پاورپوینت کامل عدالت مهدوی در قرآن ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عدالت مهدوی در قرآن ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عدالت مهدوی در قرآن ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عدالت مهدوی در قرآن ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

۸۲

مصاحبه با آیت الله معرفت

اشاره

آیت الله محمّدهادی معرفت (ره)، چهره نام آشنای علوم قرآنی دوره معاصر بود که در کنار فقه و اصول، زندگی خود را وقف تفسیر «قرآن» کرده بود. آیت الله محمّد هادی معرفت (ره) صاحب آثار گرانسنگی در حوزه علوم قرآنی و تفسیر در میان شیعیان است که در میان دانشمندان شیعی برای نخستین بار به صورت مستقل با درک خلأ تحقیقات قرآنی در حوزه های علمیه شیعی هم زمان با فقه به تحقیق و تألیف در علوم قرآنی پرداخت. ایشان در سن ۷۶ سالگی در تاریخ ۲۹ دی ۱۳۸۵ دار فانی را وداع گفت. سالگرد وفات این عالم ربّانی و تناسب گفت وگویی که در ادامه می آید، با محتوای این شماره از مجلّه، انگیزه ای شد برای بازنشر این مطلب. امید که مقبول طبع شریفتان قرار گیرد.

با توجّه به اینکه شما از معدود عالمانی هستید که در کنار فقه و اصول و درس های متداول حوزه، عمر خویش را در تفسیر و علوم قرآنی گذرانده اید. خواهشمندیم بفرمایید عدالت در قرآن چه مفهومی دارد؟ فرق آن با قسط چیست؟ و ابعاد عدالت را نیز تبیین فرمایید.

بِسم اللّه الرّحمن الرَّحیم. حتماً آقایان به عدالت اجتماعی نظر دارند. مقصود از عدالت اجتماعی، ایجاد توازن در جامعه است. منظور از توازن هم همان تناسب است. تناسب به معنای این است که هر چیزی در جای خودش و در محدوده مناسب جای بگیرد. امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: «علیکم بِتَقْوَی اللَّهِ وَ نَظْمِ أَمْرِکم. » در این کلام، «نظم» به همین معنا است؛ یعنی هر چیزی باید طبق معیارهای خاصّ خود ارزیابی شود. این تناسب باید در همه امور رعایت شود. ما مکرّر این نکته را گفته ایم که اصلًا زیبایی، همان نظم است. برخی گفته اند زیبایی را نمی توان تعریف کرد؛ ولی به نظر ما تعریف زیبایی این است: وجود تناسب میان اموری که در کنار هم قرار گرفته اند. صورتی زیبا است که ابرو و چشم و. . . آن متناسب باشد. اگر بینی کسی دراز باشد، آن صورت دیگر زیبا نخواهد بود.

انبیاء همه آمده اند تا در جامعه، توازن برقرار کنند. توازن هم به این معنا است که هر کس به حقّ خود برسد. هدف امام زمان (ع) هم همان هدف انبیا است؛ او تلاش می کند تا هر حق داری به حقّش برسد.

یکی از معانی آزادی، بهره و نصیب بردن از حقوق مشروع است. اگر افزون بر حقوق خودش، حقّ دیگری را هم استفاده کرد، آزادی را زیر پا گذاشته است. معنای آزادی این است که در محدوده قانون حرکت شود. قانون هم به معنای مرزبندی است؛ یعنی مشخّص شود که هر کس چه حقوقی دارد. یکی از این حقوق، حقّ تعلیم و تربیت است. اگر کسی بگوید فلان کس به خاطر اینکه از فلان نژاد است، پس حق ندارد آموزش ببیند، آزادی او را سلب کرده است. اینکه برخی آزادی را رهایی از هر قیدی معنا کرده اند، درست نیست.

در «تاریخ طبری» آمده است: وقتی مسلمانان به ایران لشکر کشیدند، فرمانده لشکر ایران از فرمانده لشکر اسلام پرسید: برای چه آمده اید؟ او پاسخ داد: ما برای اینکه سرزمینی را به سرزمینمان بیفزاییم، به ایران لشکر نکشیده ایم. ما برای گسترش عدالت آمده ایم. از او می پرسند: گسترش عدالت یعنی چه؟ پاسخ می دهد: پادشاهانتان از شما آزادی را سلب کرده اند و شما حقّ انتخاب ندارید. ما آمده ایم تا شما را آزاد کنیم و کاری کنیم که بتوانید حقوقتان را استیفا کنید. می خواهم بگویم عدل و آزادی و زیبایی و. . . به گونه ای هم معنا و هم مفهومند.

رابطه قسط و عدل چیست؟

قسط یک نوع خاصّی از عدالت است؛ نه اینکه چیزی باشد در مقابل عدل. قسط هم به معنای این است که هر کس به سهم خودش برسد. در آن صورت، عامّی است که بعد از خاص می آید. بله، یک چیز خاصّی نیست. امام زمان (ع) هم برای اجرای عدل و قسط می آید.

ابن عربی در این باره بیان خوبی دارد. او می گوید: از این سخن حضرت رسول اکرم (ص) که فرمود: «یملأ به الأرض عدلًا و قسطاً» معصومیت امام زمان (ع) به دست می آید.

یعنی فقط معصوم می تواند مجری عدالت باشد؟

او می گوید: ما از این سخن، عصمت حضرت را می فهمیم. وی می گوید: عصمت پیامبر (ص) را با عقل اثبات می کنیم؛ ولی عصمت امام زمان (ع) را با نقل. دلیل او این است که غیر معصوم نمی تواند عدالت این چنینی را برپا کند.

آیا از اینکه مجری آن عدالت باید معصوم باشد، نمی توان فهمید که معنای آن عدالت، چیزی فراتر از نظم و توازن و. . . است؟ در قرآن آمده است: «إِنَّ الشِّرْک لَظُلْمٌ عَظِیم. » از این آیه می فهمیم، تنها توحید است که عدالت است.

من در ابتدا گفتم، قاعدتاً منظور شما عدالت اجتماعی است و سپس عدالت را آن گونه معنا کردم. من نگفتم، عدالت به طور مطلق این است. عدالت امام جماعت با عدالت قاضی و. . . تفاوت دارد. هر کدام معنای خود را دارند. عدالت در ولی فقیه معنایی فوق این دو عدالت دارد. عدالت مراتب دارد.

آیا می شود عدالت حضرت را در یک زمینه برجسته کنیم؟ مثلًا بگوییم حضرت عدالت اعتقادی را گسترش می دهد؟

اساس هم همین جا است. این همه ظلم، برای این است که خدا فراموش شده است. شروع کار حضرت از همین جاست. رسول الله (ص) هم از اعتقاد مردم شروع کرد. به آنان گفت: «قُولُوا لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ تُفْلِحُوا. » شما عدالت را به معنای تناسب و زیبایی و توازن و. . . دانستید. این واژه ها تفسیرهای مختلفی دارد. من تناسب را این گونه می دانم و دیگری طوری دیگر.