پاورپوینت کامل از شناخت عقلی تا همراهی عملی (۲) ( بررسی وجوه سه گانه فرهنگ مهدویت) ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل از شناخت عقلی تا همراهی عملی (۲) ( بررسی وجوه سه گانه فرهنگ مهدویت) ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل از شناخت عقلی تا همراهی عملی (۲) ( بررسی وجوه سه گانه فرهنگ مهدویت) ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل از شناخت عقلی تا همراهی عملی (۲) ( بررسی وجوه سه گانه فرهنگ مهدویت) ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

یکی از شاخصه های مهمّ مکتب تشیع، عشق و محبّت سرشار نسبت به خاندان پیامبر گرامی(ص) است. شیعیان در سراسر تاریخ پُر رنج و مصیبت خود، تنها به مدد همین عشق و محبّت در برابر دشمنان کینه توز خود پایداری کردند و با پیوند قلبی و عاطفی مستحکمی که با امامان خود داشتند، توانستند باور ولایی خود را ـ با وجود همه دشمنی ها ـ در طول تاریخ حفظ و به نسل های بعدی منتقل کنند.

۹-۱. بقای همه تکالیف شرعی در دوران غیبت

همه فقهای شیعه به عنوان یک اصل مسلّم بر این موضوع تصریح کرده اند که تکالیف شرعی به استثنای چند مورد محدود که آن هم محلّ اختلاف است، در زمان غیبت امام مهدی(ع) استمرار دارد و هیچ حکمی از احکام اسلام در این دوران تعطیل نمی شود.۱ از همین روست که فقهای بزرگواری چون امام خمینی(ره) امر به معروف و نهی از منکر و تلاش برای اصلاح جامعه در عصر غیبت را تکلیف همه شیعیان دانسته و معتقدند که هر کس در حدّ توان خود در این زمینه مسئول است.

از نظر این دسته از فقیهان، دامنه این تکلیف شرعی تا حدّی گسترش دارد که حتّی تلاش برای تشکیل حکومت در دوران غیبت را هم توجیه می کند.۲

امامان معصوم(ع) در روایات متعدّدی، پس از پیش بینی دوران غیبت آخرین حجّت الهی، مردم را به تمسّک به دین خود و پایداری بر احکام و باورهایی که از امامان پیشین آموخته اند، فرا خوانده اند که به تعدادی از آنها در کتاب ارزشمند منتخب الأثر اشاره شده است.۳

در یکی از این روایات، امام صادق(ع) در این باره می فرماید:

«برای صاحب این امر غیبتی است، پس باید بنده پرهیزکاری پیشه کند و به دین خود تمسّک جوید.»۴

در روایت دیگری که زراره از آن حضرت نقل کرده است، در این زمینه چنین می خوانیم:

«زمانی برای مردم پیش می آید که امامشان از دیده های آنها پنهان می شود.» پس به آن حضرت گفتم: مردم در آن زمان چه خواهند کرد؟ فرمود: «به همان امری که بر آن هستند، تمسّک می جویند تا امام غایب بر آنها آشکار شود.»۵

۱۰-۱. افزایش فتنه ها و بلایا در آخرالزّمان

بر اساس روایات فراوانی که از پیامبر اعظم(ص) و امامان معصوم(ع) نقل شده است، در آخرالزّمان فتنه ها، آشوب ها و بلایای طبیعی به اوج خود می رسد. جنگ های خانمان سوز، کشتارهای گسترده، زلزله های پی در پی، سیل های ویرانگر، بیماری های کشنده، قحطی، خشکسالی و گرانی کالاها، کم رنگ شدن اعتقادات دینی مردم، از هم پاشیدگی خانواده ها و. .. بخشی از رویدادهای آخرالزّمان هستند.

مهم ترین نکته ای که در روایات آخرالزّمان بر آن تأکید شده است، ضرورت در امان نگه داشتن خود از فتنه ها و آشوب های این دوران و تلاش برای حفظ ایمان و اعتقاد خود تا رسیدن به دوران ظهور است.

حضرت آیت الله صافی گلپایگانی در کتاب خود، بیش از ۱۱۰ روایت در زمینه فتنه های آخرالزّمان بر شمرده۶ که تنها در یکی از آنها به ۱۲۴ رویداد ناگوار سیاسی، فرهنگی و اجتماعی که در دوران آخرالزّمان رخ می دهد، اشاره شده است.۷

به دلیل گستردگی و گوناگونی فتنه ها، آشوب ها و رویدادهای مختلف سیاسی، اجتماعی و زیست محیطی که در آخرالزّمان رخ می دهد، قطعاً نمی توان به بیان یک روایت در این زمینه بسنده کرد؛ ولی در اینجا به جهت رعایت اختصار، به بیان روایتی که از امام محمّد باقر(ع) در زمینه فتنه های آخرالزّمان نقل شده است، بسنده می کنیم۸ در روایت یاد شده، چنین آمده است:

«مهدی [موعود] آشکار نمی شود؛ مگر در حالتی که ترس شدید، مردم را فراگرفته؛ زلزله ها، فتنه[ها] و بلاها [بر آنها] وارد شده و پیش از آن [بیماری] فراگیر شده طاعون، شمشیری برّان در میان عرب افتاده، اختلاف شدیدی در بین مردم به وجود آمده و دین آنها دچار پراکندگی گشته و حال آنها دگرگون شده است تا آنجا که مردم، صبح و شام به دلیل [رفتارهای بسیار ناشایستی که] از مردمان نابه کار می بینند و [همچنین دیدن] صحنه های به جان هم افتادن آنها، آرزوی مرگ می کنند. پس، خروج او در هنگامی رخ می دهد که ناامیدی از گشایش فراگیرتر شده است. پس خوشا به حال کسی که او را دریابد و از یارانش باشد و بدا به حال کسی که با او و امرش مخالفت کند.»۹

۱۱-۱. وجود نشانه های متعدّد برای ظهور امام مهدی(عج)

حجم قابل توجّهی از روایاتی که در زمینه موضوع مهدویت و آخرالزّمان وارد شده است، به بیان نشانه های ظهور منجی موعود اختصاص دارد. بر اساس این روایات، پیش از ظهور امام مهدی(عج) رویدادهای مختلف زیست محیطی، سیاسی، اجتماعی و. .. در جهان رخ خواهد داد که نشان از نزدیک بودن ظهور دارد و منتظران را به آمادگی برای آن واقعه شریف فرا می خواند.

نشانه های ظهور چند کارکرد اساسی دارند که عبارتند از:

الف) فراهم آوردن امکان تشخیص منجی موعود واقعی از منجی های موعود دروغین؛

ب) ایجاد امیدواری در میان منتظران راستین منجی موعود؛

ج) اعلام هشدار و آماده باش به شیعیان و منتظران برای پیوستن به قائم منتظَر(عج).

در منابع اسلامی، از حوادث و رویدادهای مختلفی به عنوان نشانه های ظهور یاد شده است تا جایی که برخی از صاحب نظران، شمار این حوادث و رویدادها را تا بیش از شصت مورد گفته اند.۱۰ در روایات شیعی، نشانه های ظهور به دو دسته حتمی و غیرحتمی تقسیم شده اند. نشانه های غیرحتمی به مجموعه حوادث و رویدادهای سیاسی، اجتماعی و زیست محیطی گفته می شود که در روایات از آنها یاد شده است؛ ولی وقوع آنها قطعی نیست و ممکن است، پیش از ظهور رخ ندهد؛ امّا نشانه های حتمی، به تعداد معینی از حوادث اطلاق می شود که به تصریح روایات، حتماً قبل از ظهور امام مهدی(عج) واقع می شوند.

در کتاب منتخب الأثر، بیش از ۱۱۰ روایات در مورد نشانه هایی که معمولاً از نشانه های حتمی ظهور شمرده می شوند۱۱ و بیش از پنجاه روایت درباره نشانه های غیرحتمی،۱۲ ذکر شده است.

در یکی از این روایات که از امام صادق(ع) نقل شده است، نشانه های حتمی ظهور این گونه توصیف شده اند:

«برخی امور محتومی که ناگزیر بیش از ظهور قائم رخ می دهند، عبارتند از: قیام سفیانی، شکافته شدن زمین در [منطقه بیداء]، کشته شدن نفس زکیه و [برخاستن] ندایی از آسمان.»۱۳

۱۲-۱. جایز نبودن تعیین وقت برای ظهور

در آموزه های مهدوی و آخرالزّمانی اسلام، با توجّه به فلسفه و نقش تربیتی انتظار و برای جلوگیری از ایجاد هرگونه سستی یا ناامیدی در منتظران ظهور، هرگونه تعیین وقت برای ظهور ممنوع و تکذیب کردن کسانی که برای ظهور تعیین وقت می کنند، بر همگان لازم شمرده شده است.

در مجموعه های روایی شیعه، بیش از ده روایت در این زمینه نقل شده است۱۴ که در یکی از آنها امام صادق(ع) خطاب به محمّد بن مسلم می فرماید:

«ای محمّد! هر کس برای تو خبری از ما درباره تعیین وقت [ظهور] نقل کرد، در تکذیب او درنگ نکن؛ زیرا ما [اهل بیت] برای هیچ کس وقت [ظهور] را تعیین نکرده ایم.»۱۵

شورآفرینی

یکی از شاخصه های