پاورپوینت کامل پرونده ویژه خانواده در آخرالزمان ۵۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پرونده ویژه خانواده در آخرالزمان ۵۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پرونده ویژه خانواده در آخرالزمان ۵۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل پرونده ویژه خانواده در آخرالزمان ۵۴ اسلاید در PowerPoint :

۴۶

خانواده در چهار سطح

در این نوشتار، به بررسی خانواده در چهار سطح می پردازیم:

۱- خانواده خشک و سخت گیر (والدین سخت گیر و مستبد)؛

۲- خانواده سهل گیر و آسان؛

۳- خانواده گسسته (خانواده پریشان)؛

۴- خانواده سالم.

ویژگی های خانواده خشک و سخت گیر:

۱- روابط خانواده حقوقی است تا حقیقی؛

۲- پدر و مادر با بچّه ها همان طور رفتار می کنند که والدین خودشان رفتار کرده اند؛

۳- مدیریت خانواده، به معنای دیکتاتوری است؛

۴- مدیر خانواده، خود را مالک خانواده می داند؛

۵- جادّه زندگی در این خانواده، یک طرفه است؛

۶- مدیر خانواده مقرّراتی است؛ نه اختیار دهنده؛

۷- برای عقاید و تصمیمات دیگران، حتّی اگر معقول و مستدل هم باشد، احترام قائل نیست؛

۸- اعضای خانواده حقّ هیچ گونه ابراز عقیده ای ندارند؛ حتّی در مواردی که می تواند مانع بروز بعضی از مشکلات در خانواده گردد؛

۹- اعضای خانواده جرئت سؤال کردن در مورد انجام دادن یا ندادن کارها ندارند؛

۱۰- مدیر خانواده بر رفتار و کارهای اعضای خانواده کنترل شدید دارد و همه تصمیمات را شخصاً اتّخاذ می کند؛

۱۱- انضباط و کنترل فیزیکی به جای تربیت نشسته است؛

۱۲- مدیر خانواده دچار خودخواهی، خود بزرگ بینی و تکبّر است؛

۱۳- مدیر خانواده اهل استدلال و بحث آزاد نیست؛

۱۴- مدیر خانواده دلیلی برای دستوراتی که صادر می کند، ارائه نمی دهد و خواستار اطاعت بدون چون و چراست؛

۱۵- مدیر خانواده نسبت به رعایت نظم و انضباط، ارزشی افراطی قائل است و توانایی تحمّل هیچ گونه بی نظمی را ندارد؛

۱۶- مدیر خانواده شنونده خوب و فعّالی نیست و به سخنان دیگران گوش نمی دهد و اگر هم سخن کسی را بشنود، برای آن است که با آن مخالفتی نشان دهد؛

۱۷- مدیر خانواده پیوسته سن، تجربه، دانش و هوش خود را به رخ دیگران می کشد؛ لذا اجازه دخالت در همه کارها، حتّی در خصوصی ترین کارهای خانواده را به خود می دهد؛

۱۸- برخورد پدر و مادر با فرزندان، احترام آمیز نیست و حتّی از تحقیر فرزندان خود در حضور دیگران باکی ندارند؛

۱۹- نیازهای عاطفی اعضای خانواده (هوش عاطفی) ارضا نمی شود؛

۲۰- گاهی یکی از والدین با فرزندان ائتلاف می کند، . در چنین حالتی، ارزش و مقبولیت هر دو (پدر و مادر) کاهش می یابد؛

۲۱- فرزندان این نوع خانواده، معمولًا جذب گروه های بیرون از خانواده شده و با عزّت نفس پائینی که دارند، دچار بزهکاری می شوند؛

۲۲- بسیاری از والدین به خاطر کمال گرایی ای که دارند، فرزندان خود را تحت فشار قرار می دهند و از آنها، بالاترین انتظارات را دارند و پیوسته بر آنان سخت گیری کرده و برنامه های سخت و فشرده برایشان تدارک می بینند؛

۲۳- زمینه دروغ گویی و ریاکاری در خانواده به خاطر ترس از تنبیه و سرزنش افزایش می یابد؛

۲۴- چون علایق و نیازهای فرزندان پیوسته سرکوب می شود و همیشه دیگران برای آنها تصمیم می گیرند، خلّاقیت خود را از دست می دهند؛ گرچه ممکن است به علّت سخت گیری والدین در آموزش بعضی از مهارت ها، پیشرفتی دیده شود؛

۲۵- اضطراب، افسردگی، همچنین وسواس و کمال گرایی و آرمان گرایی مطلق، ناامیدی و بسیاری از مشکلات روانی ممکن است دامنگیر فرزندان گردد؛

۲۶- غالباً والدین سخت گیر، خود را منطقی تصوّر و برای هر کارشان دلیل تراشی می کنند؛ ولی به خاطر سخت گیری آنهاست که فرزندان فرمانشان را اجرا می کنند؛ نه به خاطر منطقشان.

ویژگی های خانواده سهل گیر و آسان گیر

۱- پدر و مادر به دنبال نیازهای ارضا نشده خودشان هستند؛ به دنبال جوانی، نوجوانی و دل مشغولی های خودشان هستند؛

۲- به امر تربیت و تأمین نیازهای جسمی و روانی فرزندان نمی پردازند و چون آسان گیر هستند، برای خاموش کردن صدای اعضای خانواده، هرچه بخواهند، به آنها می دهند؛ لذا فرزندان پر توقّع می شوند؛

۳- هدف ها و انتظارات برایشان روشن نیست و به همین دلیل در تربیت فرزندان خود، از روش فلسفه یا دیدگاه خاصّی پیروی نمی کنند؛

۴- هیچ نوع کنترلی بر رفتار فرزندان خود ندارند و آنان را کاملًا آزاد می گذارند تا به هر نحوی که خود مایل هستند، شیوه های خاصّ زندگی خود را انتخاب کنند و به کار گیرند؛

۵- هیچ نوع انتظار و توقّع خاصّی از فرزندان خود ندارند؛ لذا فرزندان هم می آموزند که والدین نباید از آنها انتظارات خاصّی داشته باشند؛

۶- اگر فرزندان از دستورات آنان اطاعت نکنند، ناراحت نمی شوند و چنان رفتار می کنند که گویی عدم اطاعت از دستورات والدین، امری طبیعی، عادّی و متداول است؛

۷- در پاداش دادن (وقتی از فرزندان رفتار پسندیده ای سر می زند) یا تنبیه (هنگامی که خلافی از آنان سر می زند) اهمال می کنند و بی تفاوت هستند (منظور از تنبیه کردن در معنای روان شناختی آن، محروم کردن فرزند از پاداش است و تنبیه بدنی مورد نظر نیست).

۸- شیوه های رفتاری والدین چنان است که در فرزندان، اعتماد لازم را نسبت به آنان ایجاد نمی کند؛

۹- نسبت به تکالیف و نمرات درسی فرزندان خود توجّه نشان نمی دهند و علاقه ای نیز به معلّمان و مدیریت مدرسه محلّ تحصیل آنان ندارند؛

۱۰- آنچه که فرزندان اراده کنند یا بخواهند، برای آنان تهیه می کنند و در این مورد، سلیقه خاصّی اعمال نمی کنند؛

۱۱- هیچ گونه تلاش خاصّی را در زمینه استقلال فرزندان خود انجام نمی دهند و چنانچه یکی از فرزندان شدیداً به آنان وابسته باشد، کار خاصّی را در زمینه کاهش این نوع وابستگی که بعداً برای آنان مشکل ساز خواهد بود، انجام نمی دهند؛

۱۲- نظم و ترتیب را در محیط خانواده رعایت نمی کنند و از فرزندان خود نیز انتظار خاصّی در این زمینه ندارند؛

۱۳- فرزندان خود را برای انجام هر کاری آزاد می گذارند و حتّی در مواردی که مداخله آنها لازم به نظر می آید، دخالت نمی کنند؛

۱۴- این بچّه ها چون در زندگی با موانعی مواجه نشده اند، لذا وقتی وارد جامعه می شوند، به خاطر عدم تجربه کافی، زود تسلیم می شوند و شکننده هستند.

ویژگی های خانواده گسسته یا پریشان

۱- در این خانواده ها به علّت اختلاف بین والدین، معمولًا قهر و آشتی زیاد رخ می دهد که تأثیر منفی روی فرزندان دارد؛

۲- گاهی فرزندان به عنوان قاضی تلقّی می شوند و گاهی قربانی یکی از طرفین می گردند؛

۳- فرزندان علاوه بر اینکه نیازهای روانی و جسمی شان ارضا نمی گردد، به تدریج الگوهای پرخاشگری را می آموزند (کودکانی که بدون مقدمّه کودکان دیگر را می زنند)؛

۴- سطح خودپنداره و عزّت نفس (ارزش و احترامی که هریک از افراد خانواده برای خود قائلند) پایین است؛

۵- چهره افراد خانواده غالباً عبوس است؛

۶- افراد خانواده معمولًا غمگین، گرفته، افسرده و بی احساس به نظر می آیند؛

۷- گوش افراد خانواده برای شنیدن خواسته های یکدیگر، سنگین است؛

۸- صدای آنان یا بلند، خشن، گوش خراش است یا به اندازه ای آرام و نجوا مانند است که به سختی قابل شنیدن می باشد؛

۹- نشانه دوستی و صمیمیت در بین افراد خانواده کم است و در مواردی، حتّی از وجود یکدیگر نیز بی اطّلاع هستند؛

۱۰- شوخی های افراد خانواده با هم در بیشتر اوقات، گزنده، بی رحمانه و مبتنی بر قساوت قلب است؛

۱۱- بزرگترهای خانواده به قدری سرگرم امر و نهی کردن و دستور دادن به کوچکترها هستند که هرگز نمی فهمند فرزندشان دارای چه ویژگی های شخصیتی هستند؛

۱۲- فرزندان خانواده کمتر از وجود پدر و مادر خود، به عنوان دو انسان بالغ، فهمیده، باشعور، اصیل و دوست داشتنی بهره مند می شوند؛

۱۳- پدر و مادر برای احتزار و دوری از یکدیگر، آن چنان خود را مشغول کارهای خارج از خانه می کنند که گویی تنها وظیفه آنان، کارکردن و تأمین مایحتاج زندگی است؛

۱۴- افراد خانواده، احساس تنهایی و بی یاور بودن می کنند و به این باور می رسند که بی چاره و نگون بخت هستند و در واقع، نوعی درماندگی را تجربه می کنند؛

۱۵- افراد خانواده غالباً عصبی هستند، احساس گناه و تقصیر می کنند

یا بر عکس، احساس می کنند مورد ظلم و ستم قرار گرفته اند و برای جبران این احساس، گاهی با یکدیگر رفتاری بسیار خشونت آمیز و غیرانسانی نشان می دهند؛

۱۶- افراد خانواده برای کنترل امور غیرممکن، تلاش فراوان می کنند و هرگز متوجّه نمی شوند که انجام بعضی از خواسته های آنان به وسیله طرف مقابل غیرممکن است؛

۱۷- افراد خانواده گاه دچار مشکل کمال طلبی مطلق می شو