پاورپوینت کامل آیا هنوز وقت بیداری نرسیده است؟! ۵۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا هنوز وقت بیداری نرسیده است؟! ۵۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا هنوز وقت بیداری نرسیده است؟! ۵۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا هنوز وقت بیداری نرسیده است؟! ۵۱ اسلاید در PowerPoint :

۵۵

خدای حکیم از همان ابتدای آفرینش، سرمایه های ملکی و ملکوتی اش را در خزانه خود (اهل بیت) که کانون و مهبط وحی بوده اند، قرار داده و این امر را همچنان استمرار بخشیده است؛ زیرا در غیر این صورت، عالم هستی نابود می شد. خداوند این خورشیدهای ملکوتی را به گونه ای قرار داده که عالم هستی به امر او پرتو و شعاعی از وجود این انوار مقدّس الهی باشند.

هرچند این انوار مقدّس در لباس انسان به عرصه ظهور رسیده اند، امّا در حقیقت، آنها خود علم، قدرت، فعل، صفت فعل و اوصاف پروردگار در آفرینش هستند تا مرکز فیض و نقطه اتّصال مخلوقات، به ویژه انسان ها با ذات اقدس الهی باشند. در «دعای ندبه» آمده است: «أَینَ السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَینَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاء؛ کجاست آن اتّصال دهنده بین زمین (روح انسان) و آسمان (خداوند)؟»

در این میان، دشمن سوگند خورده (ابلیس) همراه با ارواح خبیثه و شیاطین دیگر، در لباس های مختلف و با چهره های متفاوت می خواهند ما را غافلگیر نموده و تمام سرمایه های ما را یک جا از ما بگیرند. برای انجام این کار، همه راه ها را برای ما باز می گذارند؛ غیر از صراط مستقیم و طریقی که ما را به حقیقت و گنجینه الهی می رساند. او نقطه اصلی را با مکر و حیله خود کور می کند تا همه با رضایت و خشنودی، مشغول عمل و عبادت خود شوند. «قرآن» می فرماید: «کلُّ حِزْبٍ بِما لَدَیهِمْ فَرِحُونَ؛ ۱ هر گروهی در هر حزب و دسته ای که هستند، به عمل خویش خشنودند (و کاری به درستی و نادرستی آن ندارند). »

آری. دشمن اصلی ما و مصاحبان او خوب می دانند که اگر روزی مردم راه رسیدن به سرمایه اصلی خود را بشناسند، هرگز فریب بازی های شیطان و سراب های شیاطین را نخواهند خورد. امروزه می بینیم که در بین ما مسلمانان، به ویژه شیعیان، بسیاری دچار افراط و تفریط در مسیر دین شده اند و شیطان این گونه آنها را مشغول ساخته است؛ به طوری که بعضی دچار تفریط شده و با بی رمقی و عدم رگ حیات دینی و مذهبی، همین عبادات بی روح و معنا را کافی دانسته و شش دانگ بهشت را از آن خود می دانند و عدّه ای هم در افراط کامل قرار گرفته و با آنکه قرآن کتابی است که «تِبْیاناً لِکلِّ شَی ء» می باشد، ولی نسبت به مفسّر و نور ملکوتی آن که در پس پرده غیبت به سر می برد، اعتنایی نمی کنند. اینان با بی توجّهی به اصل قرآن و مفسّر واقعی آن، با یک سری علوم اکتسابی و الفاظ بازی و علومی که از غربی ها برای ما فرستاده شده تا ما را از اصل قرآن و ولایت و صاحب عصر و حجّت خدا دور سازد، سرگرم شده اند.

ماحصل این علوم این است که هنوز مفهوم واقعی صراط مستقیم و دروازه عالم ملکوت را نمی دانیم، با گستاخی هرچه تمام تر پا را از گنجینه و مرکز و منبع آفرینش فراتر نهاده و خود را در ذات اقدس الهی فنا و جزو ذات و عین ذات می پنداریم. نتیجه این امور مسلمانان و حتّی ما شیعیان این شده که امام عصر خود را فراموش کرده یا خود را از او بی نیاز بدانیم و موجب شویم که دشمن بیدار و آگاه در میان ما سمپاشی نموده و اعتقادات ما را تضعیف نماید. قرآن می فرماید: «فَأَینَ تَذْهَبُونَ؛ ۲ به کجا می روید؟!»

به راستی آیا ما نباید خود را در زمینه ظهور مقدّس آن حضرت مسئول بدانیم؟ چرا دشمن باید بتواند در بین ما سم پراکنی کند؟ ما که حقیقت و جوهره دین در دستمان است. مردم جهان هم پیرو هر دین و مذهبی که هستند، تمام علوم هستی با فطرتشان سرشته و هریک با الهام پذیری از فطرت درونشان معتقدند که باید یک منجی و مصلح بیاید و تمام جهان را اصلاح نماید. قرآن، نبوّت، ولایت و مهدویت همگی با فطرت هماهنگ هستند و با تلنگری می توانیم خلق جهان را بیدار نموده و به این سمت اصلی که سمت نور مطلق است، دعوتشان نموده و از آنها در مسیر ظهور آن منجی و مصلح کل یاری بخواهیم. قرآن می فرماید: «وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ لَیقُولُنَّ اللَّهُ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَکثَرُهُمْ لا یعْلَمُونَ؛ ۳ و اگر از آنها (تک تک افراد بشر) بپرسی که چه کسی آسمان ها (عالم ملکوت) و زمین (عالم ملک) را آفریده، به طور یقین می گویند: خدا. بگو حمد و ستایش مخصوص خداوندی است که (همه چیز را آفریده)؛ ولی بیشتر آنها نمی دانند. »

یعنی بیشتر مردم، شناخت و معرفت نسبت به خالق و آفریننده خود و همه موجودات ندارند. علّت این عدم شناخت در این است که روح اینان در خواب و خیال فرو رفته یا بنده شیاطین و نفس شده و هرگز نمی فهمند که عبادت و بندگی، تنها برای ذات پروردگار است یا دچار روح مردگی شده اند.

خدای یکتا و بی نیاز، این آفرینش با عظمت را از روی حکمت آفریده و برای بندگی و هدایت و رسیدن به آخرین نقطه کمال، یکصد و بیست و چهار هزار پیامبر را همراه با کتاب و شریعت فرستاده و در رأس همه اینها انوار و خورشیدهای ملکوت ولایت اهل بیت را به عنوان تنها سرمایه خود به عرصه ظهور رسانده است. در برابر این موهبت ها و الطاف الهی، این انسان ها بودند که قدر این سرمایه ها را ندانسته و همه را یکی پس از دیگری به شهادت رساندند و موجب شدند که خدای متعال آخرین سفیر خود را که در حقیقت سرمایه تمام انبیا، اوصیا، اولیا و اهل بیت است، تا فراهم شدن زمینه ظهور، در پس پرده غیبت قرار دهد. قرآن می فرماید: «بَقِیتُ اللَّهِ خَیرٌ لَکمْ إِنْ کنْتُمْ مُؤْمِنِینَ. . . ؛ ۴

ذخیره خداوند که شامل سرمایه ملکی و ملکوتی است، برای شما بهترین است، اگر به خداوند ایمان دارید. »

آری. اگر او بیاید، تمام سرمایه های ملکی و ملکوتی، آسمانی و زمینی با ظهور باهرالنّورش بر همگان آشکار می شود. آیا اینک که قرن ها از زمان غیبت آن امام مظلوم می گذرد، وقت آن نرسیده است که به فکر آمدنش باشیم و زمینه ظهورش را فراهم کنیم؟ تا کی می خواهیم در زنجیر اسارت شیاطین جنّ و انس و نفس امّاره خود را گرفتار کرده و مستضعف فکری باشیم و به فکر چنین سرمایه ای نباشیم؟ باید بدانیم که او یقیناً به زودی خواهد آمد؛ چرا که خداوند هرگز کار عبث و بیهوده انجام نداده و هرچه آفریده و انجام می دهد، بر مبنای حکمت می باشد و غیبت حضرت ولی عصر (عج) بر اساس حکمت و آزمایش بشر انجام شده تا بشر از این استضعاف فکری بیرون آمده و با از بین بردن پرده جهل خود، پرده غیبت را نیز کنار بزند. قرآن می فرماید: «وَ ما خَلَقْنَا السَّماءَ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَینَهُما باطِلًا ذلِک ظَنُّ الَّذِینَ کفَرُوا. . . ؛ ۵ و ما آسمان ها (ملکوت عالم) و زمین (ملک عالم) و هر آنچه بین آنهاست را بیهوده نیافریدیم؛ بلکه این گمان کافران است. »

همه ما یقین داریم که خلقت، به این بن بست موجود ختم نمی شود؛ امّا متأسّفانه برای خالی کردن شانه خود از زیر بار مسئولیت، مانند کبک سر خود را زیر برف بی خیالی برده ایم تا بگوییم از هیچ کجا خبری نداریم؛ در حالی که بر اساس اعتقاد همه ادیان، منجی خواهد آمد. ما معتقدیم عالم هستی و روی زمین، هیچگاه از حجّت خدا خالی نمی ماند. «لو لا الحجّه لساخت الارض باهلها؛ ۶ اگر لحظه ای حجّت خدا در روی زمین نباشد، زمین با اهلش نابود می شود. »

متأسّفانه همه ما، به نوعی ایشان را فراموش کرده و اصلًا به فکر آمدنش نیستیم. در این زمینه هیچ عذر و بهانه ای هم پذیرفتنی نیست؛ زیرا که او صاحب ما و امام و سرپرست ماست و اصلًا احساس نیاز به وجود ایشان نمی کنیم و کمبودش را در میان خود حس نمی کنیم!! جای بسی تأسّف است که بعضی از ما، نسبت به نام آن حضرت هم حسّاسیت نشان می دهیم؛ ولی نمی دانیم که این نوع افکار و این نوع رفتار، تیشه زدن به ریشه سرمایه مطلق خود در عالم ملک و ملکوت، یعنی حقیقت مهدویت است؛ زیرا او را به نام می شناسیم؛ ولی نه در بعد حقیقت ملکوتی و نوری و این در حالی است که اگر خداوند بخواهد به وسیله او همه را هدایت کرده و عالم را به ملکوت مبدّل می نماید. قرآن می فرماید: «قُلْ فَلِلَّهِ الْحُجَّهُ الْبال