پاورپوینت کامل سلامت جنسی در جامعه ایران ۸۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سلامت جنسی در جامعه ایران ۸۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سلامت جنسی در جامعه ایران ۸۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سلامت جنسی در جامعه ایران ۸۹ اسلاید در PowerPoint :

۶۵

گفت وگو با دکتر سید کاظم فروتن

اشاره

سلامت جنسی در مفهوم اسلامی آن، به معنای برخورداری هر یک از زن و مرد از رابطه جنسی مشروع، عاطفی، به موقع و همراه با صفا و صمیمیت و رعایت حقوق و احترام متقابل با همسر خود است؛ رابطه ای که زمینه ساز سلامت جسمی، آرامش روانی و رشد معنوی هر یک از زوجین، تحکیم بنیاد خانواده، تولید نسل شایسته و ایجاد جامعه ای سالم است.

با توجّه به ضرورت و اهمّیت توجّه نظام اسلامی به موضوع سلامت جنسی افراد جامعه، در گفت وگو با دکتر سید کاظم فروتن، جرّاح و متخصّص کلیه و مجاری ادرار، عضو هیئت علمی و دانشیار «دانشگاه شاهد»، رئیس «کلینیک سلامت خانواده» و مشاور و درمانگر مسائل و مشکلات جنسی و زناشویی، به بررسی وجوه مختلف این موضوع، به ویژه وضعیت سلامت جنسی خانواده های ایرانی پرداخته ایم. [۱]

* سلامت جنسی از نظر آموزه های اسلامی چه تعریفی دارد و این تعریف تا چه اندازه با تعریف «سازمان جهانی بهداشت» هماهنگ است؟

سلامت جنسی از نظر آموزه های اسلامی به «آیه ۲۱ سوره روم»[۲] برمی گردد. در آنجا، داشتن آرامش، هدف خلقت زن و مرد به عنوان یک زوج مطرح می شود؛ نه آسایش. در آیات «قرآن» اشاره نشده است که این آرامش در کنار پدر و مادر یا برادر و خواهر به دست می آید؛ بلکه از عوامل اصلی در ایجاد آرامش، ارضای صحیح غرایز جنسی و عاطفی در زن و شوهر است. می توان گفت هر عاملی که ما را به طرف این آرامش ببرد، سلامت جنسی بهتری را تضمین می کند و هر عاملی که ما را از این آرامش دور کند، باید به عنوان یک عامل آسیب رسان بررسی شود.

نباید خود را در تعاریف به ظاهر علمی غرب محصور کنیم؛ مثلًا خودارضایی به عنوان یک مسئله روانی مطرح می شود؛ امّا غرب آن را رفتاری طبیعی می داند؛ در صورتی که این خودارضایی همان خودارضایی بیست سال قبل است که امروزه در جوامع علمی، آن را یک رفتار طبیعی و بدیهی عنوان می کنند. مگر داروی تازه ای کشف شده است؟

یا در بحث ختنه، قبلًا در کتاب های مرجع اورولوژی می خواندیم که ختنه خوب است و انجام آن توصیه می شد؛ امّا الآن می گویند ختنه کردن عوارض و مشکلات دارد و ختنه را نباید انجام نداد؛ با اینکه از نظر علمی ثابت شده است که ختنه نکردن باعث شیوع عفونت ها و سرطان می شود و تنها سرطان قابل پیش گیری، سرطان آلت است که با ختنه، شیوع آن تقریباً به صفر می رسد. حال بحث ما این است: غربی که از معنویت تهی است و خانواده در آن غریب است و در مراجع اثرگذار به آن توجّهی نمی شود، درباره مسائل جنسی چه طور عمل می کند؟ غرب با ناتوانی جنسی چگونه برخورد می کند؟ اصلًا از سلامت جنسی چه استفاده ای می خواهد بکند؟

در تعریف غرب از سلامت جنسی، بحث معنویت و رشد انسان ها در نظر گرفته نمی شود، اخلاق مطرح نمی شود و همه در ارضای غریزه جنسی آزادند و به هر شکلی، حتّی از طریق رابطه با هم جنس می توانند نیاز خود را برطرف کنند. فقط باید توجّه داشته باشند که به حقوق دیگران تجاوز نکنند. سؤال این است که اگر بخواهیم خود را بیمار کنیم و به بیماری آلوده شویم، آیا کشورهای غربی به ما ایراد نمی گیرند که چرا می خواهید خود را به بیماری مبتلا کنید و حتّی ما را بیمار روانی نمی نامند؟

اگر بخواهیم سلامت جنسی را مطابق دیدگاه اسلام تعریف کنیم، خود فرد در آن مطرح نیست؛ بلکه زوج مطرح است. بنا بر نظر اسلام، در ارتباط زوجین، فرد باید از نظر غرایز جنسی مراقب باشد که به بیماری دچار نشود، همچنین باید به سلامت جنسی همسرش هم توجّه کند؛ ولی غرب به آن توجّه ندارد. در آیه ای از قرآن آمده است:

«خَلَقَ لَکمْ مِنْ أَنْفُسِکمْ أَزْواجاً لِتَسْکنُوا إِلَیها». [۳] این «لِتَسْکنُوا» چه معنایی دارد؟ آیا خداوند، همسر را خلق کرده است که غذا بپزد و کمک شوهرش باشد و اگر همسرش بیمار شد، به او رسیدگی کند؟ این کار را که خدمتکار و کنیز هم می تواند انجام دهد. وقتی از آرامش بحث می کنیم، یعنی هر یک از همسران، نیازهای عاطفی خود را کنار جنس مخالف برطرف و احساس آرامش کند. بحث اصلی این است که باید تعاریف مسائل جنسی را از یک رابطه جنسی که اصطلاحاً می گوییم نزدیکی و ارضای نیاز فرد از طریق عضو تناسلی است، خارج کنیم و تا زمانی که در این معنی محدود بمانیم، نمی توانیم به سلامت جنسی جامعه نگاه جامع داشته باشیم. وقتی افراد را در سنین سالمندی می بینیم، متوجّه می شویم که یک زن و شوهر چقدر عاشقانه در کنار هم احساس آرامش می کنند؛ در حالی که از نظر اعضای جنسی دچار ناتوانی یا کم شدن روابط فیزیکی جنسی هستند و با اینکه روابطشان خیلی کمتر است، نسبت به همسر خود، دیدی عاشقانه و با محبّت دارند.

نکته دیگر این است که فرآیند ارضای نیازهای جنسی در زن و مرد، کاملًا متفاوت است. یک مرد شاید نیازهای جنسی اش عمدتاً به دستگاه تناسلی ختم شود؛ امّا یک زن دوست دارد شوهری داشته باشد که تکیه گاه واقعی او باشد و به نیازهای عاطفی و احساسی او توجّه کند و همان طور که مرد از طریق دستگاه تناسلی، ارضای جنسی می شود، زن هم از طریق توجّه و محبّت ارضای جنسی می شود.

پس باید نیاز جنسی را از کلمه سکس، یعنی ارتباط دو جسم با هم و تمرکز روی اعضای جنسی و تناسلی خارج کنیم. وقتی که زنی با همسرش صحبت می کند، اگر بداند شوهرش به دنبال نتیجه گیری یا تجزیه و تحلیل صحبت های او نیست، بلکه با تمام حواس و تمام وجود به او توجّه دارد و حتّی او را به سخن گفتن تشویق می کند، در این حالت، یک نوع معاشقه و رابطه عمیق عاطفی با مرد در حال شکل گرفتن است. پس رابطه جنسی فقط محدود به رختخواب نیست. علّت بسیاری از طلاق ها درک نکردن همین مطلب است و بسیاری از اختلال های جنسی در زوج ها که در کشور درگیرش هستیم، جنبه روانی دارد؛ نه جنبه عضوی که بخواهیم اختلال های عضوی را برطرف کنیم. به عبارت دیگر، سلامت جنسی اوّلًا در ارتباط با زوج مطرح می شود؛ هرچند خود فرد را نیز شامل می شود؛ ثانیاً شامل سلامت جنسی و عاطفی زن و شوهر می شود که آنها را به عشق واقعی که همان آرامش در کنار یکدیگر است، می رساند؛ نه عشقی که از یکدیگر فقط لذّت ببرند؛ همان طور که مثلًا از دیدن یک منظره یا خوردن یک غذا لذّت می برند.

می خواهیم در کشورمان به مسائل جنسی با یک دید عمومی نگاه کنیم. بنابراین، تخصّص اورولوژی، تخصّص زنان و تخصّص روانشناسی یا روانپزشکی داریم. حالا می گوییم با تخصّص خود بیایید به مسائل جنسی، دید عمومی پیدا کنید. این ممکن نیست. به همین دلیل، در این زمینه، در کشورمان مشکلات فراوانی داریم و هنوز هم نتوانسته ایم آنها را حل کنیم. متخصّص اورولوژی می گوید این بیمار، مبتلا به ناتوانی جنسی است. دارویی می دهد تا توانایی جنسی پیدا کند و به بقیه اش کاری ندارد. اگر همسرش هم ارضا نمی شود، به او هم دارو می دهد تا ارضا شود. اگر زن و شوهر را مجموعه ای از عوامل متفاوت و متغیر و مرتبط با هم نبینیم، جواب نمی گیریم. درباره بیماری های جنسی در آقایان زیر پنجاه سال، به جرئت می توانیم بگوییم که علل اصلی اختلال های جنسی، روانی است تا خلافش ثابت شود. اینها همه ناشی از تبلیغات مغرضانه و سودجویانه رسانه های فاسد غربی یا دوستان ناسالم است و برخی پزشکان با اقدام غلط، این ذهنیت را برای فرد تثبیت می کنند.

* یعنی آثار روانی و جسمی هم ایجاد می کند؟

تلقین و تأثیر آن به صورت تظاهرات جسمانی، موضوع مهمّی در علم روانشناسی است. بیشتر جوانان مجرّد که از ناتوانی جنسی شکایت دارند و حتّی مردان متأهّل جوان که عضو تناسلی آنها کاملًا سالم است، در تنظیم روانی آن دچار اختلال شده است. بر اثر این تلقین، فرد فکر می کند مانند افراد سالمند، دچار ناتوانی جنسی شده است.

در افراد بالای پنجاه سال، کم کم بیماری های جسمانی شروع می شود و مرض قند، فشار خون، مصرف انواع داروها و بیماری های قلبی به او روی می آورد؛ ولی مهم این است که ما بیمار مبتلا به اختلال های جنسی با علل صد در صد روانشناختی داریم؛ امّا بیماری جنسی ای نداریم که عوامل جسمانی و پزشکی، عامل صد در صد آن باشد.

ممکن است بگویید اگر کسی تصادف کند و مشکلی برای عروق اعضای تناسلی و آلت وی پیش بیاید، صد در صد بیمار جسمی است. در پاسخ باید گفت چنین مطلبی را اگر در مورد دست کسی بگویید که دستش بشکند، صحیح است؛ زیرا کاملًا جسمی است و در حقیقت، بیماری صد در صد عضوی است؛ امّا این نظریه در مورد آلت تناسلی درست نیست. فرد آلت تناسلی را برای یک رابطه جنسی می خواهد و رابطه جنسی، یعنی ارتباط با فرد مقابل. همین که فرد حادثه دیده احساس کند ممکن است جلوی فرد مقابل که همان همسرش است، نتواند واکنش طبیعی جنسی از خود به دلیل حادثه نشان دهد یا کمی در این زمینه اضطراب پیدا کند، این یک بعد روانی به موضوع جسمی اضافه می کند. پس در حد یک درصد، بحث روانی داریم و همین یک درصد، گاهی چنان بزرگ می شود که هرچند درمان دارویی را هم با موفّقیت انجام دهیم، باز اثر روانی نمی گذارد که فرد توانایی جنسی کافی برای یک رابطه خوب داشته باشد. پس تمامی درمانگرها باید با دیدی جامع به مسائل جنسی مردان نگاه کنند.

در خانم ها، عمدتاً با بحث سردمزاجی و کاهش میل جنسی روبه رو هستیم. آنچه ما را نگران کرده، موضوع علل طلاق، اعمّ از طلاق های عاطفی و طلاق های واقعی و درگیری های رفتاری درون خانه بین زن و شوهر و آثار تربیتی اختلاف های پدر و مادر روی فرزند و نظایراینهاست که نگران کننده است. در خانم ها بیش از ۹۰% از سردی ها و بی میلی های جنسی، جنبه روانشناختی دارد و همین ۹۰% هم متأسّفانه در کشور ما غلط درمان می شود. به جرئت می توان گفت هر زنی که سردمزاجی دارد، باید علّت واقعی را در شوهرش جست وجو کرد تا خلاف آن ثابت شود؛ چون مردان نمی توانند همسران خود را به خوبی درک کنند و نمی دانند نیازهای عاطفی او را چگونه برآورده نمایند، پس باعث سردی و بی میلی در آنها می شوند و این سردی ها، مشکلات و بهانه گیری های فراوانی از طرف زن در زندگی پیش می آورد. آن وقت می گوییم این زن را چگونه درمان کنیم و چه دارویی به او بدهیم تا از سردی بیرون بیاید و میل جنسی او افزایش پیدا کند. در صورتی که این مردان هستند که به درمان نیاز دارند؛ زیرا نیازهای جنسی زن روی دستگاه تناسلی متمرکز نیست. هر چند آن هم مهم است، ولی عمده نیازهای زن، عاطفی است. به همین دلیل، بهتر است به جای کلمه جنسی، بگوییم نیازهای جنسی عاطفی و روی لغت جنسی تمرکز نکنیم؛ چون لغت جنسی، به سکس و سکس هم به دستگاه تناسلی تعبیر می شود.

بنابراین و در اوّلین قدم، باید تفکرمان را راجع به مسائل جنسی تغییر بدهیم. مسائل جنسی را در یک زن و مرد متأهّل یا در یک زوج ببینیم و یاد بگیریم که چگونه مشکلات و سردی ها و اختلالات جنسی در زندگی ها شروع می شوند. به تبع آن، می توانیم با شناخت بهتر و بیشتر، درمان هایمان را شروع کنیم.

توجّه داشته باشید که بحث سلامت جنسی به فرد مربوط است که گاهی بیماری های متعدّد پزشکی درباره او مطرح می شود.

* با توجّه به آنچه مطرح کردید، مؤلّفه های سلامت جنسی چیست؟

اگر بخواهیم بگوییم کسی که بیماری جنسی در دستگاه تناسلی خود ندارد، دارای سلامت جنسی است، این حرف برای زمان مجرّدی درست است؛ یعنی همان طور که چشم و گوش این فرد خوب کار می کند، هورمون های جنسی اش هم منظّم هستند؛ مثلًا پسر بچّه ای که محتلم می شود، غرایز جنسی اش فعّال است و این امر نشان می دهد که سلامت جنسی دارد و سالم است. با این حال، بحث سلامت جنسی فقط به معنای سالم بودن از نظر نیازهای جنسی نیست؛ بلکه بحث جسمانی، پزشکی و روانشناختی دارد.

در حقیقت، یک بعد مهمّ آن، مسائل رفتاری، فرهنگی، اخلاقی، تربیتی و معنوی است و جای این بعد در جامعه خالی است. وقتی دختر و پسری با هم دوست شوند و رابطه برقرار کنند، از نظر بدنی در سلامت جنسی هستند؛ امّا آیا شما این رابطه را تأیید می کنید؟ از نظر غرب، اینها در سلامت جنسی کامل هستند تا زمانی که به حقوق دیگران تجاوز نکنند. دختر و پسر به داشتن این رابطه راضی هستند و خانواده ها هم که به آنها کاری ندارند؛ آمادگی هم دارند و با خشونت هم با یکدیگر رفتار نمی کنند؛ روش های جلوگیری را هم اجرا می کنند، پس در سلامت جنسی هستند. فقط امروز با یک نفر هستند و فردا با نفر دیگر و پس فردا هم با فرد دیگری آشنا می شوند.

از نظر روانشناختی چه مشکلاتی در آینده پیش می آید؟ بدیهی است آنها در آینده نمی توانند فرد دیگری را به عنوان همسر، به طور کامل بپذیرند؛ زیرا عشق خود را در جاهای دیگر تقسیم کرده و در رؤیاهای خود، با هم ارتباط داشته اند. به عبارت دیگر، بیشتر برای هم فیلم بازی کرده اند تا اینکه شخصیت واقعی خود را نشان دهند. هنگامی که در آینده ازدواج می کنند، با واقعیت هایی مواجه می شوند که با آن چیزی که در رؤیاهای خود و در روابط قبلی خود تصوّر می کردند، کاملًا متفاوت است. در واقع، این دختر و پسر سلامت جنسی ندارند؛ زیرا در حال تخریب سلامت جنسی خود هستند. وضع آنها مثل فردی است که موادّ مخدّر مصرف می کند که در ابتدای مصرف، او را سرحال و حتّی پرانرژی می بینید. با توجّه به اینکه چند روز دیگر متوجّه می شوید که سلامت خود را با موادّ مخدّر از بین برده است، او را فردی سالم می دانید یا بیمار؟

* سلامت جنسی مورد نظر اسلام، چه تفاوتی با سلامت جنسی مطرح در مغرب زمین دارد؟

ما می گوییم بحث سلامت معنوی در مسائل جنسی، سلامت اخلاق در مسائل جنسی و سلامت تربیتی در مسائل جنسی بسیار مهم است و باید به آن توجّه شود؛ وگرنه ما همان راهی را می رویم که در غرب هم فراوان است. اسلام می گوید باید حدود ارتباط دختر و پسر مشخّص باشد، نگاه ها کنترل شود و این غرایز در هر جا و به هر وسیله ای ارضا نشود؛ چون در اس