پاورپوینت کامل نامی بر بلندای عرش ۷۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نامی بر بلندای عرش ۷۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نامی بر بلندای عرش ۷۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نامی بر بلندای عرش ۷۷ اسلاید در PowerPoint :

۷

بشارت به نبی اکرم (ص) در کتب پیشینیان

با مطالعه «قرآن کریم» در می یابیم که نام پیامبر اکرم (ص) در کتب پیشینیان وجود داشته است. قرآن با صراحت و قاطعیت از وجود نام و توصیفات پیامبر خاتم (ص) خبر می دهد.

از آنجا که به اعتقاد مسلمانان، کتاب های مقدّس موجود در دست یهودیان و مسیحیان تحریف شده است، برخی معتقدند بشارت های ذکر شده در قرآن کریم ناظر بر «تورات» و «انجیل» واقعی است؛ امّا به عقیده ما بشارت های یادشده در همین تورات و انجیل کنونی نیز موجود است و ما در این تحقیق به ذکر آیاتی که در کتاب مقدّس، به صراحت یا با اشاره، به پیامبر آخرالزّمان می پردازد، خواهیم پرداخت.

بشارت اوّل: نبی ای می آید

در «انجیل یوحنّا» به روشنی بیان شده است که علمای یهود در انتظار ظهور پیامبری به غیر از مسیح بودند. (یوحنّا ۱۹: ۱- ۲۵)

واین است شهادت یحیی در وقتی که یهودیان از «اورشلیم»، کاهنان و لاویان را فرستادند تا از او سؤال کنند که: تو کیستی که معترف شد و انکار ننمود؛ بلکه اقرار کرد که من مسیح نیستم. آنگاه از او سؤال کردند: پس چه؟ آیا تو الیاس هستی؟ گفت: نیستم. آیا تو نبی هستی؟ جواب داد که: نی. آنگاه بدو گفتند: پسی کیستی تا به آن کسانی که ما را فرستادند، جواب بریم و درباره خود چه می گویی؟ گفت: من صدای ندا کننده در بیابانم که: راه خداوند را راست کنید؛ چنان که اشعیاء نبی گفت و فرستادگان از فریسیان بودند. پس از او سؤال کرده، گفتند: اگر تو مسیح و الیاس و آن نبی نیستی، پس برای چه تعمید می دهی؟

ونیز وقتی مسیح در «جلیلی» ندا کرد به مردم که، ایمان بیاورید، مردم اختلاف کردند که او کیست. (یوحنّا ۷/ ۴۰) گفت درباره روح که هر که به او ایمان آرد، او را خواهد یافت؛ زیرا روح القدس هنوز عطا نشده بود؛ چون عیسی تا به حال جلال نیافته بود. (۳۹ انجیل یوحنّا ۷) آنگاه بسیاری از آن گروه چون این کلام را شنیدند، گفتند: در حقیقت این شخص همان نبی است. (۴۰ انجیل یوحنّا ۷) و بعضی گفتند: او مسیح است.

این متن ها به وضوح نشان می دهد که یهودیان زمان ظهور مسیح، منتظر دو شخصیت بودند: یکی مسیح و دیگری آن نبی. آنچه گذشت برخی از بشارت های موجود در کتاب مقدّس بر ظهور پیامبر اکرم (ص) بود.

بشارت دوم: نبی ای مثل موسی، از برادران بنی اسرائیل

یکی از بشارت های کتاب مقدّس به پیامبر اکرم (ص)، آیه ای است که در «سفر تثنیه تورات» آمده است. یهوه، خدایت نبی ای را از میان تو، از برادرانت مثل من برای تو مبعوث خواهد گردانید. او را بشنوید. . . و خداوند به من گفت- آنچه گفتند نیکو گفتند- نبی ای را برای ایشان از میان برادران ایشان مثل تو مبعوث خواهم کرد و کلام خود را به دهانش خواهم گذاشت و هر آنچه به او امر فرمایم، به ایشان خواهد گفت. «و هرکس از کلامش اطاعت نکند، من از وی انتقام خواهم گرفت. » (تثنیه ۱۵: ۱۸- ۱۸)

برای آنکه بهتر بتوانیم این بشارت را تطبیق دهیم، لازم است به کلام خداوند رجوع و در آن دقّت کنیم. در این آیه، دو نکته و برای این پیامبر، نسبت به سایر پیامبران، همچون یوشع (ع) و عیسی (ع) وجود دارد.

۱- «و کسی که کلام او را نپذیرد، من از او انتقام خواهم گرفت». بدون شک مراد خداوند از این انتقام، عذاب اخروی برای منکران این پیامبر نیست و در مورد تمام پیامبران وجود دارد و حال آنکه، از ظاهر عبارت بر می آید این ویژگی به عنوان خصوصیتی بارز برای این پیامبر است.

در نتیجه، مراد از انتقام، همین انتقام دنیوی است و به این نکته اشاره دارد که پیامبر یادشده، مأمور به جهاد خواهد بود و خداوند او را یاری خواهد نمود و از مخالفان وی انتقام می گیرد؛

۲- در این آیه، عبارت «مثل تو» نیز از خصوصیات این پیامبر ذکر شده است و به همین دلیل می گوییم این بشارت، قابل تطبیق بر یوشع (ع) آن چنان که یهودیان می گویند و قابل تطبیق بر عیسی (ع) چنان که مسیحیان معتقدند، نمی باشد؛ زیرا حضرت یوشع (ع) صاحب شریعت نبود و حال آنکه از خصوصیات برجسته حضرت موسی (ع) داشتن شریعت بود؛ به علاوه، خصوصیات و عظمتی را که برای پیامبر یادشده مطرح شده، بر حضرت یوشع (ع) نمی توان تطبیق داد؛ امّا تفاوت های حضرت عیسی و حضرت موسی (ع) بیش از آن است که شمارش شود و در کمتر موردی این دو پیامبر دارای وجه مشترک هستند؛ برخلاف پیامبر اسلام (ص) که به حضرت موسی (ع) شباهت کامل داشته اند.

در جدول زیر شباهت ها و تفاوت های این پیامبران را بر می شمریم.

در عبارت اوّل آمده است: «نبی ای را از میان تو، از برادرانت»؛ امّا بار دوم آمده است: «نبی ای را برای ایشان از میان برادران ایشان» که به نظر ما جمله اوّل به صورت مجمل است و در ضمن به صورت دقیق هم ذکر نشده و عبارت «از میان تو» (و در بعضی از نسخ «از میان شما») نیز اضافی است و جزو عبارت اصلی نمی باشد؛ زیرا در عبارت حضرت موسی (ع) که کلام خداوند را تکرار می کند، کلمه از میان شما وجود ندارد و اضافاتی نیز بر جمله اوّل دارد که بدون شک نمی توان آنها را ساخته حضرت موسی (ع) دانست و این از شأن آن جناب به دور است.

این آیه در کلام پطرس نیز نقل شده و در آنجا نیز فقط کلمه از برادران شما آمده است.

حال باید دید که برادران بنی اسرائیل چه کسانی هستند.می دانیم که اسرائیل لقب حضرت یعقوب (ع) و یعقوب (ع) فرزند اسحاق (ع) است و اسحاق و اسماعیل (ع) نیز برادر یکدیگرند. پس بدون شک، مراد از برادران بنی اسرائیل، همان فرزندان اسماعیل (ع) هستند.البتّه این مطلب تازگی ندارد؛ زیرا در «سفر تکوین» آمده است و نصیب او (اسماعیل) در مقابل همه برادران افتاد که مراد از برادران اسماعیل (ع) همان بنی اسرائیل هستند.

نکته: ممکن است به نظر برسد مراد از برادران بنی اسرائیل فرزندان عیسو باشند؛ امّا این مطلب صحیح نیست؛ زیرا عیسو از برکت محروم شد. پس مراد، فرزندان اسماعیل (ع) خواهند بود که خداوند او را مشمول برکت خود قرار داده بود و البتّه استعمال برادران در این موارد تازگی ندارد؛ مثل آنکه بنوعیسو، برادران اسماعیل (ع) دانسته شده اند و صرف نظر از این مطلب، می دانیم در میان تمام برادران بنی اسرائیل، کسی جز محمّد (ص) بر نخاسته است.

دلیل دیگر آنکه، حتّی اگر بپذیریم عبارت از میان شما صحیح باشد، باز هم مشکلی پیش نمی آید؛ زیرا استقرار و شوکت و در حقیقت آغاز شیوع اسلام، در «مدینه» و اطراف مدینه هم بلاد بنی اسرائیل بود؛ مثل «خیبر» و «بنی قنیقاع» و «بنی نظیر» و پیامبر از میان ایشان برخاست و از بنی اخوه ایشان بود.

نکته دیگر آنکه، می دانیم مخاطب حضرت موسی (ع) اسباط دوازده گانه بودند و اگر واقعاًپیامبر یادشده از میان خود ایشان باید برخیزد، دیگر قید «از میان برادرانشان» معنی ندارد و باید فقط می فرمود از میان شما و حال آنکه می بینیم، قید از میان برادرانتان ذکر می کند و حتّی در مرتبه دوم به همین قید از میان برادرانتان اکتفا می نماید.

بشارت سوم: پراکلیتوس (ستوده و حمد شده) می آید

از مهم ترین بشارت های مطرح شده در انجیل به پیامبر اکرم (ص)، سخنانی است که حضرت عیسی (ع) در آخرین روزهای خود خطاب به حواریون فرمود.

اگر مرا دوست دارید، احکام مرا نگاه دارید و من از پدر سؤال می کنم و تسلّی دهنده دیگر به شما عطا خواهد کرد تا همیشه با شما بماند؛ یعنی روح راستی که جهان نمی تواند او را قبول کند؛ چون او را نمی بیند و نمی شناسد؛ امّا شما او را می بینید و می شناسید؛ زیرا با شما می ماند و در شما خواهد بود. (یوحنّا ۱۵: ۱۴- ۱۵)

در چند مورد، همین بشارت به ظهور تسلّی دهنده در کلام حضرت عیسی (ع) تکرار شده است.

مفسّران مسیحی این بشارت را همان تجلّی روح القدس بر حواریون در روز «پنطیکاست» دانسته اند؛ امّا این مطلب نیاز به بررسی بیشتری دارد. قبل از توضیح و تفصیل این مطلب لازم است به نکته ای اشاره کنیم: می دانیم که حضرت عیسی (ع) به زبان عبری صحبت می کرده و انجیل یوحنّا هم به زبان یونانی نوشته شده است. پس بدون شک آنچه را که امروز در انجیل یوحنّا می بینیم، ترجمه کلمات آن حضرت از زبان عبری به زبان یونانی است و ما دقیقاً نمی دانیم آن حضرت چه کلمه ای را به زبان آورده است. با توجّه به این مطلب، می گوییم کلمه موجود در انجیل یوحنّا، کلمه پاراقلیطparaclete است که عموم مفسّران آن را به تسلّی دهنده ترجمه کرده اند. مسلمانان نیز در مقابل معتقدند که کلمه پاراقلیط یا پاراقلیطوس در اصل پریقلیطوس بوده که پریقلیطوس به معنی احمد و محمّد در زبان عربی است. قرآن نیز به این مطلب پافشاری می کند که حضرت عیسی (ع) به ظهور پیامبری با نام احمد (ص) بشارت داده است که البتّه این خود نکته ای قابل توجّه و تأمّل است که چگونه پیامبری که خواندن و نوشتن عربی را نیاموخته بود، از وجود نام احمد در انجیل یونانی زبان خبر می دهد؟! آیا این اطّلاع، جز ریشه وحیانی، می تواند داشته باشد؟ حتّی اگر کلمه واقعی را پاراقلیوس فرض کنیم، آیا خبر دادن از وجود کلمه ای که شباهت زیادی به پریقلیطیوس دارد و ممکن است آن را تحریف شده دانست، خود دلیل بر متّصل بودن به منبع وحی نیست؟

این احتمال، زمانی قوّت می یابد که ما با مراجعه به نسخه های زبان آرامی می بینیم که از کلمات مَحمِدَه و حَمیدَه استفاده شده که عیناً معادل احمد و محمّد در زبان عربی و واژه پریقلیط در زبان یونانی است.

صرف نظر از آنچه گفته شد، تطبیق پاراقلیطوس بر روح القدس صحیح نیست و فقراتی از همین انجیل و آیات مربوط به فارقلیط، با روح القدس هم خوانی ندارد:

۱- در این آیات خبر از آمدن کسی می دهد که رفتن مسیح در مقابل آمدن او سودمند و مفید است. آیا به اعتقاد مسیحیان روح القدس آن چنان دارای اهمّیت و آن قدر مفید است که آمدن او از فقدان مسیح (ع) سودمندتر است؟!

۲- در مورد فارقلیط آمده است که وی جهانیان را به گناه و صدق و انصاف ملزم خواهد ساخت. آیا روح القدس به عقیده خود مسیحیان چنین کاری انجام می دهد؟ روح القدس که ظهور و تجلّی او فقط برای گروهی خاص، اتّفاق افتاده است؛

۳- همچنین آمده است وی درباره مسیح (ع) شهادت داده، او را تصدیق خواهد نمود و حال آنکه چنین چیزی در مورد روح القدس گزارش نشده است و اصلًا حواریون نیاز به شهادت روح القدس نداشته اند. آیا می توان باور نمود حواریون در حقّانیت حضرت مسیح (ع) شک داشته اند؟!

۴- در این آیات آمدن فارقلیط را مشروط به رفتن مسیح (ع) کرده و حال آنکه روح القدس همواره همراه حضرت عیسی (ع) بوده و آمدن او متوقّف بر رفتن حضرت مسیح نبوده است. البتّه برخی گفته اند منظور، تجلّی خاصّ روح القدس بر حواریون است که این تجلّی متوقّف بر حضرت مسیح (ع) بوده؛ امّا این مطلب هم با کلام حضرت عیسی (ع) سازگاری ندارد. آن حضرت می فرماید: تا من نروم، او نمی آید و حال آنکه باید می فرمود تا من نروم او بر شما متجلّی نخواهد شد. در مورد کلمه فارقلیط، آمده است که او آنچه را شما از یاد برده اید، به خاطرتان خواهد آورد و کسی نمی تواند ادّعا کند که حواریون در طی این چند روز، تعالیم حضرت عیسی (ع) را فراموش کرده باشند. در هیچ یک از کتب عهد جدید هم ذکر نشده است که ما مطلبی را فراموش کردیم و روح القدس آن را یادآوری کرده است؛

۵- حضرت عیسی (ع) می فرماید: من همه چیز را از پیش به شما گفتم تا هنگامی که واقع می شود، به آن ایمان بیاورید.آیا نزول روح القدس در روز پنطیکاست، مسئله ای بود که امکان انکار آن می رفت و حضرت مسیح (ع) حواریون را از آن نهی کرده است؟

۶- حضرت عیسی (ع) در مورد فارقلیط فرموده که: او عالمیان را توبیخ می کند. (یوحنّا ۸: ۱۶) که این بهترین گواه بر ادّعای ماست و بدون شک روح القدس هیچگاه و به اعتقاد هیچ کس مردم را توبیخ نکرده است؛ برخلاف پیامبر اسلام (ص) که یهودیان را به خاطر ایمان نیاوردن به عیسی (ع) توبیخ و سرزنش نمودند.

از آنچه که گفتیم به روشنی می توان دریافت فارقلیط را نمی توان با