پاورپوینت کامل استراتژی آمریکا؛ دشمن جعلی ۵۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل استراتژی آمریکا؛ دشمن جعلی ۵۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل استراتژی آمریکا؛ دشمن جعلی ۵۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل استراتژی آمریکا؛ دشمن جعلی ۵۲ اسلاید در PowerPoint :

تردیدی نباید داشت که غرب، در شرایطی که بحران در حوزه های نظری، فرهنگی و مناسبات مادّی را به تجربه نشسته است، اسلام و احیای اسلام را به عنوان یک تهدید بزرگ تلقّی کند.

گسترش اسلام در غرب و بروز تمایلات اسلام خواهانه طیّ دهه های اخیر بیش از هر زمان این تهدید را جدّی و واقعی جلوه می دهد.

«ایالات متّحده آمریکا» اگرچه در آخرین منزل از تمدّن تکنولوژیک غربی نشسته است؛ امّا فاقد تاریخ و اسطوره است. عمران این کشور بیش از دویست سال نیست؛ کلونی بزرگی از مهاجران که به دلایل مختلف گرد هم آمده اند. این امر به منزله نداشتن عاملی مشترک برای حفظ وحدت ملّی و وحدت رویه است.

بخشی از این خلأ را قهرمانان نو به نو که توسط سینما و ورزشگاه ها جعل و معرفی می شوند، پر می کنند. قهرمانانی که همگی دولتی مستعجل و عمری کوتاه دارند و بخش دیگر را توهّم دشمنی.

از این نکته نیز نباید غفلت کرد که جعل دشمن خارجی در ایالات متّحده آمریکا، به عنوان عامل مهمّی برای دست یابی به وحدت ملّی شناخته شده است. این استراتژی در ادوار مختلف و به ویژه با جای گیر شدن نومحافظه کاران در دستگاه اجرایی ایالات متّحده، پر رنگ تر از هر زمان خود را در سیاست خارجی آمریکا نشان داد.

نو محافظه کاران، متأثّر از مبانی فکری لئو اشتراوس، پر رنگ جلوه دادن دشمن مفروض خارجی را در سیاست خارجی در رأس سایر سیاست های خود قرار می دهند.

در سال های سخت جنگ سرد، «شوروی» به عنوان دشمن بزرگ غرب و دمکراسی معرفی شد و رسانه ها پابه پای سیاست مداران، همه سیاهی ها، ترس، ناامنی، دیکتاتور منشی و ضدّیت با آزادی و دمکراسی را به سوسیالیسم و کمونیسم نسبت دادند و بیش از هفتاد سال از این جریان سواری گرفتند.

فروپاشی شوروی، ضرورت جای گزینی دشمن جدید را به گردانندگان سیاست خارجی آمریکا یادآور شد. بازگشت و احیای اسلام، این فرصت را فراهم آورد تا اسلام و مسلمانان جای گزین شوروی و کمونیسم شوند.

از این روست که عرض می کنم، یکی از دلایل بروز کین ورزی ایالات متّحده آمریکا را به طور خاص درباره اسلام و مسلمانان باید به این موضوع باز گرداند. ادوارد سعید در کتاب «شرق شناسی» می نویسد:

اسلام به چشم «اروپا» و غرب یک تهدید می آید. امروز، این بیش از هر زمانی جلب توجّه می کند. چون از یک طرف رسانه ها بر سر آنچه ظهور، برگشت یا احیای اسلام می نامند، اتّفاق نظر و خبر زیادی دارند و از طرف دیگر، بخش هایی از دنیای اسلام، «فلسطین»، «ایران» و «افغانستان» که توسعه تاریخی متفاوت و نابرابری را گذرانده اند، به سلطه سنّت غربی به ویژه آمریکا گردن نگذاشته اند. نظرات متخصّصان و رسانه ها در این مورد، تقریباً شبیه هم است. جامعه روشنفکران و سیاسی ایالات متّحده تلاشی برای اصلاح یا حتّی مخالفت با تصویر زشت اسلام به عنوان تهدید نکرد؛ بلکه این تصویر را تأیید و بزرگ هم کرد. از هلال بحران برژینیسکی تا بازگشت اسلامِ برنارد لوئیس، همه با تصویری که رسم شده، هم سو هستند.

انتخاب، بسط و رشد جریان القاعده به عنوان چهره ای خشن، ضدّ انسانی و نامتمدّن از اسلام و مسلمانان از یک سو کارکرد دامن زدن به اسلام هراسی در غرب را داشت و از دیگر سو، جعل رقیبی از میان اهل عامّه برای مقابله با جریان انقلابی شیعی ایران اسلامی.

جای تأسّف است اگر اعلام شود، جماعتی از مسلمانان و از جمله سیاست مداران کشورهای اسلامی نیز نادانسته با عملکرد خود بر تصویر جعلی ارائه شده از اسلام و مسلمانان، مُهر تأیید زدند و با غفلت از ضرورت اصلاح این تصویرسازی مغرضانه، اجازه دادند که دشمنان اصلی اسلام، یعنی یهودیّت صهیونیستی به بخش بزرگی از اهداف خودش برسد.

جریانی که بیش از همه، از وجود خصومت مزمن میان مسلمانان و مسیحیان و میان شرق و غرب بهره می برد، یهودیّت صهیونیستی است که در این میانه مجال بهره برداری دو سویه از شرق و غرب و سرکوب مسلمانان به وسیله دولت های غربی را به دست می آورد. چنان که تاکنون این ماجرا ادامه داشته است.

ادوارد سعید، در کتاب شرق شناسی دردمندانه از این موضوع سخن می گوید:

کشورهای جهان سوم همه سرگرم تماشای برنامه های تلویزیونی آمریکا هستند و حتّی در موارد زیادی که اخبار درباره خود جهان سوم است، کاملاً به چند آژانس خبری وابسته هستند که اخبار خودشان را از آنها بشنوند. جهان سوم به طور کلّی و کشورهای اسلامی به طور خاص از منبع خبر، تبدیل به مصرف کنندگان خبر شدند. شاید بتوان گفت: برای اوّلین بار با چنین مقیاسی در تاریخ، دنیای اسلام درباره خودش از طریق تصوّرات تاریخ و اطّلاعاتی که در غرب تولید می شود، می آموزد.۱

برای ترسیم تصویری کامل تر باید در نظر گرفت که دانشجویان و اندیشمندان در دنیای اسلام برای آنچه به نام مطالعات خاورمیانه جریان دارد هنوز به کتابخانه ها و مؤسّسات آموزشی اروپایی و آمریکایی محتاجند؛ به عنوان مثال در نظر بگیرید که یک کتابخانه به درد بخور از کتاب های عربی در سراسر دنیای اسلام وجود ندارد.

بزرگنمایی دشمنی باعث فریب افکار عمومی مردم آمریکا و انحراف ذهنی آنها از بحران های داخلی این کشور می شود؛ بلکه دست مردان آمریکایی را در دست اندازی به نقاط مختلف جهان، اردوکشی نظامی، راه اندازی جنگ های بزرگ و در عین حال کسب حمایت عمومی ساکنان آمریکا نیز باز نگه می دارد. حسب همین رویکرد است که آمریکا در وقت حمله به عراق و افغانستان خود را بی نیاز از همراهی متّحدان اروپایی نیز می شناسد.

بی گمان، قرآن سوزی، طرح ویژه ای است که در پس خود، برنامه ای بزرگ تر برای انجام عملیّات نظامی در جغرافیای خارج از ایالات متّحده آمریکا را پنهان داشته است.

آخرین کلام، کلام آخرین

وقتی از آقای تری جونز، کشیش ایوانجلیک پیش قراول قرآن سوزی درباره علّت مخالفتش با «قرآن» سؤال می شود، به سه نکته اشاره دارد، از نظر او قرآن، کتابی سیاسی، حاوی مضامین خشن است و اسلام می خواهد تحت عنوان آخرالزّمان جهان را تصاحب کند.

اگرچه آقای تری جونز، کشیشی ایوانجلیک و پروتستان است و رویکرد آخرالزّمانی در او، به دلیل نسبتش با ایوانجلیسم قوی است؛ لیکن حسب اطّلاعاتی که درباره او و سوابقش منتشر شده، تا سال ۲۰۰۸ م.

فاقد تحصیلات دینی قابل توجّه بوده و به دلیل اتّهاماتی، همچون حقّه بازی نیز از «کلیسای آلمان» اخراج شده است و حتّی یکی از راهبان «کلیسای کلن» اعلام داشته که آقای جونز حتّی مناسک مذهبی را هم انجام نمی داده است. او پس از اخراج از آلمان به اتّفاق همسرش، اقدام به تأسیس کلیسا می کند؛ امّا بیش از آنکه او در بند مذهب و کلیسا باشد، سعی در سوءاستفاده از معافیّت مالیاتی کلیسا کرده و با راه اندازی شرکت «Ts and company» اقدام به فروش کالا و اموال وقفی و اهدایی مردم به کلیسا می کند. او در حالی از قرآن سوزی سخن می راند که حتّی برای یک بار هم قرآن را ورق نزده و حتّی با یک مسلمان هم ارتباط نداشته است. وی یک بار

نیز در آلمان به جرم استفاده از عنوان دکترا، ناچار به پرداخت ۳۸۰۰ دلار جریمه می شود.

به این دلیل، به ذکر سوابق تری جونز اشاره کردم تا عرض نمایم، بیان رویکرد و خطر آخرالزّمانی اسلام و قرآن، بسیار بزرگ تر از آن است که اندیشه معلول تری جونز، مجال پر کشیدن بر بلندای آن را داشته باشد.

در حالی که رویکرد به موضوع آخرالزّمان، ظهور دوم مسیح، رویارویی دو نیروی خیر و شر در «صحرای مجیدو» و بالأخره تأسیس حکومت جهانی بنی اسرائیلی در «بیت المقدّس»، در زمره موضوعات اصلی و مبتلا به ذهنی پر قدرت ترین مبلّغان انجیلی و کلیساهای صاحب نفوذ آمریکایی و انگلیسی است و طیّ بیش از سی سال اخیر، بخش عمده سیاست خارجی ایالات متّحده آمریکا بر اساس همین رویکرد تنظیم شده است و حتّی توسط دولت هایی مثل دولت جرج دبلیو بوش بسیاری از مقدّمات راه اندازی جنگ آخرالزّمانی آرمگدون فراهم آمد و رسانه های بی شماری با اتّخاذ آرایش آخرالزّمانی بر موج ماجرا سوار شده و بر تنور این جنگ دمیدند. می توان نتیجه گرفت که آقای تری جونز، تنها مطالبی را