پاورپوینت کامل مــیراث بر ودایع امــامت ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مــیراث بر ودایع امــامت ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مــیراث بر ودایع امــامت ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مــیراث بر ودایع امــامت ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

وجود مبارک امام عصر(ع) افزون بر اینکه وارث مواریث و ودایع نبوّت است، وارث ائمه پیشین(ع) نیز می باشد؛ در این مقاله به بررسی مواریث ائمه(ع) که اکنون در نزد آن حضرت است؛ شامل: ۱. «کتاب جامعه امام علی(ع)» و ۲. «مصحف علی(ع)» می پردازیم.

اشاره:

وجود مبارک امام عصر(ع) افزون بر اینکه وارث مواریث و ودایع نبوّت است، وارث ائمه پیشین(ع) نیز می باشد؛ در این مقاله به بررسی مواریث ائمه(ع) که اکنون در نزد آن حضرت است؛ شامل: ۱. «کتاب جامعه امام علی(ع)» و ۲. «مصحف علی(ع)» می پردازیم.

۱. کتاب جامعه امام علی(ع)

در خصوص این کتاب، احادیث فراوانی وارد شده است؛ از جمله از ابوبصیر نقل شده است که: «خدمت امام صادق(ع) رسیدم و گفتم: فدایت شوم سؤالی دارم، آیا اینجا کسی هست که سخنان مرا بشنود؟ امام صادق(ع) پرده ای را که بین آن اتاق و اتاق مجاور آویخته شده بود، کناری زد و در آنجا سرکشید و سپس به من فرمود: «ای ابومحمّد (کنیه ابوبصیر) هر چه می خواهی بپرس.»

گفتم: فدایت شوم، شیعیان تو بر اساس احادیثی مدّعی هستند که رسول خدا(ص) بابی از علم به روی علی(ع) گشوده که از آن هزار باب دیگر گشوده می شود. امام(ع) فرمود: «ای ابو محمّد، ما جامعه داریم و آنها چه می دانند که جامعه چیست؟» پرسیدم: فدای تو گردم جامعه چیست؟ امام(ع) فرمود: «صحیفه ای است به درازای هفتاد ذراع به ذراع رسول خدا(ص) و املای آن حضرت که همه مطالب آن یک به یک، از دو لب مبارک ایشان بیرون آمده و علی(ع) آن را به خطّ خود نوشته است و در آن صحیفه از هر حلال و حرامی و از هر آنچه که مردم به آن نیاز داشته و دارند، سخن رفته است؛ حتّی دیه یک خراش سطحی بر پوست بدن».۱

در حقیقت پیامبر اکرم(ص) مجموعه احکام اسلام را بر امیرالمؤمنین(ع) املاء فرموده و آن حضرت نیز آن را به صورت کتابی، به نام جامعه گردآوری نموده است، و این مجموعه گران قدر به ترتیب نزد ائمه(ع) بوده و آن بزرگواران گاهگاهی آن را بر مردم عرضه می داشتند.

همچنین از امام صادق(ع) نقل شده که فرمود: «همانا نزد ما نوشته هایی است که با وجود آنها نیازی به مردم نداریم؛ ولی مردم به ما احتیاج دارند، نزد ما کتابی است به املای پیامبر(ص) و خطّ علی(ع) که هر حلال و حرامی در آن است، شما راجع به کاری نزد ما می آیید، سپس ما می فهمیم که شما به آن عمل می کنید یا آن را ترک می نمایید.»۲

در منابع اهل سنّت نیز به این مطلب اشاره شده که امام علی(ع) همه روز، صبح و شام، برای تعلیم گرفتن قرآن، و آنچه نازل شده بود، به خدمت پیامبراکرم (ص) می رسید. ابن ماجه از علی(ع) روایت کرده که ایشان فرمود: «من سحرگاهان هر روز به خدمت پیامبر(ص) می رسیدم و از پشت در می گفتم: «السلّام علیک یا نبی اللَّه»، و اگر آن حضرت آهسته و آرام سرفه می کرد، به خانه بازمی گشتم وگرنه داخل می شدم».۳

در این ملاقات ها پیامبر(ص) به علی(ع) دستور نوشتن می داد و می فرمود: «آنچه را به تو می گویم بنویس، و علی(ع) سؤال می کرد: ای رسول خدا، از آن می ترسی که فراموش کنم؟» پیامبر فرمود: «نه، از خدا خواسته ام حافظه ات را نیرو بخشد و تو را دچار فراموشی نگرداند، آن را برای شریکانت، یعنی امامان بعد از خودت بنویس.» [و با اشاره به امامت امام حسن(ع)] فرمودند: «این نخستین آنان است و امامان از فرزندان حسین(ع) هستند».۴

ابو حمزه ثمالی می گوید: به حضرت علی بن الحسین(ع) عرض کردم: فدایت شوم، آنچه در نزد پیامبر اکرم(ص) بود، به امیرمؤمنان(ع) عنایت شد، بعد از امیرالمؤمنین به امام حسن، سپس به امام حسین(ع) و بعد به هر امام تا روز قیامت؟ امام فرمودند: «صحیح است و به اضافه پیشامدهایی که هر سال رخ می دهد و در هر ماه و آری! به خدا قسم در هر ساعت».۵

پس تاکنون روشن ساختیم که کتاب جامعه، تمام احکام، حتّی حکم خراش بر بدن را شامل می شود؛ این کتاب به املای پیامبر(ص) و خطّ علی(ع) جمع آوری و تدوین شده است. کتاب یاد شده مورد استفاده همه ائمه(ع) بوده است و امامان بعد از امیرمؤمنان، علی(ع)، جامعه را پس از سپری شدن ایّام خویش، به امام پس از خود به ودیعت می سپردند؛ حال به چند حدیث در این زمینه اشاره می نماییم تا چگونگی انتقال این کتاب و سایر مواریث از علی(ع) به سایر ائمه(ع) روشن شود.

ثقه الاسلام کلینی در کتاب «اصول کافی» از قول سلیم بن قیس هلالی ـ از جمله اصحاب امام علی(ع) است که تا امام سجّاد(ع) را درک کرده ـ چنین آورده است: من شاهد وصیّت امیرمؤمنان علی(ع)، به فرزندش، حسن(ع) بودم، آن حضرت پس از انجام وصیّت، حسین(ع) و محمّد حنفیه و همه پسرها و بزرگان شیعه و خانواده اش را بر آن وصیّت گواه گرفت و آنگاه کتاب و سلاح خود را به فرزندش، حسن(ع) تحویل داد و گفت: «پسرم، رسول خدا به من امر فرموده که تو را وصیّ خود گردانم و کتاب ها و اسلحه ام را به تو تحویل دهم، همان طور که رسول خدا(ص) مرا وصیّ خود قرار داد و کتاب ها و اسلحه اش را به من سپرد و نیز فرمان داده تا به تو دستور دهم که چون مرگت فرا رسد، آنها را به برادرت، حسین(ع) تحویل دهی».

سپس امیرمؤمنان(ع) روی به جانب حسین(ع) کرد و به او فرمود: «رسول خدا(ص) تو را نیز فرمان داده که آنها را به این پسر خویش، علی بن الحسین(ع)، تحویل دهی.» سپس دست علی بن الحسین(ع) را گرفت و فرمود: «و رسول خدا(ص) تو را نیز فرمان داده تا آنها را به پسرت، محمّد، تحویل دهی و از جانب رسول خدا(ص) و من، به او سلام برسان».۶

ملاحظه می گردد که تمامی مواریث انبیاء، به وسیله پیامبر(ص) تحویل علی(ع) می شود و به وسیله علی(ع) تمامی آن مواریث به علاوه کتاب «جامعه»، تحویل امام حسن(ع) و امام بعدی تا امام باقر(ع) می شود و این حدیث روشن می سازد که مواریث انبیای الهی(ع) و امام علی(ع) به دست امام محمّد باقر(ع) رسیده است.

در حدیث دیگری چگونگی انتقال مواریث، از جمله کتاب جامعه از امام حسین(ع) به امام سجّاد(ع) روشن می شود؛ در کتاب «کافی» و «بصائر الدّرجات» آمده است که حمران بن اعین شیبانی می گوید: «از ابوجعفر (امام محمّد باقر(ع)) در مورد صحیفه مهر و موم شده ای که نزد «امّ سلمه» به ودیعت نهاده شده بود و مردم درباره آن سخن می گفتند، سؤال نمودم و امام باقر(ع) فرمود: «چون اجلّ رسول خدا(ص) فرا رسید، علی(ع) علم و اسلحه آن حضرت و هر چه را نزد او بود، به ارث برد، [این علوم و معارف و سلاح و کتاب جامعه و مصحف همچنان نزد امیرالمؤمنین(ع) بود] تا اینکه به امام حسن(ع) و پس از او به امام حسین(ع) رسید؛ در این موقع چون ما از غلبه دشمنان بیم داشتیم، این بود که آنها را (جدّم حسین(ع)) نزد امّ سلمه به امانت سپرد و بعد از آن علی بن الحسین(ع) آنها را از امّ سلمه ستاند.»

من (حمران بن اعین) گفتم: بسیار خوب، سپس به پدرت رسید و بعد از آن نزد تو بوده و به تو رسیده است؟ امام باقر(ع) فرمود: آری، همین طور است.»۷

و نیز شیخ طوسی به روایت از فضیل بن یسار چنین آورده است: ابو جعفر(ع) به من فرمود: «در همان هنگام که حسین(ع) عازم حرکت به سوی عراق (کربلا) بود، وصیّت نامه پیغمبر و کتاب ها و دیگر اشیاء (مواریث انبیاء و امامت) را به اما