پاورپوینت کامل آیا امام حسین (ع) سگ می خواهد؟ ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا امام حسین (ع) سگ می خواهد؟ ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا امام حسین (ع) سگ می خواهد؟ ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا امام حسین (ع) سگ می خواهد؟ ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

آسیب های عزاداری یکی از آسیب های اجتماعی جامعه

آسیب های عزاداری یکی از آسیب های اجتماعی جامعه ما نیاز به توجه و رسیدگی دارد.

مداحان و سخنرانان مجالس مذهبی و هم چنین مردم عاشق امام حسین (ع) و مسلمان، آیا باید منتظر بمانیم تا دست غیب آسیب های عزاداری را از جامعه تشیع بزداید. آیا ما خودمان نباید به اندازه سهم خودمان با انحرافات و کج روی های برخی دین نما از قبیله خوارج مبارزه کنیم:

در ارتباط با مداحی و روضه خوانی که هویت شیعه، به همین عزاداری ها و اشک ها و مصیبت خوانی ها گره می خورد، علاوه بر مطالب گفته شده در خصوص معضلات تبلیغ (در بندهای ۱ تا ۱۱)، چند موضوع دیگر نیز نیاز به بررسی دارد:

۱- طالب ازدحام جمعیت بودن

شهید مطهری (ره) می فرماید: «غالب بانیان و روضه خوان ها دنبال دو چیز هستند: اول؛ کثرت جمعیت، دوم: شور و واویلا به پا کردن. مگر می خواهیم سان ببینیم؟ مگر می خواهیم رژه برویم.»

گاهی با تفاخر بیان می شود که فلان مجلس دو هزار نفر را اطعام کرد: «کَمْ مِنْ فِئهٍ قَلیلَهٍ غَلَبَتْ فِئهٍ کَثیَرهٍ (بسا گروه اندکی بر جمع بسیاری غالب می شوند. سوره بقره، آیه ۲۴۶)»، جمعیت در تقبل اعمال و تقرب به خدا چه اندازه ملاک است؟ اصلاً هدف چیست؟ یا گفته می شود فلانی یخش نگرفت! (کنایه از عدم توانائی وی در منقلب کردن مجلس). توقع شور و کربلا به پا کردن به هر قیمتی که ارزش ندارد. به قول استاد مطهری (ره): «از راه قصابی کردن مردم اگر یک دریا هم اشک بگیرند و داد بکشند، فائده ای ندارد، انتظاری که برای کربلا شدن داریم، خودش دروغ ساز است.»

۲- اصوات و اشعار ناموزون و سبک های مبتذل

هنوز شعار «هدف وسیله را مباح می کند» در عرصه دین داری قربانی می گیرد و ما خوابیم! مرحوم سیدجمال الدین اسدآبادی رساله ای به فارسی درباره اصلاح رفتارهای مسلمین دارد که در آن ریشه بدعت، سیر تاریخی آن و منافات آن با اسلام، مشروحاً بیان گردیده است. تلاش او بر این بوده است که مسلمانان را عمیقاً مؤمن کند، چرا که اسلام قادر است به عنوان یک دین، مسلمانان را نجات دهد و به استبداد و استعمار فرهنگی و نظامی پایان دهد. این ما هستیم که بدون شناخت دقیق اسلام و منزلت اهل بیت(ع)، آب به آسیاب دشمن می ریزیم.

شهید مطهری (ره) در باب شبیه خوانی می فرماید: «شبیه خوانی ما شکل مدرنش، نمایش هایی است که برای عرفا و فلاسفه می گیرند. مجلس سَماع با چهار رقاصه و مطرب! که آنچه سرشان نمی شود معانی عرفانی است. یک مجلس شهوت رانی می شود شأن مولوی!»

عبارات موهن و مخرب (چشات مه و ملیحه! آخر از عشق خودت کار می دی دستم! عاشق ودیوونتم!…) با اصوات و الحان غربی و سبک های مفسده انگیز، ظاهراً به نام امام حسین(علیه السلام) است و باطناً به کام دشمنان آن امام شهید!

خانم جلسه ای به بهانه «یَفرَحُون بِفَرَحِنا (شیعیان، در شادی ما شادند)» با چند قلم آرایش و لباس آن چنانی، دایره به دست، چنان اُرجوزه می خواند انگار نه اینکه چشم های صدها دختر، بناست از او الگو بگیرند. مصیبت اینجاست که سی دی آقایان در شمارگان وسیع پخش می شود و حتی مداحان شهرستانی هم ناآگاهانه از این روش ها تقلید می کنند. وظیفه مداحان ارزشمند این است که سره را از ناسره معرفی کنند و اجازه گستاخی و مسموم کردن فضای معنوی مجالس را به جهال ندهند. آیا نسل شیفته اهل بیت(ع)، باید با این ترانه های طاغوتی با مکتب آل الله(ع)، خو بگیرند؟

حافظ اگر قدم نهی در ره خاندان به صدق بدرقه ی رهت شود همت شحنه ی نجف

۳- توهم پردازی

بحمدالله اشعار متقن و واقع گرا کم نیست. شاعر و روضه خوان با ورود به فضای ذهن مستمع، باید به دنبال مفهوم سازی مبتنی برحقیقت و مقتل باشد، نه انتقال پرورده تصور و ذهن خود.

ویل دورانت در جائی می گوید: «هیچ دینی به اندازه ی اسلام، پیروان خود را به عقلانیت و علم و تجهیز و تقویت بنیادین توصیـه نمی کند.»، اما در جای دیگر می گوید: «هیچ تمدنی از لحاظ اوهام و خرافات به پای تمدن بابلی نمی رسد.«

شهید مطهری (ره) می فرماید: «هراندازه خیال بافی شود و از جن و خواب و دستورهای خصوصی و … گفته شود، نهضت حسینی بی مصرف می شود.» اگر به جای تعقّل در شعر و فراگیری آدابِ آن، تابع این احساس باشیم که مردم این گونه می پسندند و نباید آسایش مردم را برهم زد، نتیجه این می شود که زمینه ی رشد عقیده های بی اساس فراهم گردد.

جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بِنه چون ندیـــدند حقیقت ره افســانه زدند

۴ـ تحقیرغیرعمد شخصیت معصومین (ع) در اشعار و مطالب من درآوردی

توهم پردازی و واقعیت گریزی، یکی از محصولاتش، عدم تبیین صحیح جایگاه مقدس ائمه (ع) است. نقل های ما باید علاوه بر ارضای سطوح متوسط و داخلی، فرا مذهبی بوده و اقناع غیرمریدان را هم به دنبال داشته باشد. دو بیتی ها و مصراع هائی که با تاریخ و مقتل و سرشت والای اهل بیت (ع) سازگاری ندارد، مرتب خوانده می شود.

آید به جهــان اگر حسیـــن دگری هیهــــات برادری چو عبـاس آیـــد

حضرت عباس (ع) را بالا می بریم یا معاذالله امام حسین(ع) را پائین می آوریم؟ قدح به شرح ادب گیر…

۵- اهمیت افراطی به بعد رثاء و مصیبت

مرحوم شوشتری آورده که روز عاشورا، سیدالشهدا (ع) به حدی از سپاه دشمن کشت: «حتّی بانَ مِنْهُم النُقصان ـ تا اینکه کاستی در جمع سپاه آشـکار گردید)، البـته که همه ما به عظمت و شدت مصیبـت واقفیم: «مُصیبَهً ما اَعْظَمَها…. » اما حسیـنِ قتل گاه، همان حسیـن رزم گاهِ جمل، صفین و نهروان است. عباس مقطوع الیــدین، همان رزمنده جـسور صفین اسـت که داغ شش پسر را بر دل پـدر و داغ آن پدر را بر دل معاویه گذاشت.

شما ببینید شخصیتی چون حضرت علی اکبر (ع) با آن همه مصائب و وداع جانسوز و با آن بصیرت مثال زدنی، وقتی از پدر بزرگوار خود شنید که همه یاران در کربلا شهید خواهند شد، عرض کرد: «اِذن لانُبالی بِالموت (پس هیچ باکی از مرگ نداریم)» آن حضرت در روز عاشورا چنان حماسه آفرید که دشمن چون روباه از مقابل او فرار می کرد و در بعضی نقل ها بیان شده که تا ۱۸۰ نفر به دست او کشته شدند.

ظاهراً ما مظلومیت را مترادف با زمین گیر شدن و ضعف می دانیم، در حالی که به قول استاد مطهری (ره): «می گویند حسین بی تقصیر کشته شد، خُب روزی ۱۰۰۰ نفر بی تقصیر نفله می شـوند. نفلـه شدن یک آدم بی چاره بی دست و پایِ مظلوم که دیگر گریه ندارد! باید پرتوئی از روح قهرمان (حسین) در روح شما ایجاد شود. ما نمایشگر قهرمانی های جنایت کارانه پسر معاویه و پسر سعد هستیم!»

با مهمل گذاشتن بُعد حماسی عاشورا