پاورپوینت کامل تاسیس شیعه از چه زمانی است؟ ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تاسیس شیعه از چه زمانی است؟ ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تاسیس شیعه از چه زمانی است؟ ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تاسیس شیعه از چه زمانی است؟ ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

در زمان رسول خدا (صلی الله علیه واله): آنچه بر حسب تحقیقات علمی، به دور از عواطف تقلیدی و احساسات مذهبی به دست آمده، این است که شیعه در زمان رسول خدا (صلی الله علیه واله) به وجود آمده است و ایشان اوّل کسی هستند که این بذر را نشانده، پرورش داده و در تمام مراحل زندگی شان مواظب آن بوده اند.

چرا پیامبر(صلی الله علیه واله)، علی(علیه السلام) را منصوب کرد؟

شیعه از زمان طلوع تاریخ اسلام، در زندگی سیاسی و دینی مسلمانان ظاهر شد، شعار محبّت و دوستی اهل بیت نبوّت(علیه السلام) را سرداد و اهداف آنها را هدف و اساس زندگی و عقیده خود قرار داد. از این رو ایمانی آورد که هیچ گاه شک به آن راه نیافت؛ زیرا اهل بیت (علیهم السلام) نسبت به دیگران به محلّ و مقام پیامبر(صلی الله علیه واله) نزدیک تر و شایسته تر بودند. سید عترت طاهره، امام امیرمؤمنین (علیه السلام)، وصیّ رسول، باب مدینه علم و خازن حکمت او بود، امامان پاک(علیه السلام) بعد از او، اوصیای رسول خدا (صلی الله علیه واله)، پیشوایان امت و مبلّغ رسالت او بودند. با اینکه ایشان دوران زیادی را گرفتار حوادث سیاسی و اجتماعی بودند، علیه ستمکاران به پاخاستند و تخت مستبدّان را سرنگون کردند و شعار عدالت اجتماعی را فریاد زدند.

ما در ابتدا، درباره تأسیس شیعه و آنچه که به آن مربوط است، مطالبی را ذکر می کنیم.

آغاز تشیع

درباره آغاز تشیع و زمان پیدایش آن، اقوال و آرایی است که بعضی از آنها به شرح زیر هستند:

در زمان رسول خدا(صلی الله علیه واله): آنچه بر حسب تحقیقات علمی، به دور از عواطف تقلیدی و احساسات مذهبی به دست آمده، این است که شیعه در زمان رسول خدا (صلی الله علیه واله) به وجود آمده است و ایشان اوّل کسی هستند که این بذر را نشانده، پرورش داده و در تمام مراحل زندگی شان مواظب آن بوده اند. آنچه این موضوع را تأیید می کند و دلالت بر آن دارد، روایاتی است که از رسول خدا(صلی الله علیه واله) رسیده است. در این روایات، سمت «تشیع» بر پیروان امیرمؤمنین (علیه السلام) اطلاق شده، آنها را تمجید کرده و به جایگاه آنها در فردوس اعلی بشارت داده شده است. در اینجا بعضی از این روایات را بیان می کنیم:

رسول خدا (صلی الله علیه واله) فرمودند: ای علی تو و شیعیانت در کنار حوض بر من وارد می شوید. ۱

ای علی! به زودی تو نزد خدا وارد می شوی در حالی که شیعیان تو راضی و مورد رضایت خدا هستند و دشمنانت معذّب به عذابی سخت خواهند بود. ۲

علی و شیعه او، آنها در روز قیامت رستگارند.۳ شیعه علی، آنها رستگارند. ۴

ای علی، خدا تو و ذریّه تو و فرزندانت و اهل و شیعه تو و دوستان شیعه تو را آمرزید. همانا تو دارای قلب بزرگی هستی.۵

سیوطی در تفسیر قول خدای متعال که می فرماید: آنهایی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند، آنها بهترین مردمند.

می گوید: ابن عساکر از جابر بن عبدالله روایت کرده است که گفت: نزد پیامبر(صلی الله علیه واله) بودیم؛ پس علی (علیه السلام) وارد شد. پیامبر(صلی الله علیه واله) گفت: سوگند به آن کسی که جانم در دست قدرت اوست، این علی و شیعه او رستگارانند. و این آیه نازل شد: «انّ الّذین آمنوا و عملوا الصّالحات اولئک هم خیر البریّه»؛ پس اصحاب پیامبر(صلی الله علیه واله) وقتی علی (علیه السلام) می آمد، می گفتند: «خیر البریّه» آمد۶.

ابن مردویه از علی (علیه السلام) روایت می کند که:

رسول خدا(صلی الله علیه واله) به من گفت: «آیا نشنیدی قول خدای متعال را که فرمود: «انّ الّذین آمنوا و عملوا الصّالحات اولئک هم خیر البریّه» تو و شیعه تو، وعده گاه من و وعده گاه شما حوض است؛ وقتی امت ها برای حساب آورده شوند و پیشوای مسروران را دعوت کنند».۷

این گونه احادیث فراوان در صحاح شش گانه اهل سنّت ذکر شده اند و بر این نکته تصریح دارند که نبی اکرم (صلی الله علیه واله) نخستین کسی است که تشیع را به پاداشت و آن را ایجاد کرد و به پیروان امام علی (علیه السلام)، صفات عالیه نسبت داده، آنان را به منزلت رفیع در بهشت بشارت داد.

تأییدکنندگان این روایات

گروهی از علما ـ از قدما و مؤخّران ـ بر این عقیده اند که تشیع از زمان رسول خدا(صلی الله علیه واله) تشکیل و اعلام شد. بعضی از گفته های آنها به شرح زیر است:

۱. شیخ صدوق: ثقه الاسلام شیخ صدوق (ره) تصریح کرده است که: «تشیع برای امام، امیر المؤمنین (علیه السلام) در عهد رسول خدا(صلی الله علیه واله) بود و او شیعه را به بهشت بشارت داد».۸

۲. سعد قمی: وی تأکید کرده است که:

اوّلین گروه در اسلام شیعه است و آن گروه امام علی بن ابی طالب (علیه السلام) است که به پیروی از او و اعتقاد به امامت او معروفند۹.

همچنین قمی تصریح کرده است که:

در پیشاپیش شیعه، نخستین صحابه پیامبر(صلی الله علیه واله) مثل صحابی مجاهد، عمّار یاسر و انقلابی بزرگ ابوذر غفّاری و مستشار پیامبر(صلی الله علیه واله) سلمان فارسی و مقداد بن اسود بودند که به اسم شیعه ملقّب شدند.۱۰

۳. رازی نیز تصریح کرده که: «به این گروه، شیعه علی و یاران علی (علیه السلام) می گفتند و پیامبر(صلی الله علیه واله) درباره آنها گفته است:

بهشت مشتاق چهار نفر است: سلمان، ابوذر، مقداد و عمّار۱۱.

۴. شیخ مفید: وی این چهار صحابی رسول خدا(صلی الله علیه واله) را ارکان چهارگانه نامیده است؛ یعنی ارکان اسلام۱۲.

۵. امام کاشف الغطا: شیخ محمّد حسین آل کاشف الغطا گفته است: «اوّل کسی که بذر تشیع را در سرزمین اسلام کاشت، شخص صاحب شریعت اسلامی بود؛ یعنی بذر تشیع، دوش به دوشِ بذر اسلام و پهلو به پهلو و به موازات آن قرار گرفته است»۱۳.

۶. علّامه مظفّر: علّامه شیخ محمّد حسین مظفّر گفته است:

«دعوت به تشیع در روزی که ناجی بزرگ، محمّد (صلی الله علیه واله) صدایش را به کلمه «لا اله الّا الله» بلند کرد، شروع شد و آن زمانی بود که آیه «و أنذر عشیرتک الأقربین» نازل شد و پیامبر(صلی الله علیه واله) بنی هاشم را جمع کرد و آنها را انذار داد و گفت: «کدام یک از شما مرا یاری می کنید تا اینکه او برادر، وارث، وصیّ و خلیفه من در بین شما بعد از من باشد؟» احدی جواب او را نداد مگر علی مرتضی (علیه السلام). رسول خدا(صلی الله علیه واله) به آنها گفت:

«این برادر من و وزیر من و وصیّ من و خلیفه من در بین شما بعد از من است؛ از او بشنوید و او را اطاعت کنید.» پس دعوت به تشیع ابوالحسن از سوی صاحب رسالت و هم زمان با دعوت برای شهادتین بود و از آنجاست که ابوذر از شیعیان علی (علیه السلام) است».

شیخ مظفّر از محمّد کردعلی، مؤلف خطّاط شام، چنین نقل کرده است:

«گروهی از بزرگان صحابه به موالات علی (علیه السلام) در زمان رسول خدا (صلی الله علیه واله) شناخته شده بودند؛ مانند سلمان فارسی که گفت: بیعت کردیم با رسول خدا (صلی الله علیه واله) بر سفارش به مسلمانان و امامت علی بن ابی طالب (علیه السلام) و پیروی از او».

۷. سعید خدری: وی گفته است که:

«مردم به پنج چیز مأمور شدند. چهار تا از آن را انجام دادند و یکی را ترک کردند و چون از چهار تا سؤال شد، گفت: نماز، زکات، روزه ماه رمضان و حجّ. گفته شد پس آن یکی چیست که آن را ترک کردند؟ گفت: ولایت علی بن ابی طالب (علیه السلام) ».۱۴

معنی آنچه شیخ مظفّر ارائه کرده، این است که تشیع همان موالات برای امام علی (علیه السلام) و اقرار برای او به ولایت عامّه بعد از نبی اکرم(صلی الله علیه واله) است و اینکه او سزاوارتر از دیگران است و در نزدیکی به رسول خدا (صلی الله علیه واله)، مقام او اوّلین است.

گروه دیگری از بزرگان تأکید و تأیید کرده اند که:

«تشیع و ولایت پذیری ابی الحسن (علیه السلام) در زمان رسول خدا (صلی الله علیه واله) ایجاد شده و رسول اکرم(صلی الله علیه واله)، علی (علیه السلام) را از بعد خودش به عنوان خلیفه و مرجع عام برای امت تعیین کرده است».

سایر دیدگاه ها

گروهی از مؤلفان بر این عقیده اند که تشیع در زمان پیامبر(صلی الله علیه واله) ایجاد نشده و بعد از آن به وجود آمده است. در زیر، اسامی آنها و دیدگاهشان را می آوریم:

۱. ابن خلدون: وی معتقد است که:

«شیعه در ایّام شورا پید