پاورپوینت کامل در مسیر کمال- قسمت دوم ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در مسیر کمال- قسمت دوم ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در مسیر کمال- قسمت دوم ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در مسیر کمال- قسمت دوم ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

۲۰

ما ز دریاییم و دریا می رویم مولانا

اشاره: گفتیم که همه گیاهان و جانوران براساس طبیعت و غریزه ای که در نهاد آنها گذاشته شده دوران زندگی خود را در مسیری
مشخص و از پیش تعیین شده طی می کنند تا به بالاترین مرحله رشد و کمال خود می رسند. همچنین گفتیم که این حرکت آنها
براساس اصل و قاعده ای در نظام آفرینش صورت می گیرد که ما از آن تعبیر به اصل «هدایت عمومی (فراگیر) خداوند» می کنیم.
به موجب این اصل، خداوند حکیم همه موجودات عالم را پس از آفرینش تا رسیدن به مقصد نهایی راهبری می کند.

حال می خواهیم ببینیم که اصل هدایت عمومی درمورد انسانها به چه صورت است؟ آیا انسانها هم در مسیر مشخصی
دایت شده اند؟ آیا آنها هم کمال معینی دارند؟ اگر دارند، چگونه و براساس چه برنامه ای به این کمال دست می یابند؟

انسانها در برخی زمینه ها شبیه گیاهان و جانوران و در برخی زمینه های دیگر با آنها متفاوتند. انسانها در پاره ای از اعمال و رفتار
که حیات و بقای آنها بدانها وابسته است; مانند خوردن، آشامیدن، تنفس، رشد و نمو، تولید مثل و… هیچ تفاوتی با دیگر جانداران
ندارند; یعنی آنها هم این قبیل اعمال و رفتار را براساس نیرویی درونی به نام «غریزه » و بی آنکه کسی به آنها آموزش دهد، انجام
می دهند. نوزاد یک انسان نیز مانند نوزاد بسیاری دیگر از جانوران، بلافاصله پس از تولد، در جستجوی راهی برای سیر شدن به
پستان مادر خود چنگ می زند و شروع به مکیدن آن می کند. او هر زمان که گرسنه و یا تشنه شود، گریه سر می دهد تا کسی این
نیاز طبیعی او را برطرف سازد. به همین گونه است سایر اعمال و رفتاری که یک انسان در طول عمر خود برای زنده ماندن و
استمرار حیاتش بر کره خاک انجام می دهد. این قبیل اعمال و رفتار را اعمال غریزی می نامیم.

اما ما انسانها نیازهایی داریم که حیوانات هرگز درخود احساس نمی کنند; نیاز به دانستن، پرستیدن، عشق ورزیدن و حتی
خوشبخت شدن. این قبیل نیازها را نیازهای فطری انسان می نامیم. ما انسانها هیچوقت از اینکه تنها بخوریم و بیاشامیم و رشد و
نمو ظاهری داشته باشیم، راضی نشده ایم، همواره احساس کرده ایم، چیزی کم داریم، گمشده ای در وجود ماست که باید آن را پیدا
کنیم. به همین دلیل هم از همان آغاز آفرینش هیچگاه آرام ننشسته ایم و به هر دری زده ایم که شاید گمشده خود را بیابیم.

گاه خورشید و ماه و ستارگان را پرستیده ایم، گاه در کنار آتش به ستایش نشسته ایم، گاه در مقابل بتهای چوبی، سنگی و گلی سر
به سجده گذاشته ایم، گاه بر همنوع خودمان سجده کرده ایم وگاهی هم تلاش کرده ایم عطش درونی خودمان را با غرق شدن در
لذتهای این دنیا، از هر نوعی که باشد، آرام کنیم. اما پس از مدتی خسته و درمانده شده و از خود پرسیده ایم:

روزها فکر من این است و همه شب سخنم

که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

ز کجا آمده ام، آمدنم بهر چه بود

به کجا می روم آخر، ننمایی وطنم؟

اما همه سرخوردگیهایی که انسان در طول تاریخ داشته است، یک نکته را بر او روشن کرده و آن اینکه: اگر چه او در انتخاب مسیر
کمال اختیار دارد و برخلاف دیگر جانداران مجبور به رفتن در مسیر مشخصی نیست، اما چه بسا در این راه به اشتباه برود و به
منزل و مقصدی که درنظر دارد، نرسد. به همین دلیل هم انسان هر از گاهی در خلوت خود نجوا کرده است که:

در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود

از گوشه ای برون آی، ای کوکب هدایت

قرآن کریم در موارد متعددی به هدایت انسان از سوی خداوند اشاره کرده است، از جمله می فرماید:

انا خلقنا الانسان من نطفه امشاج نبتلیه فجعلناه سمیعا بصیرا انا هدیناه السبیل اما شاکرا و اما کفورا. (۱)

ما آدمی را از نطفه ای آمیخته بیافریده ایم تا او را امتحان کنیم و شنوا و بینایش ساخته ایم. راه را به او نشان داده ایم. یا سپاسگزار
باشد یا ناسپاس.

چنانکه از این آیه برمی آید خداوند متعال پس از آنکه خلقت آدمی را کامل کرد و وسیله لازم برای تشخیص حق از باطل را به او
ارزانی داشت، راه رسیدن به سعادت و نیکبختی را هم به او نشان داد. حال این خود انسان است که چه راهی را برگزیند و در چه
مسیری قدم زند.

و در جای دیگری نیز می فرماید:

سبح اسم ربک الاعلی الذی خلق فسوی و الذی قدر فهدی. (۲)

نام پروردگار بزرگ خویش را به پاکی یاد کن: آن که آفرید و درست اندام آفرید. و آن که اندازه معین کرد. سپس راه نمود.

بنابراین انسانها نیز چون همه موجودات عالم در راه رسیدن به کمال هدایت شده اند، اما آیا این هدایت، تنها هدایت درونی مانند
گیاهان و جانوران است؟

چنانکه گفتیم انسان ممکن است که در طریق هدایت به اشتباه برود. از این رو خداوندی که بشر را آفریده و بیش از هرکس به
نیازهای او آگاهی دارد، با علم به اینکه انسانها براساس اراده و اختیاری که بدانها داده شده ممکن است در انتخاب مسیر نیکبختی
و کمال به اشتباه بروند، آموزگارانی را برای هدایت آنها فرستاده است که اولا به آنها بگویند: کجا باید بروند و ثانیا به آنها بیاموزند
که چگونه باید بروند. به عبارت دیگر این آموزگاران آمده اند که انسانها را به کمال برسانند و آنها را از درافتادن به کوره را