پاورپوینت کامل ارکان اربعه انتظار (۳) ۵۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ارکان اربعه انتظار (۳) ۵۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ارکان اربعه انتظار (۳) ۵۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ارکان اربعه انتظار (۳) ۵۸ اسلاید در PowerPoint :

۲۱

یکی دیگر از شاخص ترین افراد در «کربلا»، حرّ بن زیاد ریاحی است که بعد از تحّول و بصیرتی که در قلبش ایجاد شد، از قید خانه و خانواده اش که در زیر سلطه کامل ابن زیاد بودند، به راحتی درگذشت و با خودش نگفت خانواده ام بدون نفقه می شوند؛ چون ابن زیاد، مستمرّی من را قطع و خانه ام را مصادره خواهد کرد. اصلًا این فکرها را نکرد.

یکی دیگر از شهدای عالی مقام کربلا، زهیر بن قین، از تجّار بزرگ عرب بود. او در مسیر «عراق»، طوری حرکت و خیمه اش را برپا می کرد که با امام حسین (ع) برخورد نکند؛ امّا بعد از مواجه شدن با امام و ملاقات با ایشان، آن چنان جذب نور ولایت امام حسین (ع) شد که سر از پا نشناخت و از همه اموالش چشم پوشید و در کنار امام حسین (ع) در کربلا جهاد نمود و به درجه رفیع شهادت نایل آمد.

گر از جانب معشوق نباشد کششی

کوشش عاشق بیچاره به جایی نرسد

آری! مهم ترین عنصر در انتظار، اخلاص در انتظار فرج است؛ یعنی بدون چشم داشت از امام، منتظر ظهورش بودن است. یکی از شخصیت های بی نظیر در یاوری بدون چشم داشت از امام زمان خود، حضرت خدیجه کبری (س) است که در حسّاس ترین و دشوارترین و بحرانی ترین مقطع روزگار زندگی می کند. خدیجه کبری (س) می آید و پیغمبر (ص) را انتخاب می کند. اسلام خدیجه کبری (س) از روی اضطرار نبود که بعد از مسلمان شدن همه، ایشان هم مسلمان شوند. در سال ها قبل از بعثت پیامبر (ص)، خدیجه کبری (س) بیزار از بت پرستی بود و رقه بن نوفل مسیحی بشارت هایی به خدیجه کبری (س) می داد؛ لذا قبل از بعثت نیز بت پرست نبود، انتظار پیامبر (ص) را می کشید و لذا به عنوان اوّلین زن مسلمان در تاریخ به رسالت پیامبر (ص) ایمان آورد و در واقع، مقدّمات قبل از بعثت که در قلب خدیجه (س) بود، موجب شد تا ایمان بیاورد و لذا قبل از ازدواج با پیامبر (ص) موحّد بود و قبل از بعثت، لقب طاهره و پاکدامن داشت. در تاریخ نقل شده است که خدیجه کبری (س) خواستگاران ثروتمندی داشت و همه را رد کرد. با آنان طوری برخورد کرد که گویی قصد ازدواج ندارد؛ امّا وقتی گمشده خود را در پیامبر (ص) می بیند، تمام آداب و رسوم را کنار می زند و خودش پیشنهاد ازدواج به پیامبر (ص) می دهد. او به پیامبر (ص) می گوید: «من به شما علاقه مند شدم؛ چون با من خویشاوندی و در قومت، شریفی و به امانت داری مشهوری و دارای اخلاق خوب هستی و راستگویی. »

این همسر فداکار تمام ثروت خود را در صرف نهضت پیامبر (ص) نمود. او در کنار رسول (امام زمان خود) ماند و ثانیه های آخر زندگانی، آخرین دغدغه او تنهایی رسول اکرم (ص) بود. نقل می کنند در لحظات احتضار، دخترش، حضرت فاطمه زهرا (س) را در کنار خودش داشت و به دخترشان فرمودند: «ا زپدرت بخواه تا آن پیراهنی را که بر تن داشت و بر او وحی نازل می گردید، به عنوان کفن من قرار دهد. » فاطمه (س) از مادرشان پرسیدند: «چرا خودت این درخواست کوچک را از پیامبر (ص) نمی کنی؟» فرمودند: «نمی خواهم پیامبر (ص) فکر کند این لحظه آخر توقّع و انتظاری از او دارم؛ در حالی که من نگران پیامبر (ص) و تنهایی او هستم. » خدیجه کبری (س) همسری فداکار برای رسول اکرم (ص) است که تمام عمر و امکانات و ثروت خود را نثار اهداف نهضت پیامبر اکرم (ص) کرده. با این حال در لحظات آخر عمر شریف خود، از درخواست یک کهنه پیراهن، شخصاً و به طور مستقیم احراز می کند تا مبادا پیامبر (ص) تصوّر کند خدیجه کبری (س) در مقابل خدمات بی دریغش به ایشان، چشم داشت یا توقّع هرچند کوچک دارد.

در روزگار ما نیز شهدای عالی مقام انقلاب اسلامی و دوران پر افتخار دفاع مقدّس و همچنین شهدای مظلوم مدافع حرم در یاری و نصرت بخشیدن به امامانشان و نایب بر حقّش، یعنی ولی فقیه زمانشان، بدون هیچ توقّع و چشم داشتی از جان شیرین خویش گذشتند.شهید بزرگوار، محمّدعلی رجائی (ره) می گفت: نگویید ما برای انقلاب چه کردیم. بگویید انقلاب برای شما چه کرده است.سردار رشید اسلام، شهید همدانی (ره)، در وصیت نامه خود نوشته است: اینها همه منتظران حقیقی امام زمان (عج) و نایب بر حقّشان بوده اند؛ چرا که پیش از آن، موفّق به جهاد با نفس و قطع تعلّقات دنیوی شده بودند.

بنابراین روشن شد چون انتظار یک عمل عبادی است، پس مثل هر عمل عبادی دیگر، شرط اوّل و لازم برای صحّت و قبولی آن، داشتن نیت خالص در آن است که در حکم روح این عمل عبادی می باشد.

عنصر دوم در انتظار، مثل هر عمل عبادی دیگر[۱] تحصیل آمادگی و توانایی است که چون انتظار ظهور امام مهدی (عج) یک عمل بسیار بزرگ و در عین حال طولانی است که تمام زوایای فردی و اجتماعی عمر منتظر را در بر می گیرد؛ لذا آمادگی و انتظار، محدود به وقت و زمان خاصّی از زندگی وی نیست. بنابراین انسان منتظر باید همیشه در حال انتظار باشد و زبان حال او همیشه این دو بیت شعر است:

شیعه یعنی شوق یعنی انتظار

صاحب آئینه تا صبح بهار

شیعه یعنی صاحب پا در رکاب

تا که خورشید افکند از رخ نقاب

عنصر سوم در انتظار، داشتن پایداری و استقامت در این عمل عبادی است. در انتظار، تنها توجّه قلبی آمادگی کافی نیست. باید انسان منتظر به لوازم انتظار خود، مثل هر عمل عبادی دیگر که بدان مکلّف شده نیز، پایدار و استوار بماند. احادیثی که تشویق به انتظار نموده اند و فرموده اند که در عصر انتظار باید متخلّف به اخلاق اسلامی باشید و تقوا پیشه کنید. در واقع، اهمّیت اتقان و پایداری به عمل عبادی را بیان کرده اند. حضرت مهدی (عج) در دعایی چنین می فرمایند: «خدایا! ما را توفیق طاعت و دوری از معصیت روزی گردان و نیت با خلوص و حقیقت و معرفت به آنچه نزد تو محترم است، عطا فرما و ما را به هدایت و استقامت کرامت فرما و زبان ما را به صدق و صواب و سخن حکمت، گویا ساز و دل ما را از علم و معرفت پرگردان و شکم ما را از غذای حرام پاک دار و دست ما را از ظلم به خلق و سرقت نگه دار و چشم ما را از نابه کاری و خیانت ببند و گوش ما را از شنیدن سخن بیهوده و غیبت بندگانت مسدود گردان. »[۲]

بنابراین روایات و دعاهای مأثوره تأکید دارند که باید منتظران، نسبت به آنچه در انتظار، به آن مکلّف شده اند، پایدار و استوار باشند. [۳] آخرین و چهارمین عنصر در انتظار، به عنوان یک عمل عبادی، هدفمندی در انتظار است. مقصود از این هدف، غایت و مقصدی است که شخص منتظر، انتظار را برای رسیدن به آن تحمّل می کند. در واقع، عناصر سه گانه گذشته، عهده دار تحقّق بخشیدن این هدف می باشند و هدف انتظار، به عنوان یک عمل عباد به دو امر زیر تقسیم می شوند:

۱- رضایت خداوند و تلاش خالصانه برای دست یابی به رضای او، از جمله اهداف انتظار، عبادات است. اعمال عبادی (از جمله انتظار) فقط وسیله رسیدن به خداوند است؛

۲- هدف از انتظار، آمادگی برای حکومت جهانی حضرت مهدی (عج) است که خداوند وعده تحقّق آن را داده. امام صادق (ع) فرموده اند: «إِنَّ دَوْلَتَنَا آخِرُ الدُّوَلِ وَ لَمْ یبْقَ أَهْلُ بَیتٍ لَهُمْ دَوْلَهٌ إِلَّا مَلَکوا قَبْلَنَا لِئَلَّا یقُولُوا إِذَا رَأَوْا سِیرَتَنَا إِذَا مَلَکنَا سِرْنَا بِمِثْلِ سِیرَهِ هَؤُلَاءِ وَ هُوَ قَوْلُ اللهِ تَعَالَی وَ الْعاقِبَهُ لِلْمُتَّقِین؛ [۴] برای ما دولتی است که خداوند هرگاه بخواهد، آن را می آورد. »[۵]

حضرت نیز فرموده اند: «دولت ما آخر دولت هاست. تمام کسانی که باید به حکومت برسند، می رسند تا اینکه چون سیره ما را ببینند، نگویند اگر ما مالک امر می بودیم نیز، چنین رفتار می کردیم. »

بنابراین فرد منتظر باید برای رضای خدا، آمادگی حضور در رکاب حضرت را در خود ایجاد نماید و بر لوازم این آمادگی، پایداری و استقامت ورزد و هدف منظور نهایی او در انتظار کسب رضای خدا و امام زمان (عج) باشد. [۶]

در مطلع کلام گفتیم که «انتظار حقیقی، عبور از اسلام تبلیغی محض و ورود به سبک زندگی منتظران می باشد که ویژگی غالب و حاکم بر این زندگی منتظرانه، همان حاکم شدن فرهنگ انتظار در زندگی فردی و اجتماعی شخص منتظر است و از طرف دیگر، اشاره کردیم که فرهنگ انتظار از چهار رکن پیوسته و متّصل به یکدیگر تشکیل شده است که تنها پس از تحقّق و ساری و جاری شدن این ارکان اربعه در زندگی فردی و اجتماعی شخص منتظر، می توان گفت که سبک زندگانی وی، سبک زندگی منتظرانه است.

حال پس از توضیحات و مقدّمات نسبتاً طولانی، وقت آن رسیده است که به شرح هر یک از این ارکان اربعه انتظار بپردازیم که عبارتند از:

– رکن اوّل: امام باوری (معرفت و باور حقیقی به امام زمان (عج))؛

– رکن دوم: امام پیروی (تبعیت و پیروی کامل از فرامین امام زمان (عج))؛

– رکن سوم: امام شیفتگی (محبّت و مودّت کامل به امام زمان (عج))؛

– رکن چهارم: امام یاوری (نصرت و یاری دادن کامل به امام زمان (عج)).

رکن اوّل: امام باوری (معرفت و باور حقیقی به امام زمان (عج))

لازمه امام باوری، تعقّل و تفکر می باشد. امام باوری، یعنی شناخت درست مقام و حقیقت جایگاه امام در نظام تکوین و نظام تشریع و نقش و تأثیر الهی