پاورپوینت کامل آیات قرآن و زیارت نامه های امام زمان علیه السلام ۶۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیات قرآن و زیارت نامه های امام زمان علیه السلام ۶۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیات قرآن و زیارت نامه های امام زمان علیه السلام ۶۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیات قرآن و زیارت نامه های امام زمان علیه السلام ۶۸ اسلاید در PowerPoint :

۱۹

تجلّی آیات قرآن در زیارات امام زمان علیه السلام

طبق اصول یک ادب جمیل جهت رعایت حرمت حرم های مبارک رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و اهل بیت عصمت و طهارت علیه السلام لازم است زائر قبل از ورود به حرم های آن بزرگواران بر در حرم یا صحن حرم توقّف کند و جهت داخل شدن اذن بطلبد که اصطلاحاً به این عمل «اذن خول» گفته می شود.

برای زیارت حضرت حجّت علیه السلام اذن دخول خاصّی وارد نشده است.

زیارت آل یاسین

این زیارت از زیارت های مشهور امام عصر علیه السلام است که در سرداب مقدّس خوانده می شود و با این عبارت آغاز می شود: «سَلَامٌ عَلَی آلِ یس السَّلَامُ عَلَیک یا دَاعِی اللَّهِ وَ رَبَّانِی آیاتِه. » ۱ این قسمت از زیارت نامه مشتمل بر آیه ای از قرآن مجید است و آن آیه ۱۳۰ از «سوره صافات» می باشد. در قرائت متداول در قرآن مجید، کلمه «ال یاسین» خوانده می شود؛ امّا در روایتی از امیرالمؤمنین علی علیه السلام آمده است که «یس»، محمّد صلی الله علیه و آله و سلم بوده و ما آل یس هستیم.

در «تفسیر المیزان» در بحث روایی مربوط به آیه آمده است که درکتاب «المعانی» از امام صادق علیه السلام از آباء خود از امیرالمؤمنین علی علیه السلام نقل شده است که در مورد آیه «سَلامٌ عَلی إِلْ یاسِینَ» فرمودند: «یاسین محمّد صلی الله علیه و آله و سلم و ما آل یاسین هستیم. »

علّامه طباطبایی بعد از ذکر این روایت آورده است که مثل این روایت در کتاب «العیون» از امام رضا علیه السلام هم آمده است و آن مبنی بر قرائت آل یاسین است؛ هم چنان که نافع و ابن عامر و یعقوب و زید چنین قرائت کرده اند. ۲

در قطعاتی از این زیارت شریفه، آیاتی از قرآن کریم مورد توجّه قرار گرفته که به بعضی از آن موارد اشاره ای می کنیم:

۱- «السَّلَامُ عَلَیک یا بَقِیهَ اللَّهِ فِی أَرْضِه»: در این عبارت، آیه ای از «سوره هود» مورد نظر می باشد که مشتمل بر یک اصل کلّی عقیدتی و اخلاقی است و آن اینکه خداوند می فرماید: «بَقِیتُ اللَّهِ خَیرٌ لَکمْ إِنْ کنْتُمْ مُؤْمِنِینَ؛ ۳ آنچه خداوند ذخیره می کند، برای اهل ایمان بهتر است. »

این اصل کلّی در همه جا صادق است و برترین و شریف ترین مصداق آن، وجود مبارک آخرین حجّت پروردگار عالمیان، امام عصر، حضرت حجّت بن الحسن علیه السلام می باشد و لقب شریف آن حضرت قرار گرفته است.

۲- «السَّلَامُ عَلَیک فِی اللَّیلِ إِذا یغْشی وَ النَّهارِ إِذا تَجَلَّی»: این قطعه از زیارت نامه مورد بحث، متضمّن دو آیه از «سوره مبارکه لیل» است. این قطعه در انتهای فصلی از زیارت نامه قرار دارد که با این عبارت شروع شده: «السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقُوم، السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقْعُدُ. »

در این قطعه، حالات مختلف آن وجود مبارک در نمازها و دعاها و صبح ها و شب ها ذکر شده و در انتهای آن، این دو آیه ذکر شده است؛ یعنی در حالات مختلف بر ای آن حضرت سلام فرستاده شده. اگر مراد از این دو آیه، وقت شب و روز باشد، ذکر آن غیرضروری خواهد بود؛ چون قبل از آن فرمود: «السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تُمْسِی وَ تُصْبِح؛ سلام بر تو! وقتی صبح می کنی و وقتی وارد شب می شوی. » پس باید از ذکر این دو آیه منظور دیگری باشد.

احتمال دارد مراد از ذکر این دو آیه، اشاره ای به زمان غیبت و زمان ظهور آن حضرت باشد؛ یعنی غیبت آن وجود مقدّس مرتبه ای از برکات وجودی و نور شخص او را پوشانده و انسان ها از این جهت دچار محرومیتی شده اند و زمان ظهور او این برکات و این نور را آشکار خواهد کرد.

در تفسیر شریف المیزان در تفسیر این آیه از سوره لیل، «وَ النَّهارِ إِذا تَجَلَّی» آمده است: تعبیر از صفت لیل با فعل مضارع و از صفت نهار با فعل ماضی. وقتی گفته شده «یغشی» و «تَجلَّی» برای جهتی است که در تفسیر آیات اوّل سوره قبلی ذکر شد. ۴ و در تفسیر آیه «وَ اللَّیلِ إِذا یغْشی » از «سوره شمس» گفته شده است:

تعبیر از پوشاندن شب زمین را با فعل مضارع بر خلاف آشکار کردن آن به وسیله روز را با فعل ماضی وقتی که فرمود: «وَ النَّهارِ إِذا جَلَّاها وَ اللَّیلِ إِذا یغْشاها» ۵ جهت دلالت بر زمان نزول آیه است و در آن اشاره ای است به اینکه در ایام نزول آیه که اوایل زمان ظهور دعوت اسلامی بود، تاریکی فجور زمین را پوشانده بود و قبلًا گفته شد که بین قسم ها و آنچه به آن قسم خورده می شود، باید نوعی اتّصال و ارتباط باشد. ۶

نظر مرحوم علّامه طباطبایی در تفسیر این آیه، معنای احتمالی ذکر شده را تقویت می کند. به جهت شباهتی که بین این دو مطلب وجود دارد و آن شباهت زمان قبل از ظهور اسلام و بعد از ظهور آن به موضوع غیبت وجود مبارک امام عصر علیه السلام و تاریکی ناشی از آن غیبت و روشنایی زمین در اثر ظهور آن بزرگوار. امیدواریم خداوند عالم به زودی با ظهور آن بزرگوار تاریکی های جهل ها و شرک ها و فقرها و ظلم ها و انواع نابه سامانی ها را از روی زمین برطرف کند.

در بررسی تفسیر آیه «سوره لیل»، روایتی را یافتیم که ذیلًا از «تفسیر القمی» نقل می شود: «عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ علیه السلام عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ «وَ اللَّیلِ إِذا یغْشی. » قَالَ: «اللَّیلُ فِی هَذَا الْمَوْضِعِ فُلَانٌ غَشِی أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ فِی دَوْلَتِهِ الَّتِی جَرَتْ لَهُ عَلَیهِ- وَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام یصْبِرُ فِی دَوْلَتِهِمْ حَتَّی تَنْقَضِی»، قَالَ: «وَ النَّهارِ إِذا تَجَلَّی؟» قَالَ: «النَّهَارُ هُوَ الْقَائِمُ (عج) مِنَّا أَهْلَ الْبَیتِ، إِذَا قَامَ غَلَبَ دَوْلَتُهُ الْبَاطِلَ- وَ الْقُرْآنُ ضُرِبَ فِیهِ الْأَمْثَالُ لِلنَّاسِ- وَ خَاطَبَ اللَّهُ نَبِیهُ بِهِ وَ نَحْنُ، فَلَیسَ یعْلَمُهُ غَیرُنَا»؛ ۷

از امام باقر علیه السلام درباره معنای کلام خداوند عزّوجلّ آیه «قسم به شب هنگامی که پرده می افکند» پرسیدم. فرمودند: «مراد از لیل در این آیه فلانی است که جریان دولت خود، حکومت و برکات وجودی، امیرالمؤمنین علیه السلام را پوشاند و امیرالمؤمنین علیه السلام در دولت آنها صبر می کرد تا آن حکومت به پایان برسد. » و درباره «قسم به روز هنگامی که جلوه گری می کند» فرمودند: «مراد از نهار (روز) قائم ما اهل بیت علیه السلام است که وقتی قیام می کند، دولت او بر باطل غلبه خواهد کرد و قرآن در مورد او مثال هایی برای مردم زده و خداوند عالم در مورد او و ما، پیامبرش را مورد خطاب قرار داد و این معانی را غیر از ما نمی داند. » ۸

محتوای این روایت، معنای مورد بحث یا بخشی از آن را تأیید می کند و اشاره ای دارد به این نکته که قرآن مجید دارای مراتب و انواعی از معانی است و بعضی از مراتب معانی آن، قابل فهم انسان های عادی نیست و از معانی باطنی قرآن محسوب می شود که علم به آن مراتب در وسع قدرت فهم ذوات مقدّسه معصومان علیه السلام می باشد.

۳- «أَنَّ رَجْعَتَکمْ حَقٌّ لَا شَک فِیهَا یوْمَ لا ینْفَعُ نَفْساً إِیمانُها لَمْ تَکنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ کسَبَتْ فِی إِیمانِها خَیرا»: این بخش از زیارت، متضمّن آیه ۱۵۸ از «سوره انعام» می باشد که می فرماید: «رجعت شما حق است. » یعنی واقع خواهد شد و شکی در آن نیست؛ امّا در آن زمان و در آن روز ایمان کسی که قبلًا ایمان نیاورده بود، سودی به حال او نخواهد داشت.

خداوند می فرماید: «هَلْ ینْظُرُونَ إِلَّا أَنْ تَأْتِیهُمُ الْمَلائِکهُ أَوْ یأْتِی رَبُّک أَوْ یأْتِی بَعْضُ آیاتِ رَبِّک یوْمَ یأْتِی بَعْضُ آیاتِ رَبِّک لا ینْفَعُ نَفْساً إِیمانُها لَمْ تَکنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ کسَبَتْ فِی إِیمانِها خَیراً قُلِ انْتَظِرُوا إِنَّا مُنْتَظِرُونَ؛ ۹ آیا جز این انتظار دارند [کافران ] که ملائکه نزد آنان بیایند، یا خود پروردگارت بیاید یا بعضی از آیات پروردگارت بیاید؟! روزی که بعضی از آیات پروردگارت بیاید، ایمان کسی که قبلًا ایمان نیاورده بود، نفعی به حال او نخواهد داشت یا در ایمانش کار خیری انجام داده است. بگو [ای پیامبر به کافران ] شما منتظر باشید، ما هم در حال انتظار هستیم. »

مراد از آمدن ملائکه، نزول عذاب الهی است که ملائکه، اجرای حکم خداوند را در آن به عهده دارند؛ یعنی ملائکه حامل عذاب خداوند و مراد از آمدن پروردگار، آمدن امر وی یا ظهور اراده و قدرت اوست و آن در قیامت واقع خواهد شد. در مورد آمدن بعضی از آیات پروردگار، علّامه طباطبایی (ره) می فرماید: مراد از آمدن بعضی آیات ربّ آمدن آیتی ست که ملازم تبدیل نشأت حیات برای آنها باشد؛ به طوری که راهی به سوی برگشت به اخیار و قدرت قبلی نباشد؛ مانند آیت موت که نشئت عمل را به نشئت جزای برزخی تبدیل می کند یا ملازم استقرار ملکه کفر و جحود در نفوس آنها است؛ به طوری که اذعان به توحید و روی کردن با توجّه قلبی به سوی حق، با آن ممکن نباشد؛ مگر آنچه فقط بر زبان آورده شود به خاطر ترس از عذاب یا آمدن عذابی است از طرف خداوند که برگشتی از آن یا راه فراری نباشد و آنها را به ایمان اضطراری بکشاند؛ لیکن این ایمان اضطراری نفعی به حال آنها نخواهد داشت. ۱۰

در این قسمت از زیارت، اشاره ای شده است به اینکه ائمّه اهل بیت علیه السلام رجعتی خواهند داشت و حکومت دینی که حقّ آنها بوده در اختیارشان قرار خواهد گرفت و نظام دین توحیدی در همه جا برقرار خواهد شد. امّا کفّار لازم است قبل از آن زمان، به این حقیقت ایمان بیاورند و الّا ایمان در آن زمان نفعی به حال آنها نخواهد داشت، به جهت اینکه آن ایمان اضطراری است و فرصتی هم برای اعمال خیر در کار نخواهد بود.

زیارت دوم

زیارت دیگری برای وجود مبارک امام عصر علیه السلام نقل شده که کتاب «مفاتیح الجنان» آن را دومین زیارت برای حرم شریف آن حضرت آورده است. علّامه مجلسی در «بحارالانوار» آن را از شیخ مفید و شهید و مؤلّف «المزار الکبیر» نقل کرده است. ۱۱ این زیارت با عبارت ذیل شروع می شود: «السَّلَامُ عَلَیک یا خَلِیفَهَ اللَّهِ وَ خَلِیفَهَ آبَائِهِ الْمَهْدِیینَ، السَّلَامُ عَلَیک یا وَصِی الْأَوْصِیاءِ الْمَاضِینَ، السَّلَامُ عَلَیک یا حَافِظَ أَسْرَارِ رَبِّ الْعَالَمِین. . . »

در این زیارت هم آیاتی از قرآن مجید تجلّی یافته که بعضی از آنها را مورد بررسی فشرده ای قرار می دهیم.

۱- «السَّلَامُ عَلَیک یا نَاظِرَ شَجَرَهِ طُوبَی وَ سِدْرَهِ الْمُنْتَهَی»: در این قطعه از زیارت نامه دو آیه از قرآن مجید مورد توجّه قرار گرفته و آن دو عبارتند از: «الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ طُوبی لَهُمْ