پاورپوینت کامل برنج تراریخته محیط زیست را به هم می ریزد-از بی اعتنایی مسئولان به مستندات علمی و عینی تعجّب کردم ۷۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل برنج تراریخته محیط زیست را به هم می ریزد-از بی اعتنایی مسئولان به مستندات علمی و عینی تعجّب کردم ۷۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل برنج تراریخته محیط زیست را به هم می ریزد-از بی اعتنایی مسئولان به مستندات علمی و عینی تعجّب کردم ۷۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل برنج تراریخته محیط زیست را به هم می ریزد-از بی اعتنایی مسئولان به مستندات علمی و عینی تعجّب کردم ۷۳ اسلاید در PowerPoint :

۵۴

دغدغه ناشی از آزادسازی بی محابای واردات و تولید گسترده برنج های «دستکاری شده ژنتیکی»، که به تراریخته نیز موسوم است و عوارض غیرقابل جبران مصرف آنها بر نسل ایرانی و محیط زیست ایران، سبب شد که برای مطالعه میدانی عوارض سلامتی و زیست محیطی استفاده از این محصولات، سراغ نفرات اصلی استفاده از این محصولات برویم. شیرین پارسی، در زمره متخصّصانی است که اوایل انقلاب، زندگی در اروپا را برای کشاورزی در سرزمین مادری رها کرده و از آن سال ها به تولید برنج سالم در دشت های «گیلان» پرداخته است. او و خانواده اش، علاوه بر استفاده از الگوهای فنّاوری روز، سال هاست که به عنوان کشاورزان نمونه و فعّالان سازمان های اجتماعی و زیست محیطی مطرح هستند. آنچه در ادامه می آید، گفت وگویی صمیمانه با ایشان است که تقدیم خوانندگان عزیز موعودی می گردد.

معرفی و تاریخچه بازگشت خانواده خانم پارسی به ایران و اشتغال به کاشت برنج

* با سلام خدمت شما؛ لطفاً خودتان را معرفی بفرمایید.

بنده هم خدمت شما سلام عرض می کنم. من شیرین پارسی هستم؛ کشاورز برتر کشوری و استانی، طی سال های متوالی. عمدتاً در حوزه برنجکاری فعّال هستم؛ همچنین رئیس هیئت مدیره انجمن زنان کارآفرین و رئیس هیئت مدیره زنان و جوانان حافظ محیط زیست استان گیلان و عضو سابق هیئت مدیره خبرگان کشاورزی کشور؛ امّا عمدتاً کار من کشاورزی است. از اوایل دهه ۶۰ مشغول این کار هستم و به عنوان یک الگو و کشاورز منطقه ای معرفی شده ام. من و همسرم تحصیلاتمان را خارج از کشور انجام دادیم و با انقلاب به ایران آمدیم.

* چرا به ایران بازگشتید؟

به خاطر وظیفه ای که من به عنوان یک ایرانی وطن پرست داشتم. برای من و همسرم بسیار مهم بود که هر کاری می کنیم برای کشور خودمان بکنیم. برای همین، بعد از انقلاب برگشتیم و رجعت کردیم. به این معنا که بعد از برگشتمان ابتدا به «تهران» رفتیم؛ ولی حتّی در تهران هم نماندیم و به گیلان آمدیم.

* چه شد که به کشاورزی روی آوردید؟

پدر همسرم، اوّلین مهندس کشاورزی غرب گیلان و جزو اوّلین فارغ التّحصیلان کشاورزی از «دانشکده کرج» در سال های سی شمسی به شمار می رفتند؛ بنابراین بستر کشاورزی اینجا وجود داشت؛ ولی پدر همسرم همه را رها کرده بود و کشاورزی را پی نمی گرفت. بعد که ما برگشتیم، شروع به کشاورزی کردیم. به رغم اینکه تخصّص من و شوهرم کشاورزی نبود؛ امّا خواستیم کاری کنیم و در بخش تولید، ارباب خودمان باشیم؛ نه کارمند شرکت و سازمان. به این شکل وارد این کار شدیم، تجربه آموختیم و در منطقه به عنوان کشاورزانی که پیشرو هستند، الگو شدیم.

معرفی رویکردها و روش هایی که سبب متمایز شدن پارسی از سایرین شد

* وجه تمایز کار شما چه بود که به عنوان الگو مطرح شدید؟

برای اوّلین بار، ما مزرعه را به شکل نوین اداره کردیم. در طی دوران، کشاورزی را به سمت مکانیزه شدن بردیم. البتّه با گذر از سختی های بسیار. چندین سال خشکسالی بود. محصولاتمان سوختند؛ ولی ما ماندیم و از خزانه های علمی استفاده کردیم. با استفاده کمتر از بذر، با تکیه بر علم و دانش. کشاورزی درمزرعه، ابتدا کاملًا به شکل سنّتی انجام می شد؛ ما این راه ها را با زحمت فراوان طی کردیم.

* چرا طی این سال ها بر تولید در بخش کشاورزی تأکید کردید؟ با وجود اینکه در بخش های دیگر، شرایط بهتری هم وجود داشت؛ برای مثال این سال ها مقارن با اوج رونق ساخت و ساز در کشور بود.

بله؛ حتّی همسرم مهندس معمار بود و تحصیلاتش را در «آلمان» گذرانده بود. همه به او توصیه می کردند که زمین بخرد و کار ساخت و ساز انجام دهد؛ ولی ما هیچ کدام از این کارها را نکردیم و تمام سرمایه امان را در بخش کشاورزی صرف کردیم. من اینها را برای این می گویم که چیزی که راهبرد ما طی این سال ها بوده، نه سود، بلکه تولید بوده است؛ کمک به تولید غذا بوده است. ما به عنوان تولید کننده از همه سختی ها عبور کردیم؛ چون می خواستیم بگوییم که ما می مانیم و به جایی که سود بیشتری دارد، نمی رویم.

* قبل از انقلاب در کدام کشور مشغول تحصیل بودید؟

من «فرانسه» و همسرم آلمان.

* سطح زیر کشت و حجم کارتان چقدر است؟

۱۵ هکتار کشت برنج و بیش از ۵ هکتار درختکاری؛ البتّه کارهای مختلف دیگری هم هست.

* چند نفر را مشغول به کار کردید؟

آن زمان که شروع به کار کردیم و کار مکانیزه نبود، سی، چهل نفر در مزرعه ما کار می کردند؛ ولی ما کارمان را مکانیزه کردیم. در حقیقت، ما بر بال حرکت زمان سوار شدیم؛ وقتی که نیروی کار کمیاب شد، به این دلیل که جوانان درس خواندند و دیگر نخواستند کار کشاورزی انجام دهند، ما به سمت مکانیزاسیون رفتیم؛ ولی همچنان جزو کسانی هستیم که افراد زیادی از کار در مزرعه ما بعدها کار دیگری را شروع کردند.

* کنار اینها کار دیگری هم می کنید؟ مانند صنایع تبدیلی، گلخانه، دامداری؟

دامداری در حدّ تأمین نیازهای خودمان. ما یک تعدادی گاو داریم که برای مصرف خودمان است؛ شیرمان را تأمین می کند؛ چند تا مرغ داریم که غذای ما را تأمین می کند؛ سبزی کاری را من خودم انجام می دهم؛ یعنی در حدّ نیازهای شخصی خودمان. امّا قبل ها، در سال ۱۳۳۴، اوّلین کارخانه شالی کوبی در این منطقه توسط پدر همسرم تأسیس شده بود.

* این کارخانه را هنوز دارید؟

سال ۷۹ به علّت اهمال کارگرمان برنج کوبی ما سوخت و به دلیل بیماری هایی که برای افراد خانواده به وجود آمد، دیگر پیگیری نکردیم؛ ولی در صدد تأسیس یک برنج کوبی هستیم.

* وجه تمایز محصول شما با دیگران چیست؟

ما «برنج سالم» تولید می کنیم. به خاطر تفکرات محیط زیستی من؛ چون برایم سلامتی و پایداری بسیار مهم است. در ابتدا ما فکر کردیم سم و کودی که در مزرعه استفاده می کنیم، بسیار زیاد است و احتمالًا می تواند برای سلامتی مضر باشد؛ پس، از ابعاد کوچک شروع کردیم به اینکه سم نزنیم.

روش بدیع ایشان برای مبارزه با آفات

* یعنی شما سم نمی زنید؟ حتّی برای مبارزه با ساقه خوار؟

الآن حتّی برنج تراریخته ای تولید می شود که دستکاری ژنتیکی می شود، برای اینکه کرم ساقه خوار بر آن اثر نکند؛ ولی ما نیازی به این کارها نداریم؛ ما این کار را به شکل خیلی طبیعی در مزرعه امان شروع کردیم. در ابتدا با هزار متر شروع کردیم و الآن تمام مزرعه ام را شامل می شود. سال هاست مبارزه بیولوژیک می کنم. نتیجه اینکه حتّی در سال هایی که در استان با طغیان کرم ساقه خوار هم مواجه بودیم، من حتّی یک دانه هم کرم ساقه خوار در مزرعه ام نداشتم.

* چطور این آفت را ریشه کن کردید؟

من مبارزه بیولوژیک کردم. من زنبورهای کوچکی را در مزرعه ام گذاشتم؛ این زنبورها خودشان کرم های ساقه خوار را می خورند؛ اصلًا هم سم نمی زنم؛ برنجم سالمِ سالم است؛ کود شیمیایی را هم به حدّاقل رسانده ام. حتّی بخش هایی را اصلًا کود شیمیایی نمی زنم؛ این یعنی غذای سالم.

* آیا محصولتان و درآمدتان از جهت مقدار و سود، دچار مشکل نشده است؟ یعنی برداشتتان کمتر نمی شود؟

خیر؛ هیچ وقت کمتر نشده است. قاطعانه می گویم که میزان محصولم اصلًا کمتر نیست. خیلی از اطرافیان من، وقتی که نتیجه کار را دیدند و اینکه هزینه ای هم برای سموم نمی دهم، همین روش را در پیش گرفتند. چون من هزینه چندانی برای سم نمی کنم؛ ولی دیگران هزینه زیادی می کنند. من هکتاری ده هزار تومان هزینه می کنم؛ ولی آنها هکتاری پنجاه هزار تومان. این روش بسیار به صرفه تر هست؛ ضمن اینکه محصولم هم سالم است.

* آیا برای اشاعه این روش، تلاشی کرده اید؟

بله؛ مرا چون اینجا به عنوان الگو مطرح می کنند، اطرافیان از من یاد می گیرند.

* تلاش کرده اید که دلایل موفّقیتتان را به مسئولان هم انتقال بدهید؟

بله؛ مثلًا آقای قره یاضی، که مدافع کشت برنج تراریخته اند، چند سال پیش در همین مورد اینجا با من صحبت کردند. من با عدد و رقم مزرعه خودمان را مثال زدم و نشان دادم که حرف ایشان به هیچ وجه درست نیست.

دلایل مخالفت با استفاده غیرآزمایشگاهی از «دستکاری ژنتیکی»

* یعنی با تجاری سازی محصولات دستکاری ژنتیک برنج مخالفید؟

البتّه؛ ما نباید این اجازه رابه خودمان بدهیم. دستکاری ژنتیکی بسیار خطرناک است. در این جهان و زیستگاه به این بزرگی، اگر من اجازه داشته باشم که هر نقطه آن را دستکاری کنم، پس آن پروانه ها، حشره ها، سنجاقک ها، قورباغه ها و مارها چه نقشی دارند؟ آیا من در مورد اینها فکری کرده ام؟

* چرا با تراریختگی مخالفید؟

مخالفت من این است که ایشان ادّعا دارند که برای این دستکاری ژنتیکی کاری می کنند که دیگر سمّی نزنند؛ خوب، من هم بدون دستکاری ژنتیکی، هیچ سمّی هم استفاده نمی کنم. ساقه خوار هم ندارم. وقتی می شود با یک روش سالم زندگی کرد و این طور به صورت طبیعی مبارزه کرد، چرا به روش های خطرناک و به دستکاری ژنتیکی دست بزنیم؟ وقتی می توانیم بذر واقعی را، که بدون دستکاری وجود دارد، استفاده کنیم چرا باید بذر دستکاری شده را استفاده کنیم که معلوم نیست چه تبعاتی خواهد داشت؟ این زنبورها به طور طبیعی وجود دارند. اگر از سموم استفاده کنید، این زنبورها و موجودات دیگر طبیعت نابود می شوند و نمی توانند مبارزه واقعی اشان را انجام دهند؛ من با استفاده از همین زنبورها، ولی در حجم بزرگتر، مبارزه بیولوژیک می کنم.

* چرا تا این اندازه با دستکاری ژنتیکی و تولید محصولات تراریخته مخالفت می کنید؟ آیا به لحاظ علمی هم در این زمینه مطالعه یا تجربه خاصّی داشته اید؟

سال گذشته در دانشگاه گیلان، برای اساتید دانشگاه جلسه گذاشتیم؛ من به عنوان سخنران آمار ارائه دادم؛ گفتم که این دستکاری ژنتیکی، نهایتاً به چه جایی منتهی می شود. پاورپوینتی را من ارائه دادم که وقتی ژن یک موش را در گوجه فرنگی می گذارید، ارگانیسم آن موجودات دچار اختلال می شود.

* شما تجربه گرانسنگی در تولید محصولات طبیعی دارید. خواهش می کنم دلایل خود را برای مخالفت با محصولات تراریخته، به صورت مشخّص و روشن بفرمایید.

البتّه به جای عبارت تراریخته، باید از کلمه دستکاری ژنتیکی استفاده کنیم؛ چون کلمه تراریخته یک کلمه بی معناست و آن بُعد خطرناک را می پوشاند. پس دستکاری ژنتیکی درست است. امّا اشکالات، نکته اوّل اینکه با استفاده از این بذرهای دستکاری شده ما فقط می توانیم یک نوع یا انواع معدود بذر را بکاریم؛ درحالی که الآن ما در استان گیلان ۲۰۰ نوع بذر برنج داریم؛ گرچه چند نوع از آن را می کاریم و بعضی از آنها منسوخ شده اند و دیگر کشت نمی شوند، ولی به هر حال تمام آنها قابلیت کشت دارند. به این موضوع تنوّع زیستی می گویند؛ ولی آن برنجی که فلان شرکت به ما می دهد، فقط یک نوع است.

نکته دوم اینکه بذر دستکاری ژنتیکی عقیم و یکبار مصرف است؛ پس ما نمی توانیم از این بذر دوباره تولید کنیم؛ درحالی که من با استفاده از بذر طبیعی، امسال که محصول می کارم، سال بعد هم توانایی تولید دارم. به این ترتیب ما از جهت خرید بذر، صددرصد به آن شرکت وابسته می شویم؛ ضمن اینکه از جهت مصرف سم و مصرف کود هم همینطور؛ چون این بذرهایی که از آنها می گیریم، هم کود شیمیایی و هم سم می خواهد.

یعنی شما صددرصد وابسته به یک مجموعه ای می شوید که می تواند به راحتی گلوی شما را بگیرد و دیگر بذری به شما ندهد. آن وقت شما به عنوان یک کش