پاورپوینت کامل مقام شفاعت حضرت فاطمه ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مقام شفاعت حضرت فاطمه ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مقام شفاعت حضرت فاطمه ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مقام شفاعت حضرت فاطمه ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

پیغمبر اکرم(ص) فرمودند:

«این سور مرا پیر کرد. یکی از این سور، «سور واقعه» است. عیسی بن مریم(ع)، از جبرئیل سؤال کرد، از جبرئیلی که خدا در قرآن از او تعبیر کرده به «شدید القوی»، معنی «ذُو مِرٍَّ فَاسْتَوَی وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَی»۱

گفت: قیامت کی برپا می شود؟

ببینید همه چنین روزی را در پیش داریم. ما اگر بدانیم که آن روز که در پیش است، چه روزی است و گره گشای آن روز کیست، فاطمیّه این چنین نخواهد بود.

پرسید: قیامت کی برپا می شود؟ عن السّاعــ[ تا اسم قیامت را برد جبرئیل چنان لرزید که افتاد. بعد که به خود آمد، گفت:

عیسی! این علم مخزون خداست؛ چنانچه تو و من نیز نمی دانیم و من هم بی خبرم.

قیامت حقیقتی است که از شنیدن اسمش، جبرئیل غش می کند! ما چون نمی فهمیم، آسوده ایم. چون بی خبریم، آسوده ایم. این متن قرآن است:

«إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَُ لَیْسَ لِوَقْعَتِهَا کَاذِبٌَ خَافِضٌَ رَّافِعٌَ إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا فَکَانَتْ هَبَاء مُّنبَثًّا. ..»۲

چرا پیغمبر(ص) پیر شد؟ کسی باید این سوره را بخواند، آنچه در آن هست را بفهمد، بعد «اصحاب میمنه و مشئمه» را بشناسد، بعد ببیند خدا چه گفته، بعد بفهمد قیامت چیست.

بعد که خدا بیان می کند: «اذا رجّت الارض رجّا. ..» این را بفهمد. یک کلمه بدانید! روزی که سر کوه این بیاید با ما چه خواهد کرد؟ وقتی کوه ها کنده بشود؛ چنان کنده می شود، به آفتاب نگاه کن در شعاع آفتاب آن ذرّات که می بینی اینها «هباء منبثّا» است! هم این سلسله جبال این کوه دماوند را نگاه کن! مثل همان ذرّه هایی می شوند که در شعاع آفتاب می بینید. این کلام خداست.

حالا توجّه کن، یک حرف ناروا، یک ناسزا، یک وقت به یک جاهل می گویی، این حساب دارد. یک وقت همان حرف ناروا به مثل شیخ انصاری یا شیخ طوسی گفته می شود، این حساب عوض می شود، چون این کلمه به یک عالم گفته شده است. حالا اگر همان ناسزا به سلمان گفته شود؟ اگر به امام گفته شود چه جور حساب عوض می شود؟ ما در هر گناهی به خدا اهانت می کنیم خدایی که عظمتش نامحدود است.

گناه نامحدود، عذاب نامحدود می طلبد. یک روزی است آن روز، خطابش به شخص حضرت خاتم(ص) است، می فرماید:

آن روز می بینی مردم مست شده اند؛ ولی مست نیستند. این از شدّت عذاب خداست. از شدّت عذاب خدا و از گرفتاری آن روز، پدر، پسر را فراموش می کند و پسر پدر را و برادر، برادر را.

در چنین گیر و داری در چنین اضطراب و غوغایی یک مشکل گشا هست. کنار عرش می ایستد. وقتی کنار عرش می ایستد، گفتنی نیست، آن پیراهن ـ پیراهن خونین حسین(ع) ـ را باز می کند، بعد که باز کرد، روی دست نمی گیرد، روی سرش می کشد. بعد که روی سر انداخت، جبرئیل می آید، می گوید:

«خدا به تو سلام می رساند و می گوید: هر چه می خواهی بخواه!»

حالا آنچه که وظیف همه را روشن می کند، این جمله است، در چنین غوغایی، جبرئیل می گوید: «سلی حاجتک»،۳ مرزی ندارد. هر چه که می خواهی. حالا اوّلین کلمه ای که فاطمه(ص) می فرماید، چیست؟ اوّلین کلمه این است: «یا ربّ شیعتی»۴ حالا ما چه باید بگوییم؟

کسی که در چنین روزی و در چنین غوغایی به فکر من و تو است، آیا من و تو به این اندازه برای آن شبی که آن جنازه برداشته شد، قدم برداشته ایم؟ کاری کرده ایم؟ این مملکت خواب است! روز سوم

جمادی الثّانی است، باید بیدار شود. یک پارچه بشود «یا زهرا». ما چه جور تحمّل کنیم؟

آن پیغمبری که مقامش به این اندازه است که خدا در قرآن می فرماید: «لعمرک». هر وقت من خودم متوجّه این کلمه می شوم، مبهوت می گردم. خدا می گوید: «لامرک» یعنی به جان تو قسم! چنین پیغمبری که خدا او را به جایی که «قاب قوسین او ادنی» برد و در مقامی که جبرئیل از رفتن به آن فرو ماند و او گذشت و رسید به «کان قاب قوسین او ادنی، فاوحی الی عبده ما اوحی».

چنین پیغمبری که مبعوث شد، خاک و خاکستر بر سرش ریختند و دندانش را شکستند، برای چه؟ برای اینکه من و تو امروز سر به سجده بگذاریم و بگوییم: «سبحان ربیّ الاعلی و بحمده». نام خدا و تمام انبیا و معارف الهیّه را احیا کرد.

بعد گفت:

«ایّها النّاس! این فاطمه پار تن من است، میو دل من است.» امانتش را به این مردم سپرد. بعد نیمه شب این امانت سپرده را تحویل گرفت، در چه حالی تحویل گرفت؟ امیرالمؤمنین(ع)، کسی که اگر عالم به هم بخورد دل او به هم نمی ریزد. کسی که تیر به پایش رسید همه جمع شدند، گفتند: نمی توان این تیر را از پایش کشید، مگر در نماز. چون در نماز روحش به جایی می رفت که گفتنی نیست. چنین کسی که زخم دید و آه هم نکشید، وقتی جنازه را تحویل می داد، گفت: «ای کاش علی زنده نبود».

حالا وظیف ما در روز سوم جمادی الثّانی چیست؟ این روز، چه روزی است؟ هر جا که هستید