پاورپوینت کامل کفّاره واتس آپ ۶۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کفّاره واتس آپ ۶۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کفّاره واتس آپ ۶۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کفّاره واتس آپ ۶۴ اسلاید در PowerPoint :

۶۰

عنوان انتخاب شده برای مقاله عجیب است؛ مگر واتس آپ(what”s up) هم کفّاره دارد؟! یعنی با پرداخت کفّاره، هر استفاده ای از آن حلال می شود؟ حلّ معمّا کمی حوصله می خواهد، همراه شو. . .

کفّاره

کفّاره در لغت، از «کفَرَ» یعنی پوشاندن می آید و به معنی پوشاننده است و در اصطلاح فقهی، نوعی جبران برای خللی است که در عبادتی درست کرده باشیم. با تعمّق در متون دینی، متوجّه می شویم دو نوع کفّاره داریم:

۱- همان کفّاره متداول در رساله های عملیه؛ مثل کفّاره روزه، کفّاره شکستن عهد و قسم و. . . اگر کمی دقّت کنیم، می بینیم عمدتاً این کفّاره ها جایی است که حریم یا حرمت مناسک وعبادتی را می شکنیم و این کفّاره، جریمه این حرمت شکنی است. مثلًا نام خداوند، حریم دارد؛ ماه رمضان حریم دارد؛ همچنین احرام حج و. . . شکستن قسم و عهد با نام خدا، پاره کردن حریم رمضان یا انجام برخی محرّمات احرام در حج، هر کدام کفّاره ای را بر صاحبش لازم می کند.

۲- امّا در نظام ارزشی اسلام، به کفّاره دیگری هم برمی خوریم. دو مثال:

الف) امام صادق (ع) کفّاره همکاری با دستگاه ظلم و حکومت ظالمان را احسان کردن و قضای حوائج برادران دینی معرّفی کردند: «کفَّارَهُ عَمَلِ السُّلْطَانِ الْإِحْسَانُ إِلَی الْإِخْوَان؛ ۱ کفّاره عمل سلطان، احسان به برادران است. »

امام کاظم (ع) هم همین کفّاره را از شاگرد خود، علی بن یقطین که وزیر حکومت عبّاسیان شده بود، خواست تا ماندن او در آنجا درست باشد.

ب) ابوسعید خدری از پیامبر (ص) روایت می کند که رسول خدا (ص) فرمودند: «از نشستن در راه ها دوری گزینید. » گفتند: ای پیامبر چاره نداریم. می نشینیم، گفت وگو می کنیم. رسول خدا (ص) فرمودند: «حال که چنین است حقوق راه ها را ادا کنید!» پرسیدند: آن چیست؟ فرمودند: «آزار نرساندن، پاسخ سلام، امر به معروف و نهی از منکر کردن. » ۲

در سیره امیرالمؤمنین (ع) هم آمده است: وقتی در «کوفه» بودند، مردم را از نشستن در راه منع می کردند. با او به گفت وگو پرداخته، اعتراض کردند. فرمود: «شما را به شرط اینکه چشمان را از رهگذران فرو بندید و جواب سلام آنان را بدهید و گمشدگان را راهنمایی کنید، رها می کنم. » قبول کردند و حضرت ایشان را رها کردند. ۳

تعریف کفّاره دوم

اگر کمی دقّت کنید، می بینید این کفّاره ها، کفّاره از نوع قبل نیست. تو گویی این بار مؤمن نیست که حریم چیزی را می شکند؛ بلکه فرهنگ یا مناسبتی جدید است که فراگیر و لابد مثَل می شود و حریم اهل ایمان را می گیرد؛ طوری که تقریباً چاره ای از آن نیست؛ مثلًا علی بن یقطین قبول نکند، ای بسا جانش به خطر افتد. جوانان «مدینه» و کوفه هم از فرهنگ و رایج شدن چیزی گفتند. اینجا کفّاره از نوع دادن یک مُد طعام به فقیر یا قربانی گوسفند یا روزه گرفتن نیست. از سنخ چیزی است که سلطه آن فرهنگ یا مناسبات مهاجم در حریم اهل ایمان را کم کند. مثلًا یکی از آثار دستگاه ظلمه از بین بردن اهل ایمان و به تنگنا انداختن آنها است: علی بن یقطین هم مأمور می شود در خلال این کارکرد کار کند و همین کفّاره بودن اوست. یا در نمونه دوم، فرهنگ ایستادن سر راه، آسیبی فرهنگی، اجتماعی است که اخلاق جامعه را تهدید می کند، پیامبر (ص) و امیرمؤمنان (ع) هم در متن این خرده فرهنگ، چیزی تعبیه می کند تا از آسیب آن بکاهند و آن چیزها کفّاره و جبران کننده آن آسیب هاست.

ربطش به واتس آپ چیست؟

کمی صبر کن. هنوز باید حوصله کنی! قبل از رسیدن به واتس آپ به عنوان یک ابزار فرهنگی و سرگرمی، باید یک تقسیم را مرور کنیم. به راستی اوقات فراغت ما به چند طریق پر می شود؟

۱- فراغت بی برنامه

این نوع اوقات فراغت، با بطالت، بیهودگی، پرسه زدن در خیابان و هرچه پیش آید و. . . پر می شود. امیرالمؤمنین (ع) این نوع را برای ما ارزش گذاری کرده اند؛ آنجا که فرمودند: «شَرُّ مَا شَغَلَ بِهِ الْمَرْءُ وَقْتَهُ الْفُضُول؛ ۴ بدترین چیزی که انسان بدان مشغول می شود، وقت های اضافی اوست. »

اگر ذهنی پراکنده، دَرهم بَرهم داری، اینجا را مراقبت کن؛ چون اثر این بیهودگی و پرسه زنی در وقت های اضافی، پراکندگی ذهن است. ۵

۲- فراغت انفعالی

در این نوع فراغت، برنامه هست؛ امّا نه از طرف خود انسان. اینجا یک رابطه یک طرفه بین تو و محیط شکل می گیرد. دو عنصر اراده و خلّاقیت در تو کم می شود و دیگران برای تو برنامه می ریزند. عمده ترین فراغت انفعالی، پای رسانه ها اتّفاق می افتد. انواع شبکه های تلویزیونی و ماهواره ای، سایت ها و وبلاگ ها، اپلیکیشن های ارتباطی، ما را به یک موجود مصرف کننده تبدیل می کنند. آن قدر حجم اطّلاعات ارائه شده، زیاد است که مجال بررسی و قبول و رد نداری و در واقع بمباران اطّلاعات می شوی (عصر انفجار اطّلاعات) یا آن قدر صحنه ها و صداها و جلوه ها سحرکننده است که کاملًا گارد دفاعی ما را باز کرده، بسیار سریع از قوای تدافعی عقلی ما گذشته، به امیال قلبی ما می رسد و بدون اینکه بررسی کرده باشیم، ما را به هیجان (ترس، شهوت، خشونت و. . . ) می اندازند. چنانچه می بینی اراده تو در اینجا، ضعیف می شود و قدرت ردّ و قبولت کم می شود. خلّاقیت و نوآوری هم از تو گرفته می شود؛ چون تو عامل نیستی. تو کاری نمی کنی؛ بر تو کاری می کنند. تصاویر و اطّلاعاتی به ذهن و قلبت وارد می کنند، نه اینکه تو تخیلی کنی و اثری هنری، ادبی و. . . بسازی.

امیرالمؤمنین (ع) این نوع از فراغت را هم برایمان ارزش گذاری کرده اند؛ به گونه ای که انگار در همین قرن زندگی می کنند. ایشان می فرمایند: «رُبَّ لَهْوٍ یوحِشُ حُرّا؛ ۶ چه بسیار سرگرمی ای که آزادگی انسان آزادی را برباید. »

در معنای «یوحِش» اگر کمی دقّت کنید، بار معنایی عجیبی دارد. فرار کردن با انداختن سلاح خود و حتّی ترک کردن لباس خود، همه در این لفظ هست؛ یعنی گاهی اوقات سرگرمی ها (در فراغت های انفعالی)، ما را از درون تهی می کنند. گارد و اسلحه دفاعی ما (اراده و تعقّل و انتخاب و بررسی) را می گیرند و در واقع، ما دیگر آزاد نیستیم و اسیر آن برنامه های مهاجم شده ایم. خیال و ذهن و قلب ما، پر از آثار آنها شده و ما جز به آنها فکر و جز با آنها و در جهت آن هیجانی نداریم!

باز امام علی (ع) درباره این سرگرمی ها هشدار داده اند که: «اللَّهْوُ یفْسِدُ عَزَائِمَ الْجِد؛ ۷ سرگرمی ها، عزّت های جدّی ما را فاسد می کنند. » پس سستی اراده و عزم، اثر فوری اینهاست.

۳- فراغت فعّال

این بهترین روش پر کردن اوقات فراغت است که سرگرمی هایت نه اراده و نه خلّاقیتت را زایل نمی کنند. نیاز پنجم انسان پس از آب و غذا و مسکن، امنیت، محبّت و تعلّق، و احترام، نیاز خود شکوفایی و خلّاقیت است که در فراغت نوع دوم از بین می رود؛ امّا در فراغت نوع سوم بر آن استوار است. پر کردن فراغت با شعر گفتن، داستان و قطعه نوشتن، کلیپ ساختن، وبلاگ ساختن و با نوشته های خود به روز کردن، اختراع کردن، نقّاشی، کاریکاتور، کارهای خیر و فعّالیت های اجتماعی مفید انجام دادن، ایده پردازی کردن، طرّاحی لباس، گرافیک و ده ها کار فعّال و متنوّع دیگر، مثال های این فراغت است. امام علی (ع) این سرگرمی ها را چون دارای نوعی جدّیت و حفظ داشته هاست، ستوده و می فرمایند: «الْمُؤْمِنُ یعَافُ اللَّهْوَ وَ یأْلَفُ الْجِد؛ ۸ مؤمن از سرگرمی (بدون نتیجه) معاف و با جدّیت الفت دارد. »

واتس آپ

اوّل خوب است بدانی فضاهای سایبری به حسب آمار، موجب افت تحصیلی ۷۰% دانش آموزان شده است؛ یعنی تحقّق همان فراغت انفعالی. حال افت معنوی چقدر است، محاسبه اش آسان نیست؛ امّا شاید بیش از ۷۰% شود.

قبل از واتس آپ و وی چت(VChat) و نیمباز(Nimbuzz)، اس ام اس(SMS) بود. طبق آمار «وزارت ارتباطات»، اغلب کاربران SMS جوانان هستند و ۵۰% مضامین آن نیز سرگرمی و لطیفه است؛ یعنی از ۴۰ میلیون پیامک، روزانه ۲۰ میلیون لطیفه و سرگرمی است. پس تأیید می کنی که این ابزار، داخل در صنعت سرگرمی و عمده ترین پرکننده فراغت ما شده اند. حالا سؤال اینجاست این از کدام نوع فراغت است؟ آیا این مضامین تولید شده خود فرد است یا عمدتاً فقط خواننده و ناشرند؟! (یعنی فراغت انفعالی)

طبق آمار، منبع عمده پیامک ها از اینترنت است؛ «جست وجوی اس ام اس» یکی از ده اسم برتر جست وجو در اینترنت است. کتاب های پیامک و سایت های مختص به آن هم، گویای این درخواست بالاست. پس عمدتاً ما مصرف کننده ایم و یک توزیع کننده که گاهی فرصت بررسی صحّت و سقم یا اراده ارزش گذاری خوبی و بدی آن لطیفه ها را هم نداریم و فقط نشر می دهیم! حال واتس آپ را با اس ام اس مقایسه کنید. اصلًا قابل مقایسه نیست! اینجا حجم مصرف ما و حجم بمباران شدن ما توسط عکس و مطلب و. . . بسیار زیاد است. کاملًا خلّاقیت و اراده در ما، ضعیف می شود.

پیام های واتس آپ

پیام های انتقالی توسط واتس آپ، عمدتاً یا از حریم خصوصی خودمان و حرف و عکس از زندگی شخصی است یا صفحات پر بیننده اینترنت. نمی دانم تا اینجا قبول داری یک ابزار جدید و مدرن به شکل فرهنگی، حریم همه ما را گرفته و از نمونه هایی است که پیامبر (ص) و علی (ع) برای آن کفّاره معلوم کرده اند یا نه؟!

اما کفّاره اش چیست؟ کاملًا وابسته است به تأثیری که بر ما می نهد. کفّاره برای پوشاندن و جبران خسارت آن است.

کفّاره اوّل

گفتیم درصدی از پیام های واتس آپ مربوط به حریم شخصی و زندگی خودمان است. یک توجّه مهمّ روان شناسی در این باره: خصوصیت اپلیکیشن های ارتباطی (مثل واتس آپ و. . . و حتّی اس ام اس) خود ابرازگری، خود گشودگی و خودافشاگری بیشتر است. اگر باور نمی کنید امتحان کنید. بسیاری از مواقع چیزی که در حضور شخصی از گفتنش حیا داری، با یک پیامک به او ارسال می کنیم. چرا؟! چون در مواجهه واقعی و حضوری، چشم و گوش و زبان و. . . همه مواجهند و پیام حیا به ما مخابره کرده، شرم مانع از گفتن می شود؛ امّا وقتی این مواجهه، غیر حضوری (مجازی) می شود و ما به جای ط