پاورپوینت کامل پرونده ویژه محرّم ۱۴۳۷ ۵۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پرونده ویژه محرّم ۱۴۳۷ ۵۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پرونده ویژه محرّم ۱۴۳۷ ۵۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پرونده ویژه محرّم ۱۴۳۷ ۵۴ اسلاید در PowerPoint :

۱۸

عاشورا مهم ترین دلیل برای ضرورت غیبت است

نشستی صمیمانه محمّد رضا زائری با متفکر برجسته «مغرب»، سید ادریس هانی

می خواستم یادداشتی با این روایت شگفت و غریب «نهج البلاغه» آغاز کنم و با ذکر برخی احادیثِ شگفت تر از روایات مربوط، به نیت و بیان نمونه هایی از حوادث و سیره برخی بزرگان تاریخ، به موضوع خیمه حسینی در روزگار خودمان بپردازم. در همین حال و هوا، ملاقاتی با متفکر برجسته مراکشی، سید ادریس هانی پیش آمد و بعد از شامگاهی که به همراه برخی دوستان با وی به گفت وگو مشغول بودیم، احساس کردم باید به جای شرح و تفصیل نظری، از همین نمونه های عملی شروع کنم.

به دور و بر خودم نگاه کردم؛ خانواده ای که از آن سوی «آمریکا» مهاجرت کرده، همه زندگی خود، امکانات مادّی و حتّی معنوی و موقعیت های علمی و فرهنگی خود را زیر پا گذاشته اند، همه شوق و انگیزه اشان این است که در مجلس روضه همسایه ایرانی شان شرکت کنند و بر مصیبت سالار شهیدان بگریند و به نام هایشان: رباب و سکینه و رقیه و زینب افتخار می کنند. مادر این خانواده هر بار سخن از روزگار گذشته اشان پیش می آید، می گوید: من برای امام حسین (ع) شیعه شدم!

اکنون ادریس هانی از «مغرب»، صاحب کتاب مشهور «لقد شیعنی الحسین» ۱ که از نوجوانی با شور و اشک حسینی مذهب تشیع را برگزیده، با حسّ و حالی عاشورایی به دفاع از ولایت مشغول است. ۲ شاید امیرمؤمنان (ع) آن روز در میانه میدان کارزار از همین ها می گفت که امروز با انتخابی دشوار به یاری ایمان آمده اند؛ یکی از «فلوریدا» و یکی از «تونس» و یکی از مغرب (مراکش).

ادریس هانی که او را رهبر شیعیان مغرب به شمار می آورند، ۳ در سال ۱۹۶۷ م. در منطقه «مکناس» مغرب متولّد و از سال های آغازین دهه ۸۰ م. با مطالعه کتابی از مصائب سیدالشّهدا (ع) با مکتب اهل بیت (ع) آشنا شده است. دومین کتاب «فی خطّی علی» نوشته مسیحی لبنانی، نصری سلهب بوده که او را بسیار متأثّر ساخته و این جست وجو، وی را با آثار مهمّ دیگری، چون کتاب مرحوم کاشف الغطاء و کتاب های دیگر پیوند زده و امروز او را یکی از متفکران برجسته مغرب در کشورهای مختلف عربی و اسلامی معرفی کرده است. او پس از تحصیلات ابتدایی خود در مغرب، از آغاز جوانی برای جست وجوی حقیقت و پژوهش جدّی مهاجرت کرده و سال ها به تحصیلات تکمیلی پرداخته است.

وی اکنون بیش از هفده کتابِ چاپ شده و چند کتابِ زیر چاپ دارد و ضمن حضور در کنفرانس های فکری و فرهنگی و مجامع علمی در رسانه های مختلف عربی و بین المللی، بسیار فعّال است. از مهم ترین کتاب های او می توان به اینها اشاره کرد: «خلافت غصب شده»، «شیعیان را این گونه یافتم»، «امام مهدی (عج)»، «گفت وگوی تمدّن ها»، «فلسفه ملّاصدرا»، «اسلام و مدرنیسم»، «اخلاق ما» و البتّه همچنان کتاب «لَقَد شیعنی الحسین» مشهورترین کتاب اوست که تا کنون چندین بار چاپ شده است.

یکی از مهم ترین مبانی تحوّل فکری او اهتمام به تاریخ است؛ زیرا او عقیده دارد، هیچ موضوع دینی ای نیست؛ مگر اینکه به تاریخ پیوند می خورد و در پاسخ کسانی که می گویند، چرا این موضوعات کهنه را پیش می کشید، در آغاز نخستین کتاب خود می گوید:

من از ابتدا درک می کردم که حقیقت، ارزشمندتر از همه مردم است و می دانستم، باید خود را در جست وجوی حقیقت های گم شده و کشف رسوایی های تاریخی برای همه چیز آماده کنم و چه بسا باید از شخصیت های بزرگی جدا شوم که به گوشت و خونم پیوسته بودند. ۴

وقتی با تعجّب از او می پرسم، چگونه چنین موضوعاتی می تواند ذهن نوجوانی ۱۵- ۱۶ ساله را به این حد درگیر سازد، می گوید:مطالعه ام زیاد بود؛ حتّی قبل از بلوغ و در آن حال و هوا، فقط افکار رایج مارکسیستی برایم جذّابیت نداشت. خدا و غیب برایم اساس بود. آثار سید قطب را بسیار می خواندم و از آنها بسیار متأثّر بودم؛ به ویژه مفاهیمی، چون عدالت و جهاد برایم بسیار جدّی بود. برای همین، شیعه جذبم کرد؛ چون برای سؤال های سید قطب در اندیشه شیعه جواب پیدا کردم.

او در کتاب خود آغاز این تحوّل را چنین روایت می کند:دائم با دوستانم فقط موضوع مظلومیت امام حسین (ع) و اهل بیت (ع) را عنوان می کردم. تشنه شنیدن پاسخی برای این مصیبت ها بودم. با فطرتی که خدا به من داده بود، نمی توانستم بفهمم، چگونه این «پیشینیان صالح»، به تعبیر رایج، می توانند امام حسین (ع) را کشته و قطعه قطعه کرده باشند؛ امّا دوستانم از این سؤالات غیر عادی آزرده می شدند و نمی توانستند این پرسش ها را تحمّل کنند؛ در حالی که ذهن و جان و عقل من به شدّت با این موضوع درگیر بود.

قصّه از اینجا شروع شد! و به لطف الهی این موضوع چنان مرا به خود مشغول ساخت که بیشترین هزینه ممکن را برای آن متحمّل شدم. از فقر و هجرت و غربت و آزار و اذیت ها و. . . ؛ امّا اینها همه فقط بر پافشاری من افزود و سخن امیرمؤمنان (ع) را به یاد می آوردم که وقتی یکی از شیعیانشان به ایشان عرض کرد: «من دوستت دارم. » فرمودند: «پس خود را برای فقر و سختی آماده کن!»

کار تا جایی پیش رفت که سخت ترین مرحله است: تغییر مذهب و انتقال از آئینی به آئین دیگر. به نشانه خاص و رحمت الهی ویژه ای نیاز داشتم تا جانم آرام گیرد. عقلم می گفت، این راه صحیح است و دلم به راحتی زیر بار نمی رفت.

شبی بود که با همه وجود از خدا کمک و یاری درخواست می کردم. آن شب در عالم خواب دیدم که به در خانه پیامبر اکرم (ص) رفته ام و عایشه در را برایم گشود و مرا به اتاق ایشان راهنمایی کرد. آن حضرت نشست و من در حالی که اشک می ریختم، با عجله و سرعت شروع کردم به پرسیدن از شیعه و گرفتاری هایشان و آن حضرت با تأثّر سر تکان می داد و مرا تأیید می کرد. سپس آن حضرت غذایی به من داد و در حالی که می گریستم، از آن غذا خوردم. ۵

یکی از مهم ترین نکاتی که در گفت وگویمان بر آن تأکید می کند، همین حال و هوای خاص و تشنگی در جست وجوی حقیقت است. می گوید: باید بین «تشیع قبل از فتح» و «تشیع بعد از فتح» فرق گذاشت. اگر بعضی برای امکانات و تسهیلات شیعه می شوند، نباید ما را خوشحال کند. گاهی مؤسّساتی هستند که حمایت هایی می کنند؛ امّا این ارزش ندارد و مثل تبشیر مسیحی ها می شود. چنین کسی بعد دوباره برمی گردد. شیعه شدن باید به علّت اشتیاق درونی و سوزش و اشتعال جان و دل مردم باشد. من همه چیزم را برای این تحوّل فدا کردم. من با خطر، تهدید، فقر و فشار شیعه شدم. حتّی گاهی کسانی هستند که به من مراجعه می کنند و می خواهند شیعه شوند. من اصلًا ابتدا ذوق زده نمی شوم و گاه حتّی زود جواب آنها را نمی دهم. می گویم بروید مطالعه کنید. بار اوّل، دوم و سوم راحت زیر بار نمی روم تا وقتی که کاملًا برای حقیقت تشنه شود و آماده و مشتاق باشد.

آزادی و اختیار در انتخاب عقیده از نظر او اساسی ترین اصل تبلیغ است. ۶ او در کتاب خود نیز به این موضوع تأکید کرده و از روزی یاد می کند که برادرش از او درباره تشیع می پرسد و او، وی را به کتاب های مختلف ارجاع می دهد و در مقابل اصرار او، فقط منابع را معرفی می کند.

وی می گوید: نباید برای شیعه شدنِ کسانی که در جامعه چندان نقش و تأثیر ندارند، ذوق کرد. این مسئله فقط برای شخص خودشان است. باید بین قابلیت ها و ظرفیت هایشان فرق گذاشت. گاهی استادان دانشگاه یا روزنامه نگاران یا متفکرانی هستند که به خودی خود، یک امّت به حساب می آیند. نباید با همه، یک جور برخورد کرد. بله. دین می گوید، در بخشش و توزیع مادّی، مساوی برخورد کنید؛ امّا در بخشش و توزیع معنوی این گونه نیست. انسان ها با هم فرق دارند. ۷

شیفتگی او به موضوع «کربلا» و عاشورا دیدنی است و حتّی در کتاب خود، وقتی به موضوع حماسه کربلا می رسد، می گوید: من همیشه در مسائل تاریخی سعی می کنم، از نثر ادبی و بیان عواطف و احساسات اجتناب کنم؛ مگر در این موضوع، که نمی توانم از احساسات خود جلوگیری کنم؛ زیرا حادثه آن قدر فاجعه آمیز است که مکانیسم معرفت شناسی انسان را در هم می ریزد. پس روایت تاریخ و نقل وقایع، سهم شما و گریه و ناله و اشک، سهم من؛ زیرا از اینجاست که من پای در حرم اهل بیت (ع) گذاشته ام و در اینجاست که من دوباره تولّد یافته ام.

هنوز روزی را که با این مصیبت برآشفته شدم، با همه جزئیاتش به یاد دارم؛ روزی که هنوز آثار و پیامدهایش بر من ادامه دارد و بر همه زندگی ام سایه انداخته است.