پاورپوینت کامل حکایت هدایت ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حکایت هدایت ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حکایت هدایت ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حکایت هدایت ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

شاید شما هم برخی ایرادات شبهه روشنفکرانه را در مورد عزاداری سیّد و سالار شهیدان اباعبدالله الحسین(ع) و اشک برای آن حضرت را شنیده باشید. راجع به فواید اخلاقی، فردی و اجتماعی، سیاسی و دیگر فوائد و نتایج گریه بر مصائب اهل بیت(ع)، به ویژه اباعبدالله الحسین(ع) مطلب فراوان گفته شده است. در این مقدّمه کوتاه به دنبال بیان فواید نیستیم؛ ولی در جواب کسانی که شبهه می افکنند، بهتر است به برخی از فواید اشاره شود.

اشاره

شاید شما هم برخی ایرادات شبهه روشنفکرانه را در مورد عزاداری سیّد و سالار شهیدان اباعبدالله الحسین(ع) و اشک برای آن حضرت را شنیده باشید. راجع به فواید اخلاقی، فردی و اجتماعی، سیاسی و دیگر فوائد و نتایج گریه بر مصائب اهل بیت(ع)، به ویژه اباعبدالله الحسین(ع) مطلب فراوان گفته شده است. در این مقدّمه کوتاه به دنبال بیان فواید نیستیم؛ ولی در جواب کسانی که شبهه می افکنند، بهتر است به برخی از فواید اشاره شود.

اساساً کدام اشک است که بر اساس روایت، یک قطره اش، باعث آمرزش همه گناهان می شود؟ امام صادق(ع) می فرمایند:

«هرکس مصائب ما را یاد کند یا کسی مصائب ما اهل بیت رسالت را نزد او ذکر نماید و به سبب آن از دیده اش به اندازه بال مگسی اشک بیرون بیاید، خداوند عالمیان، همه گناهان او را بیامرزد؛ هر چند که گناهانش مانند کف دریاها باشد.»۱

چرا این قدر پیوند عاطفی با اباعبدالله(ع) و اقامه عزای آن حضرت، مورد تأکید روایات قرار گرفته است؟ شاید بتوان گفت همان طور که قیام اباعبدالله الحسین(ع) برای حفظ دین اصیل بود، آن چنان که خود حضرت به آن اشاره کردند، ادامه حفظ دین و بقای اسلام ناب هم با اقامه عزای حضرتش امکان پذیر است.

یکی دیگر از فواید ذکر مصائب، القای حقایق در بستری است که دل انسان، آماده دریافت آنها است. همه می دانند که وقتی عاطفه انسان به جوش می آید، به دلیل صافی دل و آمادگی ضمیر، راه برای دریافت حقایق بسیار هموار می شود.

نتیجه این دریافت حقایق، هم هدایت بیشتر و بهتر شیعیان و محبّان اهل بیت(ع) است و هم هدایت دیگران؛ زیرا:

«انّ الحُسین مصباحُ الهُدی و سَفینه النّجاهِ؛

حسین چراغ هدایت و کشتی نجات است.»۲

هدایت به وسیله اشک بر اباعبدالله الحسین(ع) اتّفاقی است که بارها در طول تاریخ تکرار شده است. در این زمینه، دو مورد قابل توجّه و شنیدنی وجود دارد که طیّ آنها دو نفر دورافتاده از خورشید ولایت، به چشمه نور تشیّع راه می یابند.

حکایت اوّل

شیعه شدن یک طلبه اهل سنّت با روضه امام حسین(ع)

حجّت الاسلام و المسلمین شریف زاهدی، طلبه نوشیعه زاهدانی که بیش از ده سال است به تشیّع گرویده، در دانشکده «علوم قرآنی قم» جریان شیعه شدن خود را برای دانشجویان این گونه بیان کرد:

بنده محمّد شریف زاهدی اهل «نیک شهر» استان «سیستان و بلوچستان» هستم. بعد از یازده سال تحصیل در مدارس علمیّه اهل سنّت، با شنیدن روضه امام حسین(ع) بارقه هدایت در دلم پدید آمد و پس از تحقیقات مفصّل در سال ۱۳۸۲ هـ. ش. به مکتب نورانی اهل بیت(ع) مشرّف شدم.

یکی از اساتیدم، مولوی عیسی ملازهی، امام جماعت «مسجد محمّد رسول الله(ص)» بود. گاهی که برایش مشکلی ایجاد می شد و نمی توانست به مسجد برود، بنده را به جای خود می فرستاد تا نماز جماعت را اقامه کنم. شب عاشورای سال ۱۳۷۵ هـ. ش. بود و من به جای استادم به مسجد رفتم و نماز عشا را خواندم. من آخرین نفری بودم که از مسجد بیرون آمدم و درب مسجد را قفل کردم. می خواستم به مدرسه برگردم که صدای سخنرانی از حسینیّه شیعیان مهاجر «چابهار» که در فاصله پنجاه متری مسجد بود، توجّهم را جلب کرد.

کنجکاو شدم تا بدانم سخنران چه می گوید؛ زیرا به ما گفته بودند که هرچه روحانیون شیعه می گویند، دروغ است. به این نیّت رفتم که ببینم چه دروغ هایی می گوید. می خواستم وارد حسینیّه شوم؛ ولی خجالت کشیدم. چون لباس مولوی ها بر تن من بود. آهسته کنار پنجره نشستم و به صحبت های روحانی شیعه گوش دادم. سخنرانی او درباره شخصیّت امام حسین(ع) بود. می گفت:

در کتاب «مسند احمد حنبل» و «سنن ترمذی» و چند کتاب دیگر، این روایت آمده است که پیامبر فرموده اند:

«انّ الْحَسَنُ وَ الْحُسَینُ سَیدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّه؛

امام حسن و امام حسین، سرور جوانان بهشتی هستند.»

و همین طور از کتاب های اهل سنّت مطالبی به همراه آدرس هایشان بیان می کرد. این سؤال به ذهنم آمد که این روحانی شیعه، چگونه کتاب های اهل سنّت را مطالعه کرده است؟ زیرا به ما گفته بودند کتاب های شیعه را نخوانید که گمراه کننده است. چرا آنها (شیعیان) نمی گویند کتاب های اهل سنّت را نخوانید که گمراه می شوید؟

وقتی روحانی شیعه سخنرانی اش تمام شد، روضه خواندن را شروع کرد. روضه قتلگاه امام حسین(ع) را خواند که روضه جان سوزی بود؛ به طوری که اشک های من ملّای سنّی که تا آن لحظه، حتّی یک قطره اشک هم برای مظلومیت امام حسین(ع) نریخته بودم، سرازیر شد و بسیار گریه کردم. بعد از این بود که تحقیق درباره تشیّع را آغاز کردم و اوّلین بار با مطالعه کتاب «شب های پیشاور»۳ نوشته مرحوم سلطان الواعظین شیرازی۴ بسیاری از حقایق برایم روشن شد و می دیدم بسیاری از مطالبی که از منابع اهل سنّت در این کتاب ذکر شده، مورد تأیید همه فرق اهل سنّت است و این برایم خیلی جالب بود.

سپس تحقیقات خود را ادامه دادم و کتاب های بیشتری مطالعه کردم تا به این نتیجه رسیدم که تشیّع حق است. از سال ۱۳۷۹ هـ. ش. به صورت تقیّه و پنهانی شیعه شدم و در سال ۱۳۸۲ هـ. ش. تصمیم گرفتم این مطلب را آشکار کنم و رسماً آن را اعلام کردم.۵

حکایت دوم

شیعه شدن یک وهّابی با شنیدن روضه امام حسین(ع)

وقتی صدای مقتل خوانی روز عاشورا را شنیدم، دلم لرزید. تا قبل از آن، به قدری تفکّرات وهّابیت در ذهنم رخنه کرده بود که با اینکه حق بودن حرف های همسرم در مورد تشیّع را قبول داشتم، امّا نمی توانستم آنها را بپذیرم تا اینکه آن نوای آسمانی به گوشم رسید و انگار خدا درهای معرفتش را به روی دلم باز کرد.

این حرف های سیتی ورده الجنه اندونزیایی است… شاید زمانی سیتی ورده الجنه زنی اندونزیایی که به عنوان مربّی، وهابیّت را تبلیغ می کرد، هیچ وقت تصوّر نمی نمود که روزی جزو شیعیان شود؛ امّا ابتدا همسرش شیعه شد و از او نیز خواست مذهب تشیّع را انتخاب کند. او ابتدا نمی پذیرفت؛ ولی در نهایت شیعه شد. حالا بعد از گذشت چند سال از شیعه شدنش، معتقد است آرامشی نصیبش شده که حاضر نیست آن را با چیزی عوض کند و خودش را مدیون امام حسین