پاورپوینت کامل یک میلیارد گرسنه در جهان داریم ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل یک میلیارد گرسنه در جهان داریم ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل یک میلیارد گرسنه در جهان داریم ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل یک میلیارد گرسنه در جهان داریم ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

۲۸

بحران جهانی غذا و کشاورزی

بحران اخیر غذایی جهان از سال ۲۰۰۸ م. آغاز شده است؛ امّا حتّی پیش از آن هم امنیت غذایی در سطحی بسیار پایین و غیرقابل قبول قرار داشت. بنا بر تخمین ها پیش از سال ۲۰۰۸ م. حدود ۹۶۳ میلیون انسان از گرسنگی رنج می بردند. با این حال از سال ۲۰۰۸ م. و با افزایش سریع قیمت موادّ غذایی، وضعیت امنیت غذایی در سطح جهانی به شدّت بحرانی شده و برای اوّلین بار در تاریخ بشریت، تعداد گرسنگان جهان از مرز یک میلیارد نفر (بیش از ۰۲/ ۱ میلیارد نفر) هم گذشت. این در حالی است که بر اساس آرمان های توسعه هزاره «سازمان ملل متّحد» قرار بود در یک روند تدریجی، تعداد مردمان گرسنه جهان تا سال ۲۰۱۵ م. به نیم کاهش یابد.

اگرچه بنا به آمار «فائو»، در سال ۲۰۱۰ م. تعداد گرسنگان سیر نزولی گرفته و از بیش از یک میلیارد نفر به ۹۲۵ میلیون نفر رسیده است، امّا این کاهش بیشتر به دلیل بهتر شدن فضای اقتصادی در برخی کشورهای در حال توسعه و کاهش نسبی قیمت موادّ غذایی در بازارهای محلّی از سال ۲۰۰۸ م. به این سو بوده است و از پایان سال ۲۰۱۰ م. تا انتهای ۲۰۱۱ م. بار دیگر جهان، شاهد افزایش قیمت جهانی موادّ غذایی بود.

به علاوه، تغییرات اقلیمی، توانایی تولید کشاورزی مناطق مختلف جهان را به ویژه در مناطقی که با کشاورزی بارانی کار می کنند، تهدید می کند. در آفریقای زیر صحرا و آسیای شرقی و جنوب آسیا، تغییرات اقلیمی بر ریزش باران تأثیر گذاشته، تناوب خشکسالی ها و میانگین دما را بالا می برد و قابلیت دسترسی به آب سالم و پاک را برای کشاورزی تهدید می کند.

بر اساس برآورد برنامه محیط زیست ملل متّحد، یک چهارم خاک کره زمین در معرض تبدیل شدن به بیابان قرار دارد. فعّالیت های کشاورزی از قبیل کشت بی رویه، آبیاری نامناسب، چرای بیش از حد و نابودی جنگل ها به منظور تبدیل کردن آن به زمین های کشاورزی، اغلب دلایل اصلی بیابان زایی هستند. نظام های کشاورزی صنعتی به دلیل استفاده بیش از حد از موادّ شیمیایی کشاورزی و کشت بیش از حد که به فرسایش خاک منجر می شود، به شکل های جدیدی، از خطرات برای سلامت و محیطزیست منتهی شده اند.

برنامه توسعه ملل متّحد در گزارش خود، تخمین می زند تا سال ۲۰۸۰ م. ، تنها به دلیل تأثیر مستقیم تغییرات آب و هوایی، بالغ بر ۶۰۰ میلیون نفر دیگر به تعداد کسانی که در معرض تهدید به گرسنگی هستند، اضافه می شود. تحقیقاتی دیگر نشان می دهد که شاید در ابتدا، به نظر برسد که بتوان کاهش تولید محصولات کشاورزی در برخی از کشورهای در حال توسعه، به ویژه در «آفریقا» را با افزایش تولید در مناطق دیگر، تا اندازه ای جبران کرد؛ امّا در نهایت حجم تولید جهانی موادّ غذایی با کاهشی در حدّ دست کم سه درصد در سال ۲۰۸۰ م. مواجه خواهد شد. چنانچه پیش بینی ها در مورد تأثیرات حاصل از کودهای شیمیایی مورد استفاده در کشاورزی هم محقّق شود، این کاهش به حدود ۱۶% خواهد رسید. بنابراین، یک تخمین محافظه کارانه از وضعیت حجم تولید جهانی کشاورزی در دهه ۲۰۸۰ م. بر کاهش ۱۰ تا ۲۵ درصدی تولیدات کشاورزی قرار می گیرد. بیشترین کاهش تولید در کشاورزی، در کشورهای در حال توسعه، به ویژه در آفریقا و «آمریکای لاتین» اتّفاق می افتد.

در کنار این موارد، بخش کشاورزی به طور مستقیم، مسئولیت تولید بیشتر گازهای گلخانه ای تولید شده به دست انسان را به عهده دارد و اگر جنگل زدایی هایی که به منظور توسعه زراعت و مراتع انجام می شوند نیز در نظر گرفته شوند، این رقم به یک سوم هم می رسد. این موارد، به سادگی نکته های مهمّی را در مورد دستیابی به امنیت غذایی مشخّص می کند.

اوّل آنکه، چالش اصلی امروز در برابر این حقّ بشری، ناتوانی دستیابی به غذای مردمان فقیر و در درجه دوم اهمّیت قرار داده شده است. اگر این دسته مردم در چرخه تولید موادّ غذایی وارد نشوند، رونق و گسترش تجارت موادّ غذایی فایده ای ندارد. تا زمانی که مردمان تنگدست، کشاورزان خرده پا، مردمان بومی و حاشیه نشین های شهر، از درآمد بسیار پایینی برخوردار باشند، تولید بیشتر غذا کمکی به وضعیت آنها نمی کند.

اکثر مردمان گرسنه در جهان، در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند و اغلب آنها در مناطق روستایی و مستقیم و غیرمستقیم برای ادامه معاش خود به کشاورزی وابسته هستند. آنها گرسنه اند، به خاطر اینکه فقیرند. اغلب این دسته از انسان ها توان تولید موادّ غذایی خود را ندارند و خریدار موادّ غذایی هستند. درآمد آنها نیز که اغلب پایین تر از میانگین درآمد مردم غیرروستایی است، برای خرید غذایی که خودشان تولید نمی کنند، کافی نیست. امروزه بیش از یک میلیارد نفر در جهان گرسنه اند. از این میان، بیش از نیمی از آنها از میان حدود ۲/ ۱ میلیارد نفر کشاورز خرده پایی هستند که در دو هکتار یا کمتر از آن، در حال معاش هستند.

دوم آنکه، روش های فعلی کشاورزی هم در دستیابی به امنیت غذایی مؤثّر نبوده اند؛ بلکه با تأثیر گسترده آنها در روند تغییرات اقلیمی و پدیده گرمایش، نابودی تنوّع زیستی گیاهی و موارد بسیار دیگر، در ایجاد روند معکوس در مبارزه با بحران گرسنگی، مقصّر نیز هست. رویکرد جهانی به کشاورزی با تولید کربن کم، راه حلّ وضعیت فعلی است و بخش کشاورزی، خود باید عوارض تغییرات آب و هوایی را کاهش دهد؛ نه اینکه به بیشتر شدن اثرات آن کمک کند.

از طرف دیگر، ناامنی غذایی و فقر، به شدّت به یکدیگر وابسته هستند. فقر، علّت اصلی ناامنی غذایی است و گرسنگی نیز علّت مهمّ فقر به شمار می رود. نبود امنیت غذایی و سوء تغذیه، توانایی افراد برای توسعه مهارت ها را تضعیف کرده و بهره وری آنها را کاهش می دهد و شکاف در بهره وری کشاورزی نیز به طور تنگاتنگ به فقر و گرسنگی روستایی مرتبط می شود.

۷۵% فقرای جهان در روستاها زندگی می کنند و زندگی اغلب آنها به کشاورزی وابسته است. امروزه، کشاورزی بیشتر از هر زمان دیگری، به ابزار اصلی مبارزه با گرسنگی و سوءتغذیه تبدیل شده است و نیل به توسعه پایدار و کاهش فقر، ب