پاورپوینت کامل انقلاب در فضای مجازی ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل انقلاب در فضای مجازی ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل انقلاب در فضای مجازی ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل انقلاب در فضای مجازی ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

۴۹

دکتر ایکاترینا استیپانوف/ مترجم: مرتضی چرخ وزین

مروری بر تأثیر فضای مجازی در شکل گیری انقلاب های عربی

موج گسترده اعتراضات مردم خاورمیانه در اوایل سال ۲۰۱۱ م. نقش مؤثّر فناوری اطّلاعات و ارتباطات را بیش از گذشته روشن کرد. تأثیر این فناوری در سطح جهان احساس شد و کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه را هرچند به شکلی متفاوت، تحت تأثیر قرار داد. انقلاب های عربی، در نتیجه شکل جدیدی از اعتراضات گسترده اجتماعی، سیاسی شکل گرفت که به واسطه شبکه های اجتماعی مجازی و قابلیت سازمان دهی مردمی آن تسهیل شده بود؛ البتّه باید گفت که نمی توان با توجّه به تجربه انقلاب های عربی، قطعی بودن وقوع چنین تحوّلاتی را با کمک این رسانه ها در سایر زمینه های اجتماعی، سیاسی نتیجه گرفت.

زمینه اجتماعی، سیاسی کشورهای عربی

شبکه های اجتماعی در فروپاشی دو نظام «تونس» و «مصر» در سال ۲۰۱۱ م. نقش مهمّی داشته و همچنین بر جنبش اجتماعی، سیاسی در کشور «بحرین» تأثیرگذار بودند؛ با این حال باید بدانیم این فناوری ها تأثیر اندکی در شکل گیری نارضایتی های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی در این کشورها داشته اند که در پشت پرده هر انقلابی می توان یافت؛ به عنوان مثال در مصر فاصله سیاسی بین طبقه کوچک نخبگان و توده مردم، مدّت ها به چنان بحرانی رسیده بود که بسیاری از کارشناسان منطقه پیش این این، بروز تحوّلی بنیادین را در این کشور پیش بینی می کردند.

با این حال، مرحله بحرانی در مصر، زودتر از آنچه انتظار می رفت و بلافاصله پس از شروع اعتراضات مردم تونس، آغاز شد. این آغاز نابه هنگام تا حدّ زیادی وابسته به گسترش فناوری های ارتباطی و شبکه های اجتماعی، به ویژه در گوشی های تلفن همراه بود. کمپینی مجازی در «فیس بوک» با نام «جنبش جوانان ۶ آوریل» موجب تسریع اعتراضات شد و ده ها هزار نفر در پاسخ فراخوان این کمپین در تجمّع اعتراضی علیه حکومت، گرد هم آمدند. در یک دهه گذشته، ابزارهای ارتباطی، مبتنی بر تبادل سریع داده های اینترنتی در دسترس عموم مردم مصر قرار گرفته است؛ به عنوان مثال دسترسی به اینترنت پرسرعت از مبلغ هشت دلار بر ماه شروع می شود. بر اساس آمار «وزارت ارتباطات و فناوری اطّلاعات مصر»، این کشور بیش از ۱۷ میلیون کاربر اینترنتی (تا فوریه ۲۰۱۰ م. ) داشته است. این عدد، رشد ۹۱/ ۳۶ درصدی استفاده از این فناوری، نسبت به سال ۲۰۰۰ م. را نشان می دهد که تنها در این زمان ۰۰۰. ۴۵۰ نفر از اینترنت استفاده می کردند. علاوه بر این در سال ۲۰۱۰ م. بالغ بر چهار میلیون مصری در شبکه فیس بوک عضویت داشتند. از تعداد کلّ کاربران در این سال، ۰۰۰. ۱۶۰ نفر وبلاگ نویس بوده اند و ۳۰% از مطالب وبلاگ های آنها بر مسائل سیاسی تمرکز داشته است.

محتوای پروفایل بیشتر کاربران فعّال که عموماً جوان، شهرنشین و نسبتاً تحصیل کرده بودند، کاملًا مرتبط با اوّلین اعتراض ضدّدولتی در ماه ژانویه بود که بعدها، منتهی به یک کمپین بسیار بزرگتر و مردمی تر علیه حاکمیت شد. در هر حال، ورود شبکه های اجتماعی دو کارکرد عمده داشت:

۱- سازماندهی معترضان،

۲- ارسال اخبار آنها؛ از جمله خواسته هایشان از حکومت به سرتاسر جهان.

بر اساس گزارش ها، فیس بوک در این مقطع زمانی، حدّاقل در سرعت انتشار اطّلاعات از «الجزیره» پیشی گرفت. از سویی دیگر، استفاده حکومت های عربی از این شبکه های مجازی، به منظور تعقیب و سرکوب مخالفان و همچنین تبلیغات منفی علیه آنها بسیار کمرنگ بود. در عوض، آنها تصمیم گرفتند که به مسدود کردن جزئی یا کامل اینترنت اقدام کنند.

حکومت تونس برخی از مسیرها و سایت ها را که به انعکاس اخبار اعتراضات می پرداختند، مسدود کرد. اقدامات حکومت مصر به لحاظ کیفی، جدّی تر و حتّی می توان گفت در طول تاریخ اینترنت، بی سابقه بود. در قدم اوّل، «توئیتر» و فیس بوک مسدود شد و در قدم بعد، مقامات مصری به بیشتر ارائه کنندگان اصلی خدمات اینترنتی مستقیماً دستور دادند که دسترسی به اینترنت را به طور کامل مسدود کنند. در نتیجه، ۹۳% آدرس ها و شبکه های اینترنتی از دسترس خارج شد. اگرچه چنین انسدادی بی سابقه بود، امّا سراسری نبود. شبکه فیبر نوری آسیا، اروپا و همچنین گروه ارتباطی نور که بورس سهام مصر از خدمات اینترنت آن استفاده می کرد، مسدود نشدند؛ شاید به این امید که بورس بتواند پس از سرکوب مخالفان، دوباره احیا شود. قطع شدن اینترنت و اختلال در شبکه تلفن همراه، مصر را دچار رکود اقتصادی کرد و بر حجم بدهی های این کشور افزود.

انسداد گستره اینترنت در مصر، همچنین نشان داد که این استراتژی در جهانی که شبکه های متنوّع مخابراتی در دسترسند، در نهایت شکست می خورد. کاربران که با این محدودیت ها مواجه شده بودند، به سرعت به فکر راه های جایگزین، از جمله استفاده از پروکسی ها و اپلیکیشن های تلفن همراه افتادند و تلاش های حکومت را بی اثر کردند. علاوه بر این، هزینه های اقتصادی و اعتباری قطعی اینترنت، بسیار بیشتر از منافعی بود که برای این شکل از کنترل اطّلاعات می توانست متصوّر شد.

ظرفیت های فضای مجازی و تردیدهای پیرامون آن

رویدادهای س