پاورپوینت کامل تفاوت های مذهب سنّی و شیعه چیست؟ ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تفاوت های مذهب سنّی و شیعه چیست؟ ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تفاوت های مذهب سنّی و شیعه چیست؟ ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تفاوت های مذهب سنّی و شیعه چیست؟ ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

شیعیان پیرو حضرت علی(ع) و معتقد به جانشینی بی واسطه آن حضرت بعد از پیامبر گرامی(ص) و نصّ و تصریح ولایت آن حضرت در «غدیر خم» از طرف پیامبر اکرم (ص) می باشند که در پی آن، ایشان مردم را در صحرای گرم و سوزان «خُم » متوقّف کرد و با بیان خطبه ای، از جمله فرمود: «من کنت مولاه فهذا علی مولاه ; هر کس من مولا و ولی او بوده ام، علی مولا و ولی او است. ..» و به همین مناسبت آیه ۶۲، «سوره مائده» نازل شد و حدیث یاد شده، در منابع و کتاب های معتبر اهل تسنّن نیز نقل شده است.

اگر بخواهیم به تمام تفاوت های شیعه و سنّی، اعمّ از فقهی، کلامی، حدیثی، تاریخی و. .. بپردازیم، وقت و صفحات فراوانی را به خود اختصاص می دهد که مجال آن نیست. بنابراین تنها به تفاوت های اصلی اشاره می شود.

۱. اختلاف اساسی شیعه و سنّی بر سر خلافت اسلامی و مرجعیت دینی است. اهل سنّت، امامت را به عنوان رهبری اجتماع قبول دارند؛ ولی امامت به معنای مرجعیت دینی و به معنی ولایت را نمی پذیرند. اهل تسنّن برای هیچ کس، حتّی برای ابوبکر، عمر و عثمان چنین منصبی را قائل نیستند. از این رو، عصمت را در امام و خلیفه لازم نمی دانند؛ ولی شیعه، امامان خود را معصوم از خطا می دانند. از این رو استاد مطهّری(ره) اختلاف سنّی و شیعه را در بحث امامت ریشه ای می داند و می گوید:

آن چیزی که شیعه به نام امامت معتقد است، غیر از آن چیزی است که آنها به نام امامت معتقدند. آنچه اهل تسنّن به نام امامت معتقدند، یک شأن دنیایی امامت است. امام همان حاکم میان مسلمانان است. فردی از میان مسلمانان که باید او را برای حکومت انتخاب کنند. آنها بیش از حکومت بالا نرفتند؛ ولی امامت در شیعه مسئله ای است تالی تلو نبوّت و بلکه از بعضی از درجات نبوّت بالاتر است.

در هر صورت امامت نزد اهل تسنّن یک مسئله فرعی مثل نماز خواهد بود؛ امّا امامت در شیعه مفهومی است نظیر نبوّت. در حقیقت ولایت ادامه نبوّت است. از این رو باید در کنار نبوّت و به عنوان یکی از اصول و پایه های دین مطرح گردد.

شیعیان پیرو حضرت علی(ع) و معتقد به جانشینی بی واسطه آن حضرت بعد از پیامبر گرامی(ص) و نصّ و تصریح ولایت آن حضرت در «غدیر خم» از طرف پیامبر اکرم (ص) می باشند که در پی آن، ایشان مردم را در صحرای گرم و سوزان «خُم » متوقّف کرد و با بیان خطبه ای، از جمله فرمود: «من کنت مولاه فهذا علی مولاه ; هر کس من مولا و ولی او بوده ام، علی مولا و ولی او است. ..» و به همین مناسبت آیه ۶۲، «سوره مائده» نازل شد و حدیث یاد شده، در منابع و کتاب های معتبر اهل تسنّن نیز نقل شده است.

به اعتقاد شیعیان ولایت و امامت حضرت علی بن ابی طالب(ع) در قرآن کریم نیز مورد تأکید قرار گرفته و شأن نزول «آیه ۵۵، سوره مائده» که به «آیه ولایت» معروف است ـ و نیز بسیاری دیگر از آیات قرآن کریم درباره حضرت علی(ع) می باشد.

شیعه معتقد است که پس از امام علی(ع)، امامان معصوم(ع) یکی پس از دیگری جانشین پیامبر(ص) و بیان کننده قرآن و احکام الهی هستند و معتقدند که تمام وظایف و شئون پیامبر(ص) به جز دریافت وحی تشریعی، برای آنان ثابت است. به همین جهت احکام و معارف اسلامی را از آنان دریافت نموده و پیرو مکتب اهل بیت (ع) می باشند.

شیعیان همچنین معتقدند که پیشوای مسلمانان باید عادل، عالم و معصوم باشد و چنین کسی منصوب شده از ناحیه خداوند متعال است و شخص غیرمعصوم نمی تواند امامت و ولایت مسلمانان را بر عهده بگیرد و «آیه تطهیر»۱ دلیل روشنی بر عصمت اهل بیت (ع) می باشد.۲

ولی اهل تسنّن چنین اعتقادی را ندارند و جانشینی پیامبر گرامی(ص) را به بیعت جمعی از مسلمانان با فردی یا وصیت یک خلیفه نسبت به خلیفه بعد از خود و. .. معتبر می دانند و اعتقاد دارند که برای خلافت و رهبری مسلمانان عصمت شرط نیست و مردم هر کس را برگزیدند؛ گرچه عادل هم نباشد، کفایت می کند! آنان بعد از رحلت پیامبر گرامی(ص) به خلافت ابوبکر، عمر و عثمان معتقد هستند و حضرت علی(ع) را خلیفه چهارم! می دانند.

آنان منصبی را که شیعیان برای امامان معصوم(ع) قائلند، قبول ندارند و اغلب آنان در احکام و معارف اسلامی از فتاوای چهار امام معروف خود و احادیثی که در کتاب های روایی شان، مانند «صحّاح ستّه » و… جمع آوری شده، پیروی می کنند.

از آنجا که شیعیان بر اساس دلایل عقلی و نقلی معتبر، مانند «حدیث ثقلین » و دلایل دیگر در احکام و معارف اسلامی، پیرو مکتب اهل بیت(ع) [قرآن و عترت ] هستند; ولی اهل سنّت از آنان پیروی نمی کنند; به همین جهت بین شیعه و اهل سنّت در معارف اسلامی و احکام شرعیه، مانند وضو، نماز و… تفاوت هایی وجود دارد که در این باره (اختلاف معارف و احکام شرعی ) کتاب های مستقلّی نو