پاورپوینت کامل مرتب? آل محمّد(ص) ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مرتب? آل محمّد(ص) ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مرتب? آل محمّد(ص) ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مرتب? آل محمّد(ص) ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

شکّی در این نیست که در میان برخی از اخبار و احادیثی که از طریق وحی و تنزیل به ما رسیده، بعضی از صفات خداوند به ائمه طاهرین(ع) نسبت داده شده که آنها از صفات ربوبیّت است و در قلوب ضعفا از اهل دانش و دارندگان وسواس و مخالفان، ایجاد شبهه کرده؛ گروهی مرتبه آل محمّد(ص) را بالا برده و آنها را خدایان خود دانسته اند، جمعی معتقدند که ایشان در صفات و افعال، شریک های خدا می باشند و بعضی می گویند که خدا کلیّه امور خدایی خود را به آنها واگذار نموده و این مستلزم آن است که خدا خود را از خدایی عزل کرده باشد.

باید دانست که اقوال هر سه دسته، باطل و اعتقادات آنها فاسد است و اینها از دین اسلام خارج و مستحقّ لعن و عذاب می باشند؛ زیرا ائمه(ع) بندگان مخلص و گرامی داشته شده ای هستند که در گفتار خود بر خدا سبقت نگرفته، به امر او عمل کرده و از معتقدات این سه دسته بیزار می باشند.

امّا دسته چهارم، کسانی هستند که به تفریط افتاده و می گویند که خداوند فقط و فقط امر دین را به آنها واگذار کرده است و روایاتی مانند آنچه که به آنها نسبت داده شد، دروغ و جعلیات است. اهل بیت(ع) مانند سایر بندگانند؛ می خورند و می آشامند و در بازارها راه می روند و امثال این [سخن ]ها. این دسته هم معرفت ولایتی ندارند و مؤمن واقعی نیستند.

امّا دسته پنجم که سالک طریق حق و صراط مستقیم ایمانند، کسانی هستند که می گویند: آل محمّد(ص) بندگان خاص و خالص خدایند و تمام آثار و شئون خدایی که در امور، علوم و معجزات از ایشان ظاهر گردیده و می گردد در برابر [ذات] خدا، به منزله صفت نسبت به موصوف است؛ همان طور که صفت هرگز به قدر یک چشم بر هم زدن بدون موصوف قوامی ندارد و همیشه قائم به موصوف است به قیام صدور؛ آل محمّد(ص) با این شئون و فضائل و کمالات و خصایصی که خداوند به ایشان عطا فرموده است، نسبت به او کمال فقر و ذلّت و احتیاج را دارند و در آنچه که خدا به آنها عطا نموده، نه تنها هیچ استقلالی از خود ندارند؛ بلکه ادّعای استقلال هم نکرده و نمی کنند و آنچه از اسما و افاضات آل محمّد(ص) است، اسمای حسنا و امثال علیای الله بوده و ایشان بدون امر و فرمان خداوند هیچ فعلی را انجام نداده و از خود به هیچ وجه اراده ای ندارند. خوف و ترسشان از خدا از همه مخلوقات بیشتر است و مَثَل آنها مَثل آهنی است که در اثر مجاورت و نزدیکی با آتش و به آتش سرخ و تفتیده تبدیل شده و عمل آتش را از خود نشان می دهد و می سوزاند؛ لیکن آهن گرم شده است نه آتش، سوزندگی آهن هم از ذات خود او نیست و از آتش است. هیچ وقت ممکن الوجود، واجب الوجود نمی شود؛ ولی هر چه تقرّب او به خداوند بیشتر شود، صفات الهی بیشتر در او جلوه می کند و این فرموده که:

«بنده ام مرا اطاعت نما تا آنکه تو را نمونه (و مثال) خویش نمایم که هر گاه به چیزی بگویی: «بشو» بشود.»۱

شاهد همین مدّعا است و نیز این کلام:

«دائماً بنده به واسطه انجام مستحبّات به سویم نزدیک می گردد تا آنکه من گوش او بشوم که با آن می شنود و چشمش که با آن می نگرد و دستش که با آن می گیرد.»۲

اشاره به همین معنی دارد. در کتاب «غرر و درر»، شیخ کراجکی از حضرت امیرالمؤمنین(ع) روایت کرده که فرمود:

«آل محمّد(ص) صورت هایی هستند برهنه از لباس های مادیّت و خالی از استعداد که خدا برای آنها تجلّی کرد و بر آنها تابید و آنها را بیرون آورد، پس درخشنده شدند و او در ذات آنها مثال خود را انداخت و امور خود را از ایشان آشکار گردانید.»۳

شیخ طوسی(ره) در کتاب «غیبت» به نقل از حسین بن سفیان بزوفری که گفت: شیخ ابوالقاسم حسین بن روح (ره) برایم روایت کرد که یاران ما درباره تفویض (یعنی مسئله تفویض تمام امور توسط خدا به ائمه(ع)) و مسائل دیگر اختلاف پیدا کردند پس من نزد ابی طاهر پسر بلال رفتم و جریان اختلاف را بیان کردم مرا به تأخیر جواب امر کرد و چند روزی به تأخیر انداختم و بعداً نزد او رفتم؛ برایم حدیثی را به اسناد خود از امام صادق(ع) نشانم داد که فرموده اند:

«هر وقت خداوند [انجام] امری را بخواهد، آن را بر رسول خدا(ص) عرضه می دارد، پس آن حضرت بر امیرالمؤمنین(ع) و یکی بعد از دیگری (از ائمه(ع)) تا اینکه به حضرت صاحب الزمان منتهی شود، پس بر هر یک بعد از دیگری بیرون می آید تا عرضه داشته شود بر رسول خدا(ص)، پس از آن عرضه داشته می شود بر خدای عزّوجلّ؛ پس هر آنچه از جانب خدا فرود آید، به دست ایشان است و هر چه هم به سوی خدا بالا رود به دست ایشان است و ایشان به قدر چشم بر هم زدنی بی نیاز از خدای عزّوجلّ نیستند.»۴

همچنین از ابی حمزه روایت شده است که گفت:

نزد علیّ بن الحسین(ع) بودم و گنجشک هایی در مقابل آن حضرت فریاد می کردند، پس فرمود: «ای اباحمزه! آیا می دانی چه می گویند؟ ای ابا حمزه! این وقتی است که قوت خود را درخواست می کنند. البتّه پیش از طلوع آفتاب نخواب که من کراهت دارم برای تو، به درستی که خداوند در آن هنگام روزی های بندگان را قسمت می کند و این تقسیم به دست های ما جاری می شود.»۵

این حدیث شریف از احادیثی است که انسان های سطحی نگر که دارای ایمان ضعیف هستند، وقتی می شنوند، منکر می شوند و برایشان گران می آید که گفته شود جریان و تقسیم روزی ها به دست آل محمّد(ص) است؛ در صورتی که اگر گفته شود میکائیل ملک موکّل ارزاق خلایق است، تصدیق می کنند و هیچ تردید و شکّی و اظهار غلوّی در حقّ او نمی کنند؛ در صورتی که میکائیل و سایر ملائکه خدمت گزاران آل محمّد(ص) هستند و افتخار خدمت گزاری ایشان را دارند.

شیخ طوسی(ره) از علیّ بن احمد قمی روایت کرده که گفت: شیعیان درباره اینکه خداوند عزّوجلّ امور خود را به ائمه(ع) تفویض نموده که خلق کنند و روزی بدهند و در این باره با همدیگر نزاع می کنند، یک دسته از آنها می گویند: این امری است محال، زیرا این امر بر خدای متعال جایز نیست؛ به علّت اینکه اجسام قدرت بر خلق کردن و روزی دادن ندارند و خلّاق و رزّاق غیر خدا نیست و دسته دیگر می گویند که خدای تعالی به ائمه(ع) قدرت خلق کردن و روزی دادن داده و امر خلق و رزق را به آنها واگذار کرده است. پس هم خالقند و هم رازق و نزاع این دو دسته شدید شده. پس یکی از آنها گفت: چرا در این موضوع از عثمان عمری سؤال نمی کنید تا حق را برای شما تبیین کند؛ زیرا او نایب صاحب الامر(ع) است. هر دو دسته به این پیشنهاد راضی شدند. بنابراین نامه ای به او نوشتند و مسئله را در ضمن نامه از او خواستند و آن را برایش فرستادند. پس از طریق او توقیع [مبارک امام عصر(ع)] صادر گردید که چنین می باشد:

«به درستی که خدای تعالی، خدایی است که می آفریند جسم ها را و قسمت می کند روزی ها را؛ زیرا او نه جسم است و نه د