پاورپوینت کامل معجزات موسی نبی (ع) در دست پیامبر خاتم (ص) ۵۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل معجزات موسی نبی (ع) در دست پیامبر خاتم (ص) ۵۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل معجزات موسی نبی (ع) در دست پیامبر خاتم (ص) ۵۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل معجزات موسی نبی (ع) در دست پیامبر خاتم (ص) ۵۱ اسلاید در PowerPoint :

۴۸

میعاد

بیشتر ما «قرآن کریم» و اتّفاق عظیم شقّ القمر را تنها معجزه رسول اعظم (ص) می شناسیم. این در حالی است که حضرت رسول اکرم (ص)، خاتم بخش پیامبران و میراث بر تمامی معجزات آنان بودند.

بهترین مرجع برای شناسایی شأن رفیع رسول اکرم (ص) و شناخت معجزات و فضایل ایشان، نزدیک ترین مقام به ایشان است. از این رو، با استفاده از روایتی بلند از امیرمؤمنان علی بن ابی طالب (ع) که در پاسخ به سؤالات دانشمندی یهودی بیان فرموده اند، به شرح معجزات حضرت ختمی مرتبت (ص) می پردازیم. لازم به تذکر است به خاطر طولانی بودن روایت، در ادامه تنها به بخشی از آن اشاره می کنیم که به معجزات و فضایل موسی وار حضرت خاتم (ص) اشاره دارد.

الف) کتاب آسمانی

عالم یهودی پس از پرسش های بسیار از حضرت علی (ع) به معجزات حضرت موسی (ع) رسید. آنگاه پرسش خود را از حضرت امیرمؤمنان (ع) این گونه مطرح کرد: این حضرت موسی بن عمران (ع) است که خداوند به او توراتی را عطا فرموده که در آن حکم او مستور است.

حضرت علی (ع) فرمودند: «همین طور است و به حضرت محمّد (ص) برتر از آن داده شده است. به آن حضرت «سوره بقره» و «مائده» در برابر «انجیل» داده شده و «طواسین» ۱ و «طه» و نصف «مفصّل» ۲ و «حوامیم» ۳ در برابر «تورات» داده شده و نصف دیگر مفصّل و «تسابیح» ۴ در برابر «زبور» داده شده است. «سوره بنی اسرائیل» (إسراء) و «برائت» در برابر «صحف ابراهیم» و «صحف موسی (ع)» عطا شده است و خداوند عزّوجلّ محمّد (ص) را به سبع طوال ۵ و «فاتحه الکتاب» که سبع مثانی و قرآن عظیم است، افزون و زیادی بخشید و کتاب و حکمت نیز عطا گردید. »

ب) مناجات با خدا

عالم یهودی گفت: این حضرت موسی (ع) است که با خداوند عزّوجلّ در «طور سینا» مناجات نمود. حضرت فرمودند: «همین طور است و خداوند در «سدره المنتهی» به محمّد (ص) وحی فرستاد. پس جایگاه وی در آسمان پسندیده و در آخر عرش، یاد شده است. »

ج) محبّت به خدا

عالم یهودی گفت: خداوند عزّ و جلّ محبّتی را از خود در قلب موسی (ع) نهاد. حضرت (ع) فرمودند: «همین طور است و به حضرت محمّد (ص) برتر از آن عطا شده است. خداوند درباره او نیز همین محبّت را نهاده است. بگو ببینم خداوند چه کسی را شریک در این اسم نموده «أشهد أن لا إله إلّا اللَّه و أشهد أنّ محمّداً رسول اللَّه»؟ شهادت به وحدانیت خداوند تنها با شهادت به رسالت محمّد (ص) به کمال می رسد. در هیچ مکانی، آواز به ذکر نام خدا بلند نگردد؛ مگر آنکه بعد از آن، اسم گرامی آن حضرت مرتفع گردد. »

د) سخن گفتن خدا با مادر نبی

عالم یهودی گفت: خداوند به مادر موسی وحی فرستاد و این نشان از فضیلت جایگاه موسی نزد خداوند عزّ و جلّ دارد. حضرت (ع) فرمودند: «همین طور است و خداوند مادر محمّد (ص) را نیز مشمول لطف خود فرموده و به او رسانید که نام پسر تو محمّد است تا اینکه آن بانوی گرامی گفت: من و تمام جهانیان شهادت می دهیم که محمّد همان رسول الله منتظَر است. تمام فرشتگان بر انبیا شهادت دادند که ایشان نام وی را در کتب خود ثبت نموده اند.

در سایه لطف خداوند به آن بانو بود که نام آن رسول گرامی را به او اعلام نمود و این تنها به جهت فضل منزلت او نزد خداوند بود؛ چنانچه آن بانو در خواب دید که به او می گویند: هر آینه در شکم تو سرور و آقایی است. پس هر گاه او را زاییدی، نامش را محمّد گذار و خداوند نام او را از یکی از نام های خود مشتقّ ساخت. خداوند محمود و او محمّد است. »

ه) روانه شدن برای مقابله با سرکشان

عالم یهودی گفت: این حضرت موسی (ع) است که خداوند او را نزد فرعون فرستاد و معجزه بزرگی را به دست او نمایان ساخت. حضرت (ع) فرمودند: «همین طور است و حضرت محمّد (ص) به سوی فراعنه بسیاری فرستاده شد. افرادی همچون ابوجهل بن هشام، عتبهبن ربیعه، شیبه، ابوالبختری، نَصربن حارث، ابی بن خَلَف، مُنَبِّه و نَبیه دو فرزند حجّاج و [همچنین ] به سوی پنج نفر از مسخره کنندگان [فرستاده شد]: ولیدبن مُغیره مَخزومی، عاص بن وائل سهمی، اسودبن عبد یغوث زهری، اسود بن مطّلب و حارث بن طلاطله تا معجزاتی در آفاق و انفس بر ایشان نمایاند تا اینکه به خوبی آشکار گردید که او بر حقّ است. »

و) انتقام خدا از دشمنان نبی

عالم یهودی گفت: خداوند برای موسی از فرعون انتقام سختی گرفت. حضرت مولی الموحّدین (ع) فرمودند: «همین طور است و خداوند برای محمّد (ص) نیز انتقام سختی از این فراعنه گرفت؛ امّا مسخره کنندگان، خداوند درباره اشان فرمود: «إِنَّا کفَیناک الْمُسْتَهْزِئِینَ؛ ۶همانا ما در برابر مسخره کنندگان کفیل تو می شویم. »پس هر پنج نفرشان را در روز احد به قتل رسانید.امّا ولیدبن مغیره، روزی از مسیری گذر می کرد که فردی خزاعی، تیری را که برای شکایر در آنجا قرار داده بود، رها ساخت. تکه ای از آن، به دست او (ولید) خورد و رگ میانی و اصلی او را درید تا خون جاری شد و در حال جان دادن می گفت: خدای محمّد مرا کشت!

امّا عاص بن وائل سهمی، روزی برای کاری به مکانی رفته بود که سنگی از زیر پایش لغزیده و سقوط نمود و تکه تکه شده و به هلاکت رسید، و می گفت: خدای محمّد مرا کشت! وامّا اسودبن عبد یغوث، روزی او برای استقبال فرزندش، زمعه خارج شد. در این بین زیر سایه درختی ایستاد. در این حال جبرئیل (ع) نازل شده و سر او را به درخت کوفت. اسودبن عبد یغوث می گفت: مرا از دست این فرد نجات بده و غلامش می گفت: من هیچ کس را نمی بینم که با تو کاری انجام دهد، جز خودت. پس [جبرئیل (ع)] او راکشت و اسود [در حال مرگ ] می گفت: خدای محمّد مرا کشت! وامّا اسودبن مطّلب، رسول خدا (ص) او را نفرین کرد که خداوند روشنی دیدگانش را خاموش سازد و او را به دست پسرش به قتل رساند. او روزی برای کاری به مکانی رفته بود که جبرئیل با برگی سبز نزد او آمد و با آن به صورت او زد تا اینکه کور شد. در همان حال کوری ماند تا اینکه خداوند فرزند او را مأمور قتل وی ساخت؛ امّا حارث بن طلاطله، او در هوایی گرم از خانه اش خارج شد و گرفتار بادی مسموم شد و در اثر آن، چهره اش به مردی حبشی تغییر یافت. زمانی که نزد اهل خود بازگشت، گفت: من حارث هستم. جماعت که او را نشناخته بودند، غضب نمودند و او را کشتند و او در این حال می گفت: خدای محمّد مرا کشت!

همه این وقایع در یک ساعت رخ داد و این بدان جهت بود که ایشان نزد رسول خدا (ص) یک صدا گفتند: ای محمّد! ما تا زمان ظهر به تو فرصت می دهیم. اگر از گفته ات بازنگردی، تو را به قتل خواهیم رساند. پس پیامبر از سر حزن و اندوه از کلام ایشان به خانه خود رفت و در را قفل نمود. در این حال، جبرئیل همان ساعت از جانب خدا نزد او آمد و گفت: «ای محمّد! سلام (یکی از نام های خداوند)، بر تو سلام فرستاده و می فرماید: «فَاصْدَعْ بِما تُؤْمَرُ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِکینَ؛ ۷امر و کار خود را برای اهل مکه ظاهر کن و ایشان را به ایمان بخوان. »حضرت فرمود: «ای جبرئیل! با مسخره کنندگان و وعیدشان چه کنم؟»جبرئیل گفت: «إِنَّا کفَیناک الْمُسْتَهْزِئِینَ؛ ما در برابر مسخره کنندگان کفیل تو می شویم. »فرمود: «ای جبرئیل! اینان الحال نزد منند. » جبرئیل گفت: «آنان را خلاص کردم. اکنون امر الهی را اظهار نما. »وامّا باقی فراعنه همگی در روز بدر با شمشیر کشته شدند و خداوند جمعشان را پراکنده ساخته و همگی به درک واصل شدند. »

ز) برتر از عصای اژدها شونده

عالم یهودی گفت: این حضرت موسی (ع) است که عصایی داده شد که تبدیل به اژدها می گشت. حضرت علی (ع) فرمود: همین طور است و به حضرت محمّد (ص) برتر از آن داده شد. مردی از ابوجهل مطالبه دینی از بابت قیمت شتری که به او فروخته بود، داشت و ابوجهل بی اعتنا به او، سرگرم نوشیدن شراب بود. آن مرد هر چه گشت، او را نیافت. در این حال، یکی از مسخره کنندگان به او گفت: دنبال که می گردی؟ گفت: عمروبن هشام (ابوجهل)؛ از او طلبی دارم. گفت: می خواهی تو را به کسی که حقوق را مطالبه می کند، راهنمایی کنم