پاورپوینت کامل عزت حسینی در شعر مسیحی ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عزت حسینی در شعر مسیحی ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عزت حسینی در شعر مسیحی ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عزت حسینی در شعر مسیحی ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

کسانی که بدون دلبستگی های عاطفی یا باورهای اعتقادی شیعی با حماسه کربلا و شخصیت عظیم و آسمانی سیدالشهدا(ع) آشنا شده اند و از قیام و جهاد و شهادت بی نظیر او شنیده یا خوانده اند، به میزان سلامت فطرت و وجدان خود و به اندازه انصاف و صداقتشان گمشده حقیقت را در این نهضت بزرگ و خونین یافته اند. شاید از این روست که مهاتما گاندی نهضت کربلا را الگوی نجات می بیند و می گوید: «از حسین آموختم چگونه در مظلومیت پیروز باشم.»

خورشید حقیقت هر چه هم به ابرهای ظلمانی جهالت و ظلم پوشانده شود، همچنان می درخشد و جویندگان نور را به سوی خود جذب می کند. در طول تاریخ اسلام از آغاز دعوت پیامبر اکرم و ایمان آوردن بسیاری از راهبان چشم انتظار مسیحی و همراهی و همدلی نجاشی، پادشاه مسیحی حبشه، تا امروز نمونه های فراوان از این ایمان و باور مشاهده می شود.

تاریخ نمونه های متعدد از کسانی نقل می کند که بدون بغض و تعصب به حق اعتراف کرده اند و آن را پذیرفته اند و چون زندانبان مسیحی تسلیمش شده اند. در دوران خلافت، عباسیان که اوج حضور چهره های مسیحی در دربار خلافت با مناصب گوناگون (عمدتاً اقتصادی) است، در بسیاری از موارد کار نگهبانی زندان ها را به مسیحیان می سپردند، به امید این که کمتر ترحم و تأثر داشته باشند. یکی از این زندانبان های مسیحی، زندانی خود در زندان کوفه را روزها روزه دار و شب ها در نماز می بیند. وی از برترین اهل کوفه سراغ می گیرد، کسانی را به او معرفی می کنند؛ اما وقتی در رفتارشان دقیق می شود، جز توجه به دنیا نمی بیند و از این رو به سوی زندانی خود برمی گردد و مسلمان می شود و می گوید: «هر خدایی که او دارد می پرستم و هر آیینی که دارد آیین من است.»۱

این گونه تأثیرپذیری از اسلام و مسلمانان بیشتر زمانی دیده می شود که تماس و ارتباط نزدیک وجود دارد. آمارها نشان می دهند، اکثر کسانی که مسلمان شده اند متأثر از دوستان و همسایگان و همکاران مسلمان خود به این آیین روی آورده اند.۲

شاید مهمترین عامل فشارها و سخت گیری های مادی و معنوی دولت های غربی بر اقلیت های رو به گسترش مسلمان به دلیل همین تأثیرگذاری باشد؛ زیرا تشنگی و نیاز روحی و فکری چنین کسانی با مشاهده نمونه های عملی و واقعی جواب پیدا می کند. موج وسیع اسلام گرایی در جهان پس از وقوع انقلاب اسلامی در ایران و رویداد عظیم تغییر مذهب در برخی کشورهای عربی بعد از پیروزی حزب الله لبنان نمونه ای از این حقیقت است. کسانی که چندین دهه خفت و خواری در مقابل دشمن را تحمل کرده و از سران و حاکمان کشورهای عربی جز تسلیم و ذلت ندیده بودند، اکنون با گروهی کم شمار روبه رو بودند که رژیم اشغالگر قدس و آمریکا در مقابل ایمان و استواری شان به زانو در آمده بود.

اهل جنوب لبنان ــ چه مسلمان و چه مسیحی ــ که در طول سال ها از نزدیک، تجاوزها و غارتگری های صهیونیسم را شاهد بوده اند و به یقین دریافته اند که جز مقاومت راهی برای سعادتمندی و عزت ندارند، ریشه های این مقاومت و پایداری را در حق جویی و شهادت طلبی نهضت کربلا می یابند و این باور تاریخی در ادبیات متعهد و معاصر لبنان مشهود است.

یکی از مهمترین عناصر در اشعار و نوشته های ادبای مسیحی لبنان همین توجه به بُعد حماسی در نهضت عظیم سیدالشهداست. این موضوع به منزله یکی از عناصر مهم در شکل گیری باور عمومی عامه مردم و مسیحیان لبنان به ویژه در جنوب نسبت به مقاومت و جایگاه حزب الله خود به صورت مستقل ارزش پژوهش دارد. این بُعد حماسی و ارزشی در اساس مفهوم عاشورا و نهضت امام حسین (ع) و امتداد این رویکرد در شرایط روز در ادب مسیحی معاصر به شکل برجسته دیده می شود.

چیزی که شاید امروز ما در ایران به مرور از آن دور و دورتر شده ایم. در سال های آغازین شکل گیری انقلاب اسلامی این عنصر در ادبیات آیینی ما به وضوح دیده می شد؛ اما به تدریج جنبه های احساسی و عاطفی برجسته تر شده و گاه متأثر از اسباب مختلف خواسته و ناخواسته به نوعی عوامگرایی مبتذل مبتلا شده است.

هرچند نمی توان جنبه های عاطفی و احساسی این موضوع را نادیده گرفت، شک نیست که بخشی از این جنبه های عاطفی حاصل معرفت و شناخت مقام و جایگاه ولایی امام و اهل بیت او (ع) است، و آنچه باید به آن تأکید کرد، اهمیت و جایگاه معرفت در عزاداری حسینی است.

در طول تاریخ شیعه، این عزاداری ها مهمترین وسیله انتقال معارف بوده و به تعبیر بنیانگذار جمهوری اسلامی محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است.

اگر شعر آیینی از عنصر معرفتی و یادآوری حقایق شیعی، تبیین اهداف عالی قیام سیدالشهدا (ع) و تأکید بر عناصر اساسی این نهضت الهی چون عدالت خواهی، جهاد، حق طلبی، امر به معروف و نهی از منکر، خالی یا کم بهره باشد، از هدف اساسی خود دور مانده است. مطلوب است که چنین عناصری در قالب و ظرف ادبی و هنری متناسب با شرایط مخاطب و اقتضای زمان ریخته شوند و در پوششی از جنس احساس و عاطفه به گوش و چشم مخاطب انتقال یابند.

امروز این جنبه در شعر و ادبیات عاشورایی مسیحی لبنان واضح تر دیده می شود. این اتفاق که می توان آن را گونه ادبی جدیدی برشمرد، از این عناصر به خوبی بهره برده و از آنجا که شرایط سیاسی و اجتماعی منطقه و رویارویی با دشمنان خارجی و مزدوران داخلی نیز فقدان و حسرت چنین ارزش هایی را سبب می شد؛ به عناصری چون عزتمندی و شجاعت و قیام علوی در نهضت کربلا بسیار توجه داشته است؛ البته در این میان نمی توان منکر خصوصیت های فردی شاعران و نویسندگان شد.

چه بخواهیم و چه نخواهیم، کسی چون «جورج شکور» که حتی در زندگی فردی، دارای نوعی مناعت طبع و آزادگی است و در یکی از اشعار خود می گوید: «هنگام مرگ جنازه ام از تشییع کنندگان پیشی خواهد گرفت و با چنگ خود، گور را حفر خواهد کرد تا حتی منت گورکن هم بر سرم نباشد!» بیش از دیگران به این عناصر در قیام عاشورا توجه می کند.

به طور طبیعی کسی چون جوزف هاشم که به صراحت به پیشینه شیعی، اصالت حسینی و سیادت هاشمی خاندان خود افتخار می کند و می سراید که: «من هاشمی هستم و از آن خاندان پاکم و خون آن خاندان پاک در رگهایم جاری است.» بیش از دیگران احساس ارتباط و تعلق بدین ارزش های بزرگ و عظیم دارد.

از این رو چنین شاعران و نویسندگان و اندیشمندانی که از بیرون و بدون پیش داوری اعتقادی یا عاطفی با ابعاد گوناگون حادثه کربلا آشنا شده اند، به این عناصر بیشتر توجه کرده و گاه از کم توجهی شیعیان به این ابعاد و اکتفا به جنبه عزاداری و سوگواری گلایه دارند.

نکته جالب توجه در بسیاری از این آثار بهره گیری آنان از کلمات و عبارات سیدالشهدا و زینب کبری در مسیر حوادث مختلف است تا جایی که بسیاری از اشعار آنان حاوی متن این عبارات و کلمات است و این موضوع خود بر غنای معرفتی این گونه ادبی می افزاید؛ به ویژه با توجه به این نکته که صاحب اثر از پیروان اهل بیت نیست.

نمونه هایی که در اینجا ذکر می کنیم، تنها مثال هایی پراکنده برای تبیین موضوع است و جا دارد برای بررسی این گونه ادبی خاص، مطالعه و تحقیق مستقلی صورت گیرد.

یکی از ادبا و نویسندگان برجسته ای که این ویژگی در آثارش به وضوح دیده می شود، «بولس سلامه» ادیب و شاعر برجسته لبنانی است.

او که در اشعار گوناگون خود، درباره امیر مؤمنان