پاورپوینت کامل قوای الهی انسان در رسیدن به کمال ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قوای الهی انسان در رسیدن به کمال ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قوای الهی انسان در رسیدن به کمال ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قوای الهی انسان در رسیدن به کمال ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

۳۹

خداوند سرمنشأ همه چیز و خانه او، سرچشمه همه برکاتی است که موجودات می توانند تصوّر کنند. خداوند متعال که والاترین حکمت ها و مقصدها را برای مخلوقات خود می پسندد، رسیدن به خودش را برای تمامی موجودات، مقصد قرار داده است: «إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیهِ راجِعُونَ؛ ۱ ما از خداییم و به سوی او بازمی گردیم. » در میان موجودات، انسان که اشرف مخلوقات خوانده شده است، برای ورود به خانه امن خداوند متعال، راهی جز ورود از مسیر «باب الله» ندارد و باب الله، همان تمسّک جستن به «ولایت علی بن ابی طالب (ع)» است؛ چنانچه خداوند خود فرمود: «ولایت علی بن ابی طالب قلعه من است و هر کس وارد قلعه من شود، از عذاب من ایمن می گردد. » ۲

بدین ترتیب، مقصد انسان ها رسیدن به قلّه های ایمان و ورود به قلعه ولایت علی بن ابی طالب (ع) و فرزندان معصوم ایشان (ع) است. در این میان، خداوند از روی لطف و کرمش، انسان را با قوایی مجهّز کرده است که مسیر رسیدن به اهل بیت (ع) را گم نکنند. در این مقاله، به قوای یاری دهنده انسان در رسیدن به قلعه ایمان اشاره می کنیم. باشد که راه های رسیدن انسان به کمال را بشناسیم.

قوای درونی انسان

از آنجایی که انسان موجودی مختار است، قرار دادن او در مسیر انتخاب درست از سوی خداوند حکیم، پیش بینی شده است؛ خداوندی که هرگز نمی گذارد بندگانش بدون سلاح کافی وارد میدانی شوند که از هر سو، تیرهای خطا و اشتباه بر پیکرشان جراحت وارد می آورند. بدین ترتیب، خداوند در درون و بیرون از انسان، قوا و سلاح هایی برای کمک کردن به او در مسیر انتخاب ایمان قرار داده است که ما آن را به «قوای درونی» و «قوای بیرونی» تقسیم بندی کرده ایم. در ادامه، به قوای درونی انسان اشاره می کنیم.

۱- فطرت

سرشت یا فطرت، در واقع جوهره انسان برای رسیدن به خداوند است.این قوا در روایات این گونه ترسیم شده است که اگر انسان، بدون موانع شرّ (از جمله نفس امّاره، شیطان و طبیعت مادّی انسان) می بود، با توجّه به این فطرت، به آسانی خداوند را می یافت و پرستش می کرد. چنانچه امام صادق (ع) فرمودند: «هیچ مولودی نیست؛ مگر آنکه بر فطرت [توحید و اسلام ] متولّد می شود؛ ولی والدینش همان کسانی هستند که او را یهودی و نصرانی و مجوسی می سازند. » ۳

خداوند نیز این سخن را در «قرآن کریم» آورده است و تأکید می کند که فطرت انسان ها الهی است:«پس روی خود را با گرایش تمام به حقّ، به سوی این دین کن با همان فطرتی که خدا مردم را بر آن سرشته است. » ۴

از زراره، از امام باقر (ع) نقل شده است که این فطرت، سرشت آمیخته به معرفهالله است و بدین طریق، انسان ها، خداوند را می شناسند و می پرستند. حضرت فرمودند: «خداوند، از پشت آدم، نژادش را تا روز قیامت درآورد و مانند مورچگان خارج شدند. سپس خود را به آنها معرفی کرد و نشان داد و اگر چنین نمی کرد، هیچ کس (در دنیا) پروردگارش را نمی شناخت. »

سپس فرمودند: «رسول خدا (ص) می فرمایند هر نوزادی بر همین فطرت متولّد می شود؛ یعنی خدای عزّوجل را خالق خود می داند، همچنین است قول خدای تعالی: «اگر از آنها بپرسی، آسمان ها و زمین را که آفریده؟ خواهند گفت: خدا. » ۵

۲- عقل

عقل در روایات، به عنوان حجّت پنهان و باطنی انسان ها معرفی شده است؛ حجّتی که انسان ها به وسیله آن، به اهمّیت پیروی از اهل بیت (ع) پی می برند و هماهنگ با آنها عمل می کنند؛ چنانچه در روایات عقل را «حجّت باطنی» و فرستادگان خداوند را «حجّت ظاهری» معرفی می کنند. ۶

مهم ترین ویژگی عقل، این است که انسان را به سوی اطاعت خداوند راهنمایی می کند. امام باقر (ع) در این باره می فرمایند: «چون خدا عقل را آفرید، به او فرمود: «پیش بیا. » پیش آمد. فرمود: «برگرد. » برگشت. فرمود: «به عزّت و جلالم! مخلوقی بهتر از تو نیافریدم. امر و نهی و پاداش و کیفرم متوجّه تو است. » ۷

۳- نفس لوّامه

نفس لوّامه که معنای ظاهری اش «نفس ملامت کننده و سرزنشگر» ۸ است، از عوامل مؤثّر در حفظ ایمان و راندن شک و انکار از دل است. نفس لوّامه انسان را به سبب اعمالی که مرتکب می شود، مورد داوری قرار می دهد و او را به سبب گناهانش سرزنش می کند و به انجام واجبات، ترغیب می نماید. به همین دلیل، برخی لغت شناسان نفس لوّامه و «وجدان» را یکی می دانند. ۹

۴- قلب

یکی از مهم ترین قوای انسان در رسیدن به اهل بیت (ع) و طی کردن مراحل ایمان، «قلب» است. البتّه منظور از قلب، قلب سرخ رنگ درون سینه مان نیست؛ بلکه منظور، باطن این قلب و حقیقت آن است که وظیفه او در بدن، هدایت دیگر اعضا است.

در روایات آمده است که ولایت اهل بیت (ع) به همه اعضای بدن عرضه شد و قلب در این میان، نقش محوری را بازی می کند. امام صادق (ع) فرمودند: «خدای تبارک و تعالی ایمان را بر اعضای بنی آدم واجب ساخته و قسمت نموده و پخش کرده است و هیچ عضوی نیست، جز آنکه وظیفه اش غیر از وظیفه عضو دیگر است. یکی از آن اعضا، قلب انسان است که وسیله تعقّل و درک و فهم اوست و نیز فرمانده بدن اوست که اعضای دیگر، بدون رأی و فرمان او در کاری ورود و خروج نمی کنند. » ۱۰

در ادامه این روایت، حضرت صادق (ع) شرح داده اند که وقتی قلب انسان ولایت را پذیرفت، نوبت دیگر اعضا (چشم، گوش، زبان، دست و پا و. . . ) می شود تا وظیفه ایمانی خود را انجام دهند. در نهایت، وقتی تمام اعضای بدن، تحت فرماندهی قلب، وظایف خود را انجام دادند، ایمان و عمل با هم همراه می شود و ولایت پذیری به طور کامل انجام می گردد. ۱۱

بنابراین می توان اعضای بدن را به شرط سلامت، از اعضای کمک کننده به انسان در مسیر ایمان دانست. بیان این نکته نیز ضروری است که قلب با گناهان تیره می شود و با نیکی کردن، جلا می یابد. بنابراین قلبی انسان را در راه رسیدن به خداوند کمک می کند که گناهکار و آلوده به تیرگی ها نباشد. ۱۲

۵- چشم

از همراهان تأثیرگذار در میان قوای باطنی، می توان از «چشم» نام برد. امام صادق (ع) در روایتی که در آن، عرضه ایمان به همه اعضای بدن را برشمرده اند، درباره تکلیف چشم در برابر ایمان فرمودند: «و بر چشم واجب شد که به آنچه خدا بر او حرام کرده است، ننگرد و از آنچه خدا نهی فرموده و برایش حلال نیست، روی گردان شود. همین عمل ایمانی چشم است. . . » ۱۳

چشم، در بسیاری از آیات قرآن، به معنای چشم قلب به کار رفته است و کسی که چشم قلبش بینا باشد، «صاحب بصیرت» خوانده شده است. امام صادق (ع)، با استفاده از آیه «لا تَعْمَی الْأَبْصارُ وَ لکنْ تَعْمَی الْقُلُوبُ»، ۱۴ عبرت گیری را از وظایف چشم قلب می دانند و درباره تأثیر آن در تقویت ایمان می فرمایند: «گمراه گشت آنکه جاهل بود و هدایت یافت آنکه بینا بود و خرد ورزید. همانا خداوند عزّوجل می فرماید: «چشم ها کور نمی شود؛ بلکه چشمان قلب ها که در سینه هاست، کور می گردد. » چگونه راه راست یابد