پاورپوینت کامل از هیأت ثارالله مسیحی ها چه می دانید؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل از هیأت ثارالله مسیحی ها چه می دانید؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل از هیأت ثارالله مسیحی ها چه می دانید؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل از هیأت ثارالله مسیحی ها چه می دانید؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

راستی چه سرّی است در وجود مطهّر امام حسین(ع) که دل هر عاشقی را شیفته خود می کند و حتّی غیر مسلمانان هم ایشان را دوست دارند. در این مجال اندک، با هم همراه می شویم و سری به آیین های عزاداری ارامنه و زرتشتیان در عزای امام حسین(ع) می زنیم و سه پرده دلنشین از علاقه و محبّت غیرمسلمانان به سیّدالشّهدا(ع) را به تجربه می نشینیم.

پرده اوّل؛ ادای احترام کشیش به امام(ع)

در محلّه ارمنی نشین «تهران»، کلیسای بزرگی قرار دارد که در مسیر یکی از مساجد خیابان «کریم خان» واقع شده و من در رفت و آمدهای روزمرّه ام، به ارامنه بسیاری برخورد کرده ام که هر کدام ویژگی های خاصّی دارند و از آنجایی که شنیده بودم ارامنه هم برای محرّم برنامه هایی اجرا می کنند و در ماتم شهادت امام حسین(ع) با مسلمانان هم نوا هستند، به کلیسا رفتم تا در مورد ارامنه ای که احیاناً نذری یا مراسم خاصّی برای محرّم دارند، پرس وجو کنم.

وقتی به وارطانیان، کشیش کلیسای «ویلا» علّت ورودم را به کلیسا می گویم، با اشاره به اینکه محرّم و عاشورا مختصّ مسلمانان شیعه نیست، می گوید: حسین(ع) متعلّق به همه انسان های آزاده و عدالت جوست.

وی ادامه می دهد:

عاشورا فرهنگ ظلم ستیزی در برابر دشمن است و حسین(ع) کشته راه انسانیّت و حق است و اگر چه در آن زمان، به ایشان ظلم شد، امّا نهضت عاشورا نافرجام نماند و امروز از این قیام همه انسان های دربند ستم، الگو می گیرند.

وارطانیان تصریح می کند:

عاشورا قیامی سترگ است که هرگز از دل و جان تاریخ پاک نمی شود و تا همیشه ماندگار خواهد ماند.

وی ادامه می دهد:

من به ساحت سومین امام شیعیان، ادای احترام می کنم و هر سال اگر روز عاشورا مصادف با یکی از روزهای خاصّ کلیسا باشد، ناقوس ها به احترام ایشان به صدا در نمی آیند و ما هم در غم کربلا و شهادت حسین(ع) با شیعیان هم نوایی می کنیم.

وارطانیان با اشاره به نذری هایی که ارامنه در ایام محرّم می دهند، خاطرنشان می کند: بسیاری از ارامنه تهران، روزهای تاسوعا و عاشورا نذری می دهند و این نذری را به روح شهدای کربلا هدیه می کنند.

این کشیش در ادامه، من را با یانیس، یکی از ارامنه که نذری های بسیاری در ایام محرّم میان مردم توزیع می کند، آشنا کرد و گفت: یانیس و خانواده اش ارادت خاصّی به سیّدالشّهدا(ع) دارند. از او خداحافظی می کنم و راهی خانه یانیس می شوم.

پرده دوم: یانیس شفای خود را از امام حسین(ع) می گیرد

کوچه ها را یک به یک طیّ می کنم و مقابل خانه یانیس می رسم، زنگ می زنم. زنی میانسال در را به رویم باز می کند و خودش را مادر یانیس معرفی می کند.

این زن به همراه تنها فرزندش در این شهر زندگی می کند و اعضای خانواده آنها، سال ها پیش ایران را به مقصد «کانادا» ترک کرده اند.

وقتی از او در مورد حال و هوای محرّم و عزاداری امام حسین(ع) می پرسم، بی اختیار اشک هایش سرازیر می شود و می گوید:

هرچه دارم پس از خدا، از عنایت امام حسین(ع) است. اگرچه من مسیحی هستم؛ امّا در قلبم ارادت ویژه ای به امام شما دارم.

وی بدون مقدّمه، کتابچه زیارت عاشورای کوچکش را برمی دارد و ادامه می دهد:

این کتابچه تمام زندگی من است و هر وقت دلتنگ می شوم، آن را مرور می کنم و دلم آرام می شود.

هنوز گفت وگوی من و آن زن ادامه دارد که یانیس هم از راه می رسد. پسری جوان که خودش را ۲۲ ساله و دانشجوی دندان پزشکی معرفی می کند.

از وی درباره ارادتش به سیّدالشّهدا(ع) می پرسم که می گوید:

عشق به امام حسین(ع) در قلب من انتها ندارد و همیشه در روحم، علاقه ای آتشین نسبت به ایشان، احساس می کنم.

وی ادامه می دهد:

من هرگز کرامت امام حسین(ع) را نسبت به خودم فراموش نمی کنم. بگذارید شرح ماجرا را بگویم.

سه سال پیش، به بیماری ناشناخته ای دچار شدم که همه پزشکان تظاهرات بیماری ام را سرطان تشخیص دادند. مدّت ها در بستر بیماری بودم و همه امیدها نسبت به بهبودم، به صفر رسیده بود. یادم هست مصادف با ایّام محرّم، باز هم در بیمارستان بستری شدم. مقابل بیمارستان تکیه ای بود که عزاداری امام حسین(ع) در آنجا برگزار می شد. یک روز، همراه یکی از بیماران که نمی دانست من مسیحی هستم، بدون مقدّمه به من گفت: چرا به امام حسین(ع) متوسّل نمی شوی و شفایت را از ایشان نمی خواهی؟ بیمار ما که شفا گرفت.

یانیس ادامه می دهد: