پاورپوینت کامل موعود در کلام و بیان امام رضا (ع) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل موعود در کلام و بیان امام رضا (ع) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل موعود در کلام و بیان امام رضا (ع) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل موعود در کلام و بیان امام رضا (ع) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

زهرا رستگار هروکی – میثم جوان بخت

بسم الله الرحمن الرحیم

موعود در کلام و بیان معصوم دهم علیهما السلام: دوران غیبت و ظهور حضرت مهدی (عج) در بیان و کلام امام علی بن موسی الرضا (ع)

مقدمه

اعتقاد به وجود یک نجات بخش که ظهور خواهد کرد و همه نیروهای شر را منکوب و نابود خواهد ساخت، حکومت عدل را برپا خواهد نمود و مساوات را در سرتا سر زمین برقرار خواهد نمود، وجه مشترک همه ادیان مهم جهان است. مسیحیان، یهودیان و زرتشتیان در زمان های مختلف تحت سیطره کسانی قرارداشتند که اعتنایی به میراث وسنن مذهبی آنها نمی کردند و درانتظار نجات بخشی به سر می بردند تا سنن مذهبی مسیح (را در مورد مسیحیان) یا سوشیانت را در مورد زرتشتیان از یک سلسله برگزیده الهی گرامی دارد. این چنین منجی الهی مورد انتظار همگان بود تا ظهور کند و در زمانی که خدا مصلت می داند رجعت نماید تا رنج های مومنان را پایان بخشد، حکومت دشمنان خدا را خاتمه دهد وسلطنت الهی را بر تمام زمین حاکمیت بخشد(ساشادینا، ۱۳۸۳).

در دین مبین اسلام این منجی و نجات بخش شخصیتی الهی بنام مهدی است که رهبری با هویت شناخته شده و از پیش تعیین شده، است تا قیام کند و تحول بزرگ اجتماعی را پدیدار سازد و جامعه بشری را اصلاح نماید و همه امور را تحت هدایت الهی باز گرداند. منجی اسلام، الهام بخش پیروانش در اعاده خلوص اعتقادی است که بر مبنای آن هدایت حقیقی و عاری از فساد و تباهی را به همه مردم باز می گرداند و یک نظام عادلانه اجتماعی را می آفریند و جهانی آزاد از ظلم و جور پدید می آورد که در آن «وحی الهی » هنجار و معیار برای ملت ها خواهد بود.

مژده بـه ظـهور حضرت مـهدی(عـج ) از همـان سـالـهـای آغـازین ظـهور اسلـام آغـاز شد و پیـامبر گرامـی اسلام (ص ) در هر فرصت و منـــاسبتـــی کـــه پیش مـــی آمد مردم را بـــه ظـــهور عدالت گستر موعود درآخرالزمان بشارت می دادند و آنها را از نسل و تبار، تولد و غیبت، ویژگی های ظـاهری، نشـانـه هـای ظهور، شاخصه های قیام رهایی بخش و مولفه های حکومت جهانی آن حضرت آگاه می کردند تا آنجـا که امروز ما با صدها روایت که از طریق شیعه و اهل سنت از آن حضرت نقل شده است، مواجه ایم. نمونه های این سخنان بویژه در خطابه مهم و مستند غدیر خم موجود است.

در احادیث شیعه و سنی وارد است که پیغمبر فرمود:«امامان بعد از من دوازده تن می باشند که همه از قریش و خاندان من هستند! ».(م‍ج‍ل‍س‍ی، ۱۳۷۸، ص: ۱۴۰).

این سیر پس از رحلت نبـی مکرم اسلـام (ص ) در میـان اهل بیت طـاهرین او استمرار یـافت و هر یک از ایشان نیز در عصر خود تلاش کردند که باور مهدوی و فرهنگ انتظار را در میان امت اسلامـی زنده و پویا نگه دارند. حرکت رو به گسترش معارف مهدوی در زمان امام باقر(ع ) و امام صـادق (ع ) بـه اوج خود رسید و آن دو امام بزرگوار ضمن تبیین، تشریــح، پــالــایش و پیرایش آموزه هــای اسلــامــی در زمینــه هــای مختلف اعتقـادی، اخلـاقـی و فقـهـی و تحکیم پـایـه هـای ایمـانـی پیروان خود، تلـاش فراوانـی برای توسـعــه و تعمیق اندیشه مهدوی و فرهنگ انتظار در میان شیـعیـان نمودند و بـا بـه جـا گذاردن صدهـا روایت دراین زمینه این اندیشه و فرهنگ را تازگی و طراوت بیشتری بخشیدند.

پس از این دو امام (ع) و پیش از امام حسن عسگری(ع ) امامــی کــه بیش از همــه بر مواریث شیــعــی درزمینـه بـاور مـهدوی و فرهنگ انتظـار افزود و گنجینـه هـای گرانبـهـایـی برای امت اسلـام بــه یــادگــارگذاشت، امام رضا(ع ) است. براساس پژوهش های فراون صورت گرفته، روایات فراوانی درباره حضرت مهدی(عج) نقل شده که هر یک از آنها ما را با بعدی از ابعاد بی کران شخصیت امام مـهدی(عـج ) و قیـام رهـایـی بخش و عدالت گستر آن حضرت آگاه می سازد.(برای اطلاعات بیشتر نگاه کنید به منابع این مقاله و سایر منابع مفیدی که با موضوع مهدویت نگاشته شده اند.)

موعود در اندیشه اسلامی

اعتقاد به وجود دوازده امام (ع)، پس از رسول اکرم(ص) از اعتقادات پایه ای و وجه تمایز اندیشه شیعه است. اما بررسی ها نشان می دهد تفاوت دیدگاه دو فرقه اهل سنت و شیعیان دوازده امامی دربار امام زمان (عج) در چهار مورد خلاصه می شود: نخست ولادت حضرت، دوم نام پدر حضرت، سوم تفسیر روایت های امامان دوازده گانه و چهارم نسب پدر آن حضرت است که آیا از نسل امام حسن علیه السلام است یا امام حسین علیه السلام (اکبرنژاد،۱۳۸۶، ص: ۱۸).

همچنین از فتاوای علمای اهل سنت بر می آید که « مهدی از اهل بیت رسول خدا (ص) است و او، فرمان روای شرق و غرب زمین خواهد شد و جهان را پر از دادکند که مانند آن شنیده نشده و. .. پیشوای امت خواهد شد»(همان، ص ۳۳۰)

فرزندان مکتب شیعی از کودکی؛ زمانی که اسامی ائمه و تاریخ امامت را یاد می گیرند با مفهوم غیبت دوازدهمین امام (ع) آشنا می شوند. در این مقاله آنچه از سوی ساحت قدس رضوی(ع) در زمینه ظهور وغیبت حضرت مهدی(عج) و فرهنگ انتظـار وارد شده، در هر یک از زمینه هـای مرتبط بـا این بـاور و فرهنگ با نقل یک یـا چند روایت از آن امام بزرگوار(ع) بیان و بـا توضیحـی مختصر ارائـه مـی شود، بـاشد کـه چراغ راهمان باشد.

غیبت چیست؟

واژه «غیبت» معمولاً در عرف ما در برابر «حضور» به کار می رود و کلمه «غایب » در برابر «حاضر» بنا براین هرگاه گفته می شود کسی غایب است در عرف یعنی «حاضر نیست». بر پایه این مبنا بسیاری میان غایب بودن امام دوازدهم(ع) و ظهور دیگر امامان تفاوت جدی قائل می شوند و غیبت امام (ع) را عدم حضور تلقی می کنند و شاید از همین جاست که به نتایج متفاوتی هم در این زمینه می رسند.

بعضی غیبت را محرومیت از فیض مجالست با امام و بهره مندی از محضرش تلقی می کنند که تنها می توان بر آن افسوس خورد و گروهی نیز غیبت را مانع کسب اجر و مجاهده در رکاب امام دانسته اند.

از سویی، نگاهی به سیر تاریخ امامت روشن می کند که بسیاری از امور که حاصل غیبت دانسته شده است در زمان ائمه گذشته(ع) نیز اتفاق افتاده است. آیا گروهی از مسلمانان در کنار علی(ع) در جنگ جمل نبودند که با دیدن طلحه و زبیر در برابر سپاه امیرالمومنین(ع) گرفتار تردید و سستی گشتند. آیا خیل عظیم مسلمانان نبودند که با وجود حضور و ظهور امام حسین(ع) جز اندکی در رکاب امام (ع) باقی نماندند. در طول سالها که امام موسی بن جعفر(ع) در زندان به سر می بردند جامعه محروم از دیدار امام چه واکنشی نشان دادند. اگر از این زاویه بنگریم همه آنچه را که به عنوان نتایج غیبت برشمرده می شود، در زمان ظهور ائمه نیز مشاهده می کنیم.

از سوی دیگر شواهدی در قرآن، تاریخ و روایات است که بر آن دلالت دارد که در شرایطی که غیبت نامیده می شود، بهره گیری از برکات و منافع وجود حجت الهی و استفاده از او ممکن و چه بسا قطعی است.

جَعَلَهُمُ اللَّهُ أَرْکانَ الْأَرْضِ أَنْ تَمِیدَ بِأَهْلِهَا* عالم تا زمانی برپاست که حجت الهی در زمین باقی باشد.(مجلسی، ۱۴۰۳، ج ۲۵، ص: ۳۵۴ )

«مَا مِنْ مَلَک یهْبِطُهُ اللَّهُ فِی أَمْرٍ مِمَّا یهْبِطُ لَهُ إِلَّا بَدَأَ بِالْامام (ع) فَعَرَضَ ذَلِک عَلَیه »«هیچ فرشته ای را خداوند برای امری فرو نمی فرستد مگر اینکه از امام (ع) آغاز کرده و آن امر را بر او عرضه می دارد.»(همان، ج ۲۶، ص ۳۵۷)

وجود امام معصوم در هر زمان، به حکم جایگاهش، منشا فواید و برکات بسیاری است . از سویی به لحاظ ماهیت وجودی اش عامل حفظ و بقای عالم خلقت، برپایی دین، واسطه رسیدن رحمت و فیض الهی بر مردم و مایه امان اهل زمین است. از سویی دیگر بر اساس مسئولیتی که بر عهده دارد، در هدایت مردم تلاش می کند، از وضعیت و اعمال آنها آگاهی کامل دارد و برای رفع گرفتاری و مشکلات مادی و معنوی ایشان قیام کرده ودعا می نماید. (دیالمه، ۱۳۸۳)

درحقیقت هستی، هدایت و همه نعمت ها یی که از آن بهره مندیم به برکت وجود مقدس حجت خدا است. با چنین دیدگاهی، در واقع حاضرترین عنصر در حیات انسان؛ انسان کامل یا همان حجت خدا در زمین خواهد بود.

آنچه که به طور متعارف در اذهان مردم در مورد غیبت حضرت ولی عصر(عج) وجود دارد، این است که امام مهدی (عج) در طول مدت غیبتش از نظر جسمی از انظار مردم دور بوده و اگر چه آن حضرت در این مدت مردم را می بیند و از حال آنها با خبر می شوند، اما کسی توان دیدن ایشان را نداشته و با حضرتش مواجه نمی شود.

بر اساس روایاتی از شیخ صدوق در کتاب کمال الدین نقل می کنند: امام رضا(ع) در پاسخ کسی که از آن حضرت در مورد قائم آل محمد علیه السلام سوال می کند می فرماید:

لا یُری جِسمُهُ، وَلایُسَمّی بِاسمِه…*جسم آن حضرت دیده نمی شود وبه اسم نام برده نمی شود. (ابن بابویه، ۱۳۹۵.ج ۲، ص: ۳۷۰ ).

حاصل روایت بالا این چنین است که: در طول زمان غیبت، به دلیل مصالحی که شرح آن خواهد آمد، امام (ع) به کلی از دیدگان مردم غایب می شود و جز در موارد اندکی و آن هم در مقابل بندگان خاص خداوند حاضر می شود. اما اگر چه آن حضرت در طول زمان غیبت در میان مسلمانان حضور می یابند و با آنها مواجه می شوند اما کسی آن امام (ع) را نمی شناسد و به هویت واقعی ایشان پی نمی برد.بنابراین فرض،امام مهدی (عج) در هر شهر و مکانی که اراده کند حضور می یابد و مانند سایر مردم به زندگی می پردازد اما کسی از حقیقت حال ایشان آگاه نمی شود

از ابی عبد اللَّه (امام صادق) علیه السّلام نقل شده است، که آن حضرت فرمود: قائم را دو گونه غیبت است که در یکی از آن دو در موسم های حجّ حاضر می شود و مردم را می بیند ولی مردم او را در موسم نمی بینند( نعمانی، ۱۳۶۲، ص: ۲۰۴)

علل غیبت

در روایات ائمه علل مختلفی را برای غیبت آن حضرت ذکر کرده اند که در اینجا به برخی از مهمترین آنها اشاره می کنیم.

حفظ جان آخرین امام:

بر اساس برخی از روایت می توان گفت حکمت و فلسفه غیبت در امان داشتن آخرین حجت حق از مکر و حیله دشمنان است.آنچنان که امام صادق(ع) می فرماید:

یَخافُ عَلی نَفسِهِ الذَّبَح.* او از قربانی شدن خویش هراس دارد.. (مجلسی، ۱۴۰۳، ج ۵۲، ص: ۹۷)

بر عهده نداشتن بیعت ظالمان:

در روایتی که شیخ صدوق در کتاب کمال الدین از امام رضا(ع) نقل می کند آن حضرت در پاسخ این پرسش که چرا امام مهدی (عج) از دیده های شیعیان پنهان می شود می فرماید:لِئَلا یَکُونَ لِاحَدٍ فی عُنُقِهِ بَیعَهٌ اِذا قامَ بِالسّیفِ.برای اینکه در هنگام ظهور و قیام به شمشیر، بیعت و عهد و پیمان کسی را بر گردن خویش نداشته باشد (اب‍ن ب‍اب‍وی‍ه، ۱۳۷۸ه.ق، ج ۱، ص: ۲۷۳).

بدین معنا که آن حضرت از این رو در غیبت به سر می برند که می خواهند در هنگام ظهور، بر خلاف اجداد خویش بیعت حکام جور را برگردن نداشته باشند. (شفیعی سروستانی، ۱۳۸۵).

امتحان مردم:

از برخی از روایات استفاده می شود که غیبت امام مهدی (عج) در واقع امتحانی الهی است که خداوند به وسیله آن مومنان راستین و ثابت قدم را از مدعیان دروغین و مسلمانان سست عنصر تمیز می دهد. (شفیعی سروستانی، ۱۳۸۵).

درزمینه غیبت امام عصر(ع) روایتی دیگراز حضرت رضا (ع ) به چشم می خورد آن حضرت می فرمایند:

« و هو صاحب الغیبه قبل خروجه» « او (امام عصر(ع)) قبل از قیام غیبتی خواهد داشت.»( طب‍رس‍ی، ۱۳۹۰ه.ق، ص: ۴۳۴)

البته امام (عج) در پاسخ به سؤالی در مورد غیبت فرموده اند:« علت وقوع غیبت را نمی توانید درک کنید، زیرا خداوند فرموده: لا تَسْئَلُوا عَنْ أَشْیاءَ إِنْ تُبْدَ لَکمْ تَسُؤْکمْ پدران من تحت بیعت خلفای جور زمان خود بودند، و لیکن من هرگاه خروج کنم بیعت احدی بر من نخواهد بود.»(طبرسی،۱۳۹۰، ص: ۵۸۱)

اوصاف و ویژگی های ظاهری و سیر عملی حضرت مهدی(عج) در بیان و کلام امام رضا(ع)

رفتار با مردم:

از امام رضا(علیه السلام) نقل شده است که « یَکُونُ أولی بِالنّاسِ مِن انفُسِهِم، وَ اشفق علیهم من ابائهم و امها تم، و یکون اشد الناس تواضعا لله عزوجل، ویکون اخذ الناس بما یامر به، و اکف الناس عما ینهی عنه» « او برای مردم از خودشان اولی تر، از پدر و مادرشان مهربانتر، و در برابر خدا از همه متواضع تر است.آنچه به مردم فرمان می دهد خود بیش از دیگران به آن عمل می کند و آنچه مرد را از آن نهی می کند خود بیش از همگان از آن پرهیز می کند. (طب‍رس‍ی، ۱۴۰۳ه.ق، ج ۲، ص: ۴۳۷ )

دانش:

« دلالته فی خصلتین: فی العلم و استجابه الدعوه و کل ما اخبر به من الحوادث التی تحدث قبل کونها، فذلک بعهد معهود الیه من رسول الله (ص) توارثه عن آبائه عنه علیه السلام» « ( دو نشانه بارز دارد که با آنها شناخته می شود:۱- دانش بیکران۲- استجابت دعا، آنچه از رویدادها پیش از وقوع آنها سخن بگوید، به صورت پیمانی است که توسط پدران خود از رسول اکرم (ص) به ارث برده است. ( اب‍ن ب‍اب‍وی‍ه، ۱۳۷۸ه.ق. ج ۱، ص: ۲۱۴)

اخلاق:

« هو شبیهی و شبیه موسی بن عمران (ع). ..یشبه رسول الله فی الخلق» « اخلاق حمیده او چون جدش رسول اکرم (ص) است.» (مجلسی،۰۱۴۰۳ه.ق.، ج ۵۱، ص: ۱۰۸و۱۰۹)

زندگی اجتماعی:

معمر بن خلاد گوید: وقتی در محضر امام علی بن موسی الرضا(ع) از قائم (ع) سخن به میان آمد فرمود:

« و ما لباس القائم (ع) الا الغیظ، و ما طعامه الا الجشب» « لباس قائم (ع) چیزی جز پارچه خشن نیست و غذای او نیز تنها غذایی ساده و ناچیز است(مجلسی،۰۱۴۰۳ه.ق.، ج ۵۲، ص: ۳۵۴به نقل از الغیبه نعمانی)

مدیریت امور:

« مُضْطَلِعٌ بِالْامام (ع)هِ عَالِمٌ بِالسِّیاسَهِ مَفْرُوضُ الطَّاعَه» « مهدی بر امر امامت توانا و قدرتمند و به نحوه اداره امور امت عالم و آگاه است(طب‍رس‍ی، ۱۴۰۳ه.ق.، ج ۲، ص: ۴۳۶)

سیمای جوانان و قدر ت جسمانی:

« علامته ان یکون شیخ السن، شاب المنظر، حتی ان الناظر لیحسبه ابن اربعین سنه او دونها. و ان من علامته ان لا یهرم بمرور الایام و اللیالی علیه حتی یاتی اجله» « از نشانه های او سیمای جوانی او در سن کهولت است که هر کس او را ببیند او را چهل ساله یا کمتر تصور می کند. و از نشانه های او اینست که گذشت زمان در او اثر نکند و تا فرا رسیدن اجلش آثار پیری در او ظاهر نشود.» (طب‍رس‍ی، ۱۳۹۰ه.ق. ص: ۴۶۵ و مجلسی،۰۱۴۰۳ه.ق. ج ۵۲، ص: ۲۸۵)

ریان بن صلت گوید: به امام رضا (ع) گفتم آیا شما صاحب الامر هستید؟ فرمود:« أَنَا صَاحِبُ هَذَا الْأَمْرِ وَ لَکنِّی لَسْتُ بِالَّذِی أَمْلَؤُهَا عَدْلًا کمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ کیفَ أَکونُ ذَلِک عَلَی مَا تَرَی مِنْ ضَعْفِ بَدَنِی وَ إِنَّ الْقَائِمَ هُوَ الَّذِی إِذَا خَرَجَ کانَ فِی سِنِّ الشُّیوخِ وَ مَنْظَرِ الشُّبَّانِ قَوِیاً فِی بَدَنِهِ حَتَّی لَوْ مَدَّ یدَهُ إِلَی أَعْظَمِ شَجَرَهٍ عَلَی وَجْهِ الْأَرْضِ لَقَلَعَهَا وَ لَوْ صَاحَ بَینَ الْجِبَالِ لَتَدَکدَکتْ صُخُورُهَا» «من صاحب الامر هستم اما آن کسی که زمین را از عدل آکنده سازد همچنان که پر از جور شده باشد نیستم و چگونه او باشم در حالی که ضعف بدن مرا می بینی، و قائم کسی است که در سن شیوخ و منظر جوانان قیام کند و نیرومند باشد به غایتی که اگر دستش را به بزرگترین درخت روی زمین دراز کند آن را از جای برکند و اگر بین کوهها فریاد برآورد صخره های آن فرو پاشد.» (ابن بابویه،۱۳۹۵ه.ق.، ج ۲، ص: ۳۷۶؛ طب‍رس‍ی، ۱۳۹۰ه.ق.، ص: ۴۳۴؛ مجلسی،۰۱۴۰۳ه.ق.، ج ۵۲، ص: ۳۲۲؛ اربلی، ۱۳۸۱ه.ق.، ج ۲، ص: ۵۲۴)

شباهت های امام مهدی (عج) با اولیاء و انبیا:

«بِأَبِی وَ أُمِّی سَمِی جَدِّی (ص) وَ شَبِیهِی وَ شَبِیهُ مُوسَی بْنِ عِمْرَانَ (ع) عَلَیهِ جُیوبُ النُّورِ یتَوَقَّدُ مِنْ شُعَاعِ ضِیاءِ الْقُدْسِ یحْزَنُ لِمَوْتِهِ أَهْلُ الْأَرْضِ وَ السَّمَاءِ کمْ مِنْ حَرَّی مُؤْمِنَهٍ وَ کمْ مِنْ مُؤْمِنٍ مُتَأَسِّفٍ حَرَّانَ حَزِینٍ عِنْدَ فِقْدَانِ الْمَاءِ الْمَعِینِ کأَنِّی بِهِمْ آیسٌ مَا کانُوا قَدْ نُودُوا نِدَاءً یسْمَعُ مَنْ بَعُدَ کمَا یسْمَعُ مَنْ قَرُبَ یکونُ رَحْمَهً عَلَی الْمُؤْمِنِینَ وَ عَذَاباً عَلَی الْکافِرِین.» «پدر و مادرم فدای او باد همنام جدم و شبیه من و شبیه موسی بن عمران است و بر او گریبان و طوقهای نور است که از شعاع نور قدس پرتو گرفته است، گویا آنان را در ناامیدترین حالشان می بینم که ندا می شوند به ندایی که از دور همانگونه شنیده می شود که از نزدیک: او رحمتی بر مومنان و عذابی بر کافران است.» ) ابن بابویه،۱۳۹۵ه.ق.، ج ۲، ص: ۳۷۱)

چهره نورانی:

« عَلَیهِ جُیوبُ النُّورِ یتَوَقَّدُ مِنْ شُعَاعِ ضِیاءِ الْقُدْسِ » « بر او پوششی است از نور که از پرتو قدس روشنایی می گیرد.»(همان جا)

گسترش دین حق و عدالت:

امام رضا (ع) در تفسیر آیه ۸۳ آل عمران ” و له اسلم من فی سموات و الارض طوعا و کرهأ ” طبق روایت «ابوبکیر» فرمود: « أُنْزِلَتْ فِی الْقَائِمِ ع إِذَا خَرَجَ بِالْیهُودِ وَ النَّصَارَی وَ الصَّابِئِینَ وَ الزَّنَادِقَهِ وَ أَهْلِ الرِّدَّهِ وَ الْکفَّارِ فِی شَرْقِ الْأَرْضِ وَ غَرْبِهَا فَعَرَضَ عَلَیهِمُ الْإِسْلَامَ فَمَنْ أَسْلَمَ طَوْعاً أَمَرَهُ بِالصَّلَاهِ وَ الزَّکاهِ وَ مَا یؤْمَرُ بِهِ الْمُسْلِمُ وَ یجِبُ لِلَّهِ عَلَیهِ وَ مَنْ لَمْ یسْلِمْ ضَرَبَ عُنُقَهُ حَتَّی لَا یبْقَی فِی الْمَشَارِقِ وَ الْمَغَارِبِ أَحَدٌ إِلَّا وَحَّدَ اللَّهَ قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاک إِنَّ الْخَلْقَ أَکثَرُ مِنْ ذَلِک فَقَالَ إِنَّ اللَّهَ إِذَا أَرَادَ أَمْراً قَلَّلَ الْکثِیرَ وَ کثَّرَ الْقَلِیل »

« در حق قائم (عج) نازل شده است. چون ظهور کند به کافران و مرتدان مشرق و مغرب اسلام را عرضه می کند، هر کس از روی علاقه بپذیرد او را به نماز و زکات و دیگر فرائض اسلام فرمان می دهد. و هر کس اسلام را نپذیرد گردنش را می زند، تا در مشرق و غرب جهان کسی باقی نباشد جز معتقدین به یکتائی خدا.

ابوبکیر گفت: تعداد مردمانی که یکتا پرست نیستند خیلی بیش از اینهاست!!. فرمود: چون خدا اراده کند، اکثریت را کاهش می دهد و اقلیت را افزایش می بخشد.» (مجلسی،۰۱۴۰۳ه.ق. ج ۵۲، ص: ۳۴۰)

از اباصلت نقل شده است که امام رضا (ع) در پاسخ به دعبل فرمود:« یا دِعْبِلُ الْامام (ع) بَعْدِی مُحَمَّدٌ ابْنِی وَ بَعْدَ مُحَمَّدٍ عَلِی وَ بَعْدَ عَلِی ابْنُهُ الْحَسَنُ وَ بَعْدَ الْحَسَنِ ابْنُهُ الْحُجَّهُ الْقَائِمُ الْمُنْتَظَرُ الْمُطَاعُ فِی ظُهُورِهِ لَوْ لَمْ یبْقَ مِنَ الدُّنْیا إِلَّا یوْمٌ وَاحِدٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ ذَلِک الْیوْمَ حَتَّی یخْرُجَ فَیمْلَأَهَا عَدْلًا کمَا مُلِئَتْ جَوْرا ».

ای دعبل امام بعد از من محمد پسرم و بعد از محمد، علی و بعد از علی، پسرش حسن و بعد از حسن، پسرش حجت قائم(ع) است که ظهورش منتظر و مورد اطاعت است حتی اگر از دنیا باقی نمانده باشد مگر یک روز خداوند آن روز را آنقدر طول خواهد داد تا او قیام کند و آن(زمین) را از عدل پرکند همانطور که از ظلم پرشده بود. (طب‍رس‍ی، ۱۳۹۰ه.ق. ص: ۳۳۱)

امام رضا(ع) به نقل از حضرت علی(ع) می فرماید: پیغمبر (ص) فرمود: نگذرد دنیا تا آنکه مردی از فرزندان حسین (ع) قائم شود به امر امت من و پر کند دنیا را از عدل بعد از آنکه پر شده باشد از ظلم و جور( اب‍ن ب‍اب‍وی‍ه، ۱۳۷۸ه.ق.، باب ۳۰، ص۳۰۲)

امام علی بن موسی الرضا(ع) در پاسخ به ریان بن صلت می فرماید: « ذاک الرابع من