پاورپوینت کامل قربانیان فراموش شده ۶۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قربانیان فراموش شده ۶۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قربانیان فراموش شده ۶۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قربانیان فراموش شده ۶۲ اسلاید در PowerPoint :

سیزده سال قبل، عراق مورد تجاوز غربیان، به فرماندهی مستقیم «آمریکا» و «انگلیس» قرار گرفت و از چند سال قبل نیز از لابلای درگیری های داخلی سوریه، گروهک تروریستی وحشتناکی، به نام «داعش» ظهور یافت. صدها هزار تن به دست این تروریست ها با وحشیانه ترین و غیر انسانی ترین حالات کشته شدند. امّا در کنار اینان، میلیون ها قربانی وجود دارند که غالباً در محاسبات به چشم نمی آیند. در نوشتار حاضر، نگاهی کوتاه به وضع اسفناک کودکان «عراق» و «سوریه» خواهیم انداخت.

کریس فلوید در دسامبر ۲۰۱۱ م. در مورد جنگ عراق گفته است: اجساد ردیف شده هزاران کودک، نوزاد و شیرخوار و کودکان دبستانی که بدن آنها متلاشی شده، زنده زنده سوخته یا در طیّ حملات آمریکایی ها با گلوله سوراخ سوراخ شده اند، در اطراف شهرهای عراق قابل مشاهده است. واقعیت آنچه که در عراق اتّفاق افتاده، این اجساد مچاله شده است که در مناطق بیابانی رها شده اند؛ صورت های آنها سیاه شده، امحا و احشای آنها بیرون ریخته و چشمانشان به پوچی خیره مانده است.

از این دست اظهارنظرها در مورد کودکان جنگ زده عراق در مدّت زمان اشغال این کشور، بارها از سوی خبرنگاران و عکّاسان مختلف تکرار شده است.

رابرت فیسک نیز در سال ۲۰۰۶ م. با انتشار مقاله ای نوشته بود: بسیاری از کودکان عراق در اثر اشغال عراق توسط نیروهای آمریکایی و بمباران مستقیم شهرها و مناطق مسکونی کشته شده و جان خود را از دست داده اند.

دو دهه کشتار و آوارگی کودکان

طیّ سال ها، حقوق کودکان دو کشور عراق و سوریه، همچون سایر اقشار مردم، در نتیجه خشونت، جنگ، اشغال خارجی و تحریم های بین المللی، تبدیل به یکی از بدترین مناطق خاورمیانه و شمال آفریقا برای کودکان شده است: به طوری که تنها در عراق سه و نیم میلیون کودک در فقر زندگی می کنند، یک و نیم میلیون نفر از کودکان زیر پنج سال دچار سوء تغذیه بوده و روزانه دست کم صد نوزاد جان خود را از دست می دهند. چنین آماری در دنیای کنونی، بسیار دور از ذهن و کمیاب است.

بر اساس «کنوانسیون ۱۹۴۹ م.» ژنو که بر حمایت و محافظت از افراد غیرنظامی در طول جنگ تأکید دارد و نیز بنا به «کنوانسیون ۱۹۸۹م. سازمان ملل» در مورد حقوق کودکان (CRC)، وضعیت کودکان عراق به هیچ وجه قابل توجیه نبوده و یکی از صدها موارد عدم پایبندی مدّعیان حقوق بشر و صلح بین المللی به معاهدات بین المللی را به وضوح نشان می دهد.

در سوریه نیز «سازمان بین المللی کودکان را نجات دهید»، در گزارشی به شورای امنیّت سازمان ملل با اشاره به اینکه کودکان و نوجوانان اصلی ترین قربانیان جنگ در سوریه هستند، هشدار داد با توجّه به ادامه سوء استفاده شبه نظامیان، کودکان به طور مستقیم از ناآرامی های این کشور آسیب می بینند.

در همین حال، «سازمان کودکان را نجات دهید»، در گزارش خود هشدار داده است، کودکان و نوجوانان با توجّه به ادامه سوء استفاده شبه نظامیان معارض دولت بشار اسد، رئیس جمهور سوریه مبنی بر استخدام اجباری آنان، به طور فزاینده در معرض آسیب های مستقیم قرار گرفته اند.

این مؤسّسه همچنین از انتشار گزارش هایی خبر داد که نشان می دهند، شبه نظامیان مخالف دولت، در سوریه از افراد کم سن و سال، به عنوان نگهبان، جاسوس، جنگجو و در برخی موارد، سپر انسانی سوء استفاده می کنند.

این گزارش یک روز پس از ابراز نگرانی «یونیسف»، «صندوق کودکان سازمان ملل متّحد» از به وجود آمدن «نسل گم شده کودکان» در سوریه منتشر شد.

«یونیسف» در گزارش ماه مارس خود اعلام کرد، کودکان سوریه نمی توانند سالی دیگر در برابر درگیری ها دوام آورند.

این سازمان ضمن ابراز نگرانی درباره تأثیر بحران سوریه در ایجاد نسل گم شده کودکان در این کشور، هشدار داد و اعلام کرد: میلیون ها کودک در سوریه درحالی بزرگ می شوند که چیزی جز خشونت نمی بینند، آنها همچنین از آموزش محروم مانده و با ضربه هایی رو به رو شده اند که در تمام عمر، همراه آنها خواهد بود.

آنگلو آمریکن ها و کودکان عراق

در واقع، بعد از سال ۲۰۰۳ م. نیروهای متجاوز «آنگلو آمریکن» اشغال کننده عراق نتوانستند یا نخواستند که به وظایف خود در مورد قوانین بین المللی ناظر بر حقوق کودکان عمل کنند. CRC تأکید دارد که باید حقوق کودکان از بابت کلّیه جوانب فیزیکی و حیاتی، روحی، اخلاقی، روانی و رشدی در یک محیط کاملاً ایمن تأمین گردد که هیچگاه شاهد چنین چیزی در عراق نبودیم. هرچند نیروهای خارجی هم اکنون از عراق خارج شده اند، امّا تمامی مسئولیت جنایات ناشی از عدم پایبندی به این قوانین در مدّت زمان اشغال و نتایج طولانی آن، به عهده نیروهای اشغالگر خواهد بود و آنها باید در مورد وضعیت کودکان عراقی، به مردم این کشور و مراجعه بین المللی پاسخگو باشند.

نیروهای اشغالگر به طور کاملاً عمدی، ساختار اجتماعی عراق را تغییر داده اند و از روش های پاکسازی قومی، برای ایجاد گسست در یکپارچگی کشور استفاده کرده اند؛ تأسیسات تصفیه آب، امکانات بهداشتی و آموزشی را از بین برده اند و به صورت بی هدف، مناطق پرجمعیت را بمباران کرده اند که در تمامی این سطوح، کودکان عراقی شدیدترین و بیشترین آسیب ها را دریافت کرده اند.

در سوریه نیز پس از ماه ها، وحشیگری گروهک «داعش» و «جبهه النصره»، مردم شاهد حملات هوایی ائتلاف به زیرساخت ها و تأسیسات مهمّ کشور خود شدند.

آنچه که در انتظار کودکان عراق و سوریه است

زندگی در کشوری که تحت حمله بوده و درگیر جنگ است، مشکلات روانی فراوانی برای اکثریّت قریب به مطلق این کودکان ایجاد کرده و موجب افسردگی و اضطراب در همه این کودکان شده است که نیازمند برنامه های حمایتی روانشناسانه چشمگیر می باشد. دست یابی به خدمات ضروری اجتماعی، از جمله چالش های بسیار بزرگ و لاینحلّ خانواده ها در طیّ مدّت جنگ ها، اشغال و پس از آن بوده است که بازتاب مستقیم این مشکل، بر کودکان قابل ملاحظه است.

با توجّه به ناکارآمدی فعلی بنیادهای حمایتی این کشورها در اثر از هم پاشیدگی زیرساخت ها و مشکلات فراوان دولت نوخاسته عراق و دولت آسیب دیده از داعش سوریه، پس از پایان رسمی اشغال، کودکان این دو کشور در معرض خطرات بسیاری هستند که از جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

مرگ

که در اثر عملیات های تروریستی، کمبود بهداشت و بسیاری عوامل دیگر روی می دهد.

قطع عضو

کودکان بسیاری طیّ اشغال، دچار نقص عضو شده اند و تعداد فراوانی نیز روزانه در نتیجه فعّال شدن مین ها و بمب های به جا مانده، به این خیل می پیوندند.

ربوده شدن

بسیاری از کودکان خانواده های نسبتاً مرفّه، در معرض خطر ربوده شدن برای باجگیری قرار دارند.

خشونت های جنسی و قاچاق انسان

بسیاری از گزارش ها تأکید دارند که کودکان این مناطق، قربانی پدیده هایی، از قبیل خشونت جنسی و ازدواج های اجباری و تجارت کودکان هستند.

به کار گرفته شدن در گروه های مسلّح و بهره کشی اقتصادی به صورت کارگر

بسیاری از باندها و گروه ها از کودکان برای فعّالیت های غیر قانونی خود استفاده می کنند. بر اساس آمارهای ارائه شده، بیش از ۶۰% کودکان یتیم عراقی، نان آور خانواده های خود هستند و برای تأمین هزینه هایشان وارد این گروه ها می شوند.

زندانی شدن

صدها کودک عراقی طیّ اشغال، در زندان های نظامیان آمریکایی زندانی شده و تحت انواع و اقسام آزارها و شکنجه ها، از جمله آزارهای جنسی قرار گرفته اند که این اتّفاقات با توجّه به عدم برقراری کامل نظم، ممکن است همچنان از سوی گروه های خودسر، ادامه داشته باشد.

بدیهی است که جامعه جهانی و نهادهای حقوق بشری بین المللی موظّفند به جای عملکردهای سیاسی در راستای خواسته های سیاست مداران و قدرت های سلطه جو و تسلیم شدن در برابر برنامه های آنها، به این مصادیق بارز نقض حقوق بشر پرداخته و به یاری کودکان عراقی و سوری اقدام کنند.

آمارهای تاسّف برانگیز مرگ و میر کودکان

آمارهای رسمی و گمانه زنی های رسانه های همگانی عراق، هفتاد تا ۹۵% از مرگ های رخ داده در این کشور را نادیده می گیرند. برخی آمارهای قابل اعتماد، سال ۲۰۱۱م.، تعداد کشته شدگان واقعی جنگ عراق را تا یک و نیم میلیون نفر اعلام می کنند. بررسی های انجام شده توسط گروه های معتبر نشان می دهد که ۳۹% از افراد کشته شده در اثر حملات هوایی نیروهای اشغالگر آمریکایی، کودکان بوده اند. ۴۲% مرگ و میر ناشی از خمپاره اندازی نیروهای درگیر نیز مربوط به کودکان بوده است. نزدیک به ۹% از پنجاه هزار مرگ غیر طبیعی ثبت شده را کودکان تشکیل می دهند و ۲۹% غیرنظامیانی که با تیر مستقیم نیروهای اشغالگر کشته شده اند نیز کودکان بوده اند.

کودکان سوری وداع کرده با کودکی

کم نیستند کودکانی که در آشوب های این روزها، فرصت کودکی را از دست داده اند؛ به عنوان مثال، نسماء دوازده ساله در «حلب»، هنگام تظاهرات های سازماندهی شده توسط جبهه النُصره، به عنوان نماینده و صدای مخالفان معرفی می شود. او برای مبارزه، همراه با ارتش آزاد سوریه به منطقه عزاء آمده است. او بسیار مشوّش به نظر می رسد.

در این منطقه، ابوعلی، فرمانده به وی توصیه هایی می کند و او را به خانواده خود نیز معرّفی می کند.

نسماء پیش از رفتن به خطّ مقدّم، برای ارتش آزاد سوریه سرود می خواند.وی تمرینات نظامی، همچون عبور از موانع، خرابه ها و پنهان شدن از تک تیراندازها را پشت سر می گذارد.

در پایان روز و پیش از بازگشتن به کمپ، نسماء سرود پیروزی سر می دهد. امور روزمرّه او هیچ شباهتی به کودکان هم سن و سالش ندارد. پابلو هررا، خبرنگار «یورونیوز» می گوید: همه کودکان سوری با اسلحه بازی نمی کنند و همه آنها رؤیای ر