــــر در کوزه ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بــــــــحــــــر در کوزه ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بــــــــحــــــر در کوزه ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بــــــــحــــــر در کوزه ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

ذیقعده سال۳۳۶ هجری ـ «بغداد»

هیچ کس نمی دانست چه اتّفاقی در حال وقوع است…

فرزانه ای به دنیا آمد، نامش را محمّد نهادند؛ هم نام پدرش.

شیعه ای پارسا، معلّم، ساکن در نزدیکی های بغداد که همه دلخوشی اش علم آموزی فرزند بود.

فراست و تیز هوشی محمّد را که می دید، لبخندی از شوق بر لبانش می نشست.

و محمّد از همان کودکی، برازنده بزرگی گردید..

و تعجّبی هم نیست…

می گویند:او با پنج واسطه نسبش به سعید بن جبیر می رسد که از شاگردان و پیروان امام چهارم بوده و با دریافت معارف از محضر امام سجّاد(ع)، دانشمندی بزرگ گردید و نخستین کسی است که در علم تفسیر، کتاب نوشته است.

شرح حال از نوعی دیگر ـ «بحر در کوزه!»

عشق به تحصیل، او را همراه پدر راهی بغداد کرد…

فراگیری علم و دانش آغاز می شود، آن هم به شکلی اعجاب آمیز…

در پنج سالگی برای او از ابن ابی الیاس اجازه روایت گرفتند….

در حالی که هفت سال و چند ماه داشت، از

ابن سمّاک نقل روایت می کند….

از محضر بیش از هفتاد نفر از بزرگان، بهره علمی برده است. ..

فقه را نزد جعفر بن محمّد بن قولویه فرا گرفت….

از مظفّر بن محمّد، ابو یاسر و ابن جنید اسکافی، کلام و عقاید آموخت…

با محمّد بن عمران مرزبانی، مورّخ چیره دست، علم روایت را شناخت…

ابن حمزه طبری، ابن داود قمی، صفوان و شیخ صدوق استادان بزرگ محمّد بودند که دل و جانش را میزبان علم و دانش نمودند…

این گونه بود که مفید:

در علوم عقلی و نقلی محقّقی بی نظیر شد….

در فنّ کلام، تبحّری خاص یافت و بی نهایت حاضر جواب گردید….

همّت او در ترویج و اثبات مذهب جعفری زبانزد دوست و دشمن گشت…..

مناظرات او با معتزله، غلات، زیدیه و… همه را به شگفتی وا داشت….

منزلتی ویژه در دولت آل بویه یافت…..

و سر انجام:

آغاز گر نهضت فکری و رنسانس علمی در قرن چهارم شد و قریب پنجاه سال پرچمدار

عرصه های علمی، فکری و فرهنگی مسلمانان گردید. ..

مفید از بزرگ ترین متکلّمین شیعه و شیخ المشایخ از امامیه و زبان گویای آن بود.

مفید برای همه

« هر چه او را لقب دهند، آن است »

«مفید شناسان» گفته اند:

در وجه تسمیه او به مفید، دو وجه در کتب تاریخ و رجال ذکر شده:

وجه اوّل، چند توقیع رفیع همایونی است که از ناحیه مقدّسه در شأن شیخ وارد شده و او را به خطاب، الأخ السّدید و المَولی الرَّشید الشـَّیخ المُفید. .. مفتخر فرموده اند.

وجه دوم آنکه مخالفان به او لقب داده اند و آن چنان بوده که روزی قاضی عبد الجبّار معتزلی در «بغداد» در مجلس درس نشسته بود که شیخ مفید ناشناس آمد و از قاضی اجازه سؤال خواست. قاضی گفت بپرس. فرمود: خبری که شیعه نقل می کنند از زبان پیامبر اکرم (ص):«مَن کـُنتُ مَولاهُ فـَهذا عـَلِی مَولاهُ؛ هر که من مولای اویم، پس این علی مولای اوست»، مسلّم است که پیغمبر در روز غدیرخم فرمود یا شیعیان ساخته اند؟!

قاضی سنّی گفت: خبر صحیح است. شیخ گفت: لفظ «مولا» را چه معنا می کنید؟

قاضی گفت: اَوّلی( دارای ولایت و برتری). شیخ گفت: پس این اختلاف ها و خصومت ها چیست؟ قاضی گفت: برادر! این خبر روایت است و خلافت ابو بکر دِرایت و مردم عاقل به سبب روایت، ترک درایت نکنند!.

شیخ گفت: چه می گویید در این خبر که پیغمبر (ص) فرمود: «یا علی حَربُک حَربی و سِلمُک سِلمی؛ ای علی! جنگ تو جنگ من و صلح تو صلح من است.

قاضی گفت: صحیح است! شیخ گفت: پس در حق اصحاب جَمَل [پیروان عایشه و طلحه و زُبَیر که با علی(ع) جنگیدند] چه می گویی؟! همانا به قول تو کافِرند!

قاضی گفت: ایشان توبه کردند! شیخ گفت: ای قاضی! به قول خودت: حرب درایت است [و همه فهمیده اند] و توبه روایت و مردم عاقل درایت را به روایت از دست ندهند!

قاضی سر در پیش افکند و بعد گفت: تو کیستی؟

گفت: محمّد بن محمّد بن نعمان. قاضی برخاست و او را به جای خویش نشاند و گفت: «اَنتَ المُفیدُ حَقّاً!»

به طوری که صاحب کتاب «روضات الجنّات» می نویسد: پس از مفید کسی به نام (مفید) شهرت نیافته است و باید گفت لقب مفید ویژه اوست.

فرمان امام(ع) ـ حکم از تو، اصلاح از ما

اینکه بزرگانی مانند شیخ طوسی، سیّد شرف الدّین عاملی، علّامه بحرالعلوم، قاضی نورالله شوشتری، ابن شهر آشوب مازندرانی، شیخ آقا بزرگ تهرانی، حاج میرزا حسین نوری و کسانی دیگر از بزرگان شیعه شیخ را مردی فقیه، صاحب فکری بلند و عالی و دارای ذهن دقیق و قابل توجّه دانسته اند و او را در دوری از خطا و گناه و برخورداری از فقاهت و عدالت و بهره مندی از تیزهوشی و فضائل بسیار، کم نظیر شمرده اند، به جای خود!

اینکه در بین دانشمندان اهل تسنّن شخصیّت هایی چون ابن ندیم، ابن جوزی، ابن حجر عسقلانی و دیگران زبان به تمجید او گشوده اند و او را پاسدار علم، فروتن، دارای جایگاهی والا و صاحب نظر در فقه و کلام و روایت دانسته اند و از سویی دیگر، ریاست امامیّه را به او نسبت داده و بر مقام بس رفیع شیخ، سر تعظیم فرود آورده اند، هم به جای خود!

این که نجاشی، شاگرد نامدار و مورد اعتماد شیخ مفید در حقّ اومی گوید: فضل او در فقه و حدیث و ثقه بودن اومشهورتر از آن است که توصیف شود. جای خود!

اینکه شیخ طوسی در فهرست می نویسد: ابن المعلّم (شیخ مفید)، از متکلّمان امامیّه است در عصر خویش ریـاسـت و مرجعیّت شیعه به او منتهی گردید در فقه و کلام بر هر کس دیگر مقدّم بود حافظه خوب و ذهن دقیق داشت و در پاسخ به سؤالات، حاضرجواب بود. جای خود!

اینکه خیلی از علما و اندیشمندان بهترین تعریف ها را از شیخ کرده اند، جای خود!

امّا شاید لطیف ترین تأیید و تعریف از مفید را هنگامی بیابیم که حضرت ولیّ عصر(عج) از او می خواهد که همچنان بر مسند فتوا بنشیند.

می گویند:مردی روستایی به حضور شیخ آمد و سؤال کرد: هرگاه زن آبستنی بمیرد، اما بچّه در رحمش زنده باشد، می توان پهلوی آن زن را شکافت و آن بچّه را بیرون آورد یا او را باید با همان بچه دفن کرد؟ شیخ پاسخ داد: او را با همان بچّه دفن کنند. آن مرد پذیرفت و بیرون رفت. در میان راه پیکی با عجله خود را به وی رسانید و گفت که شیخ می گوید: شکم مادر را شکافته و بچّه را بیرو