پاورپوینت کامل مجامع مخفی; بنیادها؛ تربیت رهبران اصلاح طلب ۸۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مجامع مخفی; بنیادها؛ تربیت رهبران اصلاح طلب ۸۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مجامع مخفی; بنیادها؛ تربیت رهبران اصلاح طلب ۸۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مجامع مخفی; بنیادها؛ تربیت رهبران اصلاح طلب ۸۸ اسلاید در PowerPoint :

تأسیس حکومت جهانی در گرو سلطه سیاسی، فرهنگی بر تمام نقاط جهان است و این سلطه تنها از طریق نظام مالی و پلیسی واحد ممکن نیست. «یکسان سازی فرهنگی» به نحوی که عموم مردم جهان خود با رغبت تمام پذیرای فرهنگ و سیاست سلطه جو شوند، از تنش ها و چالش ها علیه غرب می کاهد؛ بلکه تمامی عوامل مزاحم را حذف نموده و از حجم هزینه ها نیز می کاهد.

پس از بانک داران بین المللی، نظیر راکفلر۲، مورگان۳، واربرگ، شیف، باروخ و واندرلیپ، در جست وجوی گروه محارم و نخبگان توطئه گر که مهم ترین نقش را در سیاست و اقتصاد جهانی ایفا می کنند، باید به سراغ «بنیادها» رفت.

بنیادهایی چون «فورد۱، کارنگی و راکفلر» را عموماً به عنوان بنیادهایی خیریّه، انسان دوست و فعّال در امور فرهنگی و اجتماعی می شناسند؛ پوششی ریاکارانه که بر مقاصد اصلی این بنیادهای سیاسی با تمایلات جهانی سایه می افکند.

سخن گویان این بنیادها، تلاش می کنند تا ماهیّت فعّالیت ها را نوع دوستانه معرفی کنند؛ در حالی که این بنیادها، پس از جنگ دوم جهانی، با گسترش فعّالیت های برون مرزی خود، اهداف دیگری را به سرعت دنبال کرده اند؛ به ویژه حضور و نقش بنیادها در سیاست خارجی ایالات متّحده آمریکا را نمی توان انکار کرد، هر چند مزوّرانه درباره فعّالیت های سیاسی و نظامی خارجی آمریکا سکوت اختیار می کنند؛ امّا با حمایت از سیاست خارجی آمریکا، هر چند پوشیده، حافظ این نظام سلطه جو به شمار می روند.

عموم مردم با مشاهده ستون های نظامی و لشکر سیاست مداران حرفه ای کاخ سفید و واکینگ هام، تیر ملامت و نفرت خود را متوجّه سیبل مردان سیاسی و نظامی می سازند؛ در حالی که نظام سرمایه داری و کاپیتالیستی به جز دو رکن سیاسی و نظامی، دوام و بقای خود را مرهون رکن فرهنگی است. رکنی که سلطه جویی سیاست مداران و مردان نظامی را توجیه می کند و به این نظام مشروعیت می بخشد و باعث تداوم سلطه فرهنگی آنها می شود. در واقع، این سلطه فرهنگی است که جاده سلطه جویان سیاسی و نظامی را هموار می سازد. ارتش واقعی سلطه جویان را در میان جریانی باید جست وجو کرد که به غرب مدد دهد تا کنترل فرهنگی خود را تداوم بخشد.

ادوارد برمن در کتاب «کنترل فرهنگ» که به نقش بنیادها در سیاست خارجی آمریکا می پردازد، می نویسد:

پنجاه سال پیش از این، آنتونیو گرامشی،۴ پژوهشگر مارکسیست ایتالیایی، نظریّه «سلطه فرهنگی» را توضیح داد و نشان داد که طبقات حاکم جامعه، حاکمیت خود را از طریق کنترل باورها و فرهنگ تداوم می بخشند. بنیادهای عمده، همگام با نهادهای رسمی حکومتی و سازمان های اداره کننده «کمک های چند جانبه» از سال ۱۹۴۵ م. به بعد، به فعّالیت هایی اساسی در اشاعه باورهایی معیّن در میان کشورهای در حال توسعه آفریقا، آسیا و آمریکای لاتین مبادرت ورزیده اند، تا از راه حمایت آنان، اهداف سیاست خارجی ایالات متّحده را تضمین کنند.

قسمت اوّل از نخستین فصل این کتاب، رابطه برنامه های این بنیادها را با امر کنترل فرهنگ بررسی می کند و صحّت الگویی را که گرامشی ارائه داده است، برای درک نقش بنیادها در پیشبرد امپریالیسم فرهنگی آمریکا تأیید می کند.۵

مهم ترین محورهای فعّالیت بنیادها را در عناوین زیر می توان خلاصه نمود:

۱. حمایت از دانشگاه های برگزیده؛

۲. حمایت از اشخاص حقیقی و حقوقی تأثیرگذار؛

۳. حمایت از نخبگان داخلی تمامیت خواه غربی؛

۴. توجیه عملکرد مردان سیاسی و نظامی غربی؛

۵. توجیه تناقضاتی که بنیان نظام فرهنگی، سیاسی غرب را به چالش می کشد؛

۶. تدوین سیاست خارجی و تنظیم سیاست خارجی و داخلی آمریکا؛

۷. اهدای کمک های به ظاهر انسان دوستانه برای گسترش تأسیسات اقتصادی و تقویت نهادهای آموزشی و فرهنگی همسو با سیاست خارجی آمریکا؛

۸. اعطای کمک هزینه تحصیلی به دانشجویان برگزیده در (آفریقا، آسیا، آمریکای لاتین) برای تحصیل در آمریکا (نخبه پروی)؛

۹. پایه گذاری شبکه جهانی نخبگان؛

۱۰. جلوگیری از تغییرات ریشه ای در کشورها، در ازای اصلاحات محدود و کنترل شده.

تردیدی نیست که «یکسان سازی فرهنگی» و «همسوسازی سیاست ها» دو محور اساسی برای سلطه فرهنگی و کنترل فرهنگی غرب است.

امروزه، به هر کجای جهان که سفر کنید، فرهنگ و تمدّن غربی را غالب می بینید و تمامی فرهنگ ها و تمدّن های غیر غربی را (مذهبی، ملّی، منطقه ای) مستحیل در فرهنگ و تمدّن غربی مشاهده می نمایید.

تأسیس حکومت جهانی در گرو سلطه سیاسی، فرهنگی بر تمام نقاط جهان است و این سلطه تنها از طریق نظام مالی و پلیسی واحد ممکن نیست. «یکسان سازی فرهنگی» به نحوی که عموم مردم جهان خود با رغبت تمام پذیرای فرهنگ و سیاست سلطه جو شوند، از تنش ها و چالش ها علیه غرب می کاهد؛ بلکه تمامی عوامل مزاحم را حذف نموده و از حجم هزینه ها نیز می کاهد.

جز این، وقتی کمپانی های بین المللی با حجم انبوهی از تولیدات صنعتی روبه رو باشند، این بازارهای مصرف بزرگ در شرق و غرب عالم است که این حجم انبوه تولیدات صنعتی را در خود مستحیل می سازد.

وجود اقوام عقب افتاده درگیر با سنّت های بومی و مذهبی فاقد جادّه و شهر و خیابان پذیرنده کالاهای صنعتی به هیچ روی به نفع صاحبان سرمایه و کمپانی های تولید کننده نیست و این اقوام، تنها وقتی درهای خود را بر روی محصولات فرهنگی و صنعتی غرب می گشایند که آن را پذیرفته و طالبش شوند. در آن زمان است که همه سرمایه های خود را تقدیم می کنند، از سنّت های خویش می گذرند و تجدّد را امام خویش می سازند.

تربیت نخبگان روشنفکر تجدّد طلب، تزریق مصنوعی تجدّد و مدرنیزاسیون و ایجاد تشنگی کاذب، همه آغوش اقوام و ملل را بر روی فرهنگ و تمدّن سلطه جو می گشاید.

این اقوام بی آنکه بدانند مبتلا و معتاد به محصولات غربی شده اند، توسعه دیکته شده را به گونه ای پذیرفته و قواعدش را در سرزمین های خود اعمال کرده اند که «تداوم حیات سلطه جویان را تضمین می کند»؛ در حالی که هیچ اختیاری برای پس زدن و عقب نشینی ندارند.

محورهای یاد شده در موضوع فعّالیت های بنیادها ما را متذکر نقش اصلی و کلیدی بنیادها در اعمال سیاست خارجی نظام سلطه و بسط حکومت واحد نخبگان می شود.

این بنیادها، برای اعمال برنامه های خود، از مجموعه ای از سازمان های به ظاهر مستقل و غیر سیاسی مدد می گیرند که بنیادها را در پیشبرد برنامه هایشان یاری می دهد.

سازمانی هایی همچون «صندوق پیشبرد آموزشی»،۶ «مرکز مطالعاتی عالی علوم رفتاری»،۷ «شورای بین المللی توسعه آموزش»،۸ «شورای پژوهش های علوم اجتماعی»،۹ «کمیته خارجی شورای آموزشی آمریکا»،۱۰ «مؤسّسه توسعه خارجی»۱۱ و. ..

این سازمان ها ارتباط تنگاتنگی با بنیادها دارند.

شاید بتوان ایجاد تغییرات اجتماعی برای هموار شدن طریق سلطه جویان در کشورهای غیر غربی و به ویژه معارض با سلطه جویی غرب را در زمره مهم ترین اهداف بنیادها شناخت.

امروزه در ایران، موضوع «جنگ نرم» شناخته شده است، ایجاد جنگ نرم در کشورهایی که همسویی با غرب و نظام سلطه غربی ندارند، یکی از برنامه های این بنیادهاست.

بنیادها در مجموع، عمل سخت مردان سیاسی، نظامی را با «نرمی» به ثمر می رسانند. در واقع اقوام و کشورها را برای راحت تر خورده شدن مهیّا می سازند.

ادوارد برمن، درباره شروع توسعه فعّالیت بنیادها می نویسد:

پس از جنگ جهانی دوم، زمانی که رفاه ملّی ایالات متّحده، ابعاد جهانی یافت، بنیادهای عمده به طور روزافزون به حمایت از نهادهای آموزشی در مناطق مهمّ استراتژیکی جهان مبادرت ورزیدند؛ با این امید که این نهادها بتوانند به تربیت افرادی توفیق یابند که نگرش آنان در مورد منافع ملّی ایالات متّحده، سازگار با همان دیدگاهی باشد که از سوی بنیادهای حامی چنین نهادهایی پذیرفته شده است. این افراد نیز به نوبه خود، جهان پیرامون خود را به گونه ای شکل می دهند که متضمّن حفظ و گسترش منافع آمریکا باشد.۱۲

چنان که از تعابیر برمن بر می آید، بنیادها «وظیفه پرورش نخبگان بی تعصّب و همسو با منافع آمریکا را در جهان»، بر عهده دارند. شاید خواننده گرامی در خاطر داشته باشد که در سال های اوّلیه آشنایی ایران با غرب، در طیّ چند مرحله، جوانانی را برای آموزش علوم و فنون جدید بورسیه و به اروپا بردند. اینان هسته اوّلیه از فرنگ برگشتگانی را تشکیل دادند که منوّرالفکری را در ایران شایع ساختند، سنن دینی و شرقی را به سخره گرفتند، در دربار قاجار صاحب منصب شدند و همچون ابوالحسن خان ایلچی قرارداد «گلستان» و «ترکمنچای» را امضا کردند.

با قدرت یافتن آمریکا در جهان و تضعیف موقعیّت انگلستان، بنیادهای آمریکایی «نخبه پروری» را آغاز کردند. این جریان از سال های ۱۹۳۰ م. تاکنون روندی پیش رونده داشته است.

آنان دریافته بودند که این جوانان، آنگاه که به کشور خود برگردند؛ چونان بیماری مبتلا به ویروس، البتّه ویروس روشنفکری، آلودگی می پراکنند و در مسند حکومتی، تصمیمات بزرگ، به نفع استعمارگران اخذ می کنند؛ چنین نیز شد. این حربه در کشورهایی با سابقه بزرگ تاریخی و فرهنگی، همچون ایران، مصر، ترکیه که امکان حضور عینی نظامیان غربی را فراهم نمی آورد، تأثیر فراوانی داشته است.

تلاش های فرهنگی و آموزشی بنیادها در خارج ایالات متّحده را «لش۱۳؛ جنگ سرد فرهنگی» می نامند.

«رند کورپوریشن»،۱۴ یکی دیگر از مؤسّساتی است که توسط بنیاد فورد در سال ۱۹۴۵ م. در شهر «سانتامونیکا»۱۵ تأسیس شد. این مؤسّسه مشهورترین سازمانی است که تشکلی از روشنفکران و اندیشمندان و دانشمندانی را که برای صنایع نظامی کار می کنند، در اختیار دارد.

فهرست برخی دیگر از بنیادهای آمریکایی بدین قرار است:

مؤسّسات: لینکلن،۱۶ استنفورد،۱۷ سالومول،۱۸ استفن بچل۱۹ از دیگر نهادهای وابسته بنیادهای فورد و کارنگی و راکفلر و. ..

بنیاد جنایی «پاروین»۲۰ که به گفته خود آمریکایی ها بنیاد مافیا یا اتّحادیه جنایت کاران است و توسط آلبرت پاروین، صاحب قمارخانه و مهمان خانه مشهور «فلامینگو» در شهر «لاس وگاس» در سال ۱۹۶۰ م. تأسیس شد.

پاروین از سال ۱۹۴۵ م. به این سو، نامش درصدر فهرست اعضای مافیا و جنایت کاران که از طرف وزارت دادگستری آمریکا تهیه شده، ثبت گردیده است؛

«شورای آتلانتیک»۲۱ یکی دیگر از مراکز حسّاس و تصمیم گیر در ایالات متّحده است که از بطن خود «باشگاه بیلدربرگ»۲۲ و طرح های جنجالی همچون «جهانی سازی» و «حکومت جهانی» به رهبری آمریکا را بیرون داده است؛

«بنیاد نیکسون» که توسط ریچارد نیکسون، رئیس جمهور اسبق این کشور تأسیس شد و «بنیاد سوروس» که توسط جرج سوروس سرمایه دار یهودی مجاری تبار تأسیس شد.

«بنیاد هرتییج» که توسط هنری کسینجر پایه گذاری شد.۲۳

جنگ سردی که می خواهد به تربیت آن دسته از رهبران جهان سومی توفیق یابد که راه میانه، بین فاشیسم و کمونیسم را برمی گزینند، به عبارت ساده تر، برنامه های بنیادها به منظور تربیت رهبران اصلاح طلب طرّاحی شده اند.

اصلاح طلبان تربیت شده به نمایندگی از طرف بنیادها، با تبدیل کردن ابزار نرم فرهنگی به جای اسلحه نظامی از حجم سرمایه گذاری آمریکا برای سلطه جویی و حضور در کشورهای شرقی و آمریکای لاتین کاستند و احساس نفرت مردم از استعمارگران را به احساس شیرین دوستی تبدیل کردند.

جرج وینسنت،۲۴ رئیس بنیاد راکفلر در سال ۱۹۱۷ م.

درباره فعّالیت های بنیاد در «فیلیپین» به این موضوع اشاره کرد. وی گفت:

مراکز ارائه خدمات درمانی و نیز پزشکان، اخیراً به طور مسالمت آمیز به مناطقی از جزایر فیلیپین نفوذ کرده اند و این واقعیّت را نشان داده اند که برای رام کردن اقوام بدوی و بدبین نسبت به بیگانگان، طبّ بر مسلسل امتیازاتی دارد.۲۵

اروپاییان ۲۰۰ سال قبل، از طریق گسیل داشتن میسیونرها و تأسیس بیمارستان های مسیحی، این روش را به تجربه نشستند. در آن زمان، که کم و بیش همچنان ادامه دارد، میسیونرها جمع کثیری از مردم ساده دل روستایی و شهرستانی مسلمان را مسیحی کردند.

در سال های اوج و حضور استعمارگران در شرق، میسیونرها، نقش جادّه صاف کن مردان نظامی و سیاسی را ایفا می کردند؛ امّا در دوران جدید، بنیادها با اعمال کنترل بر تولید و اشاعه فرهنگ [خاص]، به گسترش سلطه طبقه مسلّط کمک می کنند. ارائه منابع مالی، به طور استراتژیک آنها را قادر می کند که دیدگاه های خاصّی را مشروعیّت بخشیده و به طور هم زمان دیدگاه های دیگر را بی ارزش جلوه دهند. نمی توان تصوّر کرد که بدون حمایت محسوس بنیادها، نظریّه نخبه گرایی دمکراتیک و نظریّه کثرت گرایی۲۶ مرتبط با آن، می توانست این گونه در اندیشه های سیاسی آمریکای پس از جنگ جهانی دوم حاکمیّت یابد.۲۷

به قول ادوارد برمن، نخبگان حاکم بر بنیادها خطّ مشی ها را تعیین می کنند و با اتّکاء بر منابع مالی سرشار خود، اجرای آن را تضمین می کنند.

ارقام زیر، میزان نفوذی را که بنیادها از طریق سرمایه گذاری های استراتژیک داخلی و خارجی خود کسب می کنند، به خوبی نشان می دهد:

ـ در سال ۱۹۵۵ م. امنای بنیاد راکفلر حدود ۱۹ میلیون دلار را به اعطای بورس های جدید اختصاص دادند؛

ـ برای سال مالی ۱۹۵۵ ـ ۱۹۵۶ م. امنای «بنیاد کارنگی» بودجه ای معادل ۷ میلیون و ۲۰۰ هزار دلار را به تصویب رساندند؛

ـ در سال مالی ۱۹۵۵ ـ ۱۹۵۶ م. «بنیاد فورد»، مبلغ حیرت آور ۵۵۷ میلیون دلار را به این امر اختصاص داد؛

ـ بودجه پیش بینی شده بنیاد راکفلر برای سال ۱۹۶۰ م. به حدود سی میلیون دلار رسید؛

ـ کمک های «بنیاد راکفلر»، در سال ۱۹۶۶ م. مجموعاً چهل و یک میلیون و هشتصد هزار دلار برای اجرای طرح های خود، به تصویب رساند که تقریباً هشت میلیون دلار از این مبلغ، به برنامه توسعه دانشگاهی اختصاص یافت.