پاورپوینت کامل دورمانــده از اجابت ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دورمانــده از اجابت ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دورمانــده از اجابت ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دورمانــده از اجابت ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

عوامل عدم استجابت دعـــا

در زمان حضرت موسی(ع) قحطی شدیدی شد، پس موسی(ع) با بنی اسرائیل از شهر خارج شدند تا طلب باران کنند و سه روز این عمل را تکرار کردند؛ امّا باران نیامد. خداوند به موسی(ع) وحی فرستاد که:

«من دعای تو و همراهانت را تا وقتی که شخصی نمّام و سخن چین در بین شما هست، مستجاب نمی کنم.»

گفته اند که مدّت هفت سال بنی اسرائیل در خشک سالی عجیبی به سر بردند؛ به حدّی که به خوردن مردار و زباله ها و حتّی به خوردن بچّه ها روی آوردند و هرچه به کوه و صحرا رفته و دعا می کردند، باران نمی بارید.

خداوند به پیامبر آنان وحی فرستاد که به آنان بگو: «هرچه به سوی من راه بروید و دست به دعا بردارید و گریه و زاری کنید، من دعای شما را مستجاب نمی کنم تا اینکه حقوق به ظلم گرفته شده مردم را به آنها باز گردانید.»

نقل شده است که قومی از بنی اسرائیل گرفتار قحطی شده و هرچه دعا می کردند، مستجاب نمی شد. خداوند به پیامبر آنها وحی فرستاد که به این مردم بگو: «شما با بدن های نجس به سوی من می آیید و دست ها را که به خون دیگران و برداشتن حقّ الناس آلوده است، به طرف من بلند می کنید و شکم هایتان از حرام پر شده است. به همین سبب، من نسبت به شما خشمگین هستم.»

از این سه داستان، عوامل عدم استجابت را می یابیم:

نمّامی و سخن چینی؛
نجاست در بدن؛
لقمه حرام؛
داشتن حقّ دیگران بر گردن.[۱]

••• دعا برای زنده شدن دل

شخصی در عالم خواب، خدمت حضرت رسول خدا(ص) شرفیاب شد و از آن حضرت خواست که: مرا دعایی تعلیم فرمایید که دلم را زنده گرداند.

رسول خدا(ص) این کلمات را به او تعلیم فرمودند:

«یا حیّ یا قیوم

یا لااله الّا انت

اسئلک ان تحیی قلبی اللّهم صلّ علی محمّد وآل محمّد؛

ای زنده و ای پاینده! ای که نیست معبودی جز تو! از تو می خواهم که دلم را زنده گردانی! خدایا! بر محمّد وآل محمّد درود فرست.»[۲]

در یکی از دیدارهایی که میرزای قمی با فتحعلی شاه داشت، شاه از میرزا خواست که اجازه دهد تا دخترش را به ازدواج پسر میرزا درآورد و بدین وسیله رابطه خانوادگی بین میرزا و او ایجاد شود. میرزا از این پیشنهاد سخت ناراحت و نگران شد و از قبول آن خودداری نمود. بعد از جلسه، چون احتمال داشت که با اصرار شاه، مجبور به قبول گردد، دست به دعا برداشت و گفت:

خدایا! اگر بنا است شاهزاده به همسری پسر من درآید، مرگ جوانم را برسان.

طولی نکشید که پسر میرزا در آب غرق شد و در اثر این سانحه از دنیا رفت.[۳]

••• به علم الهدی بگو برای تو دعا کند

حکایت شده است که وزیر القادر باالله به نام ابوسعید محمّدبن حسین در سال ۴۲۰ هـ. ق. بیمار شد. شبی امیرالمؤمنین علی(ع) را در خواب دید. امام به او فرمودند: «به علم الهدی بگو برای تو دعا کند تا شفا یابی.»

وزیر پرسید: یا علی! علم الهدی کیست؟ من او را نمی شناسم.

امام علی(ع) فرمودند: «او علیّ بن الحسین موسوی است.»

وزیر وقتی از خواب بیدار شد، به سیدمرتضی به عنوان علم الهدی نامه نوشت و تقاضای دعا، جهت بهبودی خود کرد.

سید در پاسخ او نوشت: به خدا پناه می برم! از این لقبی که مرا با آن خطاب کردی. این بی ادبی است که من این نام را بپذیرم!

وزیر با دعای او از خواب بیدار شد و در پاسخ نوشت: به خدا قسم! من این لقب را پیش خود، برای تو انتخاب نکرده ام؛ بلکه آن لقبی است که جدّت علیّ بن ابی طالب به تو داده است.[۴]

••• در مقابل گناه دست به دعا بردارید!

هنگامی که زلیخا به یوسف(ع) می گوید:

یا کام می دهی یا به کشتنت خواهم داد و خون تو را خواهم ریخت. حضرت یوسف(ع) دست به دعا برمی دارد و عرض می کند:

«رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَی مِمَّا یدْعُونَنِی إِلَیهِ وَ إِلَّا تَصْرِفْ عَنِّی کیدَهُنَّ أَصْبُ إِلَیهِن؛ [۵]

پروردگارا! زندان برای من، از آنچه که این زن ها دارند مرا به سوی آن دعوت می کنند، بهتر است. خدایا! مرا به زندان بفرست و به چنگال این زن ها گرفتار نکن.»[۶]

از حضرت صادق(ع) نقل شده است: «چون برادران یوسف، او را در چاه افکندند، جبرئیل(ع) نزد حضرت یوسف(ع) آمد و گفت: در چاه چه می کنی، ای پسر؟!

حضرت یوسف(ع) فرمود: برادرانم مرا در این چاه افکندند.

جبرئیل(ع) فرمود: دوست داری که از چاه بیرون بیایی؟

حضرت یوسف(ع) فرمود: این امر به مشیت خداوند عزّوجلّ بستگی دارد؛ اگر خدا بخواهد، مرا بیرون خواهد آورد.

جبرئیل(ع) فرمود: خداوند می فرماید: «با این دعا مرا بخوان تا تو را از چاه بیرون آورم!

حضرت یوسف(ع) فرمود: آن دعا کدام است؟

جبرئیل(ع) فرمود: بگو:

«ِ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک بِأَنَّ لَک الْحَمْدَ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْمَنَّانُ بَدِیعُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِکرامِ أَنْ تُصَلِّی عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَجْعَلَ لِی مِمَّا أَنَا فِیهِ فَرَجاً وَ مَخْرَجا؛

خدایا! بدان جهت از تو می خواهم که حمد از آن توست، معبودی جز تو نیست، صاحب نعمت و پدید آورنده آسمان ها و زمینی. ای صاحب جلالت و بزرگواری! که درود فرستی بر محمّد(ص) وآل محمّد و برایم فرج گشایشی قرار دهی از آنچه من در آنم.»

پس کاروان آمد و او را بیرون آورد.»[۷]

••• دعای معروف ابوذر در آسمان ها

روزی ابوذر غفاری خدمت حضرت رسول(ص) آمد. جبرئیل در محضر پیامبر(ص) بود و با آن حضرت خلوت کرده بود. وقتی ابوذر آن دو را دید، بازگشت و گفت وگوی آنها را قطع ننمود. جبرئیل به پیامبر(ص) گفت: ای محمّد(ص)! این ابوذر بود که از اینجا عبور کرد و بر ما سلام نکرد. اگر بر ما سلام می کرد، جواب سلام او را می دادیم. ای محمّد(ص)! این اباذر دعایی را می خواند که نزد اهل آسمان معروف می باشد. آنگاه که من به آسمان رفتم، آن دعا را از او بپرس.

هنگامی که حضرت جبرئیل(ع) به آسمان رفت، ابوذر به حضور پیامبر(ص) آمد. حضرت به او فرمودند: «ای ابوذر! چرا آن هنگام که از کنار ما عبور کردی، نزد ما نیامدی و سلام نکردی؟»

ابوذر گفت: گمان کردم که کسی نزد شما برای امور شخصی با شما خلوت نموده است از این رو نزد شما نیامدم.

پیامبر(ص) فرمودند: «او جبرئیل بود و گفت: اگر ابوذر بر ما سلام می کرد، جواب سلام او را می دادیم.»

وقتی ابوذر دریافت که او جبرئیل بود، بسیار متأثّر و پریشان گردید و افسوس خورد که چرا از توفیق سلام کردن بر جبرئیل محروم شده است. آنگاه رسول خدا(ص) به او فرمودند:

«آن دعایی که می خوانی، چیست که جبرئیل به من خبر داد که دعای ابوذر در آسمان ها نزد اهل آسمان معروف است؟»

ابوذر گفت: آری. ای رسول خدا! من این دعا را می خوانم:

«ُ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک الْأَمْنَ وَ الْإِیمَانَ بِک وَ التَّصْدِیقَ بِنَبِیک وَ الْعَافِیهَ مِنْ جَمِیعِ الْبَلَاءِ وَ الشُّکرَ عَلَی الْعَافِیهِ وَ الْغِنَی عَنْ شِرَارِ النَّاس؛

خدایا! از درگاهت درخواست دارم امنیت و ایمان به تو را و تصدیق نمودن به پیامبرت و عافیت از همه بلاها و شکرگزاری در برابر عافیت و بی نیازی از مخلوقات بد